< Job 17 >
1 My spirit is consumed, and my days are over; the grave is ready for me.
Мениң роһум сунуқ, Күнлирим түгәй дәйду, Гөрләр мени күтмәктә.
2 Surely there are mockers with me; my eye must always see their provocation.
Әтрапимда алдамчи мазақ қилғучилар бар әмәсму? Көзүмниң уларниң ечитқулуғиға тикилип туруштин башқа амали йоқтур.
3 Give now a pledge, be a guarantee for me with yourself; who else is there who will help me?
Аһ, җеним үчүн Өзүң халиған капаләтни елип Өзүңниң алдида маңа борун болғайсән; Сәндин башқа ким мени қоллап борун болсун?
4 For you, God, have kept their hearts from understanding; therefore, you will not exalt them over me.
Чүнки Сән [достлиримниң] көңлини йоруқлуқтин қалдурғансән; Шуңа Сән уларни ғәлибидинму мәһрум қилисән!
5 He who denounces his friends for a reward, the eyes of his children will fail.
Ғәниймәт алай дәп достлириға пәшва атқан кишиниң болса, Һәтта балилириниң көзлириму кор болиду.
6 But he has made me a byword of the people; they spit in my face.
У мени әл-жутларниң алдида сөз-чөчәккә қойди; Мән кишиләр йүзүмгә түкүридиған адәм болуп қалдим.
7 My eye is also dim because of sorrow; all my body parts are as thin as shadows.
Дәрд-әләмдин көзүм торлишип кәтти, Барлиқ әзалирим көләңгидәк болуп қалди.
8 Upright men will be stunned by this; the innocent man will stir himself up against godless men.
Бу ишларни көрүп дуруслар һәйрануһәс болиду; Бигуналар ипласларға қарши турушқа қозғилиду.
9 The righteous man will keep to his way; he who has clean hands will grow stronger and stronger.
Бирақ һәққаний адәм өз йолида чиң туриду, Қоли пак жүридиған адәмниң күчи тохтавсиз улғийиду.
10 But as for you all, come on now; I will not find a wise man among you.
Әнди қени, һәммиңлар, йәнә келиңлар; Араңлардин бирму дана адәм тапалмаймән.
11 My days are past; my plans are shattered, and so are the desires of my heart.
Күнлирим ахирлишай дәп қапту, Муддиалирим, көңлүмдики интизарлар үзүлди.
12 These people, these mockers, change the night into day; light is near to darkness.
Бу адәмләр кечини күндүзгә айландурмақчи; Улар қараңғулуққа қарап: «Нур йеқинлишиватиду» дейишиватиду.
13 If the only home I hope for is Sheol; and if I have spread my couch in the darkness; (Sheol )
Әгәр күтсәм, өйүм тәһтисара болиду; Мән қараңғулуққа орнумни раслаймән. (Sheol )
14 and if I have said to the pit, 'You are my father,' and to the worm, 'You are my mother or my sister,'
«Чирип кетишни: «Сән мениң атам!», Қурутларни: «Апа! Ача!» дәп чақиримән!
15 where then is my hope? As for my hope, who can see any?
Ундақта үмүтүм нәдә? Шундақ, үмүтүмни ким көрәлисун?
16 Will hope go down with me to the gates of Sheol when we descend to the dust?” (Sheol )
Үмүтүм тәһтисараниң төмүр пәнҗирилири ичигә чүшүп кетиду! Биз бирликтә топиға кирип кетимиз! (Sheol )