Job 17
1 My spirit is consumed, and my days are over; the grave is ready for me.
Taqətim kəsilir, günlərim batır, Məni məzar gözləyir.
2 Surely there are mockers with me; my eye must always see their provocation.
Həqiqətən, ətrafıma rişxəndçilər yığılır, Gözüm onların düşmənçiliyini görür.
3 Give now a pledge, be a guarantee for me with yourself; who else is there who will help me?
Ey Allah, Öz hüzurunda mənə zəmanət ver. Başqa kim var ki, mənə zamin dursun?
4 For you, God, have kept their hearts from understanding; therefore, you will not exalt them over me.
Çünki onların qəlbini anlayış üçün bağladın, Ona görə onlara zəfər qazandırmayacaqsan.
5 He who denounces his friends for a reward, the eyes of his children will fail.
Pul üçün dostlarını satanın Övladlarının işığı sönəcək.
6 But he has made me a byword of the people; they spit in my face.
Allah məni insanların dilinə saldı, Üzümə tüpürdülər.
7 My eye is also dim because of sorrow; all my body parts are as thin as shadows.
Gözümün nuru kədərdən qaraldı, Bütün əzalarım kölgə kimi qaldı.
8 Upright men will be stunned by this; the innocent man will stir himself up against godless men.
Buna əməlisaleh insanlar mat qalıb, Günahsızlar allahsızlara qarşı çıxır.
9 The righteous man will keep to his way; he who has clean hands will grow stronger and stronger.
Saleh insanlar öz yolunu tutur, Əlitəmiz olanlar getdikcə güclənir.
10 But as for you all, come on now; I will not find a wise man among you.
Amma hamınız qayıdıb gəlsəniz, Aranızdan bir hikmətli insan tapmaram.
11 My days are past; my plans are shattered, and so are the desires of my heart.
Günlərim ötüşdü, Fikirlərim, arzularım pərən-pərən düşdü.
12 These people, these mockers, change the night into day; light is near to darkness.
Onlar gecəni gündüzə çevirir, “Zülmətə işıq yaxındır” deyir.
13 If the only home I hope for is Sheol; and if I have spread my couch in the darkness; (Sheol h7585)
Əgər ölülər diyarını evimdir deyə gözləsəm, Yatağımı qaranlıqda sərsəm, (Sheol h7585)
14 and if I have said to the pit, 'You are my father,' and to the worm, 'You are my mother or my sister,'
Qəbirə “atam sənsən”, Qurda “anam-bacım sənsən” desəm,
15 where then is my hope? As for my hope, who can see any?
Ümidim hara gedər? Mənim ümidimi kim görər?
