Job 16
1 Then Job answered and said,
Əyyub belə cavab verdi:
2 “I have heard many such things; you are all miserable comforters.
«Bu cür sözləri çox eşitmişəm, Hamınız adamincidən təsəlliçilərsiniz.
3 Will useless words ever have an end? What is wrong with you that you answer like this?
Bu boş söhbətləriniz qurtaracaqmı? Sizi nə vadar edir, belə danışırsınız?
4 I also could speak as you do, if you were in my place; I could collect and join words together against you and shake my head at you in mockery.
Siz mənim yerimdə olsaydınız, mən də belə deyərdim. Əleyhinizə yaxşı-yaxşı sözlər düzüb başımı yelləyərdim.
5 I would strengthen you with my mouth, and the quivering of my lips will bring you relief!
Ağzım ürəkləndirici sözlər deyərdi, Dilimdən təsəlliverici sözlər çıxarardım, Mən sizi ovudardım.
6 If I speak, my grief is not lessened; if I keep from speaking, how am I helped?
Danışmağımla dərdim azalmır, Susuram, nə dəyişir?
7 But now, God, you have made me weary; you have made all my family desolate.
Ay Allah, məni taqətdən saldın, Bütün külfətimi darmadağın etdin.
8 You have made me dry up, which itself is a witness against me; the leanness of my body rises up against me, and it testifies against my face.
Sıxılıb əzilməyim buna şahiddir, Taqətsizliyim əleyhimə çıxıb şahidlik edir.
9 God has torn me in his wrath and persecuted me; He grinds his teeth in rage; my enemy fastens his eyes on me as he tears me apart.
Allah məni qəzəbi ilə parçalayır, Mənə nifrət edir, dişlərini qıcıdır, Düşmənim gözlərini mənə dikir.
10 People have gaped with open mouth at me; they have hit me reproachfully on the cheek; they have gathered together against me.
Mənə qarşı insanlar dodaq büzür, Həqarətlə üzümə şillə vurur, Mənə qarşı əlbir olur.
11 God hands me over to ungodly people, and throws me into the hands of wicked people.
Allah məni haqsızlara təslim etdi, Pislərin əlinə verdi.
12 I was at ease, and he broke me apart. Indeed, he has taken me by the neck and dashed me to pieces; he has also set me up as his target.
Rahat yaşayırdım, Allah məni pərən-pərən saldı, Boynumdan tutub yerə vurdu, məni Özünə hədəf etdi.
13 His archers surround me all around; God pierces my kidneys and does not spare me; he pours out my bile on the ground.
Onun oxçuları ətrafımı aldı, Aman vermədən böyrəklərimi deşdilər, Ödümü yerə tökdülər.
14 He smashes through my wall again and again; he runs upon me like a warrior.
Bədənimə yara üstündən yara vurulur, Cəngavər tək üzərimə yüyürürlər.
15 I have sewn sackcloth on my skin; I have thrust my horn into the ground.
Əynimə çul tikmişəm, Qürurumu yerə atmışam.
16 My face is red with weeping; on my eyelids is the shadow of death
Ağlamaqdan üzüm qızardı, Kirpiklərimin altı-üstü kölgə saldı.
17 although there is no violence in my hands, and my prayer is pure.
Yenə də zalımlıq əlimdən gəlmir, Sənə səmimiyyətlə dua edirəm.
18 Earth, do not cover up my blood; let my cry have no resting place.
Ey torpaq, qanımın üstünü örtmə, Qoy heç nə mənim naləmi saxlamasın.
19 Even now, see, my witness is in heaven; he who vouches for me is on high.
Lap indidən şahidim göylərdədir, Himayədarım yüksəklərdədir.
20 My friends scoff at me, but my eye pours out tears to God.
Dostlarım məni ələ salır, Gözlərim Allaha baxıb ağlayır.
21 I ask for that witness in heaven to argue for this man with God as a man does with his neighbor!
Bəşər oğlu qonşusu üçün yalvardığı kimi Biri də mən insandan ötrü qoy Allaha yalvarsın.
22 For when a few years have passed, I will go to a place from where I will not return.
Çünki bir neçə il keçəndən sonra Gedər-gəlməz yola gedəcəyəm.
