< Isaiah 14 >

1 Yahweh will have compassion on Jacob; he will again choose Israel and restore them into their own land. Foreigners will join with them and attach themselves to the house of Jacob.
خداوند بر قوم اسرائیل ترحم خواهد کرد و بار دیگر آنها را برخواهد گزید و در سرزمینشان ساکن خواهد ساخت. بیگانگان مهاجر در آنجا با خاندان یعقوب زندگی خواهند کرد.
2 The nations will bring them to their own place. Then the house of Israel will take them in the land of Yahweh as male and female servants. They will take captive those who had captured them, and they will rule over their oppressors.
قومهای جهان به ایشان کمک خواهند کرد تا به وطن خود بازگردند. قوم اسرائیل در سرزمینی که خداوند به ایشان داده قومهای دیگر را به بردگی خواهند گرفت. آنانی که قوم اسرائیل را اسیر کرده بودند، خود به اسارت ایشان در خواهند آمد و بنی‌اسرائیل بر دشمنان خود فرمانروایی خواهند کرد.
3 On the day that Yahweh gives you rest from your suffering and anguish, and from the hard labor which you were required to perform,
هنگامی که خداوند قوم خود را از درد و اضطراب، بندگی و بردگی رهایی بخشد،
4 you will sing this taunt song against the king of Babylon, “How the oppressor has come to an end, the proud fury ended!
آنگاه ایشان با ریشخند به پادشاه بابِل چنین خواهند گفت: «ای پادشاه ظالم سرانجام نابود شدی و ستمکاریهایت پایان گرفت
5 Yahweh has broken the staff of the wicked, the scepter of those rulers,
خداوند حکومت ظالمانه و شرارت‌آمیز تو را در هم شکست.
6 that struck the peoples in wrath with unceasing blows, that ruled the nations in anger, with an attack that was unrestrained.
تو با خشم و غضب، مردم را پیوسته شکنجه و آزار می‌دادی،
7 The whole earth is at rest and is quiet; they begin celebrating with singing.
اما اکنون تمام مردم از دست تو آسوده شده، در آرامش زندگی می‌کنند و از شادی سرود می‌خوانند.
8 Even the cypress trees rejoice over you with the cedars of Lebanon; they say, 'Since you are laid low, no woodcutter comes up to cut us down.'
حتی صنوبرها و سروهای لبنان نیز با شادمانی می‌سرایند:”از زمانی که تو سقوط کردی دیگر کسی نیست که ما را قطع کند!“
9 Sheol below is eager to meet you when you go there. It arouses the dead for you, all the kings of the earth, making them rise up from their thrones, all the kings of the nations. (Sheol h7585)
«دنیای مردگان آماده می‌شود تا به استقبال تو بیاید. رهبران و پادشاهان دنیا که سالها پیش مرده‌اند، آنجا در انتظار تو هستند. (Sheol h7585)
10 They all will speak and say to you, 'You have become as weak as us. You have become like us.
آنها وقتی تو را ببینند به تو خواهند گفت:”تو نیز مانند ما ضعیف شدی و با ما فرقی نداری!
11 Your pomp has been brought down to Sheol with the sound of your string instruments. Maggots are spread under you, and worms cover you.' (Sheol h7585)
حشمت تو از دست رفته است و نوای دلنشین بربطهای کاخ تو دیگر به گوش نمی‌رسد. اکنون تشک تو کرمها هستند و لحافت موریانه‌ها.“ (Sheol h7585)
12 How you are fallen from heaven, daystar, son of the morning! How you are cut down to the ground, you who conquered the nations!
«ای ستارهٔ درخشان صبح، چگونه از آسمان افتادی! ای که بر قومهای جهان مسلط بودی، چگونه بر زمین افکنده شدی!
13 You had said in your heart, 'I will ascend into heaven, I will exalt my throne above the stars of God, and I will sit on the mount of assembly, in the far reaches of the north.
در دل خود می‌گفتی:”تا به آسمان بالا خواهم رفت، تخت سلطنتم را بالای ستارگان خدا خواهم نهاد و بر قلهٔ کوهی در شمال که خدایان بر آن اجتماع می‌کنند جلوس خواهم کرد.
14 I will ascend above the heights of the clouds; I will make myself like the Most High God.'
به بالای ابرها خواهم رفت و مانند خدای متعال خواهم شد.“
15 Yet you are now brought down to Sheol, to the depths of the pit. (Sheol h7585)
اما تو به دنیای مردگان که در قعر زمین است، سرنگون شدی. (Sheol h7585)
16 Those who see you will gaze at you and they will pay attention to you. They will say, 'Is this the man who made the earth tremble, who shook kingdoms,
اینک وقتی مردگان تو را می‌بینند به تو خیره شده، می‌پرسند:”آیا این همان کسی است که زمین و قدرتهای جهان را می‌لرزاند؟
17 who made the world like a wilderness, who overthrew its cities and did not let his prisoners go home?'
آیا این همان کسی است که دنیا را ویران می‌کرد و شهرها را از بین می‌برد و بر اسیران خود رحم نمی‌کرد؟“
18 All the kings of the nations, all of them lie down in honor, each one in his own tomb.
«پادشاهان جهان، شکوهمندانه در قبرهایشان آرامیده‌اند،
19 But you are cast out of your grave like a branch thrown away. The dead cover you like a garment, those pierced by the sword, who go down to the stones of the pit.
ولی جنازهٔ تو مثل شاخه‌ای شکسته، دور انداخته شده است. نعش تو در قبر روباز است و روی آن را جنازه‌های کشته‌شدگان جنگ پوشانده و مانند لاشۀ پایمال شده، تا به سنگهای ته گودال فرو رفته است.
20 You will not join them in burial, because you have destroyed your land and killed your people. The offspring of evildoers will never be mentioned again.”
تو مانند پادشاهان دیگر دفن نخواهی شد، زیرا مملکت خود را از بین بردی و قوم خود را به نابودی کشاندی. از خاندان شرور تو کسی زنده نخواهد ماند.
21 Prepare your slaughter for his children, for the iniquity of their ancestors, so they will not rise up and possess the earth and fill the whole world with cities.
پسران تو به خاطر شرارت اجدادشان کشته خواهند شد، و کسی از آنها باقی نخواهد ماند تا دنیا را فتح کند و شهرها در آن بسازد.»
22 “I will rise up against them”—this is the declaration of Yahweh of hosts. “I will cut off from Babylon name, descendant, and posterity”—this is Yahweh's declaration.
خداوند لشکرهای آسمان می‌فرماید: «من خود بر ضد بابِل برخواهم خاست و آن را نابود خواهم کرد. نسل بابِلی‌ها را ریشه‌کن خواهم کرد تا دیگر کسی از آنها زنده نماند.»
23 “I will also make her into a possession of owls, and into pools of water, and I will sweep her with the broom of destruction”—this is the declaration of Yahweh of hosts.
خداوند لشکرهای آسمان می‌فرماید: «بابِل را به باتلاق تبدیل خواهم کرد تا جغدها در آن منزل کنند. با جاروی هلاکت، بابِل را جارو خواهم کرد تا هر چه دارد از بین برود.»
24 Yahweh of hosts has sworn, “Surely, as I have intended, so it will come about; and as I have purposed, so it will be:
خداوند لشکرهای آسمان قسم خورده، می‌گوید: «آنچه اراده نموده و تقدیر کرده‌ام به یقین واقع خواهد شد.
25 I will break the Assyrian in my land, and on my mountains trample him underfoot. Then his yoke will be lifted from off them and his burden from off their shoulder.” Then his yoke will be lifted from off them and his burden from off their shoulder.”
من سپاه آشور را هنگامی که به سرزمین من اسرائیل برسد، شکست خواهم داد و سربازانش را روی کوههایم تار و مار خواهم کرد. قوم من دیگر بردهٔ آنها نخواهد بود و آنها را بندگی نخواهد کرد.
26 This is the plan that is intended for the whole earth, and this is the hand that is raised over all the nations.
دست توانای خود را دراز خواهم کرد و قومها را مجازات خواهم نمود. این است آنچه برای قومها تقدیر کرده‌ام.»
27 For Yahweh of hosts has planned this; who will stop him? His hand is raised, and who will turn it back?
بله خداوند لشکرهای آسمان این را تقدیر کرده است. پس چه کسی می‌تواند آن را باطل کند؟ این دست اوست که دراز شده است، بنابراین چه کسی می‌تواند آن را بازگرداند؟
28 In the year that king Ahaz died this declaration came:
در سالی که آحاز پادشاه درگذشت، این پیغام از سوی خدا نازل شد:
29 Do not rejoice, all you Philistines, that the rod that struck you is broken. For out of the serpent's root will grow out an adder, and his offspring will be a fiery flying serpent.
ای فلسطینی‌ها، از مرگ پادشاهی که بر شما ظلم می‌کرد شادی نکنید، زیرا پسرش از او بدتر خواهد کرد! از مار، افعی به وجود می‌آید و از افعی، اژدهای آتشین!
30 The firstborn of the poor will graze their sheep in my pastures, and the needy will lie down in safety. I will kill your root with famine that will put to death all your survivors.
خداوند بیچارگان قوم خود را شبانی خواهد کرد و آنها در چراگاه او راحت خواهند خوابید، اما بر شما فلسطینی‌ها قحطی خواهد فرستاد و شما را هلاک خواهد کرد.
31 Howl, gate; cry, city; all of you will melt away, Philistia. For out of the north comes a cloud of smoke, and there is no straggler in his ranks.
ای شهرهای فلسطین گریه و شیون کنید و بلرزید، زیرا قشونی قدرتمند همچون دودی سیاه از شمال در حرکت است و سربازانش برای جنگیدن به جلو می‌تازند!
32 How will they respond to the messengers of that nation? “Yahweh has founded Zion, and in her the afflicted of his people will find refuge.”
پس به فرستادگانی که از فلسطین می‌آیند چه باید گفت؟ باید گفت که خداوند اورشلیم را بنیاد نهاده تا قوم رنجدیدهٔ او در آن پناه گیرند.

< Isaiah 14 >