Acts 20
1 After the uproar was over, Paul sent for the disciples and after he encouraged them, he said farewell and left to go into Macedonia.
Human sa kaguliyang, si Pablo gipadala alang sa mga disipulo ug giawhag sila. Unya siya nagsulti ug panamilit kanila ug mibiya padulong didto sa Macedonia.
2 When he had gone through those regions and had spoken many words of encouragement to them, he came to Greece.
Sa pag-adto niya niadtong mga rehiyona ug nag-awhag pag-ayo sa mga magtutuo, miadto siya Greece.
3 After he had spent three months there, a plot was formed against him by the Jews as he was about to sail for Syria, so he decided to return through Macedonia.
Human siya nagpabilin didto sulod sa tulo ka bulan, ang tinagong laraw nga gihimo batok kaniya pinaagi sa mga Judio sa hapit na siya maglayag padulong sa Siria, busa nakahukom siya sa pagbalik agi sa Macedonia.
4 Accompanying him as far as Asia were Sopater son of Pyrrhus from Berea; Aristarchus and Secundus, both from the Thessalonian believers; Gaius of Derbe; Timothy; and Tychicus and Trophimus from Asia.
Giubanan siya hangtod sa Asya nila ni Sopater nga taga-Berea, ang anak ni Pyrrhus; si Aristarchus ug Secundus nga mga magtutuo gikan saTesalonica; si Gaius nga taga-Derbe; si Timoteo; ug Tychicus ug si Trophimus nga gikan sa Asya.
5 But these men had gone before us and were waiting for us at Troas.
Apan kining mga tawhana miuna kanamo ug nagahulat kanamo sa Troas.
6 We sailed away from Philippi after the days of unleavened bread, and in five days we came to them in Troas. There we stayed for seven days.
Human sa adlaw sa tinapay nga walay patubo milayag kami gikan sa Filipos, ug sa lima ka adlaw miabot kami kanila sa Troas. Didto nagpabilin kami sulod sa pito ka mga adlaw.
7 On the first day of the week, when we were gathered together to break bread, Paul spoke to the believers. He was planning to leave the next day, so he kept speaking until midnight.
Sa unang adlaw sa semana, sa nagkatigom na kami aron sa pagpikaspikas sa tinapay, si Pablo nagsangyaw sa mga magtutuo. Naglaraw siya nga mobiya pagkasunod adlaw, busa nagpadayon siya sa pagsangyaw hangtod sa pagkatungang gabii.
8 There were many lamps in the upper room where we had come together.
Adunay daghan nga lampara sa ibabaw nga bahin sa lawak diin kami nagkatigom.
9 In the window was sitting a young man named Eutychus, who fell into a deep sleep. As Paul spoke even longer, this young man, still sleeping, fell down from the third story and was picked up dead.
Diha sa bintana may naglingkod nga usa ka ulitawo nga ginganlan ug Eutychus, nga giabot sa halalom nga paghikatulog. Kay taas na kaayo ang pagsangyaw ni Pablo, kining ulitawo, nga nahinanok pa gihapon, nahulog gikan sa ikatulong andana ug gisakwat nga patay na.
10 But Paul went down, stretched himself out on him, and embraced him. Then he said, “Do not be upset any more, for he is alive.”
Apan mikanaog si Pablo, mihapa siya kaniya, ug migakos kaniya. Unya miingon siya, “Ayaw kamo kaguol, kay siya buhi pa.”
11 Then he went upstairs again and broke bread and ate. After talking with them much longer until dawn, he left.
Unya misaka siya balik sa taas ug gipikaspikas ang tinapay ug nangaon. Human sa pagpakigsulti kanila ug dugay hangtod sa kaadlawon, mibiya na siya.
12 They brought back the boy alive and were greatly comforted.
Gidala nila pagbalik ang lalaki nga buhi ug nahupay pag-ayo.
13 We ourselves went ahead of Paul by ship and sailed away to Assos, where we planned to take Paul on board. This is what he himself desired to do, because he planned to go by land.
Kami sa among kaugalingon milakaw pag-una kang Pablo ngadto sa sakayan ug milayag padulong sa Asos, sa tuyo nga pasakyon namo si Pablo. Mao kini ang gitinguha niya sa iyang kaugalingon nga pagabuhaton, tungod kay gituyo niya nga didto agi sa yuta.
14 When he met us at Assos, we took him onto the ship and went to Mitylene.
Sa nasugatan na namo siya sa Asos, gipasakay na namo siya sa sakayan ug miadto sa Mitylene.
15 Then we sailed from there and arrived the next day opposite the island of Chios. The following day we touched at the island of Samos, and the day after we came to the city of Miletus.
Unya milayag kami gikan didto ug miabot pagkasunod adlaw atbang sa isla sa Chios. Sa pagkasunod adlaw midunggo kami sa isla sa Samos, ug pagkaugma midunggo kami sa siyudad sa Miletus.
16 For Paul had decided to sail past Ephesus, so that he would not spend any time in Asia; for he was hurrying to be in Jerusalem for the day of Pentecost, if it were at all possible for him to do so.
Kay nakahukom man si Pablo nga maglayag agi sa Efeso, aron dili siya malangan sa Asya; kay nagdali siya nga moabot sa Jerusalem sa adlaw sa Pentecostes, kung kining tanan mamahimo na niyang buhaton sa ingon.
17 From Miletus he sent men to Ephesus and called to himself the elders of the church.
Gikan sa Miletus nagpadala siya ug mga tawo ngadto sa Efeso ug gipatawag niya ang mga kadagkoan sa simbahan.
18 When they had come to him, he said to them, “You yourselves know, from the first day that I set foot in Asia, how I always spent my time with you.
Sa dihang miabot na sila ngadto kaniya, miingon siya kanila, “Nasayod na kamo sa inyong kaugalingon, nga sukad sa unang adlaw sa pagtunob sa akong tiil sa Asya, kung sa unsang paagi ako kanunay naggahin ug panahon alang kaninyo.
19 I kept serving the Lord with all lowliness of mind and with tears, and in sufferings that happened to me because of the plots of the Jews.
Nagpadayon ako pag-alagad sa Ginoo uban sa pagpa-ubos sa hunahuna ug inubanan sa mga luha, ug sa mga pag-antos nga nahitabo kanako tungod sa mga tinagong laraw sa mga Judio.
20 You know how I did not keep back from declaring to you anything that was useful, and how I taught you in public and from house to house,
Nasayod kamo nga wala akoy gilikayan sa pagpadayag kaninyo sa bisan unsa nga mapuslanon, ug giunsa ko kamo pagtudlo sa dayag ug miadto usab sa kabalayan.
21 testifying both Jews and Greeks about repentance toward God and of faith in our Lord Jesus.
Nasayod kamo nga sa kanunay nagpahimangno ako kaninyong mga Judio ug mga Griyego mahitungod sa paghinulsol ngadto sa Dios ug sa pagtuo sa atong Ginoong Jesus.
22 Now look, I am going to Jerusalem, compelled by the Spirit, not knowing what will happen to me there,
Ug karon, tan-awa, moadto ako sa Jerusalem nga inagda sa Balaang Espiritu, nga walay kasayoran sa bisan unsang mahitabo kanako didto,
23 except that the Holy Spirit warns to me in every city that chains and sufferings await me.
gawas sa gipamatuod sa Balaang Espiritu kanako sa matag siyudad ug nagaingon nga ang mga gapos ug pag-antos naghulat na kanako.
24 But I do not consider my life is valuable to myself, if only I may finish the race and complete the ministry that I received from the Lord Jesus, to testify to the gospel of the grace of God.
Apan wala nako hunahunaa ang akong kinabuhi sa kung unsang paagi nga mas bililhon pa sa akong kaugalingon, aron mahingpit na ang akong lumba ug ang pag-alagad nga akong nadawat gikan kang Ginoong Jesus, sa pagsaksi sa ebanghelyo diha sa grasya sa Dios.
25 Now look, I know that you all, among whom I went about proclaiming the kingdom, will see my face no more.
Ug karon, tan-awa, nasayran ko nga kamong tanan, nga gisuroyan ko taliwala sa akong pagsangyaw mahitungod sa gingharian, dili na makakita sa akong panagway.
26 Therefore I testify to you this day, that I am innocent of the blood of any man.
Busa gipamatuod-an ko kaninyo niining adlawa, nga ako hinlo sa dugo ni bisan kinsang tawo.
27 For I did not hold back from declaring to you the whole will of God.
Kay wala ako nagpugong sa pagpadayag kaninyo sa kinatibuk-ang kabubut-on sa Dios.
28 Therefore be careful about yourselves, and about all the flock of which the Holy Spirit has made you overseers. Be careful to shepherd the church of God, which he purchased with his own blood.
Busa pag-amping kamo sa inyong kaugalingon, ug sa tanang panon nga kanila ang Balaang Espiritu naghimo kaninyong magtatan-aw, aron nga bantayan ninyo ang katilingban sa Ginoo nga gitubos niya pinaagi sa kaugalingon niyang dugo.
29 I know that after my departure, vicious wolves will come in among you and will not spare the flock.
Nasayod ako nga human sa akong pagbiya, magasulod taliwala kaninyo ang mga mapintas nga lobo, ug dili kaloy-an ang panon.
30 I know that from even among you some men shall come and distort the truth in order to draw away the disciples after them.
Nasayod ako nga bisan gani taliwala kaninyo ang pipila sa mga tawo moadto ug mosulti sa mga butang nga mangil-ad, aron sa pagpahimulag sa mga disipulo sa pagsunod kanila.
31 So be on guard. Remember that for three years I did not stop instructing every one of you with tears night and day.
Busa pagtukaw kamo. Hinumdomi nga sulod sa tulo ka tuig wala ako maghunong sa pagpahimangno sa matag usa kaninyo inubanan sa luha sa adlaw ug gabii.
32 Now I entrust you to God and to the word of his grace, which is able to build you up and to give you the inheritance among all those who are being sanctified.
Ug karon gipiyal ko na kamo sa Dios, ug ngadto sa pulong sa iyang grasya, nga mao ang makahimo kaninyo sa pagpa-uswag ug maghatag kaninyo sa kabilin taliwala sa tanang gilain.
33 I coveted no man's silver, gold, or clothing.
Wala ako maibog sa tawong may plata, bulawan, o bisti.
34 You yourselves know that these hands served my own needs and the needs of those who were with me.
Kamo sa inyong kaugalingon nasayod nga kining mga kamot nagsangkap sa akong kaugalingon nga mga panginahanglan ug niadtong kauban nako.
35 In all things I gave you an example of how you should help the weak by working, and of how you should remember the words of the Lord Jesus, words that he himself said: “It is more blessed to give than to receive.”
Sa tanan nga mga butang naghatag ako kaninyo ug panig-ingnan kung unsaon ninyo pagtabang ang huyang pinaagi sa pagpamuhat, ug kung unsaon ninyo paghinumdom ang mga pulong sa Ginoong Jesus, mga pulong nga siya mismo miingon: “Labing bulahan ang paghatag kay sa pagdawat.”
36 After he had spoken in this way, he knelt down and prayed with them all.
Human siya nagsulti niining paagiha, miluhod siya ug nag-ampo uban kanilang tanan.
37 There was a lot of crying and they embraced Paul and kissed him.
Labihan ang ilang paghilak ug migakos kang Pablo ug gihagkan siya.
38 They were sad most of all because of what he had said, that they would never see his face again. Then they escorted him to the ship.
Naguol gayod sila tungod sa iyang gipamulong, nga sila dili na makakita sa iyang panagway pag-usab. Unya giubanan nila siya hangtod sa sakayan.
