< Acts 18 >

1 After these things Paul left Athens and went to Corinth.
μετα ταυτα χωρισθεις εκ των αθηνων ηλθεν εις κορινθον
2 There he met a Jew named Aquila, a native of Pontus, who had recently come from Italy with his wife Priscilla, because Claudius had commanded all the Jews to leave Rome. Paul went to them,
και ευρων τινα ιουδαιον ονοματι ακυλαν ποντικον τω γενει προσφατως εληλυθοτα απο της ιταλιας και πρισκιλλαν γυναικα αυτου δια το διατεταχεναι κλαυδιον χωριζεσθαι παντας τους ιουδαιους απο της ρωμης προσηλθεν αυτοις
3 and because he worked at the same trade, he stayed with them and worked, for they were tentmakers by trade.
και δια το ομοτεχνον ειναι εμενεν παρ αυτοις και {VAR1: ηργαζοντο } {VAR2: ηργαζετο } ησαν γαρ σκηνοποιοι τη τεχνη
4 So Paul reasoned in the synagogue every Sabbath. He persuaded both Jews and Greeks.
διελεγετο δε εν τη συναγωγη κατα παν σαββατον επειθεν τε ιουδαιους και ελληνας
5 But when Silas and Timothy came down from Macedonia, Paul was compelled by the Spirit to testify to the Jews that Jesus was the Christ.
ως δε κατηλθον απο της μακεδονιας ο τε σιλας και ο τιμοθεος συνειχετο τω λογω ο παυλος διαμαρτυρομενος τοις ιουδαιοις ειναι τον χριστον ιησουν
6 When the Jews opposed and insulted him, Paul shook out his garment at them and said to them, “May your blood be upon your own heads; I am innocent. From now on I will go to the Gentiles.”
αντιτασσομενων δε αυτων και βλασφημουντων εκτιναξαμενος τα ιματια ειπεν προς αυτους το αιμα υμων επι την κεφαλην υμων καθαρος εγω απο του νυν εις τα εθνη πορευσομαι
7 Then he left from there and went to the house of Titius Justus, a man who worshiped God. His house was next to the synagogue.
και μεταβας εκειθεν {VAR1: ηλθεν } {VAR2: εισηλθεν } εις οικιαν τινος ονοματι τιτιου ιουστου σεβομενου τον θεον ου η οικια ην συνομορουσα τη συναγωγη
8 Crispus, the leader of the synagogue, believed in the Lord, together with all those who lived in his house; and many of the Corinthians who heard about it believed and were baptized.
κρισπος δε ο αρχισυναγωγος επιστευσεν τω κυριω συν ολω τω οικω αυτου και πολλοι των κορινθιων ακουοντες επιστευον και εβαπτιζοντο
9 The Lord said to Paul in the night in a vision, “Do not be afraid, but speak and do not be silent.
ειπεν δε ο κυριος εν νυκτι δι οραματος τω παυλω μη φοβου αλλα λαλει και μη σιωπησης
10 For I am with you, and no one will try to harm you, for I have many people in this city.”
διοτι εγω ειμι μετα σου και ουδεις επιθησεται σοι του κακωσαι σε διοτι λαος εστιν μοι πολυς εν τη πολει ταυτη
11 Paul lived there for a year and six months, teaching the word of God among them.
εκαθισεν δε ενιαυτον και μηνας εξ διδασκων εν αυτοις τον λογον του θεου
12 But when Gallio became governor of Achaia, the Jews rose up together against Paul and brought him before the judgment seat;
γαλλιωνος δε ανθυπατου οντος της αχαιας κατεπεστησαν {VAR1: οι ιουδαιοι ομοθυμαδον } {VAR2: ομοθυμαδον οι ιουδαιοι } τω παυλω και ηγαγον αυτον επι το βημα
13 they said, “This man persuades people to worship God contrary to the law.”
λεγοντες οτι παρα τον νομον αναπειθει ουτος τους ανθρωπους σεβεσθαι τον θεον
14 Yet when Paul was about to speak, Gallio said to the Jews, “You Jews, if indeed it were a matter of wrong or a crime, it would be reasonable to deal with you.
μελλοντος δε του παυλου ανοιγειν το στομα ειπεν ο γαλλιων προς τους ιουδαιους ει μεν ην αδικημα τι η ραδιουργημα πονηρον ω ιουδαιοι κατα λογον αν ανεσχομην υμων
15 But since these are questions about words and names and your own law, settle it yourselves. I do not wish to be a judge of these matters.”
ει δε ζητηματα εστιν περι λογου και ονοματων και νομου του καθ υμας οψεσθε αυτοι κριτης εγω τουτων ου βουλομαι ειναι
16 Gallio made them leave the judgment seat.
και απηλασεν αυτους απο του βηματος
17 So they all seized Sosthenes, the ruler of the synagogue, and beat him in front of the judgment seat. But Gallio did not care what they did.
επιλαβομενοι δε παντες σωσθενην τον αρχισυναγωγον ετυπτον εμπροσθεν του βηματος και ουδεν τουτων τω γαλλιωνι εμελεν
18 Paul, after staying there for many more days, left the brothers and sailed for Syria with Priscilla and Aquila. Before he left the seaport, Cenchrea, he had his hair cut off because of a vow he had taken.
ο δε παυλος ετι προσμεινας ημερας ικανας τοις αδελφοις αποταξαμενος εξεπλει εις την συριαν και συν αυτω πρισκιλλα και ακυλας κειραμενος εν κεγχρεαις την κεφαλην ειχεν γαρ ευχην
19 When they came to Ephesus, Paul left Priscilla and Aquila there, but he himself went into the synagogue and reasoned with the Jews.
κατηντησαν δε εις εφεσον κακεινους κατελιπεν αυτου αυτος δε εισελθων εις την συναγωγην διελεξατο τοις ιουδαιοις
20 When they asked Paul to stay a longer time, he declined.
ερωτωντων δε αυτων επι πλειονα χρονον μειναι ουκ επενευσεν
21 But taking his leave of them, he said, “I will return again to you if it is God's will.” He then set sail from Ephesus.
αλλα αποταξαμενος και ειπων παλιν ανακαμψω προς υμας του θεου θελοντος ανηχθη απο της εφεσου
22 When Paul had landed at Caesarea, he went up and greeted the Jerusalem church and then went down to Antioch.
και κατελθων εις καισαρειαν αναβας και ασπασαμενος την εκκλησιαν κατεβη εις αντιοχειαν
23 After having spent some time there, Paul departed and went through the regions of Galatia and Phrygia and strengthened all the disciples.
και ποιησας χρονον τινα εξηλθεν διερχομενος καθεξης την γαλατικην χωραν και φρυγιαν {VAR1: στηριζων } {VAR2: επιστηριζων } παντας τους μαθητας
24 Now a certain Jew named Apollos, an Alexandrian by birth, came to Ephesus. He was eloquent in speech and mighty in the scriptures.
ιουδαιος δε τις απολλως ονοματι αλεξανδρευς τω γενει ανηρ λογιος κατηντησεν εις εφεσον δυνατος ων εν ταις γραφαις
25 Apollos had been instructed in the teachings of the Lord. Being fervent in spirit, he spoke and taught accurately the things concerning Jesus, but he knew only the baptism of John.
ουτος ην κατηχημενος την οδον του κυριου και ζεων τω πνευματι ελαλει και εδιδασκεν ακριβως τα περι του ιησου επισταμενος μονον το βαπτισμα ιωαννου
26 Apollos began to speak boldly in the synagogue. But when Priscilla and Aquila heard him, they took him aside and explained to him the way of God more accurately.
ουτος τε ηρξατο παρρησιαζεσθαι εν τη συναγωγη ακουσαντες δε αυτου πρισκιλλα και ακυλας προσελαβοντο αυτον και ακριβεστερον αυτω εξεθεντο την οδον {VAR1: του θεου } {VAR2: [του θεου] }
27 When he desired to pass over into Achaia, the brothers encouraged him and wrote to the disciples in Achaia to welcome him. When he arrived, he greatly helped those who believed by grace.
βουλομενου δε αυτου διελθειν εις την αχαιαν προτρεψαμενοι οι αδελφοι εγραψαν τοις μαθηταις αποδεξασθαι αυτον ος παραγενομενος συνεβαλετο πολυ τοις πεπιστευκοσιν δια της χαριτος
28 Apollos powerfully refuted the Jews in public debate, showing by the scriptures that Jesus is the Christ.
ευτονως γαρ τοις ιουδαιοις διακατηλεγχετο δημοσια επιδεικνυς δια των γραφων ειναι τον χριστον ιησουν

< Acts 18 >