2 Corinthians 10
1 I, Paul, myself appeal to you, by the humility and gentleness of Christ. I am meek when I am in your presence, but I am bold toward you when I am away.
Амма өзүм, силәр билән биллә болғанда муамилиси юмшақ, лекин силәрдин айрилғанда силәргә қарита қаттиқ қоллуқ дәп қаралған мәнки Павлус Мәсиһниң юваш-мөминлиги вә мулайимлиғи билән силәрдин өтүнүмән,
2 I beg of you that, when I am present with you, I will not need to be bold with self-confidence. But I think I will need to be bold when I oppose those who assume that we are living according to the flesh.
— шуни тәләп қилимәнки, йениңларға барғинимда, бизни «әтләр бойичә маңғанлар!» дәп гуман билән қарайдиған бәзиләргә қарита ойлиғинимдәк қаттиқ қоллуқ қилишқа мени мәҗбур қилмаңлар;
3 For even though we walk in the flesh, we do not wage war according to the flesh.
гәрчә биз инсаний әтләрдә жүрсәкму, биз әтләр бойичә җәң қилмаймиз.
4 For the weapons we fight with are not fleshly. Instead, they have divine power to destroy strongholds. They bring to nothing misleading arguments.
Чүнки җәң қураллиримиз әткә тәвә қураллар әмәс, бәлки Худа тәрипидин қорған-истиһкамларни гумран қилиш күчигә егә қилинған қураллардур;
5 We also destroy every high thing that rises up against the knowledge of God. We take every thought captive into obedience to Christ.
биз улар билән бәс-муназириләрни вә Худани тонушқа қаршилишишқа турған һәр қандақ һакавур тосалғуни гумран қилимиз, шундақла һәр бир ой-хиялларни Мәсиһкә беқиндуруп итаәт қилишқа кәлтүримиз;
6 And we are getting ready to punish every act of disobedience, as soon as your obedience is complete.
силәр толуқ итаәт қилғандин кейин, [араңларда] қандақ итаәтсизлик қалған болса буларни җазалашқа тәйярмиз.
7 Look at what is clearly in front of you. If anyone is convinced that he is Christ's, let him remind himself that just as he is Christ's, so also are we.
Силәр пәқәт көз алдиңлардики ишларғила қарайдикәнсиләр. Әгәр бириси өзини Мәсиһкә тәвәмән дәп қариса, у йәнә шуниң үстигә ойлансунки, у Мәсиһкә тәвә болғиниға охшаш, бизму Униңға тәвәдурмиз.
8 For even if I boast a little too much about our authority, which the Lord gave for us to build you up and not to destroy you, I will not be ashamed.
Чүнки, Рәб тәрипидин силәрни набут қилиш үчүн әмәс, бәлки етиқатиңларни қуруш үчүн бизгә аманәт қилинған һоқуқимиз тоғрилиқ техиму көп зиядәрәк махтансамму, буниңда һеч йәргә қарап қалмаймән;
9 I do not want it to appear that I am terrifying you by my letters.
әнди мән пәқәт хәтләрдила силәрни қорқатмақчи әмәсмән;
10 For some people say, “His letters are serious and powerful, but physically he is weak. His words are not worth listening to.”
чүнки бәзиләр: «Униң хәтлири дәрвәқә вәзинлик һәм күчлүк; лекин у йетип кәлгәндә салапәтсиз, гепиниң тутами йоқ болиду» дейишиду.
11 Let such people be aware that what we are in the words of our letters when we are absent is what we will be in our actions when we are there.
Әнди бундақ хиял қилғучилар шуни билип қойсунки, биз жирақта болғинимизда хәтләрдики сөзимиз қандақ болған болса биз йетип барғинимизда әмәлийитимизму шундақ болиду.
12 We do not go so far as to group ourselves or compare ourselves with those who praise themselves. But when they measure themselves by one another and compare themselves with each other, they have no insight.
Чүнки биз өзимизни өзини қалтис чағлайдиғанлар билән бир қатарға қоюшқа яки улар билән селиштурушқа петинмаймиз; шундақ кишиләр өзлирини өзлириниң өлчими билән өлчәп, өзлирини өзлири билән селиштуридиған болуп, һәқиқәтән әқилсизлардиндур.
13 We, however, will not boast beyond limits. Instead, we will do so only within the limits of what God has assigned to us, limits that reach as far as you.
Биз әнди өзимизгә бекитилгән өлчәмдин һалқип махтинип жүргинимиз йоқ. Биз бәлки һәммини өлчигүчи Худа бизгә бекиткән хизмәт даирисидики өлчәм, йәни силәрниң [хизмитиңларғиму] йетидиған өлчәм билән пәхирлинимиз.
14 For we did not overextend ourselves when we reached you. We were the first to reach as far as you with the gospel of Christ.
Чүнки өлчими силәрниң хизмитиңларға йәтмәйдиған кишиләрдәк, [хизмитиңларда болғинимизда] даиримиздин һалқип кәтмәймиз, чүнки биз Мәсиһниң хуш хәвирини йәткүзүштә [биринчи болуп] йениңларғиму кәлдуқ.
15 We have not boasted beyond limits about the labors of others. Instead, we expect that as your faith continues to grow, our work among you will greatly expand.
Биз хизмәт даиримиздин һалқип, башқиларниң сиңдүргән җапа-әҗирлири билән махтанғинимиз йоқ; лекин биз силәрниң иман-етиқатиңлар өскәнсери араңлардики хизмитимиз бизгә бекитилгән даиримиз ичидә техиму зиядә кеңәйтилсун дәп үмүт қилимиз;
16 We hope for this, so that we may preach the gospel even in regions beyond you. We will not boast about the work being done in another's area.
шундақ болғанда, биз силәрдин техиму жирақ йәрләргә хуш хәвәрни йәткүзүп җакалайдиған болимиз; тәйярға һәйяр болуп, башқиларниң даирисидики хизмәт әҗри билән махтиниш бизгә ят.
17 “But let the one who boasts, boast in the Lord.”
Амма «Пәхирлинип махтиғучи болса Рәбдин пәхирлинип махтиши керәк!».
18 For it is not the one who recommends himself who is approved. Instead, it is the one whom the Lord recommends.
Чүнки өзини тәриплигүчи әмәс, бәлки Рәб тәриплигән киши һәқиқәтән лаяқәтликтур.
