< 2 Corinthians 1 >

1 Paul, an apostle of Christ Jesus by the will of God, and Timothy our brother, to the church of God that is in Corinth, and to all the believers in the entire region of Achaia.
Paweł, z woli Boga apostoł Jezusa Chrystusa, i Tymoteusz, brat, do kościoła Bożego, który jest w Koryncie, ze wszystkimi świętymi, którzy są w całej Achai.
2 May grace be to you and peace from God our Father and the Lord Jesus Christ.
Łaska wam i pokój od Boga, naszego Ojca, i Pana Jezusa Chrystusa.
3 May the God and Father of our Lord Jesus Christ be praised. He is the Father of mercies and the God of all comfort.
Błogosławiony [niech będzie] Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia i Bóg wszelkiej pociechy;
4 God comforts us in all our affliction, so that we can comfort those who are in any affliction. We comfort others with the same comfort that God used to comfort us.
Który nas pociesza w każdym naszym utrapieniu, abyśmy i my mogli pocieszać tych, którzy są w jakimkolwiek ucisku, taką pociechą, jaką sami jesteśmy pocieszani przez Boga.
5 For just as the sufferings of Christ abound for our sake, so also our comfort abounds through Christ.
Jak bowiem w nas obfitują utrapienia Chrystusa, tak też przez Chrystusa obfituje nasza pociecha.
6 But if we are afflicted, it is for your comfort and salvation; and if we are comforted, it is for your comfort. Your comfort is working effectively when you patiently share in the same sufferings that we also suffer.
Jeśli więc doznajemy ucisku – [to] dla waszego pocieszenia i zbawienia, które sprawia, że znosicie te same utrapienia, które i my cierpimy; i jeśli doznajemy pociechy – [to] dla waszego pocieszenia i zbawienia.
7 Our expectation concerning you is unshaken, for we know that as you share the sufferings, you also share our comfort.
A nasza nadzieja co do was [jest] mocna, bo wiemy, że jak jesteście uczestnikami utrapienia, tak i pociechy.
8 For we do not want you to be uninformed, brothers, about the troubles we had in Asia. We were so completely crushed beyond our strength that we despaired even of life.
Nie chcemy bowiem, bracia, abyście nie wiedzieli o ucisku, który nas spotkał w Azji, że byliśmy obciążeni ponad miarę [i] ponad siły, tak że zaczęliśmy wątpić, czy przeżyjemy.
9 Indeed, we had the sentence of death on us. But that was to make us not put our trust in ourselves, but instead in God, who raises the dead.
Więcej, sami w sobie mieliśmy wyrok śmierci, abyśmy nie ufali samym sobie, lecz Bogu, który wskrzesza umarłych.
10 He rescued us from such a deadly peril, and he will rescue us again. On him we have set our hope that he will continue to deliver us.
On to wyrwał nas z tak wielkiej śmierci i [jeszcze] wyrywa. W nim [też] mamy nadzieję, że nadal będzie wyrywać;
11 He will do this as you also help us by your prayer. Then many will give thanks on our behalf for the gracious favor given to us through the prayers of many.
Także przy waszej pomocy poprzez modlitwę za nas, aby dar, który [otrzymaliśmy] dzięki wielu, stał się dla wielu powodem dziękczynienia za nas.
12 We are proud of this: Our conscience testifies that we have conducted ourselves in the world with holiness and godly sincerity, not relying on fleshly wisdom but on the grace of God.
To bowiem jest naszą chlubą: świadectwo naszego sumienia, że w prostocie i w szczerości Bożej, nie w cielesnej mądrości, ale w łasce Boga postępowaliśmy na świecie, a szczególnie względem was.
13 We write to you nothing that you cannot read and understand. I expect that,
Nie piszemy wam [nic] innego, jak tylko to, co czytacie albo rozumiecie. Spodziewam się zaś, że też do końca zrozumiecie;
14 as you have understood us in part, we will be your reason for boasting on the day of our Lord Jesus, just as you will be our reason to boast.
Jak już po części nas zrozumieliście, że jesteśmy waszą chlubą, jak i wy naszą w dniu Pana Jezusa.
15 Because I was confident about this, I wanted to come to you first, so that you might receive the benefit of two visits.
Z tą ufnością chciałem przybyć do was wcześniej, abyście otrzymali powtórne dobrodziejstwo;
16 I was planning to visit you on my way to Macedonia. Then I wanted to visit you again on my trip from Macedonia, and then for you to send me on my way to Judea.
A od was udać się do Macedonii, a z Macedonii znowu przybyć do was i zostać przez was wyprawionym do Judei.
17 When I was thinking this way, was I hesitating? Do I plan things according to human standards, so that I say “Yes, yes” and “No, no” at the same time?
Czy więc tak postanawiając, postąpiłem lekkomyślnie? Albo [czy] to, co postanawiam, postanawiam według ciała, aby było u mnie „tak, tak” i „nie, nie”?
18 But just as God is faithful, we do not say both “Yes” and “No.”
Lecz [jak] Bóg jest wierny, tak nasze słowa do was nie były „tak” i „nie”.
19 For the Son of God, Jesus Christ, whom Silvanus, Timothy and I proclaimed among you, is not “Yes” and “No.” Instead, he is always “Yes.”
Ponieważ Syn Boży, Jezus Chrystus, który wśród was głoszony był przez nas, [to znaczy] przeze mnie, Sylwana i Tymoteusza, nie był „tak” i „nie”, lecz było w nim „tak”.
20 For all the promises of God are “Yes” in him. So also through him we say “Amen” to the glory of God.
Ile jest bowiem obietnic Boga, w nim [są] „tak” i w nim [są] „Amen”, ku chwale Boga przez nas.
21 Now it is God who confirms us with you in Christ, and he appointed us,
Tym zaś, który utwierdza nas [razem] z wami w Chrystusie i który nas namaścił, [jest] Bóg;
22 he set his seal on us and he gave us the Spirit in our hearts as a guarantee of what is to come.
Który też zapieczętował nas i dał do naszych serc Ducha [jako] zadatek.
23 Instead, I call God to bear witness for me that the reason I did not come to Corinth was so that I might spare you.
A ja wzywam Boga na świadka mojej duszy, że aby was oszczędzić, nie przybyłem dotąd do Koryntu.
24 This is not because we are trying to control what your faith should be. Instead, we are working with you for your joy, as you stand in your faith.
Nie dlatego, że panujemy nad waszą wiarą, ale jesteśmy pomocnikami waszej radości; wiarą bowiem stoicie.

< 2 Corinthians 1 >