< 1 Corinthians 8 >

1 Now about food sacrificed to idols: We know that we all have knowledge. Knowledge puffs up, but love builds up.
سؤال بعدی شما درباره خوردن گوشتی است که برای بتها قربانی شده است. این طرز فکر که «همۀ ما اشخاص دانایی هستیم»، باعث می‌شود انسان دچار تکبر و غرور شود. اما آنچه موجب استحکام روحانی کلیسا می‌گردد، محبت است و نه دانش.
2 If anyone thinks he knows something, that person does not yet know as he should know.
کسی که تصور می‌کند همه چیز را می‌داند، در واقع هنوز خیلی چیزها نمی‌داند.
3 But if anyone loves God, that person is known by him.
اما کسی که خدا را دوست می‌دارد، اوست که خدا می‌شناسدش.
4 So then, about eating food sacrificed to idols: We know that an idol in this world is nothing and that there is no God but one.
حال به اصل مطلب برگردیم. آیا صحیح است گوشتی را که برای بتها قربانی شده است، بخوریم؟ همه می‌دانیم که بت، خدا نیست، زیرا فقط یک خدا هست و بس.
5 For maybe so-called gods do exist, either in heaven or on earth, just as there are many “gods” and many “lords.”
به عقیدهٔ بعضی از مردم، خدایان بسیاری در آسمان و بر زمین هستند.
6 Yet for us there is only one God, the Father, from whom are all things and for whom we live, and one Lord Jesus Christ, through whom all things exist, and through whom we exist.
اما ما می‌دانیم که فقط یک خدا وجود دارد، یعنی پدر آسمانی ما که تمام چیزها را آفریده و ما را نیز به وجود آورده تا از آن او باشیم. همچنین می‌دانیم که فقط یک سرور و خداوند وجود دارد، یعنی عیسی مسیح، که همه چیز به‌وسیلۀ او آفریده شده و حیات ما از اوست.
7 However, this knowledge is not in everyone. Instead, some previously practiced idol worship, and they eat this food as if it were something sacrificed to an idol. Their conscience is thereby corrupted because it is weak.
اما همهٔ ایمانداران از چنین شناختی برخوردار نیستند. بعضی‌ها چنان به این تصور خو گرفته‌اند که بتها واقعی هستند که وقتی خوراکی را می‌خورند که به بتها تقدیم شده، آن را پرستش خدایان واقعی تلقی می‌کنند و وجدان ضعیفشان آلوده می‌گردد.
8 But food will not present us to God. We are not worse if we do not eat, nor better if we do eat it.
اما این را بدانید که خوراک، ما را به خدا نزدیکتر نمی‌سازد، زیرا نه با خوردن آن بدتر می‌شویم، و نه با نخوردن آن، بهتر!
9 But take care that your freedom does not become a reason for someone who is weak in faith to stumble.
اما مواظب باشید که مبادا آزادی شما در خوردن چنین گوشتی، موجب لغزش و انحراف مسیحیانی گردد که از شما ضعیفتر هستند.
10 For suppose that someone sees you, who have knowledge, eating a meal in an idol's temple. Is not his weak conscience emboldened to eat what is offered to idols?
زیرا اگر شخصی که به خاطر وجدان ضعیفش، خوردن گوشت قربانی را درست نمی‌داند، ببیند که شما با شناخت کاملی که دارید، در نهارخوری بتخانه نشسته‌اید و مشغول خوردن چنین گوشتی هستید. آیا او نیز ترغیب نمی‌شود تا خوراکی را که به بتها تقدیم شده، بخورد؟
11 So because of your understanding about the true nature of idols, the weaker one, the brother for whom Christ died, is destroyed.
به این ترتیب، دانایی شما باعث هلاکت آن ایماندار ضعیف می‌شود که مسیح جانش را به خاطر او فدا کرد.
12 Thus, when you sin against your brothers and wound their weak consciences, you sin against Christ.
وقتی ایمانداران را ترغیب به انجام کاری می‌کنید که آن را درست نمی‌دانند، شما نه تنها نسبت به آنها بلکه نسبت به مسیح نیز گناه می‌کنید.
13 Therefore, if food causes my brother to stumble, I will never eat meat again, so that I may not cause my brother to fall. (aiōn g165)
پس اگر خوردن گوشتی که برای بت قربانی شده است، باعث گناه کردن برادر من می‌شود، من تا عمر دارم از آن نخواهم خورد، مبادا باعث لغزش او شوم. (aiōn g165)

< 1 Corinthians 8 >