1 Corinthians 13
1 Suppose that I speak with the tongues of men and of angels. But if I do not have love, I have become a noisy gong or a clanging cymbal.
Pananglitan makasulti ako sa mga pinulongan sa mga tawo ug sa mga anghel. Apan kung wala akoy gugma, mahimo akong usa ka saba nga agong o usa ka nagtagingting nga piyangpiyang.
2 Suppose that I have the gift of prophecy and understand all hidden truths and knowledge, and that I have all faith so as to remove mountains. But if I do not have love, I am nothing.
Pananglitan aduna akoy gasa sa pagpanagna ug makasabot sa tanang tinago nga mga kamatuoran ug kahibalo, ug kung ako adunay tanang pagtuo ingon nga makapabalhin sa mga bukid. Apan kung wala akoy gugma, wala akoy pulos.
3 Suppose that I give all I own to feed the poor, and that I give my body to be burned. But if I do not have love, I gain nothing.
Ug pananglitan akong ihatag ang tanan nga akong gipanag-iyahan aron sa pagpakaon sa kabos, ug akong ihatag ang akong lawas aron nga sunogon. Apan kung wala akoy gugma, wala akoy makuha.
4 Love is patient and kind. Love does not envy or boast. It is not arrogant
Ang gugma mapailubon ug maluluy-on. Ang gugma dili masina o hambog. Dili kini mapahitas-on
5 or rude. It is not self-serving. It is not easily angered, nor does it keep a count of wrongs.
o bastos. Dili kini dalo. Dili kini dali masuko, ni mag-ihap sa mga kasaypanan.
6 It does not rejoice in unrighteousness. Instead, it rejoices in the truth.
Dili kini malipay sa dili matarong. Hinuon, maglipay kini diha sa kamatuoran.
7 Love bears all things, believes all things, hopes all things, and endures all things.
Ang gugma maantoson sa tanang mga butang, motuo sa tanang mga butang, adunay pagsalig mahitungod sa tanang mga butang, ug molahutay sa tanang mga butang.
8 Love never ends. If there are prophecies, they will pass away. If there are tongues, they will cease. If there is knowledge, it will pass away.
Ang gugma dili matapos. Kung aduna may mga panagna, kini mangahanaw. Kung adunay mga pinulongan, mahunong kini. Kung adunay kahibalo, kini mahanaw.
9 For we know in part and we prophesy in part.
Kay kita nahibalo lamang sa pipila ug makapanagna kita sa pipila lamang.
10 But when the perfect comes, that which is incomplete will pass away.
Apan sa dihang ang hingpit moabot, kadtong dili hingpit mangahanaw.
11 When I was a child, I spoke like a child, I thought like a child, I reasoned like a child. When I became an adult, I put away childish things.
Sa dihang usa pa ako ka bata, nagsulti ako sama sa usa ka bata, naghunahuna ako sama sa usa ka bata, nangatarongan ako sama sa usa ka bata. Sa dihang nahimo na akong hamtong, akong gisalikway ang binata nga mga butang.
12 For now we see indirectly in a mirror, but then face to face. Now I know in part, but then I will know fully just as I have been fully known.
Kay karon nagtan-aw kita nga dili diritso diha sa samin, apan unya sa nawong ug nawong. Karon nahibalo ako sa bahin lamang, apan unya makahibalo ako sa bug-os ingon nga ako bug-os nga nailhan.
13 But now these three remain: faith, future confidence, and love. But the greatest of these is love.
Apan karon kining tulo magapabilin: ang pagtuo, ang umaabot nga pagsalig, ug ang gugma. Apan ang mas labaw niini mao ang gugma.
