Acts 14
1 And it fortuned in Iconium that they went both to gether into the synagoge of ye Iewes and so spake that a gret multitude both of ye Iewes and also of the Grekes beleved.
Дэ Иконии Павло тай Варнава їтханэ заджиле дэ иудеенгири синагога тай дэдумане кади, со патине фартэ бут иудеен тай греконэн.
2 But the unbelevinge Iewes steryd vp and vnquyeted the myndes of the Gentyls agaynste the brethre.
Ай иудея, савэ отпхэндэпэ лэнди тэ патя, ваздэне тай мижардэ пэ пхралэн наиудеен.
3 Longe tyme a bode they there and quyt them selves boldly with the helpe of the Lorde the which gave testimony vnto ye worde of his grace and caused signes and wondres to be done by their hondes.
Нэ вса ж Павло тай Варнава сле котэ бут вряма. Вонэ бидаракоро дэдумане пала Рае, Саво допхэнэлас лав пала Лэхкоро мищимо и дэлас лэнди зор тэ терэ допхэнимо тай дывуря.
4 The people of the cyte were devided: and parte helde with the Iewes and parte with the Apostles.
Кодэла, ко джювэнас дэ форо, розмардэпэ по епаш. Екх мануша подрицарэнас иудеен, ай авэр — апостолонэн.
5 When ther was a saute made both of the gentyls and also of the Iewes with their rulers to put them to shame and to stone
Нэ кала наиудея тай иудея їтханэ пэхкэрэ пхурэдэрэнца закамле тэ прытховэ зор тай тэ помарэ лэн барэнца,
6 the they were ware of it and fled vnto Listra and Derba cities of Licaonia and vnto the region that lyeth round aboute
вонэ уджянгле пала кода, нашле тай проджиле пхув Ликаония, форуля Листра тай Дервия и пхуя, савэ сле пашэ лэн,
7 and there preached the gospell.
тев дурэдэр розпхэнэнас Бахтало Лав.
8 And ther sate a certayne man at Listra weake in his fete beinge creple from his mothers wombe and never walkyd.
Дэ Листра джювда бизоракоро мануш, саво пэхкэрэ бэнимастар на пхирэлас пурэнца. Екхвар, кала вов бэшэлас,
9 The same hearde Paul preache. Which behelde him and perceaved that he had fayth to be whole
вов шунда Павлохкоро лав. Павло же подыкхля пэр лэстэ тай полиля, со лэстэ исин патявимо, соб тэ састярэпэ.
10 and sayd with a loude voyce: stond vp right on thy fete. And he stert vp and walked.
— Вщи пэ тирэ пурэ тай пхир! — зоралэ ґласоґа пхэнда Павло. Кодэва всхукля тай ачиля тэ пхирэ.
11 And when the people sawe what Paul had done they lifte vp their voyces sayinge in the speache of Lycaonia: Goddes are come doune to vs in the lyknes of men.
Мануша удыкхле, со терда Павло тай типисиле пав ликаонско чиб: — Амэндэ сджиле дэвэла, поджилэ пэ манушэн!
12 And they called Barnabas Iupiter and Paul Mercurius because he was the preacher.
Вонэ пхэнэнас пэ Варнава «Зевсо», а пэ Павло — «Гермесо», колэсти со вов будэр дэдумэлас.
13 Then Iupiters Preste which dwelt before their cite brought oxe and garlondes vnto the churche porche and wolde have done sacrifise with the people.
Англа форо сля храмо, тев тэлёнас Зевсости, тай лэхкоро рашай анда форохкэрэ вударэндэ гурувэн тай винци, колэсти со камля їтханэ манушэнца тэ анэ лэнди жэртва.
14 But when the Apostles Barnabas and Paul herde that they rent their clothes and ran in amonge the people cryinge
Кала апостолуря Павло тай Варнава ушундэ пала кода, вонэ розчиндэ пэхкири їда, чутэпэ машкар манушэн тай ачиле тэ типисявэ:
15 and sayinge: syrs why do ye this? We are mortall men lyke vnto you and preache vnto you that ye shuld turne from these vanyties vnto ye lyvinge God which made heaven and erth and the see and all that in them is:
— Муршалэ, со тумэ терэн? Амэ — кацавэ ж мануша, сар и тумэ! Амэ андэ тумэнди Бахтало Лав тай камах, соб тумэ тэ отпхэнэнпэ хохавнэ дэвлэндар и обрисиле джювдэ Дэвлэстэ, Саво стерда болыбэн, пхув, море и вса, со дэ лэн исин.
16 the which in tymes past suffred all nacions to walke in their awne wayes.
Дэ думутни вряма Вов помукэлас всавэрэ манушэнгэрэ родонэнди тэ пхирэ лэнгэрэ дромэнца,
17 Neverthelesse he lefte not him selfe with outen witnes in that he shewed his benefites in gevinge vs rayne from heaven and frutefull ceasons fyllinge oure hertes with fode and gladnes.
нэ на пэрэачелас тэ допхэнэ пала Пэ, кала терэлас мищимо тай бичалэлас тумэнди брышынд болыбнастар и вряма тэ стидэ плодуря, кала дэлас тумэнди хамо тай пхэрдярэлас тумарэ їлэ лошаґа.
18 And with these sayinges scase refrayned they the people that they had not done sacrifice vnto them.
Тай кацик кадэлэ лавэнца вонэ допхэндэ манушэнди, соб важ лэн тэ на анэн жэртва.
19 Thither came certayne Iewes fro Antioche and Iconium and optayned the peoples consent and stoned Paul and drewe him oute of the cyte supposynge he had bene deed.
Иудея, савэ авиле Антиохиятар тай Икониестар, пэрэцырдэне гроза манушэн пэ пэхкири риг. Павло помардэ барэнца тай выцырдэне пала форо. Вонэ думисардэ, со вов муля.
20 How be it as the disciples stode rounde about him he arose vp and cam into the cyte. And the nexte daye he departed with Barnabas to Derba.
Нэ кала сиклярнэ стидэнепэ паша лэ, вов ущиля тай упалэ джиля дэ форо. Пэ авэр диво вов тай Варнава джиле дэ Дервия.
21 After they had preached to that cite and had taught many they returned agayne to Lisira and to Iconium and Antioche
Вонэ дэдумане Бахтало Лав дэ кадэва форо тай тердэ сиклярнэнца бут манушэн. Тунчи вонэ упалэ проджиле Листра, Иконии тай Антиохия.
22 and strengthed the disciples soules exhortinge them to continue in the faith affyrminge yt we must thorowe moche tribulacion entre into the kyngdome of God.
Котэ вонэ подрицарэнас сиклярнэнгоро фано тай прыакхарэнас, соб кодэла тэ аченпэ дэ патявима. — Англа колэ, сар тэ заджя дэ Дэвлэхкоро Тхагаримо, амэнди трэбуни тэ прылэ бут грыжа, — пхэнэнас вонэ.
23 And when they had ordened them elders by eleccion in every congregacio after they had yrayde and fasted they comended them to God on whom they beleved.
Павло тай Варнава дэ кожно кхандири возтховэнас васта пэ манушэн тай терэнас лэндар пхурэдэрэн. Тунчи лиле посто тай поманглепэ, и пэрэдэне лэн Раести, дэ Савэ вонэ упатине.
24 And they went thorow out Pisidia and came into Paphilia
Тунчи вонэ проджиле Писидия тай авиле дэ Памфилия.
25 and when they had preached the worde of God in Perga they descended in to Attalia
Кала ж вонэ пхэндэ лав дэ Перга, котарь авиле дэ Атталия.
26 and thence departed by shippe to Antioche fro whence they were delivered vnto the grace of God to the worke which they had fulfilled.
Котарь вонэ лагле пав пане дэ Антиохия, тев, пав Дэвлэхкоро мищимо, лэн майанглал вытидэне пэ бути, сави вонэ и тердэ.
27 When they were come and had gaddered the congregacion to gedder they rehersed all that God had done by them and how he had opened the dore of faith vnto the getyls.
А кала вонэ авиле дэ Антиохия, тунчи стидэне кхандири тай розпхэндэ пала вса, со Дэвэл терда лэнгэрэ вастэнца, и сар Вов оттерда вудара патявимастэ наиудеенди.
28 And ther they abode longe tyme with the disciples.
Тай бут вряма просле котэ їтханэ сиклярнэнца.
