Luke 5
1 Once, when the people were pressing round Jesus as they listened to God’s Message, he happened to be standing by the shore of the Lake of Gennesaret, and saw two boats close to the shore.
Екхвар Исусо ачиля паша Генисаретско озеро, тай бут манушэн стидэнепе паша Лэстэ, соб тэ шунэ Дэвлэхкоро Лав, и стасавэнас Лэ всавэрэ ригэндар.
2 The fishermen had gone away from them and were washing the nets.
Вов удыкхля дуй лодкы пэ пане паша пхуя и мачярен, савэ выджиле лодкэндар и халавэнас кхувдя.
3 So, getting into one of the boats, which belonged to Simon, Jesus asked him to push off a little way from the shore, and then sat down and taught the people from the boat.
Исусо заджиля дэ Симонохкири лодка тай помангля Симоно тэ отлиджял ла пав пане надур пхуятар. Тунчи бэшля и лодкатар ачиля тэ сиклярэ манушэн.
4 When he had finished speaking, he said to Simon: “Push off into deep water, and throw out your nets for a haul.”
Кала ж пэрэачиля тэ сиклярэ, пхэнда Симоности: — Отлиджя лодка дурэдэр пхуятар, тев будэр пани, тай зачув кхувдя тэ астарэн мачё!
5 “We have been hard at work all night, Sir,” answered Simon, “and have not caught anything, but, at your bidding, I will throw out the nets.”
Симоно пхэнэл Лэсти: — Пхурэдэр амаро! Амэ всавири рят тераґас пхари бути и камле тэ астарэ мачё, тай вса ивья. Нэ сар Ту пхэнэх, мэ кандава Тут тай инте зачувава кхувди.
6 They did so, and enclosed such a great shoal of fish that their nets began to break.
Кала вонэ кади стердэ, тунчи астардэ фартэ бут мачен, пэ скици бут, со кхувди ачиля тэ чинэпэ.
7 So they signalled to their partners in the other boat to come and help them; and they came and filled both the boats so full of fish that they were almost sinking.
Тунчи вонэ сикавдэ вастэнца амалэнди, савэ сле пэ авэр лодка, соб тэ подрицарэн лэн. Кодэла авиле тай їтханэ зачутэ пхэрдо мачё дэ лэдуй лодкы, кади со лодкы ачиле тэ тасё.
8 When Simon Peter saw this, he threw himself down at Jesus’ knees, exclaiming: “Master, leave me, for I am a sinful man!”
Кала дыкхля вса откада Симоно Пётро, вов тэлиля Исусохкэрэ чянгэндэ тай пхэнда: — Выджя мандар, Рае! Кодэлэсти со мэ мануш дэ бэзима!
9 For he and all who were with him were lost in amazement at the haul of fish which they had made;
Бари дар дэня пэ лэстэ тай пэ всавэрэн, ко дыкхля, скици мачё вонэ астардэ.
10 and so, too, were James and John, Zebediah’s sons, who were Simon’s partners. “Do not be afraid,” Jesus said to Simon; “from to-day you shall catch men.”
Трашане кади ж амала Симонохкэрэ, Иаково тай Иоанно, Зеведеехкэрэ чявэ. Нэ Симоности Исусо пхэнда: — На дар. Акана манушэн авэґа тэ астарэ.
11 And, when they had brought their boats to shore, they left everything, and followed him.
Тунчи вонэ выцырдэне лодкы пэ пхув, ачявдэ вса тай джиле пала Исусо.
12 On one occasion Jesus was staying in a town, when he saw a man who was covered with leprosy. When the leper saw Jesus, he threw himself on his face and implored his help: “Master, if only you are willing, you are able to make me clean.”
Екхвар Исусо сля дэ екх форо. Тунчи авиля Лэстэ мануш, пэ савэстэ сля насвалимо проказа. Вов пэля англа Исусо пэ муй тай мангля Лэ мангимаґа: — Рае! Коли закамэґа, Ту жужарэґа ман!
13 Stretching out his hand, Jesus touched him, saying as he did so: “I am willing; become clean.” Instantly the leprosy left the man;
Исусо процырдэня васт, лиляпэ лэстэ тай пхэнда: — Камав, жужарпэ! Тунчи проказа екхатар сджиля лэстар.
14 and then Jesus impressed upon him that he was not to say a word to any one, “but,” he added, “set out and show yourself to the priest, and make the offerings for your cleansing, in the manner directed by Moses, as evidence of your cure.”
Исусо прыпхэнда лэсти: — Никасти на розпхэн пала кода, нэ джя, сикавпэ рашаести тай ан жэртва пала кода, со жужарданпэ, сар пхэнда Моисеи, соб вонэ када тэ дыкхэн.
15 However, the story about Jesus spread all the more, and great crowds came together to listen to him, and to be cured of their illnesses;
Нэ инте будэр розджиляпэ дума пала Исусо, тай фартэ бут манушэн джянас Лэстэ, соб тэ шунэ Лэхкэрэ лава тай тэ састярэпэ бутэ дукхэндар.
16 but Jesus used to withdraw to lonely places and pray.
Нэ Вов уджялас дэ тханэн, тев манушэн на сля, соб тэ мангэпэ.
17 On one of those days, when Jesus was teaching, some Pharisees and Doctors of the Law were sitting near by. (They had come from all the villages in Galilee and Judea, and from Jerusalem; and the power of the Lord was upon Jesus, so that he could work cures.)
Екхвар, кала Исусо сиклярэлас манушэн, котэ сле фарисея тай сиклимаря пав Упхэнима. Вонэ авиле всавэрэ тханэндар Галилеятар, Иудеятар тай Ерусалимостар. И зор Раехкири сля пэ Исусо, соб тэ састярэ манушэн.
18 And there some men brought on a bed a man who was paralysed. They tried to get him in and lay him before Jesus;
Тай акэ, андэ пэ пато насвалэ, саво на пхирэлас, тай камле тэ залиджя лэ дэ цэр тай тэ тховэ англа Исусо.
19 but, finding no way of getting him in owing to the crowd, they went up on the roof and lowered him through the tiles, with his pallet, into the middle of the people and in front of Jesus.
Тай на аракхле, сар тэ анэ лэ дэ цэр, колэсти со фартэ бут манушэн сля паша цэрэ. Тунчи вонэ ваздэнепэ упрэ пэ цэр, розлиле ушарди тай змукле насвалэ пэ пато англа Исусо.
20 When he saw their faith, Jesus said: “Friend, your sins have been forgiven you.”
Кала Вов удыкхля лэнгоро патявимо, тунчи пхэнда насвалэсти: — Мануша! Отмукэлпэ тути тиро бэзимо.
21 The Teachers of the Law and the Pharisees began debating about this. “Who is this man who speaks so blasphemously?” they asked. “Who can forgive sins except God?”
Сиклимаря пав Упхэнима тай фарисея ачиле тэ дэдумэ еджинэ пэсти дэ гындо: — Ко Вов исин, со дэдумэл кацавэ бэзимахкэрэ лава? Кици Дэвлэстэ исин зор тэ эртисарэ бэзимо манушэсти!
22 When Jesus became aware of the way in which they were debating, he turned to them and exclaimed: “What are you debating with yourselves?
Исусо полиля, со лэндэ дэ гындо, тай пхэнда лэнди: — Сости тумэ гинисарэн кади дэ тумарэн їлэн?
23 Which is the easier? — to say ‘Your sins have been forgiven you’? or to say ‘Get up, and walk about’?
Со локхэдэр, тэ пхэнэ: «Отмукэлпэ тиро бэзимо», — чи тэ пхэнэ: «Вщи тай пхир»?
24 But that you may know that the Son of Man has power on earth to forgive sins” — he spoke to the paralysed man — “To you I say, Get up, and take up your pallet, and go to your home.”
Нэ соб тумэ тэ джянэн, со Манушыканэ Чявэстэ исин зор тэ эртисарэ бэзимо, — пхэнда Вов насвалэсти: — Тути пхэнав: Вщи, лэ пато тиро тай джя цэрэ!
25 Instantly the man stood up before their eyes, took up what he had been lying on, and went to his home, praising God.
Тунчи Вов екхатар вщиля англа лэндэ, лиля кода, пэ со пашлёлас, джиля цэрэ и ваздэлас слава Дэвлэсти.
26 The people, one and all, were lost in amazement, and praised God; and in great awe they said: “We have seen marvellous things to-day!”
Тунчи и вонэ ваздэнас Дэвлэсти слава тай пхэнэнас: — Авдивэ амэ пэхкэрэ якхэнца дыкхле кода, со на сля никала!
27 After this, Jesus went out; and he noticed a tax-gatherer, named Levi, sitting in the tax-office, and said to him: “Follow me.”
Пала кадэлэ Исусо выджиля тай удыкхля стидэмаре, саво лэлас налогуря, акхарэнас лэ Левии. Вов бэшэлас паша тханэ, тев здэнас налогуря. Тай пхэнда лэсти Исусо: — Джя пала Ман!
28 Levi left everything and got up and followed him.
Вов ачявда вса тай джиля пала Исусо.
29 And Levi gave a great entertainment at his house, in honour of Jesus; and a large number of tax-gatherers and others were at table with them.
Тунчи Левии тховда важ Исусо баро скаминд пэстэ цэрэ. Лэнца пала скаминдэ сля бут аврэн манушэн и стидэмарен.
30 The Pharisees and the teachers of the Law belonging to their party complained of this to the disciples of Jesus.”
Фарисея тай сиклимаря пав Упхэнима сле дэ холя и пхученас Исусохкэрэ сиклярнэн: — Сости тумэ хан и пэн стидэмаренца тай бэзимахкэрэ манушэнца?
31 In answer Jesus said: “It is not those who are well that need a doctor, but those who are ill.
Исусо пхэнда лэнди: — На састэ манушэнди трэбуни састимари, нэ насвалэнди.
32 I have not come to call the religious, but the outcast, to repent.”
Мэ авилём тэ прыакхарэ, соб тэ обрисявэнпэ Дэвлэстэ на бидошакэрэ мануша, а кодэла, савэ джювэн дэ бэзима.
33 “John’s disciples,” they said to Jesus, “Often fast and say prayers, and so do the disciples of the Pharisees, while yours are eating and drinking!”
Тунчи вонэ пхэндэ Исусости: — Иоаннохкэрэ тай фарисеенгэрэ сиклярнэ мангэнпэ тай рицарэн посто, а Тирэ сиклярнэ хан тай пэн.
34 But Jesus answered them: “Can you make the bridegroom’s friends fast while the bridegroom is with them?
Исусо пхэнда лэнди: — Сар тумэ пхэнэна пэ бьяв манушэнди тэ рицарэн посто, кала лэнца тэрно?
35 But the days will come — a time when the bridegroom will be parted from them; and they will fast then, when those days come.”
Нэ авэла вряма, кала лэндар залэлапэ тэрно, тунчи авэна тэ рицарэ посто.
36 Then, as an illustration, Jesus said to them: “No man ever tears a piece from a new garment and puts it upon an old one; for, if he does, he will not only tear the new garment, but the piece from the new one will not match the old.
Тунчи Вов пхэнда лэнди кацави дума: — Нико на прысювэл пураня їдатэ котор, саво отчиндо нэвя їдатар. Кодэлэсти со тунчи и нэви їда мусарэла, и пуранятэ на поджяла.
37 And no man puts new wine into old wine-skins; for, if he does, the new wine will burst the skins, and the wine itself will run out, and the skins be lost.
Нико на чувэл тэрно мол дэ пурано ґравлицико гоноро, колэсти со и гоноро пхарола, и мол розчувэлапэ.
38 But new wine must be put into fresh skins.
Нэ тэрно мол чувэн дэ нэвэн ґравлицикунэн гонорэн.
39 No man after drinking old wine wishes for new. ‘No,’ he says, ‘the old is excellent.’”
Тай нико на закамэла тэ пэ тэрно мол, кала зумавда пурано мол, нэ пхэнэла: «Пурано фэдэр».
