< 2 Corinthians 9 >

1 With reference, indeed, to the Fund for your fellow-Christians, it is quite superfluous for me to say anything to you.
سەبارەت بە خزمەتکردنی گەلی پیرۆزی خودا، پێویست ناکات بۆتان بنووسم،
2 I know, of course, your willingness to help, and I am always boasting of it to the Macedonians. I tell them that you in Greece have been ready for a year past; and it was really your zeal that stimulated most of them.
چونکە پەرۆشیتان دەزانم و لەلای مەکدۆنییەکان شانازیم پێوە کردووە، کەوا ئێوە لە ئەخایا لە پارەوە ئامادەبوون و دڵگەرمیتان زۆربەیانی جۆشدا.
3 So my reason for sending our Brothers is to prevent what we said about you from proving, in this particular matter, an empty boast, and to enable you to be as well prepared as I have been saying that you are.
بەڵام برایان دەنێرم، نەوەک شانازیکردنمان پێتانەوە بەفیڕۆ بڕوات، تاکو ئامادەبن هەروەک گوتم،
4 Otherwise, if any Macedonians were to come with me, and find you unprepared, we — to say nothing of you — should feel ashamed of our present confidence.
چونکە ئەگەر هەندێک لە مەکدۆنییەکان لەگەڵم بێن و ببینن کە ئێوە هێشتا ئامادە نین، ئەوا ئێمە شەرمەزار دەبین بەهۆی ئەو متمانەیەی بە ئێوەمان هەبوو، ئیتر با باسی ئەوەش نەکەم کە ئێوە چەندە شەرمەزار دەبن.
5 Therefore I think it necessary to urge the Brothers to go to you in advance, and to complete the arrangements for the gift, which you have already promised, so that it may be ready, as a gift, before I come, and not look as if it were being given under pressure.
بۆیە بە پێویستم زانی لە برایان بپاڕێمەوە، تاکو پێشڕەوی بکەن بۆ لاتان و زوو ئەو بەخشینەتان ڕێکبخەن کە پێشتر بەڵێنتان دابوو، تاکو وەک بەخشینێکی لە دڵفراوانییەوە بێت، نەک لە ناچارییەوە بێت.
6 Remember the saying — ‘Scanty sowing, scanty harvest; plentiful sowing, plentiful harvest.’
ئەمەش بزانن: «ئەوەی کەم بچێنێت کەم دەدروێتەوە، ئەوەی بە دڵفراوانی بچێنێ بە دڵفراوانی دەدروێتەوە.»
7 Let every one give as he has determined before hand, not grudgingly or under compulsion; for God loves ‘a cheerful giver.’
با هەریەکە ئەوەندەی لەسەر دڵیەتی بیدات، نەک بە دڵتەنگی و ناچاری، چونکە ئەوەی بە دڵخۆشییەوە ببەخشێت خودا خۆشی دەوێت.
8 God has power to shower all kinds of blessings upon you, so that, having, under all circumstances and on all occasions, all that you can need, you may be able to shower all kinds of benefits upon others.
خوداش دەتوانێت هەموو نیعمەتێکتان بەسەردا بڕژێنێت، تاوەکو ئێوە هەمیشە هەموو ئەو شتانەتان هەبێت کە پێویستتانە، بۆ ئەوەی لە هەموو کارێکی باشدا سەرڕێژ بن.
9 (As Scripture says — ‘He scattered broadcast, he gave to the poor; His righteousness continues for ever.’ (aiōn g165)
وەک نووسراوە: [بە دڵفراوانییەوە بە هەژارانی بەخشیوە، ڕاستودروستییەکەی هەتاهەتایە چەسپاوە.] (aiōn g165)
10 And he who supplies ‘seed to the sower, and bread for eating,’ will supply you with seed, and cause it to increase, and will multiply ‘the fruits of your righteousness’).
جا ئەو خودایەی تۆو بۆ جوتیار و نان بۆ خۆراک دابین دەکات، تۆوتان بۆ دابین دەکات و چەند هێندەی دەکات و بەرهەمی ڕاستودروستیتان زیاد دەکات.
11 Rich in all things yourselves, you will be able to show liberality to all, which, with our help, will cause thanksgiving to be offered to God.
لە هەموو شتێکدا دەوڵەمەند دەبن تاکو هەموو کاتێک دڵفراوان بن، دڵفراوانییەکەتان لە ڕێگەی ئێمەوە سوپاسی خودای لێدەکەوێتەوە.
12 For the rendering of a public service such as this, not only relieves the needs of your fellow-Christians, but also results in the offering to God of many a thanksgiving.
ئەم خزمەتەی ئێوە دەیکەن، تەنها پێداویستییەکانی گەلی پیرۆزی خودا پڕ ناکاتەوە، بەڵکو وا دەکات کە زۆر کەس سوپاسی خودا بکەن.
13 Through the evidence afforded by the service thus rendered, you cause men to praise God for your fidelity to your profession of faith in the Good News of the Christ, as well as for the liberality of your contributions for them and for all others.
لە ڕێگەی ئەو خزمەتەوە کە دەیکەن ئێوە خۆتان سەلماندووە، شکۆمەندی خودا دەردەخەن بە گوێڕایەڵی و دانپێدانانتان بە پەیامی ئینجیلی مەسیح، هەروەها دڵفراوانیتان لە بەشداریتان لەگەڵ ئەوان و هەموو لایەک.
14 And they also, in their prayers for you, express their longing to see you, because of the surpassing love of God displayed toward you.
هەروەها لە پاڕانەوەیان بۆ ئێوە، تامەزرۆی بینینی ئێوەن لەبەر ئەو نیعمەتە لە ڕادەبەدەرەی خودا کە پێتان دراوە.
15 All thanks to God for his inestimable gift!
سوپاس بۆ خودا لە پێناوی ئەم بەخشینەی کە بە دەم باس ناکرێت.

< 2 Corinthians 9 >