1 Corinthians 11
1 Imitate me, as I myself imitate Christ.
Әнди силәрни шуниң үчүн тәрипләймәнки, и қериндашлар, һәммә ишларда силәр мени әсләп туруватисиләр, мән силәргә тапшурғинимдәк, көрсәтмиләрни тутуп келиватисиләр.
2 I praise you, indeed, because you never forget me, and are keeping my injunctions in mind, exactly as I laid them upon you.
3 But I am anxious that you should understand that the Christ is the Head of every man, that man is the Head of woman, and that God is the Head of the Christ.
Амма мән силәрниң һәр әрниң беши Мәсиһдур, аялниң беши әрдур вә Мәсиһниң беши Худадур дәп билишиңларни халаймән.
4 Any man who keeps his head covered, when praying or preaching in public, dishonours him who is his Head;
Шуңа, [ибадәткә қатнашқанда], һәр қандақ әр бешиға бир нәрсә артқан һалда дуа қилса яки бешарәт бәрсә, у өз бешиға һөрмәтсизлик қилған болиду.
5 while any woman, who prays or preaches in public bare-headed, dishonours him who is her Head; for that is to make herself like one of the shameless women who shave their heads.
Амма [ибадәткә қатнашқанда], һәр қандақ аял бешиға бирәр нәрсә артмиған һалда дуа қилса яки бешарәт бәрсә, у өз бешиға һөрмәтсизлик қилған болиду; бундақ аялниң чечи чүшүрүветилгән, [рәсва қилинған] аялдин пәрқи йоқтур.
6 Indeed, if a woman does not keep her head covered, she may as well cut her hair short. But, since to cut her hair short, or shave it off, marks her as one of the shameless women, let her keep her head covered.
Аял кишиниң бешиға артқини йоқ болса, чачлири чүшүрүветилсун; аялға нисбәтән чачлириниң кесиветилиши яки чүшүрүветилиши уятлиқ иш болса, әнди униң бешиға бирәр артқини болсун.
7 A man ought not to have his head covered, for he has been from the beginning ‘the likeness of God’ and the reflection of his glory, but woman is the reflection of man’s glory.
Чүнки әр киши болса бешини япмаслиғи керәк; чүнки у Худаниң сүрәт-образи вә шан-шәривидур; амма аял киши болса әрниң шан-шәривидур.
8 For it was not man who was taken from woman, but woman who was taken from man.
Чүнки әр болса аялдин әмәс, бәлки аял әрдиндур.
9 Besides, man was not created for the sake of woman, but woman for the sake of man.
Шуниңдәк әр киши аял үчүн әмәс, аял киши әр үчүн яритилғандур.
10 And, therefore, a woman ought to wear on her head a symbol of her subjection, because of the presence of the angels.
Бу сәвәптин, һәм пәриштиләрниң сәвәвидин аял киши бешида һоқуқ[ниң] [бәлгисигә] егә болуши керәк.
11 Still, when in union with the Lord, woman is not independent of man, or man of woman;
Һалбуки, Рәбдә аял әрсиз болмас вә әр аялсиз болмас;
12 for just as woman came from man, so man comes by means of woman; and all things come from God.
чүнки аял әрдин чиқирилғинидәк, әр аял арқилиқ [туғулиду]; лекин һәммә иш Худадиндур.
13 Judge for yourselves. Is it fitting that a woman should pray to God in public with her head uncovered?
Өз көңлүңларда баһа бериңлар; аялларниң бешиға бир нәрсә артмай туруп Худаға дуа қилиши мувапиқму?
14 Does not nature herself teach us that, while for a man to wear his hair long is degrading to him,
Тәбиәтниң өзи силәргә әр кишиниң узун чачлири болса униңға уят екәнлигини үгәтмидиму?
15 a woman’s long hair is her glory? Her hair has been given her to serve as a covering.
Амма аял кишиниң узун чачлири болса, бу униңға шан-шәрәп болиду; чүнки униң узун чачлири униңға безәк-йепинча болсун дәп тәқдим қилинған.
16 If, however, any one still thinks it right to contest the point — well, we have no such custom, nor have the Churches of God.
[Бирисиниң бу ишлар тоғрилиқ] талаш-тартиш қилғуси болса, [шуни билсунки], бизләрдә һәм Худаниң җамаәтлиридиму шулардин башқа һеч қаидиләр йоқтур.
17 In giving directions on the next subject, I cannot praise you; because your meetings do more harm than good.
Амма һазир демәкчи болған иш, йәни силәр жиғилған сорунларға кәлсәк, униңда силәрни тәриплимәймән; чүнки жиғилғиниңларниң нәтиҗиси пайдилиқ әмәс, бәлки зиянлиқ болуватиду.
18 To begin with, I hear you and, to some extent, I believe it.
Чүнки биринчидин, силәр җамаәттә жиғилғиниңларда, араңларда гуруһларға бөлүнүшләр болғанлиғини аңлидим; бу гәпкә қисмән ишәндим.
19 Indeed, there must be actual parties among you, for so only will the men of real worth become known.
Араңларда бөлүнүшләр пәйда болмай қалмайду. Ундақ болмиғанда араңларда кимниң лаяқәтлик болғанлиғини көрүвалғили болмайтти.
20 When you meet together, as I understand, it is not possible to eat the Lord’s Supper;
Силәр бир йәргә җәм болғиниңларда, силәр [һәқиқәтән] «Рәбниң зияпити»дин йемәйсиләр.
21 for, as you eat, each of you tries to secure his own supper first, with the result that one has too little to eat, and another has too much to drink!
Чүнки йегиниңларда һәр бириңлар башқиларниң йейишини күтмәйла өзүңлар елип кәлгән ғизани йәверисиләр-дә, бириси ач қалиду, йәнә бириси мәс болуп кетиду.
22 Have you no houses in which you can eat and drink? Or are you trying to show your contempt for the Church of God, and to humiliate the poor? What can I say to you? Shall I praise you? In this matter I cannot praise you.
Йәп-ичишкә өз өйлириңлар йоқму? Худаниң җамаитини көзгә илмай, йоқсулларни хиҗаләткә қоймақчимусиләр? Силәргә немә десәм болар? Силәрни тәрипләмдимән? Яқ, силәрни тәриплимәймән.
23 For I myself received from the Lord the account which I have in turn given to you — how the Lord Jesus, on the very night of his betrayal, took some bread,
Чүнки мән силәргә [Рәбниң зияпити тоғрилиқ] йәткүзгәнлиримни өзүм Рәбдин тапшурувалғанмән; демәк, Рәб Әйсаға сатқунлуқ қилинған кечидә у қолиға нан елип,
24 and, after saying the thanksgiving, broke it and said “This is my own body given on your behalf. Do this in memory of me.”
тәшәккүр ейтқандин кейин уни уштуп: «Мана, силәргә аталған Мениң теним; буни Мени әсләп туруш үчүн мошундақ қилиңлар» — деди.
25 And in the same way with the cup, after supper, saying “This cup is the new Covenant made by my blood. Do this, whenever you drink it, in memory of me.”
Шуниңдәк, ғизадин кейин у җамни қолиға елип: «Мана, бу җамдики шарап қенимда болған «йеңи әһдә»дур; һәр қетим буниңдин ичкиниңларда, Мени әсләп туруш үчүн шундақ қилиңлар» — деди.
26 For whenever you eat this bread and drink the cup, you proclaim the Lord’s death — till he comes.
Чүнки силәр һәр қетим бу нандин йегән, бу җамдин ичкән болсаңлар, таки Униң қайтип келишигичә силәр Рәбниң өлүмини җакалиған болисиләр.
27 Therefore, whoever eats the bread, or drinks the Lord’s cup, in an irreverent spirit, will have to answer for an offence against the Lord’s body and blood.
Шуниң үчүн, кимки лаяқәтсиз һалда бу нанни йесә яки Рәбниң җамидин ичсә, Рәбниң тени һәм қениға нисбәтән гунакар болиду.
28 Let each man look into his own heart, and only then eat of the bread and drink from the cup.
Шуниң үчүн һәр бирси бу ишлар үстидә өз-өзини тәкшүрүп, андин нандин йесун, җамдин ичсун.
29 For the man who eats and drinks brings a judgment upon himself by his eating and drinking, when he does not discern the body.
Чүнки [Рәбниң] тенини пәриқ әтмәй туруп йегүчи вә ичкүчи һәр ким өзигә һөкүм-җазани йәткүзүп йәп-ичиду.
30 That is why so many among you are weak and ill, and why some are sleeping.
Бу сәвәптин араңлардики нурғун адәмләр зәиплишип кесәл болди, һәтта хелә бир қисми [өлүмдә] ухлап қалди.
31 But, if we judged ourselves rightly, we should not be judged.
Лекин әгәр өз үстимизни тәкшүрүп һөкүм чиқарған болсақ, бешимизға [Рәбниң] һөкүм-җазаси чүшүрүлмәйдиған болиду.
32 Yet, in being judged by the Lord, we are undergoing discipline, so that we may not have judgment passed upon us with the rest of the world.
Амма гәрчә үстимизгә Рәб тәрипидин һөкүм-җазалар чүшүрүлгән болсиму, әмәлийәттә бу Униң бизгә чүшүргән «тәрбийә җазаси»дур; буниңдин мәхсәт, бизниң бу дуния билән бирликтә һалакәткә һөкүм қилинмаслиғимиз үчүндур.
33 Therefore, my Brothers, when you meet together to eat the Supper, wait for one another.
Шуңа, и қериндашлар, [Рәбниң зияпитидә] йейишкә җәм болғиниңларда, [һәммәйлән толуқ кәлгичә] бир-бириңларни күтүңлар.
34 If a man is hungry, let him eat at home, so that your meetings may not bring a judgment upon you. The other details I will settle when I come.
Бириси ач қосақ болса авал өйидә йәп кәлсун; шундақ қилип силәрниң җәм болушуңлар өзүңларға һөкүм-җаза йәткүзмәйдиған болиду. Қалған башқа мәсилиләрни болса, мән барғинимда тәртипкә салимән.
