Romans 6
1 Someone might [RHQ] say [in reply to what I have written] that [since God acted kindly toward us] in a way we did not deserve [because we sinned], perhaps we should continue to sin in order that he may continue to act even more kindly toward us [and keep on forgiving us]! [RHQ]
ആകയാൽ നാം എന്തു പറയേണ്ടു? കൃപ പെരുകേണ്ടതിന്നു പാപം ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്ക എന്നോ? ഒരുനാളും അരുതു.
2 [I would reply], No, certainly not! We [ought to consider that] our sinful desires [MET] [cannot make us do what they want us to do], [just like we cannot make] a corpse do what we want it to do. So it is not right that we continue to sin! [RHQ]
പാപസംബന്ധമായി മരിച്ചവരായ നാം ഇനി അതിൽ ജീവിക്കുന്നതു എങ്ങനെ?
3 When we were baptized {[asked someone to] baptize us} in order to show that we have a relationship with (OR, are united to) Jesus Christ, our [being baptized was to declare that it was as though] we died with Christ. ([I want] you to remember that!/Do you not know that?) [RHQ]
അല്ല, യേശുക്രിസ്തുവിനോടു ചേരുവാൻ സ്നാനം ഏറ്റവരായ നാം എല്ലാവരും അവന്റെ മരണത്തിൽ പങ്കാളികളാകുവാൻ സ്നാനം ഏറ്റിരിക്കുന്നു എന്നു നിങ്ങൾ അറിയുന്നില്ലയോ?
4 So, when we were baptized {someone baptized us}, [it was as though] we were buried with Christ. [We were baptized] in order to indicate that [we would not let our sinful desires make us do what they want us to do, just like people cannot make] a corpse [do what they want it to] do [MET]. We [were baptized] to [signify that we would] continually conduct our lives in a new way, just like Christ was caused to live again in a new way by the great [power] of [God his] Father.
അങ്ങനെ നാം അവന്റെ മരണത്തിൽ പങ്കാളികളായിത്തീർന്ന സ്നാനത്താൽ അവനോടുകൂടെ കുഴിച്ചിടപ്പെട്ടു; ക്രിസ്തു മരിച്ചിട്ടു പിതാവിന്റെ മഹിമയാൽ ജീവിച്ചെഴുന്നേറ്റതുപോലെ നാമും ജീവന്റെ പുതുക്കത്തിൽ നടക്കേണ്ടതിന്നു തന്നേ.
5 Because of our close relationship with Christ, we have [separated ourselves from the former way in which we conducted our lives], just like he [was separated from his physical life when he] died [MET]. But God will also certainly [enable us to live in a new way, just like he] enabled Christ to live again.
അവന്റെ മരണത്തിന്റെ സാദൃശ്യത്തോടു നാം ഏകീഭവിച്ചവരായെങ്കിൽ പുനരുത്ഥാനത്തിന്റെ സാദൃശ്യത്തോടും ഏകീഭവിക്കും.
6 We must keep remembering that when Christ died on the cross [MET], [it was as though] our sinful nature [died with him. It has] lost its power to make us do what it wants us to do [MET]. That happened in order that we would not do the sinful [things that our bodies] [MET], which desire to sin, want us to do, and in order that we would no longer have to sin [MET], as slaves [have to do what their masters want].
നാം ഇനി പാപത്തിന്നു അടിമപ്പെടാതവണ്ണം പാപശരീരത്തിന്നു നീക്കം വരേണ്ടതിന്നു നമ്മുടെ പഴയ മനുഷ്യൻ അവനോടുകൂടെ ക്രൂശിക്കപ്പെട്ടു എന്നു നാം അറിയുന്നു.
7 [We are, as it were, freed] {[free]} [from] sinful [desires] [MET] [controlling us, just like] those who have died are free [from anything controlling them].
അങ്ങനെ മരിച്ചവൻ പാപത്തിൽ നിന്നു മോചനം പ്രാപിച്ചിരിക്കുന്നു.
8 Since [it is as though] we died with Christ, we believe that we will continue to live with him.
നാം ക്രിസ്തുവിനോടുകൂടെ മരിച്ചു എങ്കിൽ അവനോടുകൂടെ ജീവിക്കും എന്നു വിശ്വസിക്കുന്നു.
9 We know that since [God] enabled Christ to live again after he died, Christ will never die again. Nothing will ever be able to make him die again [PRS].
ക്രിസ്തു മരിച്ചിട്ടു ഉയിർത്തെഴുന്നേറ്റിരിക്കയാൽ ഇനി മരിക്കയില്ല; മരണത്തിന്നു അവന്റെമേൽ ഇനി കർത്തൃത്വമില്ല എന്നു നാം അറിയുന്നുവല്ലോ.
10 When he died, he died once for [people] who had sinned, and he will never die again; but in regard to his living [again now], he lives in order to [serve/honor] God.
അവൻ മരിച്ചതു പാപസംബന്ധമായി ഒരിക്കലായിട്ടു മരിച്ചു; അവൻ ജീവിക്കുന്നതോ ദൈവത്തിന്നു ജീവിക്കുന്നു.
11 Similarly, you must consider that [it is as though] you have become [unable to do what your] sinful [desires] [MET] want, as a corpse [is not able to do what anyone wants it to do]. You must also consider that because of your relationship to Christ Jesus you are living [in a new way] in order to [serve/honor] God.
അവ്വണ്ണം നിങ്ങളും പാപ സംബന്ധമായി മരിച്ചവർ എന്നും ക്രിസ്തുയേശുവിൽ ദൈവത്തിന്നു ജീവിക്കുന്നവർ എന്നും നിങ്ങളെത്തന്നേ എണ്ണുവിൻ.
12 So, do not let the [desire to] sin [PRS] control your bodies [MET] with the result that you do the sinful things that you desire to do. [Remember that] your bodies will surely die, [but your spirits will never die].
ആകയാൽ പാപം നിങ്ങളുടെ മർത്യശരീരത്തിൽ അതിന്റെ മോഹങ്ങളെ അനുസരിക്കുമാറു ഇനി വാഴരുതു,
13 Do not let any of your body parts do wicked things, as [you did] [MET] [when you were spiritually] dead. Instead, present yourselves to God as people who are alive [spiritually]. Present all your body parts to God, [to allow him] to use them to [do] righteous things.
നിങ്ങളുടെ അവയവങ്ങളെ അനീതിയുടെ ആയുധങ്ങളായി പാപത്തിന്നു സമർപ്പിക്കയും അരുതു. നിങ്ങളെത്തന്നേ മരിച്ചിട്ടു ജീവിക്കുന്നവരായും നിങ്ങളുടെ അവയവങ്ങളെ നീതിയുടെ ആയുധങ്ങളായും ദൈവത്തിന്നു സമർപ്പിച്ചുകൊൾവിൻ.
14 Do not let a [desire to] sin control you [PRS]. The laws [that God gave Moses] did not enable you [to stop sinning]. But [now] God controls you and kindly helps you [not to sin].
നിങ്ങൾ ന്യായപ്രമാണത്തിന്നല്ല, കൃപെക്കത്രെ അധീനരാകയാൽ പാപം നിങ്ങളിൽ കർത്തൃത്വം നടത്തുകയില്ലല്ലോ.
15 [I suppose that certain people might think about what I have just said and they might] say [RHQ], “[You say that] the laws [God gave Moses] did not [enable us to stop sinning, but that God is now] treating us kindly in ways we do not deserve. ([That seems to mean that God permits] us to continue sinning./[Does that mean that God permits] us to continue sinning?) [RHQ]” My reply to that is no, we should certainly not continue [sinning]
എന്നാൽ എന്തു? ന്യായപ്രമാണത്തിന്നല്ല കൃപെക്കത്രെ അധീനരാകയാൽ നാം പാപം ചെയ്ക എന്നോ? ഒരുനാളും അരുതു.
16 [Slaves] have to obey [what their masters command] [MET] [them to do]. (I want you to remember this./Do you not know this?) [RHQ] Similarly, if you present yourselves to someone [in order to] obey him, you will be the slaves [MET] of the person you obey. Similarly, [if you have yielded yourselves to do the] sinful things [you desire], you are slaves of your sinful desires [PRS], and you will be eternally separated from God. [If you have yielded yourselves] to obey [God], you are slaves of God and you need to [live] righteously.
നിങ്ങൾ ദാസന്മാരായി അനുസരിപ്പാൻ നിങ്ങളെത്തന്നേ സമർപ്പിക്കയും നിങ്ങൾ അനുസരിച്ചു പോരുകയും ചെയ്യുന്നവന്നു ദാസന്മാർ ആകുന്നു എന്നു അറിയുന്നില്ലയോ? ഒന്നുകിൽ മരണത്തിന്നായി പാപത്തിന്റെ ദാസന്മാർ, അല്ലെങ്കിൽ നീതിക്കായി അനുസരണത്തിന്റെ ദാസന്മാർ തന്നേ.
17 You were once slaves [to] your sinful [desires]. But you began to sincerely obey the new teaching [MET] that you were taught {that [people] taught you}. I thank God for that.
എന്നാൽ നിങ്ങൾ പാപത്തിന്റെ ദാസന്മാർ ആയിരുന്നുവെങ്കിലും നിങ്ങളെ പഠിപ്പിച്ച ഉപദേശരൂപത്തെ ഹൃദയപൂർവ്വം അനുസരിച്ചു
18 [I] also [thank God that] you have been freed {[that] he has freed you} from [being controlled by a desire to] sin, and that you have become [as though you were] slaves [MET] to [living] righteously [MET].
പാപത്തിൽനിന്നു സ്വാതന്ത്ര്യം ലഭിച്ചു നീതിക്കു ദാസന്മാരായിത്തീർന്നതുകൊണ്ടു ദൈവത്തിന്നു സ്തോത്രം.
19 I am illustrating what I say [by talking about slavery] because your human nature prevents you from understanding [spiritual truth] easily. [In the past] you willingly did the immoral and unlawful things that [your minds compelled] your bodies to do [MET], [just like] slaves [do what their masters compel them to do]. As a result, you did even more unlawful things. Now, [you need to] willingly allow [your minds to compel] your bodies to [act] righteously [MET], in order that you will behave in a holy/pure way.
നിങ്ങളുടെ ജഡത്തിന്റെ ബലഹീനതനിമിത്തം ഞാൻ മാനുഷരീതിയിൽ പറയുന്നു. നിങ്ങളുടെ അവയവങ്ങളെ അധർമ്മത്തിന്നായി അശുദ്ധിക്കും അധർമ്മത്തിന്നും അടിമകളാക്കി സമർപ്പിച്ചതുപോലെ ഇപ്പോൾ നിങ്ങളുടെ അവയവങ്ങളെ വിശുദ്ധീകരണത്തിന്നായി നീതിക്കു അടിമകളാക്കി സമർപ്പിപ്പിൻ.
20 When you were [like] slaves [because your sinful desires compelled you to do] sinful things [MET], you were not [concerned about behaving] righteously [MET].
നിങ്ങൾ പാപത്തിന്നു ദാസന്മാരായിരുന്നപ്പോൾ നീതിയെ സംബന്ധിച്ചു സ്വതന്ത്രരായിരുന്നുവല്ലോ.
21 Nevertheless, [doing] those things resulted in your being separated from God, so you did not benefit at all from [doing] the [sinful] things that you are now ashamed of. [RHQ]
നിങ്ങൾക്കു അന്നു എന്തൊരു ഫലം ഉണ്ടായിരുന്നു? ഇപ്പോൾ നിങ്ങൾക്കു ലജ്ജ തോന്നുന്നതു തന്നേ. അതിന്റെ അവസാനം മരണമല്ലോ.
22 But you have been freed {[God] has freed you} from [letting the desire to] sin control you. You have become [as though you are] [MET] the slaves of God. So now the result is that God has caused you to completely belong to him and, as a result, you will live eternally. (aiōnios g166)
എന്നാൽ ഇപ്പോൾ പാപത്തിൽനിന്നു സ്വാതന്ത്ര്യം പ്രാപിച്ചു ദൈവത്തിന്നു ദാസന്മാരായിരിക്കയാൽ നിങ്ങൾക്കു ലഭിക്കുന്ന ഫലം വിശുദ്ധീകരണവും അതിന്റെ അന്തം നിത്യജീവനും ആകുന്നു. (aiōnios g166)
23 [What people receive for] sinning [is that they are] eternally separated from God. That is [like] wages that [people receive] [MET]. But what God gives us is a gift. What he gives us is that we live eternally because of [our relationship with] (OR, because [we are united to]) Christ Jesus our Lord. (aiōnios g166)
പാപത്തിന്റെ ശമ്പളം മരണമത്രേ; ദൈവത്തിന്റെ കൃപാവരമോ നമ്മുടെ കർത്താവായ യേശുക്രിസ്തുവിൽ നിത്യജീവൻ തന്നേ. (aiōnios g166)
