< Revelation 18 >
1 After this, [in the vision] I saw another angel, who had great authority, coming down from heaven. The earth became bright [because] he was shining so intensely/brightly.
Human niining mga butanga akong nakit-an ang lain na usab nga anghel nga mikanaog gikan sa langit. Siya adunay dakong katungod, ug ang kalibotan nadan-agan sa iyang himaya.
2 He shouted with a very loud voice, “[God is about to] completely destroy [DOU] all the very [evil] cities (OR, the very evil [city]) [that] Babylon [represents]. As a result, all [kinds of] evil spirits [DOU] will live there, and all [kinds of] foul and detestable [DOU] birds will live there.
Nagsinggit siya nga adunay makagagahom nga tingog, nga nag-ingon, “Nagun-ob, nagun-ob ang bantogan nga Babilonia! Siya ang nahimo nga puloy-anan sa mga demonyo, ang puloy-anan sa tanang hugaw nga espiritu, ug ang puloy-anan sa tanang mga hugaw ug salawayon nga langgam.
3 [God will destroy those cities] because [their rulers have persuaded] the people of [MTY] all nations to act very immorally [and idolatrously with the people of] [MET] [those cities, just like] a prostitute persuades men to drink [strong] wine and then commit fornication with her. The rulers of the earth have also acted immorally [and idolatrously] with the people of [MTY] those cities. The merchants of the earth have become rich [because the people of those cities] strongly desired [and bought from the merchants] many (luxuries/expensive things).”
Kay ang tanan mga nasod naghuboghubog sa bino nga adunay tinguha sa iyang daotang pakighilawas nga nagdala sa iyang silot. Ang mga hari sa kalibotan nagbuhat sa malaw-ay nga pakighilawas alang kaniya. Ang mga tigpatigayon sa kalibotan nahimong dato pinaagi sa gahom sa iyang pagkaabunda nga pagkinabuhi.”
4 I heard [Jesus] speak from heaven. He said, “My people, flee from [those cities], in order that you do not sin as the people [of those cities do. If you sin as they do], I will punish you as I will punish them.
Unya akong nadungog ang lain na usab nga tingog nga gikan sa langit nga nag-ingon, “Gawas gikan kaniya, akong katawhan, aron dili kamo makaambit sa iyang mga sala, ug aron dili kamo makadawat bisan unsa sa iyang mga hampak.
5 [It is as though] their sins have been piled {have piled} up to heaven, and God remembers them [DOU], [so now he will punish them] [MTY].”
Ang iyang mga sala naglut-od sama kataas sa langit, ug ang Dios nakahinumdom sa mga daotan niyang binuhatan.
6 [To the angels whom God assigned to punish those cities, Jesus said], “Pay back/Punish the people of those cities to the same extent that they harmed [other people]. Cause them to suffer twice as much [as they caused other people to suffer] [DOU, MET].
Bayari siya sama sa pagbayad niya ug balik sa uban, ug bayari sa makaduha kung unsa ang iyang nabuhat; diha sa kupa iyang gisagol, ug sa makaduha isagol ang gidaghanon alang kaniya.
7 To the same extent that they have boasted about themselves and done the things that they wanted to do, to that extent torment them and cause them to grieve. [Do that because] in their minds they think, ‘We rule as queens! We are not widows, and we will never mourn [as widows do]’!
Samtang iyang gipasidunggan ang iyang kaugalingon ug nagpuyo sa abunda nga pagkinabuhi, hatagi siya sa susamang pag-antos ug kagul-anan. Kay siya nag-ingon sa iyang kasingkasing, 'Ako naglingkod sama sa rayna; dili ako biyuda, ug dili gayod ako makakita sa kagul-anan.'
8 So in one day terrible calamities/troubles will come upon them. [The people in those cities] will die, others will mourn for them, people will be hungry [because there will be no food], and [their cities] will be burned up. The Lord God is able to punish those cities [like that], because he is very powerful.”
Busa sa usa ka adlaw ang iyang mga hampak mag-una kaniya: kamatayon, kagul-anan, ug kagutom. Siya lamoyon sa kalayo, tungod kay ang Ginoong Dios bantogan, ug siya ang iyang maghuhukom.”
9 “The kings of the earth who have acted immorally [with people of those cities] and have lived with the people of those cities, doing just what they wanted to do, will weep and mourn [DOU] for them when they see the smoke of the fire that is burning those cities.
Ang mga hari sa kalibotan nga nagbuhat sa malaw-ay nga pagpakighilawas ug nawad-an sa pagpugong kauban niya maghilak ug magbakho sa dihang ilang makita ang aso sa iyang pagkasunog.
10 They will stand far away [from those cities], because they will be afraid [that they will suffer just like the people of those cities] are suffering. They will say, ‘Terrible things will happen to the awesome and mighty cities [represented by] Babylon! [God] will punish them suddenly and swiftly [MTY]!’
Magtindog sila sa layo, nangahadlok sa iyang pag-antos, nga mag-ingon, “Pagkaalaot, pagkaalaot gayod ang bantogan nga siyudad, sa Babilonia, ang gamhanan nga siyudad! Kay sa kalit lamang nga takna ang imong silot moabot na.”
11 The merchants of the earth will weep and will mourn [DOU] [for those cities], because no one will ever again buy the things that they have [to sell to the people in those cities].
Ang tanan nga mga tigpatigayon sa kalibotan maghilak ug magbangotan alang kaniya, gumikan kay wala nay mopalit sa iyang mga patigayon—
12 [They sell ornaments made] of gold, silver, precious stones, and pearls. They sell [expensive cloth made of] fine linen and silk, [expensive cloth that is dyed] purple and crimson. They sell all kinds of [rare] wood, all kinds of items [made of] ivory, costly wood, bronze, iron, and marble. They sell cinnamon, spice, perfume, frankincense, wine, olive oil, fine flour, and grain. They sell cattle, sheep, horses, and chariots. They even sell human beings [SYN, DOU] to become slaves.
ang nagtigayon sa bulawan, plata, ang mga mahalon nga bato, mga perlas ug ang mga panapton nga lino, tapol, sida, dagtom pula, ang tanan nga nagkalainlaing matang sa mga humot nga kahoy, ang matag sudlanan nga hinimo gikan sa tango sa elepante,
ang matag sudlanan nga gihimo sa mahalon nga kahoy, tumbaga, puthaw, marmol, kaningag, lamas, insenso, mira, mahumot nga insenso, bino, lana, harina, trigo, baka ug karnero, mga kabayo ug ang mga karwahi, ug mga ulipon ug kalag sa mga tawo.
14 [The merchants will say], ‘The good things you people longed to have are gone! All your luxurious and splendid [DOU] [possessions have vanished!]! They will be gone forever/You will never have them again [LIT]!’
Ang bunga nga imong gihandom sa tanan nimong kusog mahanaw kini gikan kanimo. Ang tanan nimong kaabunda ug kabtangan mahanaw kini, dili na gayod makaplagan pag-usab.
15 The merchants [who sold] these things and who had become rich by [supplying them] for those [cities] will stand far away, because they will be afraid [that they will suffer just like] the people [of those cities] are suffering. They will weep and mourn [DOU],
Ang mga tigpatigayon niining mga butanga nga nadato pinaagi kaniya motindog sa layo gikan kaniya tungod sa kahadlok sa iyang pag-antos, maghilak ug kusog nga magbakho.
16 and they will say, ‘Terrible things [DOU] have happened to the awesome/great [MET] cities! [They were like queens] who dressed themselves in [clothes made of] [MTY] fine linen [cloth] and expensive cloth dyed purple and crimson, and who were adorned with gold, precious stones, and pearls.
Moingon sila, “Pagkaalaot, pagkaalaot sa bantogan nga siyudad nga nagsul-ob sa sinina nga pinong lino, sa tapol ug sa dagtom pula, ug gidayandayanan sa bulawan, sa mga mahalon nga bato, ug sa mga perlas!”
17 But suddenly and swiftly [MTY] [God] has destroyed these expensive things.’ Every ship captain, all people who travel by ship, all (sailors/those who work on ships), and all others who earn their living [by traveling on] the ocean will stand far away [from those cities].
Sa kalit lang nga takna ang tanan nga bahandi nasayang. Ang tanan nga mga kapitan sa barko, tanan nga mga tawo nga naa sa dagat, mga manlalayag, ug tanan diin ang panginabuhi naggikan sa dagat, nagtindog didto sa layo.
18 When they see the smoke of the fire that is burning those cities, they will shout, ‘No [other] cities have ever been so awesome!’ [RHQ]
Sila nagsinggit sa dihang ilang nakita ang aso sa iyang pagkasunog. Sila nag-ingon, “Unsa nga siyudad ang sama sa bantogan nga siyudad?”
19 They will throw dust on their heads [to show that they are sad], and they will shout, weep, and mourn [DOU]. They will say, ‘Terrible things have happened to the awesome/great cities, the cities that made all people who own ships [that sail] on the ocean become rich by [carrying] their costly (things for them to sell/merchandise)! [God] has suddenly and swiftly destroyed [MTY] those cities!’”
Ilang gibutangan ug abog ang ilang mga ulo, ug nagsinggit, naghilak ug nagbangotan, “Pagkaalaot, pagkaalot sa bantogan nga siyudad diin ang tanan nga adunay barko nga naa sa dagat nahimong dato pinaagi sa iyang bahandi. Sa usa lang ka takna, naguba kini.”
20 Then someone spoke from heaven saying, “All you who live in heaven, rejoice over what has happened to [the cities represented by] Babylon! You who are God’s people, including you apostles, you (prophets/who speak messages that come directly from God), rejoice, because God has justly punished the people of those cities because they acted in an evil way toward you!”
“Paglipay diha kaniya, kalangitan, kamong mga balaan, mga apostoles, ug mga propeta, tungod kay ang Dios nagdala sa inyong hukom ngadto kaniya!”
21 Then a mighty angel picked up a boulder the size of a large stone for grinding grain, and threw it into the ocean. Then he said, “O you people in [APO] the awesome/great cities [represented by] Babylon, your cities will be destroyed so that they will disappear just like that stone disappeared in the ocean! Your cities will be gone forever [LIT]!
Ang bantugan nga anghel mikuha sa usa ka bato nga sama kadako sa galingan ug kini gilabay ngadto sa dagat, nga nag-ingon, “Niini nga paagi, ang Babilonia, ang bantogan nga siyudad, ilabay uban ang kagubot ug dili na gayod siya makaplagan.
22 In your cities there will never again be [anyone] playing harps, singing, playing flutes, and blowing trumpets. There will no longer be any (skilled workers/craftsmen) making things. There will never again be people grinding [grain at] [MTY] the mills.
Ang mga tingog sa mga mag-aalpa, mga musikero, ang mga tigpatingog sa mga plawta, ug sa mga tigtrumpeta dili na gayod madungog diha kanimo. Wala nay manggagama sa bisan unsa nga makaplagan nganha kanimo. Wala nay tingog sa galingan ang madungog diha kanimo.
23 No lamplight will ever again shine. There will never again be the [happy] voices of a bridegroom and his bride. [God will destroy your cities] because your merchants were the most [deceitful] men in the world. You persuaded them to deceive [people of] [MTY] all nations.
Ang mga kahayag sa lampara dili na gayod modan-ag diha kanimo. Ang mga tingog sa pamanhunon ug sa pangasaw-onon dili na madunggan diha kanimo, tungod kay ang imong tigpatigayon nahimong mga prinsipe sa kalibotan, ug ang mga kanasoran nalingla pinaagi sa imong salamangka.
24 You are also [responsible for killing] [MTY] [the] prophets and [others] of God’s people. Indeed, you are the ones who are guilty for the deaths of all those who have been {whom [others] have} killed on the earth!”
Nakaplagan nganha kaniya ang dugo sa mga propeta ug ang mga balaan, ug ang dugo sa tanan nga gipangpatay sa kalibotan.”