Revelation 12
1 Then something very unusual appeared in the sky. It was a woman, whose [appearance and] clothing were [MET] as bright as the sun. The moon was under her feet. On her head was a crown [that was made] of twelve stars.
ตต: ปรํ สฺวรฺเค มหาจิตฺรํ ทฺฤษฺฏํ โยษิเทกาสีตฺ สา ปริหิตสูรฺยฺยา จนฺทฺรศฺจ ตสฺยาศฺจรณโยรโธ ทฺวาทศตาราณำ กิรีฏญฺจ ศิรสฺยาสีตฺฯ
2 She was pregnant. Then, as she was about to give birth, she cried out because she was suffering pain.
สา ครฺภวตี สตี ปฺรสวเวทนยา วฺยถิตารฺตฺตราวมฺ อกโรตฺฯ
3 Something else very unusual appeared in the sky. It was a huge red dragon. It had seven heads and ten horns. On each of its heads was a royal crown.
ตต: สฺวรฺเค 'ปรมฺ เอกํ จิตฺรํ ทฺฤษฺฏํ มหานาค เอก อุปาติษฺฐตฺ ส โลหิตวรฺณสฺตสฺย สปฺต ศิรำสิ สปฺต ศฺฤงฺคาณิ ศิร: สุ จ สปฺต กิรีฏานฺยาสนฺฯ
4 The dragon’s tail dragged a third of the stars from the sky and threw them to the earth. The dragon set himself in front of the woman who was about to give birth, in order that he might eat her child as soon as it was born.
ส สฺวลางฺคูเลน คคนสฺถนกฺษตฺราณำ ตฺฤตียำศมฺ อวมฺฤชฺย ปฺฤถิวฺยำ นฺยปาตยตฺฯ ส เอว นาโค นวชาตํ สนฺตานํ คฺรสิตุมฺ อุทฺยตสฺตสฺยา: ปฺรสวิษฺยมาณายา โยษิโต 'นฺติเก 'ติษฺฐตฺฯ
5 The woman gave birth to a son, who [is destined] to rule all the nations with [complete authority as if he was using] [MET] an iron rod [MET]. [God] snatched away her child and took him to [rule from] his throne.
สา ตุ ปุํสนฺตานํ ปฺรสูตา ส เอว เลาหมยราชทณฺเฑน สรฺวฺวชาตีศฺจารยิษฺยติ, กิญฺจ ตสฺยา: สนฺตาน อีศฺวรสฺย สมีปํ ตทียสึหาสนสฺย จ สนฺนิธิมฺ อุทฺธฺฤต: ฯ
6 The woman fled to a desert. She has a place there that God has prepared for her, in order that [the angels] may take care of her for 1,260 days.
สา จ โยษิตฺ ปฺรานฺตรํ ปลายิตา ยตสฺตเตฺรศฺวเรณ นิรฺมฺมิต อาศฺรเม ษษฺฐฺยธิกศตทฺวยาธิกสหสฺรทินานิ ตสฺยา: ปาลเนน ภวิตวฺยํฯ
7 [In the vision I saw that] there was a battle in heaven. Michael and the angels that he [commanded] fought against the dragon. The dragon and his angels fought back [against Michael and his angels].
ตต: ปรํ สฺวรฺเค สํคฺราม อุปาปิษฺฐตฺ มีขาเยลสฺตสฺย ทูตาศฺจ เตน นาเคน สหายุธฺยนฺ ตถา ส นาคสฺตสฺย ทูตาศฺจ สํคฺรามมฺ อกุรฺวฺวนฺ, กินฺตุ ปฺรภวิตุํ นาศกฺนุวนฺ
8 But the dragon did not win the battle, so [God] did not allow the dragon and his angels to stay in heaven any longer.
ยต: สฺวรฺเค เตษำ สฺถานํ ปุน รฺนาวิทฺยตฯ
9 The huge dragon was thrown {[Michael and his angels] threw the huge dragon} out [of heaven]. The dragon is the ancient serpent, [the one] who is called the Devil and Satan. He is the one who deceives [people all over] the earth. He was thrown down to the earth, along with all his angels.
อปรํ ส มหานาโค 'รฺถโต ทิยาวล: (อปวาทก: ) ศยตานศฺจ (วิปกฺษ: ) อิติ นามฺนา วิขฺยาโต ย: ปุราตน: สรฺป: กฺฤตฺสฺนํ นรโลกํ ภฺรามยติ ส ปฺฤถิวฺยำ นิปาติตเสฺตน สารฺทฺธํ ตสฺย ทูตา อปิ ตตฺร นิปาติตา: ฯ
10 Then I heard [someone] in heaven shout loudly, saying, Now our God has saved his people by his power, and he rules everyone! Now the Messiah, the one who is the supreme ruler whom God appointed, has authority to rule all people, because our God has thrown out of heaven the one who accuses our fellow believers! The dragon is the one who accuses them day and night before our God, saying that they have sinned and that God ought to punish them.
ตต: ปรํ สฺวรฺเค อุจฺไจ รฺภาษมาโณ รโว 'ยํ มยาศฺราวิ, ตฺราณํ ศกฺติศฺจ ราชตฺวมธุไนเวศฺวรสฺย น: ฯ ตถา เตนาภิษิกฺตสฺย ตฺราตุ: ปรากฺรโม 'ภวตฺํ๚ ยโต นิปาติโต 'สฺมากํ ภฺราตฺฤณำ โส 'ภิโยชก: ฯ เยเนศฺวรสฺย น: สากฺษาตฺ เต 'ทูษฺยนฺต ทิวานิศํ๚
11 Our fellow believers overcame the dragon because they never stopped trusting (OR, never stopped telling people about) Jesus, and because they trusted in what Jesus, the one who is like a lamb, accomplished when his blood flowed when he died. Even though those believers wanted to live, they were willing to let people kill them for speaking the truth about him.
เมษวตฺสสฺย รกฺเตน สฺวสากฺษฺยวจเนน จฯ เต ตุ นิรฺชิตวนฺตสฺตํ น จ เสฺนหมฺ อกุรฺวฺวตฯ ปฺราโณษฺวปิ สฺวกีเยษุ มรณไสฺยว สงฺกเฏฯ
12 So, all you angels living [MTY] in heaven, rejoice! But terrible things will happen to you ungodly people who [MTY] live on the earth and on the ocean, because the devil has come down to you! He is very angry because he knows that he has only a short time during which he can harm people.
ตสฺมาทฺ อานนฺทตุ สฺวรฺโค หฺฤษฺยนฺตำ ตนฺนิวามิน: ฯ หา ภูมิสาคเรา ตาโป ยุวาเมวากฺรมิษฺยติฯ ยุวโยรวตีรฺโณ ยตฺ ไศตาโน 'ตีว กาปน: ฯ อลฺโป เม สมโย 'สฺเตฺยตจฺจาปิ เตนาวคมฺยเต๚
13 When the dragon realized that he had been thrown {that [the angels] had thrown him} down to the earth, he pursued the woman who had given birth to a son.
อนนฺตรํ ส นาค: ปฺฤถิวฺยำ สฺวํ นิกฺษิปฺตํ วิโลกฺย ตำ ปุตฺรปฺรสูตำ โยษิตมฺ อุปาทฺรวตฺฯ
14 But the woman was given two wings like the wings of a very large eagle, in order that she might fly to a desolate place. That is a place [that God] has prepared for her. There she was taken care of {[God’s angels] took care of her} for three and a half years. The serpent, [that is, the dragon], was not able to reach her there.
ตต: สา โยษิตฺ ยตฺ สฺวกียํ ปฺรานฺตรสฺถาศฺรมํ ปฺรตฺยุตฺปติตุํ ศกฺนุยาตฺ ตทรฺถํ มหากุรรสฺย ปกฺษทฺวยํ ตไสฺว ทตฺตํ, สา ตุ ตตฺร นาคโต ทูเร กาไลกํ กาลทฺวยํ กาลารฺทฺธญฺจ ยาวตฺ ปาลฺยเตฯ
15 The serpent spewed water like a river from his mouth in the direction of the woman, in order that the water might sweep her away.
กิญฺจ ส นาคสฺตำ โยษิตํ โสฺรตสา ปฺลาวยิตุํ สฺวมุขาตฺ นทีวตฺ โตยานิ ตสฺยา: ปศฺจาตฺ ปฺรากฺษิปตฺฯ
16 But the ground helped the woman [by] opening up and swallowing the river that the dragon spewed out from his mouth!
กินฺตุ เมทินี โยษิตมฺ อุปกุรฺวฺวตี นิชวทนํ วฺยาทาย นาคมุขาทฺ อุทฺคีรฺณำ นทีมฺ อปิวตฺฯ
17 Then the dragon was very angry with the woman, so he went away to fight against [the people who are like] the rest of her descendants. They are the people who obey God’s commandments and who tell other people about Jesus (OR, hold fast to what Jesus taught them).
ตโต นาโค โยษิเต กฺรุทฺธฺวา ตทฺวํศสฺยาวศิษฺฏโลไกรรฺถโต ย อีศฺวรสฺยาชฺญา: ปาลยนฺติ ยีโศ: สากฺษฺยํ ธารยนฺติ จ ไต: สห โยทฺธุํ นิรฺคตวานฺฯ
