Psalms 82

1 God gathers all the [rulers and judges who think they are] gods for a meeting in heaven; and he tells them that he has decided this:

Ang salmo ni Asaf. Nagbarog ang Dios sa balaang panagtigom; sa taliwala sa mga dios naghatag siya ug paghukom.

2 “You must [RHQ] stop judging [people] unfairly; you must no longer make decisions that favor wicked [people]!

Hangtod kanus-a ka mohukom nga dili makataronganon ug magpakita ug pagdapig sa mga daotan? (Selah)

3 You must defend [people who are] poor and orphans; you must act fairly toward those who are needy and those who have no one to help them.

Panalipdi ang mga kabos ug ang mga walay amahan; atimana ang katungod sa mga gisakit ug sa mga nagkalisod.

4 Rescue them from the power [MTY] of evil [people] [DOU]!”

Luwasa ang mga kabos ug ang mga nagkinahanglan; kuhaa (sila) gikan sa kamot sa mga daotan.

5 [Those rulers] do not know or understand anything! They are very corrupt/evil, and [as a result of their corrupt/evil behavior], [it is as though] the foundation of the world is being shaken!

Wala (sila) mahibalo ni makasabot; naglatagaw (sila) diha sa kangitngit; ang tanan nga patukoranan sa kalibotan napukan.

6 I [the all-powerful God, previously] said to them, “You think you are gods! [It is as though] you are all my sons,

Miingon ako, “Mga dios kamo, ug kamong tanan mga anak sa Labing Halangdon.

7 but you will die like people do; your lives will end, like the lives of all rulers end.”

Apan mamatay kamo sama sa mga kalalakin-an ug mangahulog sama niadtong mga prinsipe.”

8 God, arise and judge [everyone on] [MTY] the earth, because all the people-groups belong to you!

Tindog, O Dios, hukmi ang kalibotan, tungod kay aduna kay panulundon sa tanang kanasoran.