Psalms 77
1 I cry out to God; I cry aloud to him, and he hears me.
Przedniejszemu śpiewakowi dla Jedytuna psalm Asafowy. Głos mój podnoszę do Boga, kiedy wołam; głos mój podnoszę do Boga, aby mię wysłuchał.
2 Whenever have trouble, I pray to the Lord; all during the night I lift up my hands while I pray, [but] nothing causes me to be comforted.
W dzień utrapienia mego szukałem Pana: wyciągałem w nocy ręce moje bez przestania, a nie dała się ucieszyć dusza moja.
3 When I think about God, I (despair/think that he will never help me); when I meditate about him, I am discouraged.
Wspominałem na Boga, a trwożyłem sobą; rozmyślałem, a utrapieniem ściśniony był duch mój. (Sela)
4 [All during the night] he prevents me from sleeping; I am very worried, with the result that I do not know what to say.
Zatrzymywałeś oczy moje, aby czuły; potartym był, ażem nie mógł mówić.
5 I think about days that have passed; I remember [what happened in] previous years.
Przychodziły mi na pamięć dni przeszłe i lata dawne.
6 I spend the whole night thinking [about things]; I meditate, and this is what I ask myself:
Wspominałem sobie na śpiewanie moje; w nocym w sercu swem rozmyślał, i wywiadywał się o tem duch mój, mówiąc:
7 “Will the Lord always reject us? Will he never again be pleased with us?
Izali mię na wieki odrzuci Pan, a więcej mi już łaski nie ukaże?
8 Has he stopped faithfully loving us? Will he not do for us what he promised to do?
Izali do końca ustanie miłosierdzie jego, i koniec weźmie słowo od rodzaju aż do rodzaju? Izali zapomniał Bóg zmiłować się?
9 God promised to be merciful to us; has he forgotten that? Because he is angry [with us], has he decided to not be kind to us?”
Izali zatrzymał w gniewie litości swoje? (Sela)
10 Then I said, “What causes me to be [very] sad is that [it seems that] God, who is greater than any other god, is no longer powerful.”
I rzekłem: Toć jest śmierć moja; wszakże prawica Najwyższego uczyni odmianę.
11 [But then], Yahweh, I recall/remember your great deeds; I remember the wonderful things that you did in the past.
Wspominać sobie będę na sprawy Pańskie, a przypominać sobie będę dziwne sprawy twoje, zdawna uczynione.
12 I meditate on all that you have done, and I think about your mighty acts.
I będę rozmyślał o wszelkiem dziele twojem, i o uczynkach twoich będę mówił:
13 God, everything that you do is holy; there is certainly no god [RHQ] who is great like you are!
Boże! święta jest droga twoja. Któryż Bóg jest tak wielki, jako Bóg nasz?
14 You are God, the one who performs miracles; you showed to people of many people-groups that you are powerful.
Tyś jest Bóg, który czynisz cuda; podałeś do znajomości między narody moc twoję.
15 By your power [MTY] you rescued your people [from Egypt]; you saved those who were descendants of Jacob and [his son] Joseph.
Odkupiłeś ramieniem twojem lud swój, syny Jakóbowe i Józefowe. (Sela)
16 [It was as though] the waters [of the Red Sea] saw you and became very afraid, and even the deepest part of the water shook.
Widziały cię wody, o Boże! widziały cię wody, i ulękły się, i wzruszyły się przepaści.
17 Rain poured down from the clouds [PRS]; it thundered [very loudly] [PRS], and lightning flashed in all directions.
Obłoki wydały powodzi; niebiosa wydały gromy, a strzały twoje tam i sam biegały.
18 Thunder crashed in the whirlwind, and lightning (lit up/flashed across) the entire sky [HYP]; the earth shook violently [DOU].
Huczało grzmienie twoje po obłokach, błyskawice oświeciły okrąg ziemi, ziemia się wzruszyła i zatrzęsła.
19 [Then] you walked through the sea on a path that you made through the deep water, but your footprints could not be seen.
Przez morze była droga twoja, a ścieżki twoje przez wody wielkie, wszakże śladów twoich nie było.
20 You led your people like [a shepherd leads his] flock [of sheep], while Moses and Aaron were the leaders [of your people].
Prowadziłeś lud twój, jako stado owiec, przez rękę Mojżesza i Aarona.
