Psalms 74

1 God, why have you abandoned/rejected us? Will you keep rejecting us forever [RHQ]? Why are you angry with us, since we are like sheep in your pasture [and you are like our shepherd]? [MET, RHQ]

Usa ka maskil ni Asaf. O Dios, nganong gisalikway mo kami sa kahangtoran? Ngano nga ang imong kasuko misunog batok sa karnero diha sa imong sibsibanan?

2 Do not forget your people whom you chose long ago, the people whom you freed [from being slaves in Egypt] and caused to become your tribe. Do not forget Jerusalem, which was (your home/where you dwelt) [on this earth].

Hinumdomi ang imong katawhan, nga imong gipalit niadtong karaang kapanahonan, ang banay nga imong gitubos nga mahimo nga imong kaugalingong panulundon, ug ang Bukid sa Zion, diin ikaw mipuyo.

3 Walk along [and see] where everything has been totally ruined; our enemies have destroyed everything in the sacred temple.

Ngari tan-awa ang hingpit nga pagkagun-ob, ang tanang kadaot nga gibuhat sa mga kaaway sa balaang dapit.

4 Your enemies shouted triumphantly in this sacred place; they erected their banners [to show they had defeated us].

Ang imong mga kaaway nagngulob taliwala sa imong piniling dapit; gipahimutang nila ang ilang mga bandira.

5 They cut down all the [engraved objects in the temple] like woodsmen cut down trees.

Nanigbas (sila) gamit ang mga hatsa sama diha sa baga nga kalasangan.

6 Then they smashed all the carved wood with their axes and hammers.

Gidugmok nila ug gipangguba ang tanang kinulitan; giguba nila kini pinaagi sa mga hatsa ug mga maso.

7 [Then] they burned your temple to the ground; they caused that place where you were worshiped to be unfit for people to worship in.

Gisunog nila ang imong puluy-anan; gipanamastamasan nila ang imong pinuy-anan; gipukan kini ngadto sa yuta.

8 They said to themselves, “We will destroy the Israelis completely,” and they [also] burned down all the other places where we gathered to worship God.

Miingon (sila) sa ilang mga kasingkasing, “Laglagon nato silang tanan.” Gisunog nila ang tanan nimong tigomanan sa yuta.

9 All our sacred symbols (OR, miracles) are gone; there are no prophets now/any more, and no one knows how long [this situation will continue].

Wala na kitay makita nga mga timaan, wala nay mga propeta, ug walay usa kanato ang nasayod kung hangtod kanus-a kini molungtad.

10 God, how long will our enemies make fun of you [RHQ]? Will they insult you [MTY] forever [RHQ]?

Hangtod kanus-a, O Ginoo, nga magtamay ang kaaway kanimo? Ang kaaway magpasipala ba sa imong ngalan sa kahangtoran?

11 Why do you refuse to help [MTY, RHQ] us? Why do you keep your hand inside your cloak [instead of using it to destroy our enemies] [RHQ]?

Nganong imo mang gipugngan ang imong kamot, ang imong tuong kamot? Ipagawas ang imong tuong kamot sa imong bisti ug laglaga (sila)

12 God, you have been our king [all the time] since we came out of Egypt [HYP], and you have enabled us to defeat [our enemies] in the land [of Israel].

Bisan pa niini ang Dios maoy akong hari gikan pa sa karaang kapanahonan, nga nagadala sa kaluwasan sa kalibotan.

13 By your power you caused the [Red] Sea to divide; [it was as though] you smashed the heads of the [rulers of Egypt who were like] huge sea dragons [MET].

Gibahin mo ang dagat pinaagi sa imong kusog; gidugmok mo ang mga ulo sa makalilisang nga mga mananap diha sa katubigan.

14 [It was as though] you crushed the head of the king of Egypt [MET] and gave his body to the animals in the desert to eat.

Gidugmok mo ang mga ulo sa Leviatan; gipakaon mo siya sa mga nagpuyo sa kamingawan.

15 You caused springs and streams to flow, and you [also] dried up rivers that had never dried up previously.

Giablihan mo ang mga tuboran ug kasapaan; gipahubas mo ang mga kasubaan.

16 You created the days and the nights, and you put the sun and the moon in their places.

Imo ang adlaw, ug ang kagabhion imo man usab; gipahimutang mo ang adlaw ug bulan sa ilang dapit.

17 You determined where the oceans end and the land begins, and you created the summer/hot season and the winter/cold season.

Gipahimutang mo ang tanang utlanan sa kalibotan; ug ikaw ang naghimo sa ting-init ug sa tingtugnaw.

18 Yahweh, do not forget that your enemies laugh at you, and that it is foolish people who despise you [MTY].

Hinumdomi kung giunsa sa kaaway paglabay ug mga pagtamay kanimo, O Yahweh, ug ang pagpasipala sa mga buangbuang nga mga tawo sa imong ngalan.

19 Do not let your helpless people [MET] fall into the hands of their cruel enemies; do not forget your suffering/persecuted people.

Ayaw itugyan ang kinabuhi sa imong salampati ngadto sa ihalas nga mananap. Ayaw kalimti hangtod sa kahangtoran ang kinabuhi sa dinaugdaog nimong katawhan.

20 Do not forget the agreement that you made with us; remember that there are violent people in every dark place on the earth.

Hinumdomi ang imong kasabotan, kay ang mangitngit nga mga rehiyon sa yuta napuno sa mga dapit sa kabangis.

21 Do not allow your oppressed people to be disgraced; help those poor and needy people in order that they will [again] praise you [MTY].

Ayaw itugot nga ang dinaugdaog mahibalik uban sa kaulaw; itugot nga ang kabos ug ang dinaugdaog modayeg sa imong ngalan.

22 God, arise and defend yourself [by defending your people]! Do not forget that foolish people laugh at you (all day long/continually)!

Bangon, O Dios; panalipdi ang imong kadungganan; hinumdomi kung giunsa ka pagtamay sa mga buangbuang sa tibuok adlaw.

23 Do not forget that your enemies shout angrily [at you]; the uproar that they make [while they oppose you] never stops.

Ayaw kalimti ang tingog sa imong mga kaaway o ang kabanha niadtong padayon nga nagsupak kanimo.