Psalms 67

1 God, be merciful to us and bless us; be kind to us [IDM],

برای رهبر سرایندگان: با همراهی سازهای زهی. مزمور. سرود. خدایا، بر ما رحم کن و ما را برکت ده و نور روی خود را بر ما بتابان،

2 in order that [everyone in] the world may know what you want them to do, and [the people of] all nations may know that you [have the power to] save [them].

تا به‌وسیلۀ ما ارادهٔ تو در جهان شناخته شود و خبر خوش نجات تو به همهٔ مردم روی زمین برسد.

3 God, I desire that [all] people-groups [will] praise you; I want them all to praise you!

خدایا، باشد که همهٔ مردم تو را ستایش کنند؛ باشد که همهٔ قومها تو را سپاس گویند!

4 I desire that [the people of all] nations will be glad and sing joyfully, because you judge the people-groups equally/justly, and you guide [all] nations in the world.

همهٔ قومها شاد شده، سرود خواهند خواند، زیرا تو از روی عدل و انصاف مردم را داوری می‌کنی و آنها را هدایت می‌نمایی.

5 God, I desire that the people-groups [will] praise you; I want them all to praise you!

خدایا، باشد که همهٔ مردم تو را ستایش کنند؛ باشد که همهٔ قومها تو را سپاس گویند!

6 Good crops have grown on our land; God, our God, has blessed us.

آنگاه زمین محصول خود را تولید خواهد کرد و تو ما را برکت خواهی داد.

7 [And because] God has blessed us, I desire that all [people] everywhere [MTY] on the earth will revere him.

بله، تو ما را برکت خواهی داد و همهٔ مردم جهان به تو احترام خواهند گذاشت.