Psalms 49
1 You people of all ethnic groups, listen! You people all over the world,
| برای رهبر سرایندگان. مزمور پسران قورَح. ای همهٔ قومهای روی زمین این را بشنوید! ای تمام مردم جهان گوش فرا دهید! |
2 important people and unimportant people, rich people and poor people, everyone, [listen to what I am saying],
| ای عوام و خواص، ای ثروتمندان و فقیران، همگی |
3 [because] what I am thinking is very sensible, and what I say will enable you to become wise!
| به سخنان حکیمانهٔ من گوش دهید. |
4 I think about [MTY] (proverbs/wise sayings), and while I play my harp, I explain what they mean.
| می‌خواهم با مثلی معمای زندگی را بیان کنم؛ می‌خواهم با نوای بربط این مشکل را بگشایم. |
5 I am not [RHQ] afraid when I am in trouble/danger, when I am surrounded by my enemies,
| چرا باید در روزهای مصیبت ترسان باشم؟ چرا ترسان باشم که دشمنان تبهکار دور مرا بگیرند |
6 by evil men who trust that [things will always go well for them because] they are wealthy, and who boast about being very rich.
| و آنانی که اعتمادشان بر ثروتشان است و به فراوانی مال خود فخر می‌کنند مرا محاصره نمایند؟ |
7 [They may be rich], but no one can pay money with the result that he would live forever! No one can pay God enough so that God will allow him [to continue] to live,
| هیچ‌کس نمی‌تواند بهای جان خود را به خدا بپردازد و آن را نجات دهد. |
8 because that cost is too great, and he will never be able to pay enough
| زیرا فدیهٔ جان انسان بسیار گرانبهاست و کسی قادر به پرداخت آن نیست. |
9 with the result that he will live forever and never [die and] be buried!
| هیچ‌کس نمی‌تواند مانع مرگ انسان شود و به او زندگی جاوید عطا کند. |
10 We see that foolish and stupid people die, but we see that wise people also die; they all leave their wealth, and others inherit it.
| زیرا می‌بینیم که چگونه هر انسانی، خواه دانا خواه نادان، می‌میرد و آنچه را اندوخته است برای دیگران برجای می‌نهد. |
11 Those wise people once had [houses on] land that they owned, [but now] their graves are their homes forever, the place where they will stay for all time!
| آنان املاک و زمینهای خود را به نام خود نامگذاری می‌کنند و گمان می‌برند که خانه‌هایشان دائمی است و تا ابد باقی می‌ماند. |
12 Even if people are great, that cannot prevent them from dying; all people die, the same as animals do.
| غافل از اینکه هیچ انسانی تا به ابد در شکوه خود باقی نمی‌ماند بلکه همچون حیوان جان می‌سپارد. |
13 That is what happens to those who foolishly trust [in what they have accomplished], to those who are delighted in [all] that they possess.
| این است سرنوشت افرادی که به خود توکل می‌کنند و سرنوشت کسانی که از ایشان پیروی می‌نمایند. |
14 They are certain to die just like sheep, when a shepherd leads them away to be slaughtered. [PRS, MET] In the morning righteous people will rule over them, and then [those wealthy people will die and] their bodies will quickly decay in their graves; they will be where dead people are, far from their homes. (Sheol h7585)
| آنها گوسفندانی هستند که به سوی هلاکت پیش می‌روند زیرا مرگ، آنها را شبانی می‌کند. صبحگاهان، شروران مغلوب نیکان می‌شوند و دور از خانه‌های خود، اجسادشان در عالم مردگان می‌پوسد. (Sheol h7585) |
15 But it is certain that God will rescue me so that I am not kept in the place of the dead. (Sheol h7585)
| اما خداوند جان مرا از عالم مردگان نجات داده، خواهد رهانید. (Sheol h7585) |
16 [So], do not be dismayed when someone becomes rich and the houses where they live become more and more luxurious,
| نگران نشو وقتی کسی ثروتمند می‌شود و بر شکوه خانه‌اش افزوده می‌گردد! |
17 because when he dies, he will take nothing with him; his wealth will not go with him.
| زیرا هنگامی که بمیرد چیزی را از آنچه دارد با خود نخواهد برد و ثروتش به دنبال او به قبر نخواهد رفت. |
18 While [a rich person] is alive, he congratulates himself, and people praise him for being successful,
| هر چند او در زندگی خوشبخت باشد و مردم او را برای موفقیتش بستایند، |
19 but he will [die], joining his ancestors, who will never see daylight again.
| اما او سرانجام به جایی که اجدادش رفته‌اند خواهد شتافت و در ظلمت ابدی ساکن خواهد شد. |
20 Even if someone is great, that cannot prevent him from dying; he will die, the same as animals do.
| آری، انسان با وجود تمام فرّ و شکوهش، سرانجام مانند حیوان می‌میرد. |
