Psalms 132
1 Yahweh, do not forget [King] David and all the hardships/troubles he endured!
| سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، داوود و تمام سختیهای او را به یاد آور |
2 He made a solemn promise to you, the mighty God whom [our ancestor] Jacob [worshiped].
| که چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قدیرِ یعقوب نذر کرده، گفت: |
3 He said, “I will not go home, I will not [rest] on my bed,
| «به خانۀ خود نخواهم رفت؛ و در بستر خویش آرام نخواهم گرفت، |
4 I will not sleep at all
| خواب به چشمانم راه نخواهم داد، و نه سنگینی به مژگانم، |
5 until I build a place for Yahweh, a home for the mighty God whom Jacob [worshiped].”
| تا وقتی که مکانی برای ساختن خانه‌ای برای خداوندم بیابم و مسکنی برای قدیرِ یعقوب.» |
6 In Bethlehem we heard news about the sacred chest. We [went and] found it in the fields of Jearim [city, and we took it to Jerusalem].
| در بیت‌لحم راجع به صندوق عهد تو شنیدیم، و در صحرای یعاریم آن را یافتیم. |
7 [Later we said], “Let’s go to the temple of Yahweh [in Jerusalem]; let’s worship [there] in front of the throne [where he sits].”
| گفتیم: «بیایید به مسکن خداوند وارد شویم، و در پیشگاه او پرستش کنیم.» |
8 Yahweh, come to the place where you live eternally, to the place where your sacred chest is, to that place that shows that you are very powerful.
| ای خداوند، برخیز و همراه صندوق عهد خود که نشانهٔ قدرت توست به عبادتگاه خود بیا! |
9 I want/desire that the righteous behavior of your priests [will always be evident], [just like the beautiful] robes that they wear [MET], and that your people will [always] shout joyfully.
| باشد که کاهنان تو جامهٔ پاکی و راستی را در بر کنند و قوم تو با شادی سرود خوانند! |
10 You chose David to serve you [as king of Israel]; do not reject/abandon him!
| ای خداوند، به خاطر بنده‌ات داوود، پادشاه برگزیده‌ات را ترک نکن. |
11 Yahweh, you made a solemn promise to David, a promise that you will not break. You said, “I will cause your descendants to rule [MTY] as kings like you.
| تو به داوود وعده فرمودی که از نسل او برتخت سلطنت خواهد نشست، و تو به وعده‌ات عمل خواهی کرد. |
12 If they keep my agreement with them and obey [all] the commands that I will give them, the line of kings descended from you will never end.”
| و نیز به داوود گفتی که اگر فرزندانش از احکام تو اطاعت کنند، نسل اندر نسل سلطنت خواهند کرد. |
13 Yahweh has chosen Jerusalem; he has wanted to make that city his home;
| ای خداوند، تو اورشلیم را برگزیده‌ای تا در آن ساکن شوی. |
14 he said, “This is the city where I will live forever [DOU]; this is the place where I wanted to stay.
| تو فرمودی: «تا ابد در اینجا ساکن خواهم بود، زیرا اینچنین اراده نموده‌ام. |
15 I will give to the people of Jerusalem all that they need; I will give [enough] food [even] to satisfy the poor people there.
| آذوقهٔ این شهر را برکت خواهم داد و فقیرانش را با نان سیر خواهم نمود. |
16 I will cause the priests [to behave in a manner worthy of] being ones whom I have saved; [that will be as evident as the beautiful] robes that they wear [MET]; and all my people who live there will shout joyfully.
| کاهنانش را در خدمتی که می‌کنند برکت خواهم داد، و مردمش با شادی سرود خواهند خواند. |
17 There [in Jerusalem] I will cause one of David’s descendants [MET] to become a great king; he also will be my chosen king, and he will be [like a bright] lamp [MET] [that shines continually].
| «در اینجا قدرت داوود را خواهم افزود و چراغ مسیح خود را روشن نگه خواهم داشت. |
18 I will [defeat his] enemies and cause them to be very ashamed/disgraced; but the crown that my king wears will [always] shine.”
| دشمنان او را با رسوایی خواهم پوشاند، اما سلطنت او شکوهمند خواهد بود.» |
