< Psalms 121 >

1 [When we travel toward Jerusalem], I look up toward the hills [and I ask myself], “Who will help me?”
سرود درجات چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من می‌آید. [ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا می‌آید؟» ]۱
2 [And my answer is] that Yahweh is the one who helps me; he is the one who made heaven and the earth.
اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید.۲
3 He will not allow us to fall/stumble; God, who protects us, will not fall asleep.
او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهدخوابید.۳
4 The one who protects us Israeli people never gets sleepy, nor does he sleep [LIT].
اینک او که حافظ اسرائیل است، نمی خوابد و به خواب نمی رود.۴
5 Yahweh watches over us; he is like the shade [MET] [that protects us from the sun].
خداوند حافظ تو می‌باشد. خداوند به‌دست راستت سایه تو است.۵
6 [He will not allow] the sun to harm us during the day, and [he will not allow] the moon to harm us during the night.
آفتاب در روز به تو اذیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب.۶
7 Yahweh will protect us from being harmed in any manner; he will keep us safe.
خداوندتو را از هر بدی نگاه می‌دارد. او جان تو را حفظخواهد کرد.۷
8 He will protect us from the time that we leave [our houses in the morning] until we return [in the evening]; he will protect us now, and he will protect us forever.
خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الان و تا ابدالاباد.۸

< Psalms 121 >