Psalms 105
1 Give thanks to Yahweh, and tell others that he is very great! Tell everyone in the world what he has done!
Looft den HEERE, roept Zijn Naam aan, maakt Zijn daden bekend onder de volken.
2 Sing to him; praise him as you sing to him; tell others about his wonderful miracles.
Zingt Hem, psalmzingt Hem, spreekt aandachtelijk van al Zijn wonderen.
3 Be happy because [you know that] he [MTY] is holy! You people who worship Yahweh, rejoice!
Roemt u in den Naam Zijner heiligheid; het hart dergenen, die den HEERE zoeken, verblijde zich.
4 Ask Yahweh to help you and give you his strength, and continue to ask him!
Vraagt naar den HEERE en Zijn sterkte; zoekt Zijn aangezicht geduriglijk.
5 You people who are descendants of God’s servant Abraham, you descendants of Jacob, the man God chose, think about [all] the wonderful things that he has done: He performed miracles, and he punished [all our enemies].
Gedenkt Zijner wonderen, die Hij gedaan heeft, Zijner wondertekenen, en der oordelen Zijns monds.
Gij zaad van Abraham, Zijn knecht, gij kinderen van Jakob, Zijn uitverkorene!
7 He is Yahweh, our God. He rules and judges [people] throughout the earth.
Hij is de HEERE, onze God; Zijn oordelen zijn over de gehele aarde.
8 He never forgets the agreement that he made; he made a promise that will last for 1,000 generations;
Hij gedenkt Zijns verbonds tot in der eeuwigheid, des woords, dat Hij ingesteld heeft, tot in duizend geslachten;
9 that is the agreement that he made with Abraham, and he repeated that agreement with Isaac.
Des verbonds, dat Hij met Abraham heeft gemaakt, en Zijns eeds aan Izak;
10 [Later] he confirmed it [again] to Jacob as an agreement for the Israeli [people] that would last forever.
Welken Hij ook gesteld heeft aan Jakob tot een inzetting, aan Israel tot een eeuwig verbond,
11 What he said was, “I will give you the Canaan region; it will belong to you [and your descendants forever].”
Zeggende: Ik zal u geven het land Kanaan, het snoer van ulieder erfdeel.
12 [He said that to them] when there were only a few of them, a tiny group of people who were living in that land like strangers.
Als zij weinig mensen in getal waren, ja, weinig en vreemdelingen daarin;
13 They continued to wander from one place to another, from one kingdom to another.
En wandelden van volk tot volk, van het ene koninkrijk tot het andere volk;
14 But he did not allow others to oppress them. He warned those kings by saying to them,
Hij liet geen mens toe hen te onderdrukken; ook bestrafte Hij koningen om hunnentwil, zeggende:
15 “Do not do harm the [people] whom I have chosen! Do not harm my prophets!”
Tast Mijn gezalfden niet aan, en doet Mijn profeten geen kwaad.
16 He sent a famine to Canaan, and [as a result all the people] had no food to eat.
Hij riep ook een honger in het land; Hij brak allen staf des broods.
17 So his people went to Egypt, but first he sent someone there. He sent Joseph, who had been sold to be a slave.
Hij zond een man voor hun aangezicht henen; Jozef werd verkocht tot een slaaf.
18 [Later, while Joseph was in prison in Egypt], they put his legs in shackles that bruised his feet, and they put an iron collar around his neck.
Men drukte zijn voeten in den stok; zijn persoon kwam in de ijzers.
19 There, Yahweh (refined Joseph’s character/tested Joseph to see if Joseph would continue to trust him), until what Joseph predicted would happen (came true/happened).
Tot den tijd toe, dat Zijn woord kwam, heeft hem de rede des HEEREN doorlouterd.
20 The king [of Egypt] summoned him, and he set Joseph free; this ruler of many people-groups released Joseph [from prison].
De koning zond, en deed hem ontslaan; de heerser der volken liet hem los.
21 [Then] he appointed him to take care of everything in the king’s household, to take care of everything that the king possessed.
Hij zette hem tot een heer over zijn huis, en tot een heerser over al zijn goed;
22 (Joseph was permitted/He permitted Joseph) to command the king’s servants to do anything that Joseph wanted them to do, and [even] to tell the king’s advisors the things that they should do [for the people of Egypt].
Om zijn vorsten te binden naar zijn lust, en zijn oudsten te onderwijzen.
23 Later, [Joseph’s father] Jacob arrived in Egypt. He lived like a foreigner in the land that belonged to the descendants of Ham.
Daarna kwam Israel in Egypte, en Jakob verkeerde als vreemdeling in het land van Cham.
24 And [years later] Yahweh caused the descendants of Jacob to become very numerous. [As a result], their enemies, [the Egyptians], considered that the Israelis were too strong.
En Hij deed Zijn volk zeer wassen, en maakte het machtiger dan Zijn tegenpartijders.
25 [So] Yahweh caused the rulers of Egypt to (turn against/hate) the Israeli people, and they planned ways to get rid of his people.
Hij keerde hun hart om, dat zij Zijn volk haatten, dat zij met Zijn knechten listiglijk handelden.
26 [But then] Yahweh sent his servant Moses along with [Moses’ older brother] Aaron, whom Yahweh had [also] chosen [to be his servant].
Hij zond Mozes, Zijn knecht, en Aaron, dien Hij verkoren had.
27 Those two performed amazing miracles among the people of Egypt, in that land where the descendants of Ham lived.
Zij deden onder hen de bevelen Zijner tekenen, en de wonderwerken in het land van Cham.
28 Yahweh sent darkness, so that the people of Egypt could not see anything [DOU], but the rulers of Egypt refused [RHQ] to obey when [Moses and Aaron] commanded [them to let the Israeli people leave Egypt].
Hij zond duisternis, en maakte het duister; en zij waren Zijn woord niet wederspannig.
29 Yahweh caused [all] the water in Egypt to become (blood/[red like] blood), and [his doing that] caused all the fish to die.
Hij keerde hun wateren in bloed, en Hij doodde hun vissen.
30 [Then he caused] the land to become full of frogs; the king and his officials even had frogs in their bedrooms.
Hun land bracht vorsen voort in overvloed, tot in de binnenste kameren hunner koningen.
31 [Then] Yahweh commanded that flies come, and swarms of them descended [on the people of Egypt], and gnats [also] swarmed across the whole country.
Hij sprak, en er kwam een vermenging van ongedierte, luizen, in hun ganse landpale.
32 Instead of sending rain, Yahweh sent [terrible] hail, and lightning flashed throughout the land.
Hij maakte hun regen tot hagel, vlammig vuur in hun land.
33 The hail ruined their grapevines and fig trees and shattered all the [other] trees.
En Hij sloeg hun wijnstok en hun vijgeboom, en Hij brak het geboomte hunner landpalen.
34 He commanded locusts to come, and swarms of them came; [so many that] they could not be counted.
Hij sprak, en er kwamen sprinkhanen en kevers, en dat zonder getal;
35 The locusts ate every green plant in the land, ruining all the crops.
Die al het kruid in hun land opaten, ja, aten de vrucht hunner landbouwe op.
36 [Then] Yahweh killed the oldest son in every house [of the people of Egypt] [DOU].
Hij versloeg ook alle eerstgeborenen in hun land, de eerstelingen al hunner krachten.
37 Then he brought the Israeli [people] out [from Egypt]; they were carrying loads of [jewelry made of] silver and gold [that the women of Egypt had given to them]. No one was left behind because of being sick.
En Hij voerde hen uit met zilver en goud; en onder hun stammen was niemand, die struikelde.
38 [The people of] Egypt were glad when the Israeli people left, because they had become very afraid of the Israelis.
Egypte was blijde, als zij uittrokken, want hun verschrikking was op hen gevallen.
39 [Then] Yahweh spread a cloud to cover the Israelis; and [at night it became] a big fire [in the sky] to give them light.
Hij breidde een wolk uit tot een deksel, en vuur om den nacht te verlichten.
40 [Later] the Israelis asked for [meat to eat], and Yahweh sent [flocks of] quail to them, and he gave them plenty of manna [food] from the sky [each morning].
Zij baden, en Hij deed kwakkelen komen, en Hij verzadigde hen met hemels brood.
41 [One day] he caused a rock to open up and water poured out [for them to drink]; it was like a river flowing in that desert.
Hij opende een steenrots, en er vloeiden wateren uit, die gingen door de dorre plaatsen als een rivier.
42 [He did that] because he kept thinking about the sacred promise [that he had given] to his servant, Abraham.
Want Hij dacht aan Zijn heilig woord, aan Abraham, Zijn knecht.
43 So his people were joyful as he brought them out from Egypt; those people whom he had chosen were shouting joyfully as they went.
Alzo voerde Hij Zijn volk uit met vrolijkheid, Zijn uitverkorenen met gejuich.
44 He gave to them the land that belonged to the people-groups [that lived there in Canaan], and the Israelis harvested crops that [other] people had planted.
En Hij gaf hun de landen der heidenen, zodat zij in erfenis bezaten den arbeid der volken;
45 [Yahweh did all these things] in order that his people would do all the things that he had commanded them to do [DOU]. Praise Yahweh!
Opdat zij Zijn inzettingen onderhielden, en Zijn wetten bewaarden. Hallelujah!
