< Psalms 104 >

1 [I tell] myself that I should praise Yahweh. Yahweh, my God, you are very great! Like a king has on his royal robes [MET], you have honor and majesty/greatness all around you!
ای جان من، خداوند را متبارک بخوان! ای یهوه خدای من توبی نهایت عظیم هستی! به عزت و جلال ملبس هستی.۱
2 You [created/caused] light to be like your robe [MET]. You spread out the sky like [a man sets up] a tent.
خویشتن را به نور مثل ردا پوشانیده‌ای.۲
3 You made/put your home [in heaven], above the rain clouds in the sky, [like a man puts the] rafters of his house in place [MET]. You made/caused the clouds to be like chariots [to carry you].
آن که غرفات خود را بر آبها بنا کرده است و ابرها رامرکب خود نموده و بر بالهای باد می‌خرامد.۳
4 You caused the winds to be [like] your messengers [MET], and flames of fire to be [like] your servants.
فرشتگان خود را بادها می‌گرداند و خادمان خود را آتش مشتعل.۴
5 You placed the world firmly on its foundation so that it can never be moved/shaken.
که زمین را بر اساسش استوار کرده، تا جنبش نخورد تا ابدالاباد.۵
6 [Later], you covered the earth with a flood, like a blanket, with the water that covered the mountains.
آن رابه لجه‌ها مثل ردا پوشانیده‌ای، که آبها بر کوههاایستاده‌اند.۶
7 [But] when you rebuked the water, the oceans receded; your voice spoke like thunder, and then the waters rushed away.
از عتاب تو می‌گریزند. از آواز رعدتو پراکنده می‌شوند.۷
8 Mountains rose up [from the water], and the valleys sank down to the levels that you had determined for them.
به فراز کوهها برمی آیند، وبه همواریها فرود می‌آیند، به مکانی که برای آنهامهیا ساخته‌ای.۸
9 [Then] you set a boundary for the oceans, a boundary that they cannot cross; their water will never again cover the [whole] earth.
حدی برای آنها قرار داده‌ای که از آن نگذرند و برنگردند تا زمین را بپوشانند.۹
10 You make/cause springs to pour [water] into ravines; their [water] flows down between the mountains.
که چشمه‌ها را در وادیها جاری می‌سازد تا درمیان کوهها روان بشوند.۱۰
11 Those [streams] provide water for all the animals [to drink]; the wild donkeys [drink the water and] are no longer thirsty.
تمام حیوانات صحرارا سیراب می‌سازند تا گورخران تشنگی خود رافرو نشانند.۱۱
12 Birds make their nests alongside [the streams], and they sing among the branches [of the trees].
بر آنها مرغان هوا ساکن می‌شوند واز میان شاخه‌ها آواز خود را می‌دهند.۱۲
13 From (your home in heaven/the sky) you send rain down on the mountains, and you fill the earth with many good things that you create.
او ازغرفات خود کوهها را سیراب می‌کند و از ثمرات اعمال تو زمین سیر می‌شود.۱۳
14 You make/cause grass to grow for the cattle [to eat], and you make/cause plants to grow for people. In that way [animals and people] get their food from [what grows in] the soil.
نباتات را برای بهایم می‌رویاند و سبزه‌ها رابرای خدمت انسان، و نان را از زمین بیرون می‌آورد.۱۴
15 We get [grapes to make] [MTY] wine to [drink and] make us cheerful, and we get [olives to make] [MTY] olive oil to [put on our] skin and cause it to shine, and we get [grain to make] [MTY] bread to give us strength.
و شراب را که دل انسان را شادمان می‌کند، و چهره او را به روغن شاداب می‌سازد ودل انسان را به نان قوی می‌گرداند.۱۵
16 Yahweh, you [send plenty of rain to] water your trees, the cedar [trees] that you planted in Lebanon.
درختان خداوند شادابند، یعنی سروهای آزاد لبنان که غرس کرده است،۱۶
17 Birds make their nests in those [trees]; even storks make their nests in pine/fir trees.
که در آنها مرغان آشیانهای خود را می‌گیرند و اما صنوبر خانه لق لق می‌باشد.۱۷
18 High up in the mountains the wild goats live, and hyraxes/badgers live in the crags/crevices in the rocks.
کوههای بلند برای بزهای کوهی و صخره هابرای یربوع ملجاء است.۱۸
19 [Yahweh], you made the moon to indicate the times for our festivals, and you made the sun that knows when to go down.
ماه را برای موسمهاساخت و آفتاب مغرب خود را می‌داند.۱۹
20 You bring darkness, and it becomes night, when all the animals in the forest prowl around, [looking for food].
تاریکی می‌سازی و شب می‌شود که در آن همه حیوانات جنگلی راه می‌روند.۲۰
21 At night the young lions roar as they seek their prey, [but] they depend on you to give them food.
شیربچگان برای شکار خود غرش می‌کنند و خوراک خویش را از خدا می‌جویند.۲۱
22 At dawn, they go back to their dens and lie down.
چون آفتاب طلوع می‌کند جمع می‌شوند و در بیشه های خودمی خوابند.۲۲
23 And during the daytime, people go to their work; they work until it is evening.
انسان برای عمل خود بیرون می‌آید و به جهت شغل خویش تا شامگاه.۲۳
24 Yahweh, you have made so many different kinds of things! You were [very] wise as you made them all. The earth is full of the creatures that you [made].
‌ای خداوند اعمال تو چه بسیار است. جمیع آنها را به حکمت کرده‌ای. زمین از دولت تو پر است.۲۴
25 [We see] the ocean which is very large [DOU]! It is full of many kinds of living creatures, big ones and little ones.
و آن دریای بزرگ و وسیع الاطراف نیز که در آن حشرات از حد شماره زیاده‌اند و حیوانات خرد و بزرگ.۲۵
26 We see the ships which sail along! We see the huge sea monster, which you made to (splash around/play) in the sea.
و در آن کشتیها راه می‌روند و آن لویاتان که به جهت بازی کردن در آن آفریده‌ای.۲۶
27 All of those creatures depend on you to give them the food that they need.
جمیع اینها از تو انتظارمی کشند تا خوراک آنها را در وقتش برسانی.۲۷
28 When you give them the food that they need, they gather it. You give them what you have in your hand, and they [eat it and] are satisfied.
آنچه را که به آنها می‌دهی، فرا می‌گیرند. دست خود را باز می‌کنی، پس از چیزهای نیکو سیرمی شوند.۲۸
29 [But] if you refuse to give food to them, they become terrified. And when you cause them to stop breathing, they die; their bodies [decay and] become soil again.
روی خود را می‌پوشانی پس مضطرب می‌گردند. روح آنها را قبض می‌کنی، پس می‌میرند و به خاک خود برمی گردند.۲۹
30 When you cause newborn creatures to begin to breathe, they start to live; you give new life to all the living creatures on the earth.
چون روح خود را می‌فرستی، آفریده می‌شوند و روی زمین را تازه می‌گردانی.۳۰
31 I want the glory of Yahweh to last forever. I want him to rejoice about [all] the things that he has created.
جلال خداوند تا ابدالاباد است. خداوند ازاعمال خود راضی خواهد بود.۳۱
32 He causes the earth to shake [just] by looking at it! By [merely] touching the mountains he makes/causes them to pour out fire and smoke!
که به زمین نگاه می‌کند و آن می‌لرزد. کوهها را لمس می‌کند، پس آتش فشان می‌شوند.۳۲
33 I will sing to Yahweh (as long as I live/throughout my entire life). I will praise my God until the day that I die.
خداوند را خواهم سرایید تا زنده می‌باشم. برای خدای خود تسبیح خواهم خواند تا وجود دارم.۳۳
34 I want Yahweh to be pleased by all those things that I have thought [about him], because I rejoice about [knowing] him.
تفکر من او رالذیذ بشود و من در خداوند شادمان خواهم بود.۳۴
35 [But] I desire that sinners will disappear from the earth, so that there will be no more wicked [people]! [But as for] me, I will praise Yahweh! (Praise him/Hallelujah)!
گناهکاران از زمین نابود گردند و شریران دیگر یافت نشوند. ای جان من، خداوند را متبارک بخوان! هللویاه!۳۵

< Psalms 104 >