Numbers 10

1 Yahweh also told Moses/me,

۱ و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:

2 “[Tell someone to] make two trumpets by hammering each one from [one lump of] silver. Blow the trumpets to summon the people to come together and also to signal that they must move their tents [to a new location].

۲ «برای خود دو کرنای نقره بساز، آنهارا از چرخکاری درست کن، و آنها را بجهت خواندن جماعت و کوچیدن اردو بکار ببر.

3 If both trumpets are blown, it means that everyone must gather together at the entrance of the Sacred Tent.

۳ وچون آنها را بنوازند تمامی جماعت نزد تو به درخیمه اجتماع جمع شوند.

4 If only one trumpet is blown, it means that only the [twelve] leaders of the tribes must gather together.

۴ و چون یکی رابنوازند، سروران و روسای هزاره های اسرائیل نزد تو جمع شوند.

5 If the trumpets are blown loudly, the tribes that are to the east [of the Sacred Tent] should start to travel.

۵ و چون تیز آهنگ بنوازیدمحله هایی که به طرف مشرق جا دارند، کوچ بکنند.

6 When the trumpets are blown loudly the second time, the tribes that are to the south should start to travel. The loud blasts on the trumpet will signal that they should start to travel.

۶ و چون مرتبه دوم تیز آهنگ بنوازید، محله هایی که به طرف جنوب جا دارند کوچ کنند؛ بجهت کوچ دادن ایشان تیز آهنگ بنوازند.

7 When you want only to gather the people together, blow the trumpets, but do not blow them as loudly.

۷ و بجهت جمع کردن جماعت بنوازید، لیکن تیزآهنگ منوازید.

8 “The priests who are descended from Aaron are the ones who should blow the trumpets. That is a regulation that will never be changed.

۸ «و بنی هارون کهنه، کرناها را بنوازند. این برای شما در نسلهای شما فریضه ابدی باشد.

9 When you fight against enemies who attack you in your own land, tell the priests to blow the trumpets loudly. I, Yahweh, your God, will hear that, and I will rescue you from your enemies.

۹ وچون در زمین خود برای مقاتله با دشمنی که برشما تعدی می‌نمایند می‌روید، کرناها را تیزآهنگ بنوازید، پس به حضور یهوه خدای خودبیاد آورده خواهید شد، و از دشمنان خود نجات خواهید یافت.

10 Also tell the priests to blow the trumpets when the people are happy, and at the festivals [each year], and at the times when they celebrate the new moon each month. Tell them to blow the trumpets when the people bring offerings that will be completely burned, and when they bring offerings to maintain fellowship with me. If they do that, it will help you to remember that I, Yahweh your God, [will help you].”

۱۰ و در روز شادی خود و درعیدها و در اول ماه های خود کرناها را برقربانی های سوختنی و ذبایح سلامتی خودبنوازید، تا برای شما به حضور خدای شمایادگاری باشد. من یهوه خدای شما هستم.»

11 On the twentieth day of May in the second year [after the/we Israelis left Egypt], the cloud rose up from above the Sacred Tent.

۱۱ و واقع شد در روز بیستم ماه دوم سال دوم که ابر از بالای خیمه شهادت برداشته شد،

12 So we/the Israelis traveled from the Sinai Desert, and we/they continued traveling [north] until the cloud stopped in the Paran Desert.

۱۲ وبنی‌اسرائیل به مراحل خود از صحرای سینا کوچ کردند، و ابر در صحرای فاران ساکن شد،

13 That was the first time we/they moved, obeying the instructions that Yahweh had given to Moses/me to tell them.

۱۳ وایشان اول به فرمان خداوند به واسطه موسی کوچ کردند.

14 The group that went first, carrying their flag/banner, was the group from the tribe of Judah. Nahshon, the son of Amminadab, was their leader.

۱۴ و علم محله بنی یهودا، اول با افواج ایشان روانه شد، و بر فوج او نحشون بن عمیناداب بود.

15 The group from the tribe of Issachar [followed them]. Nethanel, the son of Zuar, was their leader.

۱۵ و بر فوج سبط بنی یساکار، نتنائیل بن صوغر.

16 The group from the tribe of Zebulun went next. Eliab, the son of Helon, was their leader.

۱۶ و بر فوج سبط بنی زبولون، الیاب بن حیلون.

17 Then they dismantled the Sacred Tent, and the descendants of Gershon and Merari carried it, and they went next.

۱۷ پس مسکن را پایین آوردند و بنی جرشون وبنی مراری که حاملان مسکن بودند، کوچ کردند.

18 The group from the tribe of Reuben went next, carrying their flag. Elizur, the son of Shedeur, was their leader.

۱۸ و علم محله روبین با افواج ایشان روانه شد، و بر فوج او الیصور بن شدیئور بود.

19 The group from the tribe of Simeon was next. Shelumiel, the son of Zurishaddai, was their leader.

۱۹ و بر فوج سبط بنی شمعون، شلومیئیل بن صوریشدای.

20 The group from the tribe of Gad was next. Eliasaph, the son of Deuel, was their leader.

۲۰ و بر فوج سبط بنی جاد، الیاساف بن دعوئیل.

21 The group descended from Kohath was next. They carried the sacred items from the Sacred Tent. The Sacred Tent itself was set up at the new location before they arrived there.

۲۱ پس قهاتیان که حاملان قدس بودند، کوچ کردند و پیش از رسیدن ایشان، آنها مسکن را برپاداشتند.

22 The group from the tribe of Ephraim was next, carrying their flag. Elishama, the son of Ammihud, was their leader.

۲۲ پس علم محله بنی افرایم با افواج ایشان روانه شد، و بر فوج او الیشمع بن عمیهود بود.

23 The group from the tribe of Manasseh went next. Gamaliel, the son of Pedahzur, was their leader.

۲۳ و بر فوج سبط بنی منسی، جملیئیل بن فدهصور.

24 The group from the tribe of Benjamin, went next. Abidan, the son of Gideoni, was their leader.

۲۴ و بر فوج سبط بنی بنیامین، ابیدان بن جدعونی.

25 The ones who went last were the group from the tribe of Dan, carrying their flag. Ahiezer, the son of Ammishaddai, was their leader.

۲۵ پس علم محله بنی دان که موخر همه محله‌ها بود با افواج ایشان روانه شد، و بر فوج اواخیعزر بن عمیشدای بود.

26 The group from the tribe of Asher went next. Pagiel, the son of Ocran, was their leader.

۲۶ و بر فوج سبطبنی اشیر، فجعیئیل بن عکران.

27 The group from the tribe of Naphtali went last. Ahira, the son of Enan, was their leader.

۲۷ و بر فوج سبطبنی نفتالی، اخیرع بن عینان.

28 That was the order in which the groups of Israeli tribes traveled.

۲۸ این بود مراحل بنی‌اسرائیل با افواج ایشان. پس کوچ کردند.

29 One day Moses/I said to his/my brother-in-law Hobab, the son of Reuel from the Midian people-group, “We are on the way to the place that Yahweh promised to give to us. Come with us, and we will take good care of you, because Yahweh has promised [to do] good things for us Israeli people.”

۲۹ و موسی به حوباب بن رعوئیل مدیانی که برادرزن موسی بود، گفت: «ما به مکانی که خداوند درباره آن گفته است که آن را به شماخواهم بخشید کوچ می‌کنیم، همراه ما بیا و بتواحسان خواهیم نمود، چونکه خداوند درباره اسرائیل نیکو گفته است.»

30 But Hobab replied, “No, I will not go with you. I want to return to my own land and to my own family.”

۳۰ او وی را گفت: «نمی آیم، بلکه به زمین و به خاندان خود خواهم رفت.»

31 But Moses/I said, “Please do not leave us. You know the places where we can set up our tents in this desert, and you can guide us.

۳۱ گفت: «ما را ترک مکن زیرا چونکه تو منازل ما را در صحرا می‌دانی، بجهت ما مثل چشم خواهی بود.

32 Come with us. We will share with you all the good things that Yahweh gives to us.”

۳۲ و اگر همراه ما بیایی، هر احسانی که خداوند بر ما بنماید، همان را بر تو خواهیم نمود.»

33 [So Hobab agreed to go with them]. The Israelis left Sinai Mountain, [which they called] Yahweh’s Mountain, and they walked for three days. The [men carrying the] sacred chest went in front of the other people for those three days, and they kept looking for a place to set up their tents.

۳۳ و از کوه خداوند سفر سه روزه کوچ کردند، و تابوت عهد خداوند سفر سه روزه پیش روی ایشان رفت تا آرامگاهی برای ایشان بطلبد.

34 The cloud sent by Yahweh was over them every day.

۳۴ و ابر خداوند در روز بالای سر ایشان بود، و وقتی که از لشکرگاه روانه می‌شدند.

35 Each morning when the men who were carrying the sacred chest started to walk, Moses/I said, “Yahweh, arise! Scatter your enemies! Cause those who hate you to run away from you!”

۳۵ و چون تابوت روانه می‌شد، موسی می‌گفت: «ای خداوند برخیز و دشمنانت پراکنده شوند و مبغضانت از حضور تو منهزم گردند.»

36 And each time the men [stopped to] set down the sacred chest, Moses/I said, “Yahweh, stay close to the thousands of us Israelis!”

۳۶ و چون فرود می‌آمد، می‌گفت: «ای خداوند نزد هزاران هزار اسرائیل رجوع نما.»