Matthew 22
1 Then Jesus told [the Jewish leaders] other parables [in order to illustrate what will happen to the people who do not accept him as the King God promised to send]. [This is one of those parables: ]
౧యేసు వారికి జవాబిస్తూ మళ్ళీ ఉదాహరణలతో ఇలా మాట్లాడసాగాడు,
2 “[God] [MTY/EUP] [is like] a king [SIM] who [told his servants that they should] make a wedding feast for his son.
౨“పరలోకరాజ్యం ఒక రాజు తన కుమారునికి పెళ్ళి విందు ఏర్పాటు చేసినట్టు ఉంది.
3 [When] the feast [was ready], the king sent his servants to tell the people who had been {whom he had} invited that it was time for them to come to the wedding feast. [The servants did that]. But the people who had been invited did not want to come.
౩ఆ విందుకు ఆహ్వానించిన వారిని పిలవడానికి అతడు తన సేవకులను పంపించాడు. అయితే వారెవ్వరూ రాలేదు.
4 So he sent other servants [to] again [tell the people whom he had invited that they should come to the feast]. He said [to those servants], ‘Say to the people whom I invited [to come to the feast], “The king says that he has prepared the food. The oxen and the fattened calves have been butchered [and cooked]. Everything is ready. It is time [now for you to] come to the wedding feast!’”’
౪అప్పుడు ఆ రాజు, ‘ఇదిగో, నా విందు సిద్ధంగా ఉంది. ఎద్దులను, కొవ్విన పశువులను వధించి అంతా సిద్ధం చేశాను. పెళ్ళి విందుకు రండి’ అని ఆహ్వానితులను మళ్ళీ పిలవడానికి మరి కొందరు సేవకులను వారి దగ్గరికి పంపించాడు.
5 [But when the servants told them that, they] disregarded [what the servants said]. Some of them went to their own fields. Others went to their places of business.
౫కానీ వారు లెక్క చేయకుండా, ఒకడు తన పొలానికి, మరొకడు తన వ్యాపారానికి వెళ్ళారు.
6 The rest of them seized the king’s servants, mistreated them, and killed them.
౬మిగిలినవారు అతని దాసులను పట్టుకొకుని అవమానపరిచి చంపారు.
7 [When the king heard what had happened], he became furious. He commanded his soldiers to go and kill those murderers and burn their cities.
౭కాబట్టి రాజు కోపపడి తన సైన్యాన్ని పంపి, ఆ దుర్మార్గులను సంహరించి, వారి పట్టణాన్ని తగలబెట్టించాడు.
8 [After his soldiers had done that], the king said to his other servants, ‘I have prepared the [wedding] feast, but the people who were {whom I} invited do not deserve to [come to it because they did not consider it an honor to have been invited].
౮అప్పుడతడు, ‘పెళ్ళి విందు సిద్ధంగా ఉంది గానీ నేను పిలిచిన వారు యోగ్యులు కారు.
9 So, go to the intersections of the main streets. Tell whomever you find that they should come to the [wedding] feast.’
౯కాబట్టి మీరు రహదారుల్లోకి వెళ్ళి మీకు కనబడిన వారందరినీ పెళ్ళి విందుకు ఆహ్వానించండి’ అని తన దాసులతో చెప్పాడు.
10 So the servants went there, and they gathered everyone they saw [who wanted to come to the feast]. They gathered [both people that were considered] to be evil and [those that were considered to be] good. They brought them into the hall where the wedding [feast took place]. The hall was filled with people.
౧౦ఆ సేవకులు రహదారుల్లోకి వెళ్ళి చెడ్డవారిని, మంచివారిని తమకు కనబడిన వారినందరినీ పోగు చేశారు. కాబట్టి ఆ ఇల్లంతా పెళ్ళి విందుకు వచ్చిన వారితో నిండిపోయింది.
11 But when the king went [into the hall] to see the guests who were there, he saw someone who was not wearing clothes [that had been provided for the guests to wear] at a wedding [feast].
౧౧“రాజు అక్కడ కూర్చున్న వారిని చూడడానికి లోపలికి వచ్చాడు. అక్కడ పెళ్ళి బట్టలు వేసుకోకుండా కూర్చున్న ఒకడు ఆయనకు కనిపించాడు.
12 The king said to him, ‘Friend, (you should never have entered this hall, because you are not wearing the clothes [that guests wear] at wedding [feasts]!/how did you enter this hall, because you are not wearing the clothes [that are appropriate for guests to wear] at a wedding [feast]?) [RHQ]’ The man did not say anything, [because he did not know what to say].
౧౨రాజు అతనితో, ‘మిత్రమా, పెళ్ళి బట్టలు లేకుండా నీవు లోపలికి ఎలా వచ్చావు?’ అని అడిగాడు. కానీ అతడు మౌనంగా ఉండిపోయాడు.
13 Then the king said to his attendants, ‘Tie this person’s feet and hands and throw him outside where there is total darkness. People who are there cry out [because they are suffering] and they gnash their teeth [because of their severe pain].’”
౧౩కాబట్టి రాజు, ‘ఇతని కాళ్ళు, చేతులు కట్టి బయటి చీకటిలోకి తోసివేయండి. అక్కడ ఏడుపు, పండ్లు కొరుక్కోవడం ఉంటాయి’ అని తన పరిచారకులతో చెప్పాడు.
14 [Then Jesus said, “The point of this story is that God] has invited many [to come to him], but only a few people are the ones whom he has chosen [to be there].”
౧౪ఆహ్వానం అందుకున్నవారు చాలామంది ఉన్నారు గానీ ఎన్నికైన వారు కొద్దిమందే.”
15 After Jesus said that, the Pharisees met together in order to plan how they could cause him to say something that would enable them to accuse him.
౧౫అప్పుడు పరిసయ్యులు వెళ్ళి, ఆయనను ఆయన మాటల్లోనే ఏ విధంగా ఇరికించాలా అని ఆలోచించారు.
16 They sent to him some of their disciples, [who thought that the Israelites should pay only the tax that the Jewish authorities required them to pay]. They also sent some members of the party that supported Herod. [The members of that party thought that the Israelites should pay only the tax that the Roman government required them to pay]. [Those who were sent came and] said to Jesus, “Teacher, we know that you are truthful and that you teach the truth about what God wants [us to do]. We also know that you do not change what you teach because of what someone says about you, even if it is an important person who does not like what you [IDM] teach.
౧౬వారు తమ అనుచరులను కొందరు హేరోదు మనుషులతో పాటు ఆయన దగ్గరికి పంపించారు. వారు ఆయనతో, “బోధకా, నీవు యథార్ధవంతుడివనీ, దేవుని మార్గం ఉన్నది ఉన్నట్టు బోధించేవాడివనీ, ఎవరినీ లెక్క చేయవనీ, ఎలాటి పక్షపాతం చూపవనీ మాకు తెలుసు.
17 So tell us what you think [RHQ] [about this matter]: Is it right that we pay taxes to the Roman government [MTY], or not?”
౧౭సీజరు చక్రవర్తికి పన్ను కట్టడం న్యాయమా? కాదా? ఈ విషయంలో నీ అభిప్రాయం మాతో చెప్పు” అని అడిగారు.
18 But Jesus knew that what they really wanted to do was evil. [They were wanting him to say something that would get him in trouble with either the Jewish authorities or the Roman authorities. So he said to them], “You are (hypocrites/pretending to ask a legitimate question), but you are just wanting [RHQ] me to say something for which you can accuse me.
౧౮యేసు వెంటనే వారి దుష్ట తలంపులు కనిపెట్టి, “కపటులారా, నన్నెందుకు పరిశోధిస్తున్నారు?
19 Show me [one of] the coins with [which people pay] the [Roman] tax.” So they showed him [a coin called] a denarius.
౧౯ఏదీ, సుంకం నాణెం ఒకటి నాకు చూపించండి” అన్నాడు. వారు ఆయన దగ్గరికి ఒక దేనారం తీసుకొచ్చారు.
20 He said to them, “Whose picture is [on] this [coin]? And [whose] name [is on it]?”
౨౦ఆయన, “దీనిపై ఉన్న బొమ్మ, అక్షరాలు ఎవరివి?” అని వారినడిగాడు. వారు, “అవి సీజరు చక్రవర్తివి” అన్నారు.
21 They answered, “[It has the picture and name of] Caesar, [the head of the Roman government].” Then he said to them, “Okay, give to the government what they [require], and give to God what he [requires].”
౨౧ఆయన వెంటనే, “అలాగైతే సీజరువి సీజరుకూ, దేవునివి దేవునికీ చెల్లించండి” అని వారితో చెప్పాడు.
22 When those men heard Jesus say that, they marveled [that his answer did not enable anyone to accuse him]. Then they left Jesus.
౨౨వారీమాట విని ఆశ్చర్యపడి ఆయనను విడిచి వెళ్ళిపోయారు.
23 During that same day, some Sadducees came to Jesus. [They are a Jewish sect who do not] believe that people will become alive again after they die. They [wanted to] ask [Jesus] a question.
౨౩అదే రోజు, మరణించిన వారు తిరిగి లేవడం జరగదని వాదించే సద్దూకయ్యులు ఆయన దగ్గరికి వచ్చి,
24 [In order to discredit the idea that dead people will live again], they said [to him], “Teacher, Moses wrote [in the Scriptures], ‘If a man dies who did not have any children, his brother must marry the [dead man’s] widow in order that she can have a child by him. The child [will be considered] the descendant of the man [who died], [and in that way the dead man will have descendants].’
౨౪“బోధకా, ‘ఒక వ్యక్తి పిల్లలు లేకుండా చనిపోతే అతని సోదరుడు అతని భార్యను పెళ్ళి చేసికుని తన సోదరునికి సంతానం కలిగించాలి’ అని మోషే చెప్పాడు గదా.
25 Well, there were seven boys in a family [living] near us. The oldest one married someone. He [and his wife] did not have any children, and he died. So the second brother married the widow. [But he also died without having a child].
౨౫మాలో ఏడుగురు అన్నదమ్ములు ఉండేవారు. మొదటివాడు పెళ్ళి చేసుకుని సంతానం లేకుండానే చనిపోయాడు. అతని తమ్ముడు అతని భార్యను చేసుకున్నాడు.
26 The same thing [happened to] the third [brother], and also to the other four [brothers, who one by one married this same woman].
౨౬ఈ రెండోవాడు, మూడోవాడు, తరువాత ఏడోవాడి వరకూ అందరూ ఆ విధంగానే చేసి చనిపోయారు.
27 Last of all, the widow also died.
౨౭వారందరి తరువాత ఆ స్త్రీ కూడా చనిపోయింది.
28 So, at the time when people are raised from the dead, which of the seven [brothers do you think] will be her husband? Keep in mind that they had all been married to her.”
౨౮చనిపోయిన వారు తిరిగి లేచినప్పుడు ఆ ఏడుగురిలో ఆమె ఎవరికి భార్య అవుతుంది? ఇక్కడ ఆమె వారందరికీ భార్యగా ఉంది కదా?” అని అడిగారు.
29 Jesus replied to them, “You are certainly wrong [in what you are thinking]. You do not know [what is written in] the Scriptures. [You] also do not know [that] God has [the] power [to make people alive again].
౨౯అందుకు యేసు, “మీకు లేఖనాలూ, దేవుని శక్తీ తెలియదు కాబట్టి మీరు పొరబడుతున్నారు.
30 The fact is that [the woman will not be the wife of any of them, because] after [God causes all dead] people [to] live again, no one will be married. Instead, [people] will be like the angels in heaven. [They do not marry].
౩౦పునరుత్థానం జరిగిన తరువాత ఎవరూ పెళ్ళి చేసుకోరు, పెళ్ళికియ్యరు. వారు పరలోకంలోని దేవదూతల్లాగా ఉంటారు.
31 But as for dead people becoming alive again, God said something about that. (I’m sure you have read it./Have you not read it?) [RHQ] [Long after Abraham, Isaac, and Jacob had died, God said to Moses],
౩౧చనిపోయిన వారి పునరుత్థానం విషయమైతే దేవుడు, ‘నేను అబ్రాహాము దేవుణ్ణి, ఇస్సాకు దేవుణ్ణి, యాకోబు దేవుణ్ణి’ అని చెప్పిన మాట మీరు చదవలేదా? ఆయన బ్రతికి ఉన్నవారికే దేవుడు, చనిపోయిన వారికి కాదు” అని వారితో చెప్పాడు.
32 ‘I am the God whom Abraham [worships] and the God whom Isaac [worships] and the God whom Jacob worships.’ It is not dead people who worship God. It is living people who worship him. [Abraham, Isaac and Jacob died long before Moses lived, but God said that they were still worshipping him, so we know their spirits were still alive]!”
౩౨
33 When the crowds of people heard [Jesus teach] that, they were amazed.
౩౩ఈ మాటలు విన్న జన సమూహం ఆయన బోధకు ఆశ్చర్యచకితులయ్యారు.
34 But when the Pharisees heard that Jesus had answered the Sadducees in such a way that the Sadducees could not [think of anything that they might say to] respond to him, the Pharisees gathered together to [plan what they would say to him]. [Then they approached him].
౩౪ఆయన సద్దూకయ్యుల నోరు మూయించాడని విని పరిసయ్యులు ఆయన దగ్గరకి వచ్చారు.
35 One of them was a man who had studied well the laws [that God gave Moses]. He wanted to see if Jesus [could answer] his question well [or if he would say something wrong]. He asked him,
౩౫వారిలో ధర్మశాస్త్రం బాగా ఎరిగిన ఒకడు ఆయనను పరీక్షించడానికి,
36 “Teacher, which commandment in the laws [that God gave Moses] is the most important?”
౩౬“బోధకా, ధర్మశాస్త్రంలో అత్యంత ప్రాముఖ్యమైన ఆజ్ఞ ఏది?” అని అడిగాడు.
37 Jesus [quoted the Scriptures as he replied], “‘You must love the Lord your God with all [IDM] your (inner being/heart). [Show that you love him] in all that you desire, in all that you feel, and in all that you think.’
౩౭అందుకు యేసు, “‘నీ పూర్ణహృదయంతో, పూర్ణాత్మతో, పూర్ణమనస్సుతో నీ దేవుడైన ప్రభువును ప్రేమించాలి’ అనేదే.
38 That is the most important commandment [in the laws that God gave Moses].
౩౮ఇది ముఖ్యమైనదీ, మొదటిదీ.
39 The next most important commandment [that everyone must surely obey] is: ‘You must love the people you come in contact with as much as [you love] yourself.’
౩౯‘మిమ్మల్ని మీరు ఎంతగా ప్రేమించుకుంటారో అంతగా మీ పొరుగువాణ్ణి ప్రేమించాలి’ అనే రెండవ ఆజ్ఞ కూడా దానిలాంటిదే.
40 These two commandments are the basis of every law [that Moses wrote in the Scriptures] and also of all that the prophets [wrote].”
౪౦ఈ రెండు ఆజ్ఞలూ ధర్మశాస్త్రమంతటికీ, ప్రవక్తల రాతలకూ మూలాధారం” అని అతనితో చెప్పాడు.
41 While the Pharisees were still gathered together [near] Jesus, he asked them,
౪౧మరోసారి పరిసయ్యులు ఒకచోట సమావేశమై ఉన్నప్పుడు, యేసు వారిని,
42 “What do you think about the Messiah? Whose descendant is he?” They said to him, “[He is] the descendant of [King] David.”
౪౨“క్రీస్తు విషయంలో మీ అభిప్రాయమేమిటి? ఆయన ఎవరి కుమారుడు?” అని ప్రశ్నించాడు. వారు, “ఆయన దావీదు కుమారుడు” అని చెప్పారు.
43 Jesus said to them, “[If the Messiah is King David’s descendant], then (David should not have called him ‘Lord’ when David was saying [what] the [Holy] Spirit [prompted him to] say./Why did David call the Messiah ‘Lord’ when David was speaking [what] the [Holy] Spirit [prompted him to] say?) [RHQ]
౪౩అందుకు యేసు, “అయితే, ‘నేను నీ శత్రువులను నీ పాదాల కింద ఉంచేవరకూ
44 [David wrote this in the Scriptures about the Messiah]: ‘God said to my Lord, “Sit [here beside me] on my right, [the place of greatest honor you] [MTY]. [Sit here] while I completely defeat your enemies [MTY].”’
౪౪నీవు నా కుడి పక్కన కూర్చో అని ప్రభువు నా ప్రభువుతో పలికాడు’ అని దావీదు ఆయనను ఆత్మమూలంగా ప్రభువని ఎందుకు చెబుతున్నాడు?
45 So, since [King] David called [the Messiah] ‘my Lord’, ([the Messiah] cannot be [just someone] descended from David!/how can he be [only] the descendant of [King] David?) [RHQ] [He must be much greater than David]!”
౪౫దావీదు ఆయనను ప్రభువు అని పిలుస్తుండగా ఆయన అతనికి ఏ విధంగా కుమారుడవుతాడు?” అని వారిని అడిగాడు.
46 No one [who heard what Jesus said] was able to think of even one word to say to him [in response]. And after that, no one else ever dared to ask him another question [to try to trap him].
౪౬ఆయన ప్రశ్నకి ఎవ్వరూ జవాబు చెప్పలేకపోయారు. అంతే కాదు, ఆ రోజు నుండి ఆయనను ఒక ప్రశ్న అడగడానికి కూడా ఎవ్వరికీ ధైర్యం చాలలేదు.
