Matthew 20
1 “[In order to illustrate how God rewards people], I will compare [the way] God [MTY/EUP] rules his people with what the owner of an estate [did]. Early in the morning the owner of the estate went to [the market] where [people who wanted work gathered]. He went there to hire laborers to work in his vineyard.
સ્વર્ગરાજ્યમ્ એતાદૃશા કેનચિદ્ ગૃહસ્યેન સમં, યોઽતિપ્રભાતે નિજદ્રાક્ષાક્ષેત્રે કૃષકાન્ નિયોક્તું ગતવાન્|
2 He promised the men whom he hired that he would pay them the standard wage [for working] one day. Then he sent them to his vineyards.
પશ્ચાત્ તૈઃ સાકં દિનૈકભૃતિં મુદ્રાચતુર્થાંશં નિરૂપ્ય તાન્ દ્રાક્ષાક્ષેત્રં પ્રેરયામાસ|
3 At nine o’clock [that same morning] he went back [to the market]. There he saw more men who did not have work.
અનન્તરં પ્રહરૈકવેલાયાં ગત્વા હટ્ટે કતિપયાન્ નિષ્કર્મ્મકાન્ વિલોક્ય તાનવદત્,
4 He said to them, ‘Go to my vineyard as other men have done, [and work there]. I will pay you whatever is a just [wage].’ [So they also went to his vineyard and began to work].
યૂયમપિ મમ દ્રાક્ષાક્ષેત્રં યાત, યુષ્મભ્યમહં યોગ્યભૃતિં દાસ્યામિ, તતસ્તે વવ્રજુઃ|
5 At noon and at three o’clock he again went [to the market] and found [other laborers whom he promised to pay a fair wage].
પુનશ્ચ સ દ્વિતીયતૃતીયયોઃ પ્રહરયો ર્બહિ ર્ગત્વા તથૈવ કૃતવાન્|
6 At five o’clock he went [to the market again] and saw other [men] standing [there who were not working]. He said to them, ‘Why are you standing here all day and not working?’
તતો દણ્ડદ્વયાવશિષ્ટાયાં વેલાયાં બહિ ર્ગત્વાપરાન્ કતિપયજનાન્ નિષ્કર્મ્મકાન્ વિલોક્ય પૃષ્ટવાન્, યૂયં કિમર્થમ્ અત્ર સર્વ્વં દિનં નિષ્કર્મ્માણસ્તિષ્ઠથ?
7 They said to him, ‘Because no one has hired us.’ He said to them, ‘[I will hire you]. Go to my vineyard as other men have done, [and work there.’ So they went].
તે પ્રત્યવદન્, અસ્માન્ ન કોપિ કર્મમણિ નિયુંક્તે| તદાનીં સ કથિતવાન્, યૂયમપિ મમ દ્રાક્ષાક્ષેત્રં યાત, તેન યોગ્યાં ભૃતિં લપ્સ્યથ|
8 When evening came, the owner of the vineyard said to his manager, ‘Tell the men to come so that you can give them their wages. First, pay the men who started working last, and pay the men last who started working first.’
તદનન્તરં સન્ધ્યાયાં સત્યાં સએવ દ્રાક્ષાક્ષેત્રપતિરધ્યક્ષં ગદિવાન્, કૃષકાન્ આહૂય શેષજનમારભ્ય પ્રથમં યાવત્ તેભ્યો ભૃતિં દેહિ|
9 The [manager] paid the standard daily wage to each of the men who did not start working until five o’clock [in the afternoon].
તેન યે દણ્ડદ્વયાવસ્થિતે સમાયાતાસ્તેષામ્ એકૈકો જનો મુદ્રાચતુર્થાંશં પ્રાપ્નોત્|
10 When the men who had begun working early [in the morning] went [to get their wages], they thought that they would receive more than the standard wage. But they also received only the standard wage.
તદાનીં પ્રથમનિયુક્તા જના આગત્યાનુમિતવન્તો વયમધિકં પ્રપ્સ્યામઃ, કિન્તુ તૈરપિ મુદ્રાચતુર્થાંશોઽલાભિ|
11 So they complained to the owner of the vineyard [because they thought their payment was unfair].
તતસ્તે તં ગૃહીત્વા તેન ક્ષેત્રપતિના સાકં વાગ્યુદ્ધં કુર્વ્વન્તઃ કથયામાસુઃ,
12 They said [to him], ‘[You are not being fair!] The men who started working after [all of the rest of us started] worked for [only] one hour! You have [paid] them the same [wage] as [you paid] us! But we worked hard [all] day [IDM], [including working in the] hottest part of the day!’
વયં કૃત્સ્નં દિનં તાપક્લેશૌ સોઢવન્તઃ, કિન્તુ પશ્ચાતાયા સે જના દણ્ડદ્વયમાત્રં પરિશ્રાન્તવન્તસ્તેઽસ્માભિઃ સમાનાંશાઃ કૃતાઃ|
13 The owner of the vineyard said to one of those [who complained], ‘Friend, I did not treat you unfairly. You agreed with me [to work the whole day] for the standard wage [RHQ].
તતઃ સ તેષામેકં પ્રત્યુવાચ, હે વત્સ, મયા ત્વાં પ્રતિ કોપ્યન્યાયો ન કૃતઃ કિં ત્વયા મત્સમક્ષં મુદ્રાચતુર્થાંશો નાઙ્ગીકૃતઃ?
14 [Stop complaining to me]! Take your wage and go! I desire to give the same wage that I gave you to the men who began working after all of you [had begun working].
તસ્માત્ તવ યત્ પ્રાપ્યં તદાદાય યાહિ, તુભ્યં યતિ, પશ્ચાતીયનિયુક્તલોકાયાપિ તતિ દાતુમિચ્છામિ|
15 I certainly have a right to [spend my money] as I desire [RHQ], [including paying those laborers what I desire to pay them]. (You should not be envious about my being generous!/Are you angry [MET] because I am generous?) [RHQ]’”
સ્વેચ્છયા નિજદ્રવ્યવ્યવહરણં કિં મયા ન કર્ત્તવ્યં? મમ દાતૃત્વાત્ ત્વયા કિમ્ ઈર્ષ્યાદૃષ્ટિઃ ક્રિયતે?
16 [Then Jesus said to us], “Similarly, [God will reward] well [some] people who [seem to be] less important now, and he will not reward [some] people who [seem to be] more important [now].”
ઇત્થમ્ અગ્રીયલોકાઃ પશ્ચતીયા ભવિષ્યન્તિ, પશ્ચાતીયજનાશ્ચગ્રીયા ભવિષ્યન્તિ, અહૂતા બહવઃ કિન્ત્વલ્પે મનોભિલષિતાઃ|
17 When Jesus was walking [on the road] up to Jerusalem, [along with us] twelve [disciples], he took us to a place by ourselves [in order that he could talk to us privately]. Then he said to us,
તદનન્તરં યીશુ ર્યિરૂશાલમ્નગરં ગચ્છન્ માર્ગમધ્યે શિષ્યાન્ એકાન્તે વભાષે,
18 “Listen carefully! We are [now] going up to Jerusalem. [While we are there, someone] will enable the chief priests and the men who teach the [Jewish] laws to seize [me], the one who came from heaven, [and they will put me on trial]. They will condemn me [and say] that I should be killed {the authorities should kill me}.
પશ્ય વયં યિરૂશાલમ્નગરં યામઃ, તત્ર પ્રધાનયાજકાધ્યાપકાનાં કરેષુ મનુષ્યપુત્રઃ સમર્પિષ્યતે;
19 [Then they] will put me in the hands of non-Jews so that they can make fun of me, whip me, [and kill me by] nailing me to a cross. But on the third day [after that], [God] will cause me to live again.”
તે ચ તં હન્તુમાજ્ઞાપ્ય તિરસ્કૃત્ય વેત્રેણ પ્રહર્ત્તું ક્રુશે ધાતયિતુઞ્ચાન્યદેશીયાનાં કરેષુ સમર્પયિષ્યન્તિ, કિન્તુ સ તૃતીયદિવસે શ્મશાનાદ્ ઉત્થાપિષ્યતે|
20 Then the mother of James and John brought her two sons to Jesus. She bowed down before Jesus and asked him to do her a favor.
તદાનીં સિવદીયસ્ય નારી સ્વપુત્રાવાદાય યીશોઃ સમીપમ્ એત્ય પ્રણમ્ય કઞ્ચનાનુગ્રહં તં યયાચે|
21 Jesus said to her, “What do you want [me to do for you]?” She said to him, “Permit these two sons of mine to sit next to you (OR, Permit these two sons of mine to sit next to you at your right side and at your left side) [and rule with you] [MTY] when you become king.”
તદા યીશુસ્તાં પ્રોક્તવાન્, ત્વં કિં યાચસે? તતઃ સા બભાષે, ભવતો રાજત્વે મમાનયોઃ સુતયોરેકં ભવદ્દક્ષિણપાર્શ્વે દ્વિતીયં વામપાર્શ્વ ઉપવેષ્ટુમ્ આજ્ઞાપયતુ|
22 Jesus said to [her and her sons], “You do not understand what you are asking for. Can you suffer like I am about to suffer [IDM]?” [James and John] answered him, “Yes, we are able [to do that].”
યીશુઃ પ્રત્યુવાચ, યુવાભ્યાં યદ્ યાચ્યતે, તન્ન બુધ્યતે, અહં યેન કંસેન પાસ્યામિ યુવાભ્યાં કિં તેન પાતું શક્યતે? અહઞ્ચ યેન મજ્જેનેન મજ્જિષ્યે, યુવાભ્યાં કિં તેન મજ્જયિતું શક્યતે? તે જગદુઃ શક્યતે|
23 Then Jesus said to them, “Yes, you will suffer as I will suffer [IDM]. But I am not the one who chooses the ones who [will] sit next to me [and rule with me]. [God], my Father, will give those places [MTY] to the ones whom he appoints.”
તદા સ ઉક્તવાન્, યુવાં મમ કંસેનાવશ્યં પાસ્યથઃ, મમ મજ્જનેન ચ યુવામપિ મજ્જિષ્યેથે, કિન્તુ યેષાં કૃતે મત્તાતેન નિરૂપિતમ્ ઇદં તાન્ વિહાયાન્યં કમપિ મદ્દક્ષિણપાર્શ્વે વામપાર્શ્વે ચ સમુપવેશયિતું મમાધિકારો નાસ્તિ|
24 When we ten [other disciples] heard [what James and John had requested], we became angry with them [because we also wanted to rule with Jesus in the highest positions].
એતાં કથાં શ્રુત્વાન્યે દશશિષ્યાસ્તૌ ભ્રાતરૌ પ્રતિ ચુકુપુઃ|
25 [So] Jesus called all of us together and said [to us], “You know that those who rule the non-Jews [enjoy] showing them that they are powerful. Their chief rulers [enjoy] commanding the people under them.
કિન્તુ યીશુઃ સ્વસમીપં તાનાહૂય જગાદ, અન્યદેશીયલોકાનાં નરપતયસ્તાન્ અધિકુર્વ્વન્તિ, યે તુ મહાન્તસ્તે તાન્ શાસતિ, ઇતિ યૂયં જાનીથ|
26 You [should] not be like them. On the contrary, everyone among you who wants [God to consider] him great must become [like] a servant for [the rest of] you.
કિન્તુ યુષ્માકં મધ્યે ન તથા ભવેત્, યુષ્માકં યઃ કશ્ચિત્ મહાન્ બુભૂષતિ, સ યુષ્માન્ સેવેત;
27 And everyone among you who wants [God to consider him] to be the most important must become [like] a slave for [the rest of] you.
યશ્ચ યુષ્માકં મધ્યે મુખ્યો બુભૂષતિ, સ યુષ્માકં દાસો ભવેત્|
28 [You should imitate me]. [Even though I am] the one who came from heaven, I did not come to be served {in order that people would serve me}. On the contrary, I [came in order] to serve [others] and to [IDM] allow myself to be killed {other people to kill me}, so that [my dying would be like] a payment to rescue many [people from being punished for their sins].” [MTY]
ઇત્થં મનુજપુત્રઃ સેવ્યો ભવિતું નહિ, કિન્તુ સેવિતું બહૂનાં પરિત્રાણમૂલ્યાર્થં સ્વપ્રાણાન્ દાતુઞ્ચાગતઃ|
29 As we were leaving Jericho [city], a large crowd of people followed [us].
અનન્તરં યિરીહોનગરાત્ તેષાં બહિર્ગમનસમયે તસ્ય પશ્ચાદ્ બહવો લોકા વવ્રજુઃ|
30 [As we walked along, we saw] two blind men sitting alongside the road. When they heard that Jesus was passing by, they yelled [to him], “Lord, Descendant of [King] David, [you are the Messiah] Take pity on us!”
અપરં વર્ત્મપાર્શ્વ ઉપવિશન્તૌ દ્વાવન્ધૌ તેન માર્ગેણ યીશો ર્ગમનં નિશમ્ય પ્રોચ્ચૈઃ કથયામાસતુઃ, હે પ્રભો દાયૂદઃ સન્તાન, આવયો ર્દયાં વિધેહિ|
31 [People in] the crowd scolded them [and] told them to be quiet. But the blind men yelled even louder, “Lord, Descendant of [King] David, [you are the Messiah] Have pity on us!”
તતો લોકાઃ સર્વ્વે તુષ્ણીમ્ભવતમિત્યુક્ત્વા તૌ તર્જયામાસુઃ; તથાપિ તૌ પુનરુચ્ચૈઃ કથયામાસતુઃ હે પ્રભો દાયૂદઃ સન્તાન, આવાં દયસ્વ|
32 Jesus stopped and called them [to come to him]. [Then] he said [to them], “What do you want me to do for you?”
તદાનીં યીશુઃ સ્થગિતઃ સન્ તાવાહૂય ભાષિતવાન્, યુવયોઃ કૃતે મયા કિં કર્ત્તર્વ્યં? યુવાં કિં કામયેથે?
33 They said to him, “Lord, heal our eyes [IDM] [so that we can see]!”
તદા તાવુક્તવન્તૌ, પ્રભો નેત્રાણિ નૌ પ્રસન્નાનિ ભવેયુઃ|
34 Jesus [felt] sorry [for them and] touched their eyes. Immediately they were able to see, and they went with Jesus.
તદાનીં યીશુસ્તૌ પ્રતિ પ્રમન્નઃ સન્ તયો ર્નેત્રાણિ પસ્પર્શ, તેનૈવ તૌ સુવીક્ષાઞ્ચક્રાતે તત્પશ્ચાત્ જગ્મુતુશ્ચ|
