Mark 4
1 Another time Jesus began to teach [people] alongside Lake [Galilee. As he was doing that, a very large crowd gathered around him. Because people were jostling him], he got into a boat in the lake [so that he could speak to the crowd better. Then he sat in it and began to teach the crowd from the boat]. At the same time, the crowd was on the shore close to the lake.
അവൻ പിന്നെയും കടല്ക്കരെവെച്ചു ഉപദേശിപ്പാൻ തുടങ്ങി. അപ്പോൾ ഏറ്റവും വലിയ പുരുഷാരം അവന്റെ അടുക്കൽ വന്നു കൂടുകകൊണ്ടു അവൻ പടകിൽ കയറി കടലിൽ ഇരുന്നു; പുരുഷാരം ഒക്കെയും കടലരികെ കരയിൽ ആയിരുന്നു.
2 Then he taught them many parables. While he was teaching them, he told them [this]:
അവൻ ഉപമകളാൽ അവരെ പലതും ഉപദേശിച്ചു, ഉപദേശത്തിൽ അവരോടു പറഞ്ഞതു:
3 “Consider [well the meaning of this illustration]: A man/farmer went out [to his field] to sow [some seeds].
കേൾപ്പിൻ; വിതെക്കുന്നവൻ വിതെപ്പാൻ പുറപ്പെട്ടു.
4 As he was scattering them [over the soil], some [of the] seeds fell on the path. Then some birds came and ate those seeds.
വിതെക്കുമ്പോൾ ചിലതു വഴിയരികെ വീണു; പറവകൾ വന്നു അതു തിന്നുകളഞ്ഞു.
5 Other [seeds] fell on ground where there was not much soil [on top of] rock. Very soon the [seeds] sprouted because [the sun warmed] the moist soil quickly where it was not deep.
മറ്റു ചിലതു പാറസ്ഥലത്തു ഏറെ മണ്ണില്ലാത്തേടത്തു വീണു; മണ്ണിന്നു താഴ്ച ഇല്ലായ്കയാൽ ക്ഷണത്തിൽ മുളെച്ചുവന്നു.
6 But after the sun shone [on those young plants], they became scorched. Then they withered because they did not have [deep] roots.
സൂര്യൻ ഉദിച്ചാറെ ചൂടു തട്ടി, വേരില്ലായ്കകൊണ്ടു ഉണങ്ങിപ്പോയി.
7 As the farmer sowed, other [seeds] fell on [ground that contained roots of] thorny plants. [The] seeds [grew, but] the thorny plants also grew up and crowded out [the] good [plants. So the plants] produced no grain.
മറ്റു ചിലതു മുള്ളിന്നിടയിൽ വീണു; മുള്ളു മുളെച്ചു വളർന്നു അതിനെ ഞെരുക്കിക്കളഞ്ഞു; അതു വിളഞ്ഞതുമില്ല.
8 But as the farmer sowed, other [seeds] fell on good soil. As a result, they sprouted, they grew well, and then they produced [plenty of] grain. [Some] plants bore 30 [grains]. [Some] bore 60 [grains]. [Some] bore 100 [grains].”
മറ്റു ചിലതു നല്ലമണ്ണിൽ വീണിട്ടു മുളെച്ചു വളർന്നു ഫലം കൊടുത്തു; മുപ്പതും അറുപതും നൂറും മേനി വിളഞ്ഞു.
9 Then Jesus said, “If you want to understand this [MTY], you should consider [carefully what I have just said].”
കേൾപ്പാൻ ചെവി ഉള്ളവൻ കേൾക്കട്ടെ എന്നും അവൻ പറഞ്ഞു.
10 [Later], when only the twelve [disciples] and a few [other] people were with him, they asked him about the parables.
അനന്തരം അവൻ തനിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ അവനോടുകൂടെയുള്ളവർ പന്തിരുവരുമായി ആ ഉപമകളെക്കുറിച്ചു ചോദിച്ചു.
11 He said to them, “People have not understood before [the new message] about how God wants to rule people’s lives. It is to you that this is being made known {that I am making this known}. But I tell about this [only] (in parables/figuratively) to those who have not [yet invited God to rule their lives].
അവരോടു അവൻ പറഞ്ഞതു: ദൈവരാജ്യത്തിന്റെ മർമ്മം നിങ്ങൾക്കു നല്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു; പുറത്തുള്ളവർക്കോ സകലവും ഉപമകളാൽ ലഭിക്കുന്നു.
12 As a result [it is true what a prophet has written], Although they see [what I do], they do not perceive [what it means] [DOU]. Although they hear [what I say], they do not understand [what it means] [DOU]. So they do not (repent/turn away from their sinful behavior) in order that they would be forgiven {[God] would forgive them}.”
അവർ മനംതിരിയാതെയും അവരോടു ക്ഷമിക്കാതെയും ഇരിക്കത്തക്കവണ്ണം അവർ കണ്ടിട്ടും അറിയാതിരിപ്പാനും കേട്ടിട്ടും ഗ്രഹിക്കാതിരിപ്പാനും സംഗതിവരും.
13 He also said to them, “([I am disappointed that] you do not understand this illustration!/Can you not understand this illustration?) [RHQ] [If you do not understand] this, (you will certainly not understand any of the [other] illustrations!/how will you understand any of the [other] illustrations?) [RHQ] [Nevertheless, I will explain it to you].
പിന്നെ അവൻ അവരോടു പറഞ്ഞതു: ഈ ഉപമ ഗ്രഹിക്കുന്നില്ലയോ? പിന്നെ മറ്റെ ഉപമകൾ ഒക്കെയും എങ്ങനെ ഗ്രഹിക്കും?
14 [In the illustration that I told you], the man who sows [seeds represents someone who] declares God’s message [DOU].
വിതെക്കുന്നവൻ വചനം വിതെക്കുന്നു.
15 [Some people are like] the path on which [some of] the seeds fell. When they hear [the message], Satan comes at once and causes them to forget what they have heard.
വചനം വിതച്ചിട്ടു വഴിയരികെ വീണതു, കേട്ട ഉടനെ സാത്താൻ വന്നു ഹൃദയങ്ങളിൽ വിതെക്കപ്പെട്ട വചനം എടുത്തുകളയുന്നതാകുന്നു.
16 [Some people are like the ground where the soil was not very deep over] rock. When they hear [God’s] message, they immediately accept it with joy.
അങ്ങനെ തന്നേ പാറസ്ഥലത്തു വിതെച്ചതു വചനം കേട്ട ഉടനെ സന്തോഷത്തോടെ കൈക്കൊള്ളുന്നവർ;
17 But, because [the message does not penetrate deeply] [MET] [into their hearts/inner beings, they] believe it for [only a short time. They are like the plants that] did not have deep roots. When others treat such people badly or cause them to suffer because [they believe], those people [who are suffering] soon stop believing God’s message.
എങ്കിലും അവർ ഉള്ളിൽ വേരില്ലാതെ ക്ഷണികന്മാർ ആകുന്നു; വചനം നിമിത്തം ഉപദ്രവമോ പീഡയോ ഉണ്ടായാൽ ക്ഷണത്തിൽ ഇടറിപ്പോകുന്നു.
18 [Some people are like] the [soil that had roots of] thorny weeds in it. [Although] those people hear [God’s] message,
മുള്ളിന്നിടയിൽ വിതെക്കപ്പെട്ടതോ വചനം കേട്ടിട്ടു
19 they desire to be rich, and they desire to own many other things. So they worry [only] about material things. The result is that they forget [God’s] message and they do not do [the things that God wants them to do]. (aiōn g165)
ഇഹലോകത്തിന്റെ ചിന്തകളും ധനത്തിന്റെ വഞ്ചനയും മറ്റുവിഷയ മോഹങ്ങളും അകത്തു കടന്നു, വചനത്തെ ഞെരുക്കി നഷ്ഫലമാക്കി തീർക്കുന്നതാകുന്നു. (aiōn g165)
20 [But some people] are like the good soil. They hear [God’s] message and they accept it [and they believe] it. [Then they do the things that God wants them to do. They are like the good plants that produced] 30, 60 or 100 [grains].”
നല്ലമണ്ണിൽ വിതെക്കപ്പെട്ടതോ വചനം കേൾക്കയും അംഗീകരിക്കയും ചെയ്യുന്നവർ തന്നേ; അവർ മുപ്പതും അറുപതും നൂറും മേനി വിളയുന്നു.
21 He also told them [another parable], saying, “(People certainly do not [light] an oil lamp and then bring it [in the house] in order that it may be put {someone may put it} under a container or under a bed./Would anyone [light] an oil lamp and then bring it [in the house] in order that it may be put {someone may put it} under a container or under a bed?) [RHQ] (No, [they light it] in order that it may be put {someone may put it} in a place [where it lights the house].[/Wouldn’t they light it] in order that it may be put {someone may put it} in a place [where it lights the house]?) [RHQ]
പിന്നെ അവൻ അവരോടു പറഞ്ഞതു: വിളക്കു കത്തിച്ചു പറയിൻ കീഴിലോ കട്ടില്ക്കീഴിലോ വെക്കുമാറുണ്ടോ? വിളക്കുതണ്ടിന്മേലല്ലയോ വെക്കുന്നതു?
22 [Similarly], there are some [parts of God’s message] that people do not know. [But he intends that] people will understand all the things that they do not know [now].
വെളിപ്പെടുവാനുള്ളതല്ലാതെ ഗൂഢമായതു ഒന്നും ഇല്ല; വെളിച്ചത്തു വരുവാനുള്ളതല്ലാതെ മറവായതു ഒന്നും ഇല്ല.
23 If you want to understand this, you should consider [carefully] what you [have just heard].”
കേൾപ്പാൻ ചെവി ഉള്ളവൻ കേൾക്കട്ടെ.
24 Then he said to them, “Consider carefully what you hear [me say to you], for [God] will let you [understand] to the same degree that you [consider what I say]. [He] will let you [understand] even more than that.
നിങ്ങൾ കേൾക്കുന്നതു എന്തു എന്നു സൂക്ഷിച്ചു കൊൾവിൻ; നിങ്ങൾ അളക്കുന്ന അളവുകൊണ്ടു നിങ്ങൾക്കും അളന്നുകിട്ടും; അധികമായും കിട്ടും.
25 Those who [consider what I say] and understand it, [God] will enable them to understand more. But those who do not [consider carefully what I say], they will forget even what they already know.”
ഉള്ളവന്നു കൊടുക്കും; ഇല്ലാത്തവനോടോ ഉള്ളതുംകൂടെ എടുത്തുകളയും എന്നും അവൻ അവരോടു പറഞ്ഞു.
26 Jesus also said, “God [has the power to change] people who let him rule their lives. I [will illustrate how that can happen] [MET]. A man planted seeds in the ground.
പിന്നെ അവൻ പറഞ്ഞതു: ദൈവരാജ്യം ഒരു മനുഷ്യൻ മണ്ണിൽ വിത്തു എറിഞ്ഞശേഷം
27 Afterwards he slept each night and rose each day [without worrying about the seeds]. [During that time] the seeds sprouted and grew in a way that he did not understand, because by itself the soil [caused the plants to grow and produce grain].
രാവും പകലും ഉറങ്ങിയും എഴുന്നേറ്റും ഇരിക്കെ അവൻ അറിയാതെ വിത്തു മുളെച്ചു വളരുന്നതുപോലെ ആകുന്നു.
28 First the stalks [appeared]. Then the heads [appeared]. Then the full kernels in the heads [appeared].
ഭൂമി സ്വയമായി മുമ്പെ ഞാറും പിന്നെ കതിരും പിന്നെ കതിരിൽ നിറഞ്ഞ മണിയും ഇങ്ങനെ വിളയുന്നു.
29 As soon as the grain was ripe he sent [people] [MTY] to harvest it because it was time to harvest [the grain].”
ധാന്യം വിളയുമ്പോൾ കൊയ്ത്തായതുകൊണ്ടു അവൻ ഉടനെ അരിവാൾ വെക്കുന്നു.
30 [Jesus told them] another [parable. He] said, “I will tell you [RHQ] how the [number of people] whose lives God rules in a new way [will continue to grow] (OR, each continue to have more and more influence in this world). I hope [RHQ] that this illustration will show this [to you].
പിന്നെ അവൻ പറഞ്ഞതു: ദൈവരാജ്യത്തെ എങ്ങനെ ഉപമിക്കേണ്ടു? ഏതു ഉപമയാൽ അതിനെ വർണ്ണിക്കേണ്ടു?
31 [You know what happens to] mustard seeds when we plant them. Though mustard seeds are among the smallest of seeds, [here in Israel] they become large plants.
അതു കടുകുമണിയോടു സദൃശം; അതിനെ മണ്ണിൽ വിതെക്കുമ്പോൾ ഭൂമിയിലെ എല്ലാ വിത്തിലും ചെറിയതു.
32 After they are planted, they grow up and become larger than the other garden plants. They put out big branches so that birds are able to make nests in their shade.”
എങ്കിലും വിതെച്ചശേഷം വളർന്നു, സകല സസ്യങ്ങളിലും വലുതായിത്തീർന്നു, ആകാശത്തിലെ പക്ഷികൾ അതിന്റെ നിഴലിൽ വസിപ്പാൻ തക്കവണ്ണം വലുതായ കൊമ്പുകളെ വിടുന്നു.
33 Jesus used many such illustrations when he talked to the people about God. If they were able to understand [some, he kept telling them more].
അവൻ ഇങ്ങനെ പല ഉപമകളാൽ അവർക്കു കേൾപ്പാൻ കഴിയുംപോലെ അവരോടു വചനം പറഞ്ഞുപോന്നു.
34 He always used parables when he spoke to them. But he explained all [the illustrations] to his own disciples when he was alone with them.
ഉപമ കൂടാതെ അവരോടു ഒന്നും പറഞ്ഞതുമില്ല; തനിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ അവൻ ശിഷ്യന്മാരോടു സകലവും വ്യാഖ്യാനിക്കും.
35 On that same day, when the sun was setting, Jesus said to [his disciples], “Let’s cross over to the opposite side of [Lake Galilee in the boat].”
അന്നു സന്ധ്യയായപ്പോൾ: നാം അക്കരെക്കു പോക എന്നു അവൻ അവരോടു പറഞ്ഞു.
36 So they left the crowd, [got in] the boat where Jesus [already] was, and left. [Other people] went with them in other boats.
അവർ പുരുഷാരത്തെ വിട്ടു, താൻ പടകിൽ ഇരുന്നപാടെ അവനെ കൊണ്ടുപോയി; മറ്റു ചെറുപടകുകളും കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു;
37 A strong wind came up and the waves started coming into the boat! The boat was soon nearly full [of water]!
അപ്പോൾ വലിയ ചുഴലിക്കാറ്റു ഉണ്ടായി: പടകിൽ തിര തള്ളിക്കയറുകകൊണ്ടു അതു മുങ്ങുമാറായി.
38 Jesus was in the back part of the boat. He was sleeping, [with his head] on a cushion. So they woke him up and said to him, “Teacher! (You ought to be concerned that we are about to die!/Are you not concerned that we are about to die?) [RHQ]”
അവൻ അമരത്തു തലയണ വെച്ചു ഉറങ്ങുകയായിരുന്നു; അവർ അവനെ ഉണർത്തി: ഗുരോ, ഞങ്ങൾ നശിച്ചുപോകുന്നതിൽ നിനക്കു വിചാരം ഇല്ലയോ എന്നു പറഞ്ഞു.
39 So Jesus got up and rebuked the wind. Then he said to the lake, “Be quiet! Be still! [DOU]” The wind [immediately] blowing and then [the lake] became very calm.
അവൻ എഴുന്നേറ്റു കാറ്റിനെ ശാസിച്ചു, കടലിനോടു: അനങ്ങാതിരിക്ക, അടങ്ങുക എന്നു പറഞ്ഞു; കാറ്റു അമർന്നു, വലിയ ശാന്തത ഉണ്ടായി.
40 He said to the disciples, “([I am disappointed that] you are afraid [like that]!/Why are you afraid [like that]?) [RHQ] Do you not yet believe [that I can protect you]?”
പിന്നെ അവൻ അവരോടു: നിങ്ങൾ ഇങ്ങനെ ഭീരുക്കൾ ആകുവാൻ എന്തു? നിങ്ങൾക്കു ഇപ്പോഴും വിശ്വാസമില്ലയോ എന്നു പറഞ്ഞു.
41 They were very awestruck. They said to one another, “[Not only do the demons obey this man, but] even the wind and the waves obey him! “(What kind of man is he?/This man is [not like ordinary] people!) [RHQ]”
അവർ വളരെ ഭയപ്പെട്ടു: കാറ്റും കടലും കൂടെ ഇവനെ അനുസരിക്കുന്നുവല്ലോ; ഇവൻ ആർ എന്നു തമ്മിൽ പറഞ്ഞു.
