Mark 2
1 [Jesus and his disciples] returned to Capernaum [town]. A few days later, because it was {people} heard that Jesus was in [his] house,
ചില ദിവസം കഴിഞ്ഞശേഷം അവൻ പിന്നെയും കഫർന്നഹൂമിൽ ചെന്നു; അവൻ വീട്ടിൽ ഉണ്ടെന്നു ശ്രുതിയായി.
2 many people gathered there. As a result, [after the people filled the house], there was no longer space to stand [in the house or outside] around the doorway. Jesus preached [God’s] message to them.
ഉടനെ വാതിൽക്കൽപോലും ഇടമില്ലാത്തവണ്ണം പലരും വന്നു കൂടി, അവൻ അവരോടു തിരുവചനം പ്രസ്താവിച്ചു.
3 Some people came to the house bringing to Jesus a man who was paralyzed. He was carried by four men {Four men carried [him]} [on a sleeping pad].
അപ്പോൾ നാലാൾ ഒരു പക്ഷവാതക്കാരനെ ചുമന്നു അവന്റെ അടുക്കൽ കൊണ്ടുവന്നു.
4 They were not able to bring the man to Jesus because there was a crowd there. So they [went up the steps to the flat roof and] removed [some of] the tiles [above] where Jesus was. Then, after they made a [big] hole in the roof, they lowered [by ropes] the sleeping pad on which the paralyzed man lay. They lowered [it through the hole, down in front of Jesus].
പുരുഷാരം നിമിത്തം അവനോടു സമീപിച്ചു കൂടായ്കയാൽ അവൻ ഇരുന്ന സ്ഥലത്തിന്റെ മേല്പുര പൊളിച്ചു തുറന്നു, പക്ഷവാതക്കാരനെ കിടക്കയോടെ ഇറക്കി വെച്ചു.
5 After Jesus perceived that the men believed [that he could heal this man], he said to the paralyzed man, “My friend, [I] forgive your sins!”
യേശു അവരുടെ വിശ്വാസം കണ്ടിട്ടു പക്ഷവാതക്കാരനോടു: മകനേ, നിന്റെ പാപങ്ങൾ മോചിച്ചു തന്നിരിക്കുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.
6 There were some men who taught [the Jewish] laws sitting there. They started thinking like this:
അവിടെ ചില ശാസ്ത്രിമാർ ഇരുന്നു: ഇവൻ ഇങ്ങനെ ദൈവദൂഷണം പറയുന്നതു എന്തു?
7 “(Who does this man think he is, talking like that/This man shouldn’t talk like that!) [RHQ]? (He is insulting God!/Does he think he is God?) [RHQ] (No person can forgive sins!/Who can forgive sins?) [RHQ] Only God can forgive sins!”
ദൈവം ഒരുവൻ അല്ലാതെ പാപങ്ങളെ മോചിപ്പാൻ കഴിയുന്നവൻ ആർ എന്നു ഹൃദയത്തിൽ ചിന്തിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
8 Jesus sensed that they were deliberating like that within themselves. So he said to them, “(You should not question within yourselves [whether I have the right to forgive this man’s sins]!/Why do you question [whether I have the right to forgive this man’s sins]?) [RHQ]
ഇങ്ങനെ അവർ ഉള്ളിൽ ചിന്തിക്കുന്നതു യേശു ഉടനെ മനസ്സിൽ ഗ്രഹിച്ചു അവരോടു: നിങ്ങൾ ഹൃദയത്തിൽ ഇങ്ങനെ ചിന്തിക്കുന്നതു എന്തു?
9 It is [not risky] [RHQ] for someone to tell the man who is paralyzed, ‘Your sins are forgiven {[I] forgive your sins},’ [because no one can prove that it has happened]. But no one would say to him, ‘Get up, pick up your stretcher, and then walk away’, [unless he really had the power to heal him, because people can easily see whether it happens or not].
പക്ഷവാതക്കാരനോടു നിന്റെ പാപങ്ങൾ മോചിച്ചുതന്നിരിക്കുന്നു എന്നു പറയുന്നതോ, എഴുന്നേറ്റു കിടക്ക എടുത്തു നടക്ക എന്നു പറയുന്നതോ, ഏതാകുന്നു എളുപ്പം എന്നു ചോദിച്ചു.
10 So I [will do something] in order that you may know that [God] has authorized me, the one who came from heaven, to forgive sins on earth [as well as to heal people].” Then he said to the paralyzed man,
എന്നാൽ ഭൂമിയിൽ പാപങ്ങളെ മോചിപ്പാൻ മനുഷ്യപുത്രന്നു അധികാരം ഉണ്ടു എന്നു നിങ്ങൾ അറിയേണ്ടതിന്നു — അവൻ പക്ഷവാതക്കാരനോടു:
11 “To you I say, ‘Get up! Pick up your sleeping pad! And then go home!’”
എഴുന്നേറ്റു കിടക്ക എടുത്തു വീട്ടിലേക്കു പോക എന്നു ഞാൻ നിന്നോടു പറയുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.
12 The man stood up immediately! He picked up the sleeping pad, and then he went away, while all the people [there] were watching. They were all amazed, and they praised God and said, “We have never before seen anything like [what happened] just now!”
ഉടനെ അവൻ എഴുന്നേറ്റു കിടക്ക എടുത്തു എല്ലാവരും കാൺകെ പുറപ്പെട്ടു; അതുകൊണ്ടു എല്ലാവരും വിസ്മയിച്ചു: ഇങ്ങനെ ഒരു നാളും കണ്ടിട്ടില്ല എന്നു പറഞ്ഞു ദൈവത്തെ മഹത്വപ്പെടുത്തി.
13 Jesus left [Capernaum town again and walked with his disciples] alongside [Galilee] lake. A large crowd came to him. Then he taught them.
അവൻ പിന്നെയും കടല്ക്കരെ ചെന്നു; പുരുഷാരം ഒക്കെയും അവന്റെ അടുക്കൽ വന്നു; അവൻ അവരെ ഉപദേശിച്ചു.
14 As he walked on further, he saw a man named Levi, whose other name was Matthew, and whose father’s name was Alpheus. He was sitting in his office where he collected taxes [for the Roman government]. Jesus said to him, “Come with me [and become my disciple]!” So he got up and went with Jesus.
പിന്നെ അവൻ കടന്നു പോകുമ്പോൾ അല്ഫായിയുടെ മകനായ ലേവി ചുങ്കസ്ഥലത്തു ഇരിക്കുന്നതു കണ്ടു: എന്നെ അനുഗമിക്ക എന്നു പറഞ്ഞു; അവൻ എഴുന്നേറ്റു അവനെ അനുഗമിച്ചു.
15 [Later], Jesus was eating a meal in Levi’s house. Many men who collected taxes and [other] people who were [considered to be] sinning regularly were eating with Jesus and his disciples. [This was not surprising], for there were many people like this who were going [everywhere] with Jesus.
അവൻ വീട്ടിൽ പന്തിയിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ പല ചുങ്കക്കാരും പാപികളും യേശുവിനോടും അവന്റെ ശിഷ്യന്മാരോടും കൂടി പന്തിയിൽ ഇരുന്നു; അവനെ അനുഗമിച്ചുവന്നവർ അനേകർ ആയിരുന്നു.
16 The [men who taught the Jewish] laws [who were there] and who were members of the Pharisee [sect] saw that Jesus was eating with men who collected taxes and [others who were considered] {[whom they considered]} [to be] sinners. So they said to his disciples, “(It is disgusting that he eats with [such disgusting] men as those who collect taxes, and with [other] sinners!/Why is it that he eats with [such disgusting] men as those who collect taxes, and with [other] sinners?)” [RHQ]
അവൻ ചുങ്കക്കാരോടും പാപികളോടും കൂടെ തിന്നുകയും കൂടിക്കയും ചെയ്യുന്നതു പരീശന്മാരുടെ കൂട്ടത്തിലുള്ള ശാസ്ത്രിമാർ കണ്ടിട്ടു അവന്റെ ശിഷ്യന്മാരോടു: അവൻ ചുങ്കക്കാരോടും പാപികളോടും കൂടെ തിന്നുകുടിക്കുന്നതു എന്തു എന്നു ചോദിച്ചു.
17 After Jesus heard [what they were saying], he said to the men who taught the [Jewish] laws, “People who [consider that they] are well do not seek a doctor. On the contrary, it is those who are sick [who seek a doctor] [MET]!” [This he said to indicate that it was those who knew that they had sinned who were coming to him in order that he might help them spiritually]. And he said, “I did not come to invite people [who think that] [IRO] they are righteous [to come to me and turn from their sinful behavior]. On the contrary, I came [from heaven to invite] people who [know that they] are sinners, [in order that they might turn from their sins and come to me].”
യേശു അതു കേട്ടു അവരോടു: ദീനക്കാർക്കല്ലാതെ സൗഖ്യമുള്ളവർക്കു വൈദ്യനെക്കൊണ്ടു ആവശ്യമില്ല; ഞാൻ നീതിമാന്മാരെ അല്ല, പാപികളെ അത്രേ വിളിപ്പാൻ വന്നതു എന്നു പറഞ്ഞു.
18 The disciples of John [the Baptizer] and some men who belonged to the Pharisee [sect] used to abstain from food [to show that they wanted to please God]. One day, some people came [to Jesus] and asked him [critically], “The disciples of John and the Pharisees (fast/abstain from food) [from time to time], but your disciples do not. [We think they should abstain from food also. What do you say about that] [RHQ]?”
യോഹന്നാന്റെ ശിഷ്യന്മാരും പരീശന്മാരും ഉപവസിക്ക പതിവായിരുന്നു; അവർ വന്നു അവനോടു: യോഹന്നാന്റെയും പരീശന്മാരുടെയും ശിഷ്യന്മാർ ഉപവസിക്കുന്നുവല്ലോ; നിന്റെ ശിഷ്യന്മാർ ഉപവസിക്കാത്തതു എന്തു എന്നു ചോദിച്ചു.
19 [Jesus wanted them to understand that it was not appropriate for his disciples to show sorrow by abstaining from food while he was still with them]. So he said to them, “When a man is marrying a woman, his friends will certainly not abstain from food while he is still with them, will they [RHQ]? No. During the time that he is with them, they will not abstain from food [because they are happy together].
യേശു അവരോടു പറഞ്ഞതു: മണവാളൻ കൂടെ ഉള്ളപ്പോൾ തോഴ്മക്കാർക്കു ഉപവസിപ്പാൻ കഴിയുമോ? മണവാളൻ കൂടെ ഇരിക്കുംകാലത്തോളം അവർക്കു ഉപവസിപ്പാൻ കഴികയില്ല.
20 But some day, he will be taken away {his [enemies] will take him away} from them. Then, in those days, they will abstain from food, [because they will be sad].”
എന്നാൽ മണവാളൻ അവരെ വിട്ടുപിരിയേണ്ടുന്ന കാലം വരും; അന്നു, ആ കാലത്തു അവർ ഉപവസിക്കും.
21 [Jesus wanted to show that those who desire to live in accordance with his new message should not try to continue to obey the old religious traditions like fasting. So he also said to them], “People do not sew a patch of unshrunken cloth on an old garment [in order to mend a hole]. If they did that, [when they washed the garment, the patch would shrink] and the new [piece of cloth] would tear off more of the old cloth. As a result, the hole would become bigger!
പഴയ വസ്ത്രത്തിൽ കോടിത്തുണിക്കണ്ടം ആരും ചേർത്തു തുന്നുമാറില്ല; തുന്നിയാൽ ചേർത്ത പുതുക്കണ്ടം പഴയതിൽ നിന്നു വലിഞ്ഞിട്ടു ചീന്തൽ ഏറ്റവും വല്ലാതെ ആകും.
22 [Similarly], people do not put newly [squeezed] grape juice into old skin bags [to store it]. If they did that, that juice will burst the skin bags [because they would not stretch when the wine ferments and expands]. As a result both the wine and the skin bags would be ruined! On the contrary, people must put new wine into new skin bags!” [MET]
ആരും പുതിയ വീഞ്ഞു പഴയ തുരുത്തിയിൽ പകർന്നു വെക്കുമാറില്ല; വെച്ചാൽ പുതുവീഞ്ഞു തുരുത്തിയെ പൊളിക്കും; വീഞ്ഞു ഒഴുകിപ്പോകും; തുരുത്തി നശിച്ചുപോകും; പുതിയ വീഞ്ഞു പുതിയ തുരുത്തിയിലത്രേ പകർന്നു വെക്കേണ്ടതു.
23 On one (Sabbath/Jewish day of rest) Jesus was walking through some grain fields with his disciples. As they were walking along [through the grain fields], the disciples were plucking some of the heads of grain. [They rubbed them in their hands to remove the chaff, and were eating the grain. The laws of Moses permitted people to do that if they were hungry].
അവൻ ശബ്ബത്തിൽ വിളഭൂമിയിൽകൂടി കടന്നുപോകുമ്പോൾ അവന്റെ ശിഷ്യന്മാർ വഴിനടക്കയിൽ കതിർ പറിച്ചുതുടങ്ങി.
24 [Some of] the Pharisees [saw them doing what they considered to be work. So they] said to him, “Look! (They should not be doing on our (Sabbath day/day of rest) [work] that our laws forbid!/Why are they doing on our (Sabbath day/day of rest) [work] that our laws forbid?) [RHQ]”
പരീശന്മാർ അവനോടു: നോക്കു, ഇവർ ശബ്ബത്തിൽ വിഹിതമല്ലാത്തതു ചെയ്യുന്നതു എന്തു എന്നു പറഞ്ഞു.
25 [Jesus wanted to show them that the record in the Scriptures indicated that God permitted people to disobey certain religious laws when they needed food]. So he said to them, “[It is written in the Scriptures] what [our revered ancestor, King] David, did when he needed food, and both he and the men with him were hungry. You have read about that, but ([you do not think about what it implies./why do you not think about what it implies]?) [RHQ]
അവൻ അവരോടു: ദാവീദ്, തനിക്കും കൂടെയുള്ളവർക്കും മുട്ടുണ്ടായി വിശന്നപ്പോൾ ചെയ്തതു എന്തു?
26 During the time Abiathar was high priest, David entered the big tent [where people worshipped] God [and asked for some bread. The high priest gave him some] of the loaves of bread. That bread was the bread he had presented to God. It was permitted in one of Moses’ laws that only the priests could eat that bread! But David ate some of it. Then he also gave some of it to the men who were with him. [But God did not consider that was wrong!]”
അവൻ അബ്യാഥാർമഹാപുരോഹിതന്റെ കാലത്തു ദൈവാലയത്തിൽ ചെന്നു, പുരോഹിതന്മാർക്കല്ലാതെ ആർക്കും തിന്മാൻ വിഹിതമല്ലാത്ത കാഴ്ചയപ്പം തിന്നു കൂടെയുള്ളവർക്കും കൊടുത്തു എന്നു നിങ്ങൾ ഒരിക്കലും വായിച്ചിട്ടില്ലയോ എന്നു ചോദിച്ചു.
27 Jesus said to them further, “[God] established (the day of rest/the Sabbath day) [to help] people! He did not create people to [obey rules about] (the Sabbath/the day of rest)!
പിന്നെ അവൻ അവരോടു: മനുഷ്യൻ ശബ്ബത്ത് നിമിത്തമല്ല; ശബ്ബത്ത് മനുഷ്യൻ നിമിത്തമത്രേ ഉണ്ടായതു;
28 And [think about this]: I am the one who came from heaven. So I have the authority [to determine what is right for my disciples to do] (on the Sabbath/on the Jewish rest day)!”
അങ്ങനെ മനുഷ്യപുത്രൻ ശബ്ബത്തിന്നും കർത്താവു ആകുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.
