Mark 10
1 Jesus left (that place/Capernaum) [with his disciples], and they went through Judea district and on across [to the east side of] the Jordan [River]. When crowds gathered around him again, he taught them again, as he customarily did.
അവിടെ നിന്നു അവൻ പുറപ്പെട്ടു യോർദ്ദാന്നക്കരെ യെഹൂദ്യദേശത്തിന്റെ അതിരോളം ചെന്നു; പുരുഷാരം പിന്നെയും അവന്റെ അടുക്കൽ വന്നു കൂടി, പതിവുപോലെ അവൻ അവരെ പിന്നെയും ഉപദേശിച്ചു.
2 [While he was teaching them, some] Pharisees approached him and asked him, “Does [our Jewish] law permit a man to divorce his wife?” They asked that in order to be able to criticize him [whether he answered “yes” or “no”].
അപ്പോൾ പരീശന്മാർ അടുക്കെ വന്നു: ഭാര്യയെ ഉപേക്ഷിക്കുന്നതു പുരുഷന്നു വിഹിതമോ എന്നു അവനെ പരീക്ഷിച്ചുകൊണ്ടു അവനോടു ചോദിച്ചു.
3 He answered them, “What did Moses command your [ancestors about a man divorcing his wife]?”
അവൻ അവരോടു: മോശെ നിങ്ങൾക്കു എന്തു കല്പന തന്നു എന്നു ചോദിച്ചു.
4 [One of] them replied, “Moses permitted that a man may write on paper [his reason] for divorcing [his wife], [give this paper to her], and then send her away.”
ഉപേക്ഷണപത്രം എഴുതിക്കൊടുത്തു അവളെ ഉപേക്ഷിപ്പാൻ മോശെ അനുവദിച്ചു എന്നു അവർ പറഞ്ഞു.
5 Jesus said to them, “It was because your [ancestors] stubbornly wanted just what they desired that Moses wrote that law for [your ancestors], and you [are just like them]!
യേശു അവരോടു: നിങ്ങളുടെ ഹൃദയകാഠിന്യം നിമിത്തമത്രേ അവൻ നിങ്ങൾക്കു ഈ കല്പന എഴുതിത്തന്നതു.
6 [Remember] that he [also wrote that, when God] first created [people], he made [one] man, and [one] woman [to become that man’s wife].
സൃഷ്ടിയുടെ ആരംഭത്തിങ്കലോ ദൈവം അവരെ ആണും പെണ്ണുമായി ഉണ്ടാക്കി.
7 That explains why [God said], ‘When a man [and] woman marry, they should no longer live with their fathers and mothers [after they marry].
അതുകൊണ്ടു മനുഷ്യൻ അപ്പനെയും അമ്മയെയും വിട്ടു ഭാര്യയോടു പറ്റിച്ചേരും;
8 Instead, the two of them shall [live together, and they shall] become so [closely united] [MET] [that they are like] one person.’ Therefore, although the people [who marry] were two [separate persons] before, [God regards them] as one person now, [so he wants them to remain married].
ഇരുവരും ഒരു ദേഹമായിത്തീരും; അങ്ങനെ അവർ പിന്നെ രണ്ടല്ല ഒരു ദേഹമത്രേ.
9 Because that is true, a man must not separate from his [wife] whom God has joined [to him, because God’s plan is for them to remain together]!”
ആകയാൽ ദൈവം യോജിപ്പിച്ചതിനെ മനുഷ്യൻ വേർപിരിക്കരുതു എന്നു ഉത്തരം പറഞ്ഞു.
10 When Jesus and his disciples were alone in a house, they asked him again about this.
വീട്ടിൽ വെച്ചു ശിഷ്യന്മാർ പിന്നെയും അതിനെക്കുറിച്ചു അവനോടു ചോദിച്ചു.
11 He said to them, “[God considers that a marriage lasts until either the husband or the wife dies, so he considers] that any man who divorces his wife and marries another woman is committing adultery, [even] if he divorces his first wife.
അവൻ അവരോടു: ഭാര്യയെ ഉപേക്ഷിച്ചു മറ്റൊരുത്തിയെ വിവാഹം കഴിക്കുന്നവൻ അവൾക്കു വിരോധമായി വ്യഭിചാരം ചെയ്യുന്നു.
12 [God also considers] a woman who divorces her first husband to be committing adultery if she marries another man.”
സ്ത്രീയും ഭർത്താവിനെ ഉപേക്ഷിച്ചു മറ്റൊരുത്തനുമായി വിവാഹം കഴിഞ്ഞാൽ വ്യഭിചാരം ചെയ്യുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.
13 [One day], some people were bringing children to Jesus in order that he would touch [and bless] them. But the disciples scolded those people [because they thought that Jesus] ([did not want to be bothered spending time with/was not concerned about]) [children].
അവൻ തൊടേണ്ടതിന്നു ചിലർ ശിശുക്കളെ അവന്റെ അടുക്കൽ കൊണ്ടുവന്നു; ശിഷ്യന്മാരോ അവരെ ശാസിച്ചു.
14 When Jesus saw that, he became angry. He said to the [disciples], “Allow the children to come to me! Do not forbid them [DOU]! It is people who [are humble and trust as they do] who can experience (God’s rule [in their lives]/God taking care of them) [MET].
യേശു അതു കണ്ടാറെ മുഷിഞ്ഞു അവരോടു: ശിശുക്കളെ എന്റെ അടുക്കൽ വരുവാൻ വിടുവിൻ; അവരെ തടുക്കരുതു; ദൈവരാജ്യം ഇങ്ങനെയുള്ളവരുടെതല്ലോ.
15 Note this: Those who do not [trustingly] allow God to direct [their lives], as children [do], will not enter the place where God rules.”
ദൈവരാജ്യത്തെ ശിശു എന്നപോലെ കൈക്കൊള്ളാത്തവൻ ആരും ഒരുനാളും അതിൽ കടക്കയില്ല എന്നു ഞാൻ സത്യമായിട്ടു നിങ്ങളോടു പറയുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.
16 Then he embraced the children. He also put his hands on them [and asked God to] bless them.
പിന്നെ അവൻ അവരെ അണെച്ചു അവരുടെ മേൽ കൈ വെച്ചു, അവരെ അനുഗ്രഹിച്ചു.
17 As Jesus was starting to travel [again with his disciples], a [young] man ran up to him. He knelt before Jesus and then he asked him, “Good teacher, what must I do to have eternal life/in order to live [with God] eternally?” (aiōnios g166)
അവൻ പുറപ്പെട്ടു യാത്രചെയ്യുമ്പോൾ ഒരുവൻ ഓടിവന്നു അവന്റെ മുമ്പിൽ മുട്ടുകുത്തി: നല്ല ഗുരോ, നിത്യജീവനെ അവകാശം ആക്കുവാൻ ഞാൻ എന്തു ചെയ്യേണം എന്നു അവനോടു ചോദിച്ചു. (aiōnios g166)
18 Jesus said to him, “(You should consider carefully [what you are implying] (OR, [that you are implying that I am God]) [by] calling me good, because only God is good!/Do you realize [what you are implying] (OR, [that you are implying that I am God]) [by] calling me good, because only God is good?) [RHQ] No other person is good
അതിന്നു യേശു: എന്നെ നല്ലവൻ എന്നു പറയുന്നതു എന്തു? ദൈവം ഒരുവൻ അല്ലാതെ നല്ലവൻ ആരുമില്ല.
19 [But to answer your question], you know the commandments [of Moses, which will cause you to live eternally if you obey them perfectly]. He commanded [things such as] ‘do not murder anyone, do not commit adultery, do not steal, do not (testify falsely/lie), do not cheat anyone, and honor your father and mother’.”
കൊലചെയ്യരുതു, വ്യഭിചാരം ചെയ്യരുതു, മോഷ്ടിക്കരുതു, കള്ളസ്സാക്ഷ്യം പറയരുതു, ചതിക്കരുതു, നിന്റെ അപ്പനെയും അമ്മയെയും ബഹുമാനിക്ക എന്നീ കല്പനകളെ നീ അറിയുന്നുവല്ലോ എന്നു പറഞ്ഞു.
20 The man said to him, “Teacher, I have obeyed all those commandments ever since I was young. [So is] ([that enough/there something else that I have not done])?”
അവൻ അവനോടു: ഗുരോ, ഇതു ഒക്കെയും ഞാൻ ചെറുപ്പം മുതൽ പ്രമാണിച്ചുപോരുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.
21 Jesus looked at him and loved him. He said to him, “There is one thing that you have not [yet done]. You must go [home], sell all that you possess, and then give [the money] to poor people. [As a result], you will be spiritually rich in heaven. After [you have done what I have told you], come with me [and be my disciple]!”
യേശു അവനെ നോക്കി അവനെ സ്നേഹിച്ചു: ഒരു കുറവു നിനക്കുണ്ടു; നീ പോയി നിനക്കുള്ളതു എല്ലാം വിറ്റു ദരിദ്രർക്കു കൊടുക്ക; എന്നാൽ നിനക്കു സ്വർഗ്ഗത്തിൽ നിക്ഷേപം ഉണ്ടാകും; പിന്നെ വന്നു എന്നെ അനുഗമിക്ക എന്നു പറഞ്ഞു.
22 The man became disappointed when he heard that. He went away sad, because he was very rich [and he did not want to give away everything].
അവൻ വളരെ സമ്പത്തുള്ളവൻ ആകകൊണ്ടു ഈ വചനത്തിങ്കൽ വിഷാദിച്ചു ദുഃഖിതനായി പൊയ്ക്കളഞ്ഞു.
23 Jesus looked around [at the people]. Then he exclaimed to his disciples, “It is very difficult for people who are wealthy to [decide to] let God rule their lives!”
യേശു ചുറ്റും നോക്കി തന്റെ ശിഷ്യന്മാരോടു: സമ്പത്തുള്ളവർ ദൈവരാജ്യത്തിൽ കടക്കുന്നതു എത്ര പ്രയാസം എന്നു പറഞ്ഞു.
24 The disciples were surprised at what he said. [They thought that God favored the rich people, so if God did not save them, he would not save anyone]. So Jesus replied again to them, “My dear friends, it is very difficult for anyone [to decide] to let God rule his life.
അവന്റെ ഈ വാക്കിനാൽ ശിഷ്യന്മാർ വിസ്മയിച്ചു; എന്നാൽ യേശു പിന്നെയും: മക്കളേ, സമ്പത്തിൽ ആശ്രയിക്കുന്നവർ ദൈവരാജ്യത്തിൽ കടക്കുന്നതു എത്ര പ്രയാസം.
25 It is impossible for a camel to go through the eye of a needle. It is almost as difficult [HYP] for rich people [to decide] to let God rule their [lives].”
ധനവാൻ ദൈവരാജ്യത്തിൽ കടക്കുന്നതിനെക്കാൾ ഒട്ടകം സൂചിക്കുഴയൂടെ കടക്കുന്നതു എളുപ്പം എന്നു ഉത്തരം പറഞ്ഞു.
26 The disciples were very astonished. So they said to each other, “If that is so, (it will be unlikely that anyone will be saved {that God will save anyone}!/will [God] save anyone?) [RHQ]”
അവർ ഏറ്റവും വിസ്മയിച്ചു: എന്നാൽ രക്ഷപ്രാപിപ്പാൻ ആർക്കു കഴിയും എന്നു തമ്മിൽ തമ്മിൽ പറഞ്ഞു.
27 Jesus looked at them and then he said, “[Yes], it is impossible for people [to save themselves]! But God certainly can [save them], because God can do anything!”
യേശു അവരെ നോക്കി; മനുഷ്യർക്കു അസാദ്ധ്യം തന്നേ, ദൈവത്തിന്നു അല്ലതാനും; ദൈവത്തിന്നു സകലവും സാദ്ധ്യമല്ലോ എന്നു പറഞ്ഞു.
28 Peter exclaimed, “[You know that] we have left behind everything and we have become your disciples. [So], ([what about us/will God (accept us/reward us)])?”
പത്രൊസ് അവനോടു: ഇതാ, ഞങ്ങൾ സകലവും വിട്ടു നിന്നെ അനുഗമിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നു പറഞ്ഞുതുടങ്ങി.
29 Jesus replied, “I want you to know this: Those who have left [their] houses, [their] brothers, [their] sisters, [their] father, [their] mother, [their] children, or [their] plots of ground, to [be] my [disciples] and to [proclaim] the good news,
അതിന്നു യേശു: എന്റെ നിമിത്തവും സുവിശേഷം നിമിത്തവും വീടോ സഹോദരന്മാരെയോ സഹോദരികളെയോ അമ്മയെയോ അപ്പനെയോ മക്കളെയോ നിലങ്ങളെയോ വിട്ടാൽ,
30 will receive in this life 100 times as much [as they left behind. That will include houses and people as dear as] brothers and sisters and mothers and children, and plots of ground. Furthermore, although people will persecute them [here on earth because they believe in me], in the future age [they] will ([have] eternal life/live [with God] eternally). (aiōn g165, aiōnios g166)
31 But I [warn you all]: Many of you who [now consider yourselves] to be very important will be unimportant [at that future time], and many of you who [now consider yourselves] to be unimportant will be very important [at that future time]!”
എങ്കിലും മുമ്പന്മാർ പലരും പിമ്പന്മാരും പിമ്പന്മാർ മുമ്പന്മാരും ആകും എന്നു ഉത്തരം പറഞ്ഞു.
32 [Some days later as they continued to travel], Jesus and his disciples were walking on the road that leads up to Jerusalem [city]. Jesus was walking ahead of them. [The disciples/apostles] were astonished [that he was going to where there were many people who opposed him], and the other people who were with them were afraid [about what would happen to him in Jerusalem. Along the way he took the twelve disciples to a place by themselves]. Then he began to tell them again about what was going to happen to him, saying,
അവർ യെരൂശലേമിലേക്കു യാത്ര ചെയ്കയായിരുന്നു; യേശു അവർക്കു മുമ്പായി നടന്നു; അവർ വിസ്മയിച്ചു; അനുഗമിക്കുന്നവരോ ഭയപ്പെട്ടു. അവൻ പിന്നെയും പന്തിരുവരെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടു അവരോടു:
33 “Listen carefully! We are going up to Jerusalem. There the chief priests and the men who teach the Jewish laws will be enabled {someone will help the chief priests and those who teach our [Jewish] laws} to seize me. Then they will declare that I must die, [even though] I am the one who came from heaven. Then they will take me to the Roman [authorities].
ഇതാ, നാം യെരൂശലേമിലേക്കു പോകുന്നു; അവിടെ മനുഷ്യപുത്രൻ മഹാപുരോഹിതന്മാരുടെയും ശാസ്ത്രിമാരുടെയും കയ്യിൽ ഏല്പിക്കപ്പെടും; അവർ അവനെ മരണത്തിനു വിധിച്ചു ജാതികൾക്കു ഏല്പിക്കും.
34 Those men will ridicule me. They will spit on me. They will (scourge me/whip me with a leaded whip.) Then they will kill me. But on the third day after that, I will become alive again!”
അവർ അവനെ പരിഹസിക്കയും തുപ്പുകയും തല്ലുകയും കൊല്ലുകയും മൂന്നു നാൾ കഴിഞ്ഞിട്ടു അവൻ ഉയിർത്തെഴുന്നേല്ക്കയും ചെയ്യും എന്നിങ്ങനെ തനിക്കു സംഭവിക്കാനുള്ളതു പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.
35 [Along the way], James and John, [who were] the two sons of Zebedee, approached Jesus and they said to him, “Teacher, please do for us what we will ask you to do!”
സെബെദിയുടെ മക്കളായ യാക്കോബും യോഹന്നാനും അവന്റെ അടുക്കൽ വന്നു അവനോടു: ഗുരോ, ഞങ്ങൾ നിന്നോടു യാചിപ്പാൻ പോകുന്നതു ഞങ്ങൾക്കു ചെയ്തുതരുവാൻ അപേക്ഷിക്കുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.
36 He said to them, “What do you want me to do for you?”
അവൻ അവരോടു: ഞാൻ നിങ്ങൾക്കു എന്തു ചെയ്തുതരുവാൻ നിങ്ങൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നു എന്നു ചോദിച്ചു.
37 They said to him, “When you [rule] gloriously, [let us rule with you]. Let one of us [sit] at your right side and one sit at your left side.”
നിന്റെ മഹത്വത്തിൽ ഞങ്ങളിൽ ഒരുത്തൻ നിന്റെ വലത്തും ഒരുത്തൻ ഇടത്തും ഇരിക്കാൻ വരം നല്കേണം എന്നു അവർ പറഞ്ഞു.
38 But Jesus said to them, “You do not understand what you are asking for.” Then he asked them, “Can you endure suffering [MTY] like I am about to suffer? Can you endure being killed [MTY] as I will be killed {people killing you as they will kill me}?”
യേശു അവരോടു: നിങ്ങൾ യാചിക്കുന്നതു ഇന്നതു എന്നു നിങ്ങൾ അറിയുന്നില്ല; ഞാൻ കുടിക്കുന്ന പാനപാത്രം കുടിപ്പാനും ഞാൻ ഏല്ക്കുന്ന സ്നാനം ഏല്പാനും നിങ്ങൾക്കു കഴിയുമോ എന്നു ചോദിച്ചതിന്നു കഴിയും എന്നു അവർ പറഞ്ഞു.
39 They said to him, “[Yes], we are able [to do that]!” Then Jesus said to them, “[It is true that] you will endure suffering [MTY] like I will suffer, and you will endure being killed as I will be killed {people killing you as they will kill me}.
യേശു അവരോടു: ഞാൻ കുടിക്കുന്ന പാനപാത്രം നിങ്ങൾ കുടിക്കയും ഞാൻ ഏല്ക്കുന്ന സ്നാനം ഏൽക്കയും ചെയ്യും നിശ്ചയം.
40 But I am not the one who chooses the ones who will sit next to me [and rule with me. God will give] those places to the ones he appoints.”
എന്റെ വലത്തും ഇടത്തും ഇരിപ്പാൻ വരം നല്കുന്നതോ എന്റേതല്ല; ആർക്കു ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നുവോ അവർക്കു കിട്ടും എന്നു പറഞ്ഞു.
41 The [other] ten [disciples later] heard about what James and John [had requested]. As a result, they were angry with them [because they also wanted to rule with Jesus in the highest positions].
അതു ശേഷം പത്തു പേരും കേട്ടിട്ടു യാക്കോബിനോടും യോഹന്നാനോടും നീരസപ്പെട്ടുതുടങ്ങി.
42 Then, after Jesus called them all together, he said to them, “You know that those who rule the non-Jews [enjoy] showing that they are powerful. You also know that officials enjoy commanding others.
യേശു അവരെ അടുക്കെ വിളിച്ചു അവരോടു: ജാതികളിൽ അധിപതികളായവർ അവരിൽ കർത്തൃത്വം ചെയ്യുന്നു; അവരിൽ മഹത്തുക്കളായവർ അവരുടെ മേൽ അധികാരം നടത്തുന്നു എന്നു നിങ്ങൾ അറിയുന്നു.
43 But do not be like them! On the contrary, all those among you who want [God to consider them] great must become [like] servants to [the rest of] you.
നിങ്ങളുടെ ഇടയിൽ അങ്ങനെ അരുതു; നിങ്ങളിൽ മഹാൻ ആകുവാൻ ഇച്ഛിക്കുന്നവൻ എല്ലാം നിങ്ങളുടെ ശുശ്രൂഷക്കാരൻ ആകേണം;
44 Furthermore, if anyone among you wants [God to consider him] to be the most important, he must [act like] a servant for the rest of you.
നിങ്ങളിൽ ഒന്നാമൻ ആകുവാൻ ഇച്ഛിക്കുന്നവൻ എല്ലാവർക്കും ദാസനാകേണം.
45 [You should imitate me]. Even though I am the one who has come from heaven, I did not come to be served {for others to serve me}. On the contrary, I came in order to serve others and to allow others to kill me, in order that my dying for people would be like a payment to rescue [many people from being punished] {[God punishing them]} [for their sins].”
മനുഷ്യപുത്രൻ ശുശ്രൂഷ ചെയ്യിപ്പാനല്ല, ശുശ്രൂഷിപ്പാനും അനേകർക്കുവേണ്ടി തന്റെ ജീവനെ മറുവിലയായി കൊടുപ്പാനും അത്രെ വന്നതു.
46 [On the way to Jerusalem, Jesus and the disciples came to Jericho town]. Afterwards, while they were leaving Jericho along with a great crowd, a blind man who habitually begged [for money] was sitting beside the road. His name was Bartimaeus and his father’s name was Timaeus.
അവർ യെരീഹോവിൽ എത്തി; പിന്നെ അവൻ ശിഷ്യന്മാരോടും വലിയ പുരുഷാരത്തോടും കൂടെ യെരീഹോവിൽ നിന്നു പുറപ്പെടുമ്പോൾ തിമായിയുടെ മകനായ ബർത്തിമായി എന്ന കുരുടനായ ഒരു ഭിക്ഷക്കാരൻ വഴിയരികെ ഇരുന്നിരുന്നു.
47 When he heard people say that Jesus from Nazareth [was passing by], he shouted, “Jesus! [You who are the Messiah] descended from [King] David, (be merciful to/help) me!”
നസറായനായ യേശു എന്നു കേട്ടിട്ടു അവൻ: ദാവീദ്പുത്രാ, യേശുവേ, എന്നോടു കരുണ തോന്നേണമേ എന്നു നിലവിളിച്ചു തുടങ്ങി.
48 Many people rebuked him and told him that he should be quiet. But he shouted even more, “[You who are the Messiah] descended from [King David], (be merciful to/help) me!”
മിണ്ടാതിരിപ്പാൻ പലരും അവനെ ശാസിച്ചിട്ടും: ദാവീദുപുത്രാ, എന്നോടു കരുണ തോന്നേണമേ എന്നു അവൻ ഏറ്റവും അധികം നിലവിളിച്ചു പറഞ്ഞു.
49 Jesus stopped and said, “Call him [to come over here]!” They summoned the blind man, saying, “Jesus is calling you! So cheer up and get up [and come]!”
അപ്പോൾ യേശു നിന്നു: അവനെ വിളിപ്പിൻ എന്നു പറഞ്ഞു. ധൈര്യപ്പെടുക, എഴുന്നേല്ക്ക, നിന്നെ വിളിക്കുന്നു എന്നു അവർ പറഞ്ഞു കുരുടനെ വിളിച്ചു.
50 He threw aside his cloak as he jumped up, and he came to Jesus.
അവൻ തന്റെ പുതപ്പു ഇട്ടും കളഞ്ഞു ചാടിയെഴുന്നേറ്റു യേശുവിന്റെ അടുക്കൽ വന്നു.
51 Jesus asked him, “What do you want me to do for you?” The blind man said to him, “Sir, I [want to be able] to see again!”
യേശു അവനോടു: ഞാൻ നിനക്കു എന്തു ചെയ്തുതരേണമെന്നു നീ ഇച്ഛിക്കുന്നു എന്നു ചോദിച്ചതിന്നു: റബ്ബൂനീ, എനിക്കു കാഴ്ച പ്രാപിക്കേണമെന്നു കുരുടൻ അവനോടു പറഞ്ഞു.
52 Jesus said to him, “[I am] healing you [because] you believed [in me]. So you may go [home]!” He could see immediately. And he went with Jesus along the road.
യേശു അവനോടു: പോക; നിന്റെ വിശ്വാസം നിന്നെ രക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു. ഉടനെ അവൻ കാഴ്ച പ്രാപിച്ചു യാത്രയിൽ അവനെ അനുഗമിച്ചു.
