Luke 2
1 About that time the Emperor Augustus commanded that ([his officials must] write down the names/[a census be taken]) of all the people who lived in countries [controlled] by the Roman [government] {that the Roman [government controlled]}, [so that the government could collect taxes from them].
அபரஞ்ச தஸ்மிந் காலே ராஜ்யஸ்ய ஸர்வ்வேஷாம்’ லோகாநாம்’ நாமாநி லேக²யிதும் அக³ஸ்தகைஸர ஆஜ்ஞாபயாமாஸ|
2 That was the first time that they (wrote down the names/took a census) in Syria [province, which included Judea district]. They did this while Quirinius was the governor of the province.
தத³நுஸாரேண குரீணியநாமநி ஸுரியாதே³ஸ²ஸ்ய ஸா²ஸகே ஸதி நாமலேக²நம்’ ப்ராரேபே⁴|
3 Every person had to go to the town where his [most famous ancestor] had lived, so that [the officials] could write down their names.
அதோ ஹேதோ ர்நாம லேகி²தும்’ ஸர்வ்வே ஜநா: ஸ்வீயம்’ ஸ்வீயம்’ நக³ரம்’ ஜக்³மு: |
4 So, because Joseph was a descendant of [King] David, he went up from Nazareth, the town in Galilee [district where he lived], to the town of Bethlehem in Judea [district]. That was the town where [King] David [grew up].
ததா³நீம்’ யூஷப்² நாம லேகி²தும்’ வாக்³த³த்தயா ஸ்வபா⁴ர்ய்யயா க³ர்ப்³ப⁴வத்யா மரியமா ஸஹ ஸ்வயம்’ தா³யூத³: ஸஜாதிவம்’ஸ² இதி காரணாத்³ கா³லீல்ப்ரதே³ஸ²ஸ்ய நாஸரத்நக³ராத்³
5 Joseph went with Mary, who [was considered] {whom [people considered]} [to be] his wife, who was now pregnant. They went so that they could put his name and Mary’s name [in the record book].
யிஹூதா³ப்ரதே³ஸ²ஸ்ய பை³த்லேஹமாக்²யம்’ தா³யூத்³நக³ரம்’ ஜகா³ம|
6 When they arrived [in Bethlehem], there was no place for them to stay in the house where travelers stay. [So they stayed in a cattle shed]. When the time for Mary to give birth arrived, she gave birth to her first son there. She wrapped him in strips of cloth and placed him in a trough where [people] put food for the animals.
அந்யச்ச தத்ர ஸ்தா²நே தயோஸ்திஷ்ட²தோ: ஸதோ ர்மரியம: ப்ரஸூதிகால உபஸ்தி²தே
ஸா தம்’ ப்ரத²மஸுதம்’ ப்ராஸோஷ்ட கிந்து தஸ்மிந் வாஸக்³ரு’ஹே ஸ்தா²நாபா⁴வாத்³ பா³லகம்’ வஸ்த்ரேண வேஷ்டயித்வா கோ³ஸா²லாயாம்’ ஸ்தா²பயாமாஸ|
8 That night, there were [some] shepherds who were taking care of their sheep [as usual] in the fields near [Bethlehem].
அநந்தரம்’ யே கியந்தோ மேஷபாலகா: ஸ்வமேஷவ்ரஜரக்ஷாயை தத்ப்ரதே³ஸே² ஸ்தி²த்வா ரஜந்யாம்’ ப்ராந்தரே ப்ரஹரிண: கர்ம்ம குர்வ்வந்தி,
9 An angel from God appeared to them. A great light (from the Lord/from God) shone on them and around them. [So] they became very afraid.
தேஷாம்’ ஸமீபம்’ பரமேஸ்²வரஸ்ய தூ³த ஆக³த்யோபதஸ்தௌ²; ததா³ சதுஷ்பார்ஸ்²வே பரமேஸ்²வரஸ்ய தேஜஸ: ப்ரகாஸி²தத்வாத் தே(அ)திஸ²ஸ²ங்கிரே|
10 But the angel said to them, “Do not be afraid! I have come to tell you good news, which will [make you] very happy! This message is for everyone [to hear].
ததா³ ஸ தூ³த உவாச மா பை⁴ஷ்ட பஸ்²யதாத்³ய தா³யூத³: புரே யுஷ்மந்நிமித்தம்’ த்ராதா ப்ரபு⁴: க்²ரீஷ்டோ(அ)ஜநிஷ்ட,
11 [The message is that] today a baby has been born in [Bethlehem, the town where King] David grew up. That baby will [eventually] save you [from the guilt of your sins]! He is the Messiah, [your] Lord!
ஸர்வ்வேஷாம்’ லோகாநாம்’ மஹாநந்த³ஜநகம் இமம்’ மங்க³லவ்ரு’த்தாந்தம்’ யுஷ்மாந் ஜ்ஞாபயாமி|
12 I will tell you how [you will recognize him] (OR, how you will know [that what I say is true]): [In Bethlehem] you will find a baby who has been wrapped {[whose mother] has wrapped him} in strips of cloth and placed in a trough where [people] put food for the animals.”
யூயம்’ (தத்ஸ்தா²நம்’ க³த்வா) வஸ்த்ரவேஷ்டிதம்’ தம்’ பா³லகம்’ கோ³ஸா²லாயாம்’ ஸ²யநம்’ த்³ரக்ஷ்யத² யுஷ்மாந் ப்ரதீத³ம்’ சிஹ்நம்’ ப⁴விஷ்யதி|
13 Suddenly a large group of angels from heaven appeared and joined the other angel. They all praised God, singing/saying,
தூ³த இமாம்’ கதா²ம்’ கதி²தவதி தத்ராகஸ்மாத் ஸ்வர்கீ³யா: ப்ரு’தநா ஆக³த்ய கதா²ம் இமாம்’ கத²யித்வேஸ்²வரஸ்ய கு³ணாநந்வவாதி³ஷு: , யதா²,
14 “May [all the angels] in the highest heaven praise God! And on the earth may the people to whom God has shown his favor have peace [with him]!”
ஸர்வ்வோர்த்³வ்வஸ்தை²ரீஸ்²வரஸ்ய மஹிமா ஸம்ப்ரகாஸ்²யதாம்’| ஸா²ந்திர்பூ⁴யாத் ப்ரு’தி²வ்யாஸ்து ஸந்தோஷஸ்²ச நராந் ப்ரதி||
15 After the angels left them [and returned] to heaven, the shepherds said to each other, “Let’s go to Bethlehem to see this [wonderful] thing that has happened, which (the Lord/God) has told us about!”
தத: பரம்’ தேஷாம்’ ஸந்நிதே⁴ ர்தூ³தக³ணே ஸ்வர்க³ம்’ க³தே மேஷபாலகா: பரஸ்பரம் அவேசந் ஆக³ச்ச²த ப்ரபு⁴: பரமேஸ்²வரோ யாம்’ க⁴டநாம்’ ஜ்ஞாபிதவாந் தஸ்யா யாத²ர்யம்’ ஜ்ஞாதும்’ வயமது⁴நா பை³த்லேஹம்புரம்’ யாம: |
16 So they went quickly. They found the [place where] Mary and Joseph [were staying], and [they saw] the baby lying in the trough where [people] put food for the animals.
பஸ்²சாத் தே தூர்ணம்’ வ்ரஜித்வா மரியமம்’ யூஷப²ம்’ கோ³ஸா²லாயாம்’ ஸ²யநம்’ பா³லகஞ்ச த³த்³ரு’ஸு²: |
17 Then they told [Mary and Joseph and others] what had been told them {what [the angel] had told them} about this child.
இத்த²ம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா பா³லகஸ்யார்தே² ப்ரோக்தாம்’ ஸர்வ்வகதா²ம்’ தே ப்ராசாரயாஞ்சக்ரு: |
18 Everyone who heard what was said by the shepherds {what the shepherds said} to them was amazed.
ததோ யே லோகா மேஷரக்ஷகாணாம்’ வத³நேப்⁴யஸ்தாம்’ வார்த்தாம்’ ஸு²ஸ்²ருவுஸ்தே மஹாஸ்²சர்ய்யம்’ மேநிரே|
19 But Mary [did not talk to others about what the angels said]; she just kept thinking very much about it.
கிந்து மரியம் ஏதத்ஸர்வ்வக⁴டநாநாம்’ தாத்பர்ய்யம்’ விவிச்ய மநஸி ஸ்தா²பயாமாஸ|
20 The shepherds returned [to their sheep]. They kept praising God very much for all the things that they had heard and seen, [because] everything [happened] exactly like [the angels] told them.
தத்பஸ்²சாத்³ தூ³தவிஜ்ஞப்தாநுரூபம்’ ஸ்²ருத்வா த்³ரு’ஷ்ட்வா ச மேஷபாலகா ஈஸ்²வரஸ்ய கு³ணாநுவாத³ம்’ த⁴ந்யவாத³ஞ்ச குர்வ்வாணா: பராவ்ரு’த்ய யயு: |
21 Seven days later, when [the priests] circumcised the baby, [his parents] named him Jesus. That was the name that [they were told by] the angel {the angel [told them]} [to] give him before Mary became pregnant.
அத² பா³லகஸ்ய த்வக்சே²த³நகாலே(அ)ஷ்டமதி³வஸே ஸமுபஸ்தி²தே தஸ்ய க³ர்ப்³ப⁴ஸ்தி²தே: புர்வ்வம்’ ஸ்வர்கீ³யதூ³தோ யதா²ஜ்ஞாபயத் தத³நுரூபம்’ தே தந்நாமதே⁴யம்’ யீஸு²ரிதி சக்ரிரே|
22 It had been written by Moses {Moses had written} [long ago] in a law that God gave him, that when a woman gave birth to her first son, the parents had to take him [to the Temple] in Jerusalem in order that they might dedicate him (to the Lord/to God). So when the time came for them to do those rituals so that [God would consider] them pure again, Mary and Joseph took Jesus there.
தத: பரம்’ மூஸாலிகி²தவ்யவஸ்தா²யா அநுஸாரேண மரியம: ஸு²சித்வகால உபஸ்தி²தே,
"ப்ரத²மஜ: ஸர்வ்வ: புருஷஸந்தாந: பரமேஸ்²வரே ஸமர்ப்யதாம்’," இதி பரமேஸ்²வரஸ்ய வ்யவஸ்த²யா
24 God had commanded in his laws that if the first child [of a couple] was a boy, his parents should offer as a sacrifice to God two turtledoves or two young pigeons. [So Joseph and Mary gave the priest two birds so he could offer them].
யீஸு²ம்’ பரமேஸ்²வரே ஸமர்பயிதும் ஸா²ஸ்த்ரீயவித்⁴யுக்தம்’ கபோதத்³வயம்’ பாராவதஸா²வகத்³வயம்’ வா ப³லிம்’ தா³தும்’ தே தம்’ க்³ரு’ஹீத்வா யிரூஸா²லமம் ஆயயு: |
25 At that time there was an [old] man in Jerusalem whose name was Simeon. He habitually did what was pleasing to God and he obeyed God’s laws. The Holy Spirit was [directing] him as he was waiting for [God] [MTY] [to] encourage the Israeli [people by sending the Messiah].
யிரூஸா²லம்புரநிவாஸீ ஸி²மியோந்நாமா தா⁴ர்ம்மிக ஏக ஆஸீத் ஸ இஸ்ராயேல: ஸாந்த்வநாமபேக்ஷ்ய தஸ்தௌ² கிஞ்ச பவித்ர ஆத்மா தஸ்மிந்நாவிர்பூ⁴த: |
26 It was [previously] revealed by the Holy Spirit {The Holy Spirit [previously] revealed} to him that he would see God’s [promised] Messiah before he died.
அபரம்’ ப்ரபு⁴ணா பரமேஸ்²வரேணாபி⁴ஷிக்தே த்ராதரி த்வயா ந த்³ரு’ஷ்டே த்வம்’ ந மரிஷ்யஸீதி வாக்யம்’ பவித்ரேண ஆத்மநா தஸ்ம ப்ராகத்²யத|
27 When Joseph and Mary brought their baby Jesus [to the Temple] in order to perform the rituals that [God had commanded] in his laws, the Spirit led Simeon to enter the Temple [courtyard, and revealed to him that Jesus was the Messiah].
அபரஞ்ச யதா³ யீஸோ²: பிதா மாதா ச தத³ர்த²ம்’ வ்யவஸ்தா²நுரூபம்’ கர்ம்ம கர்த்தும்’ தம்’ மந்தி³ரம் ஆநிந்யதுஸ்ததா³
28 So he took Jesus up in his arms and praised God, saying,
ஸி²மியோந் ஆத்மந ஆகர்ஷணேந மந்தி³ரமாக³த்ய தம்’ க்ரோடே³ நிதா⁴ய ஈஸ்²வரஸ்ய த⁴ந்யவாத³ம்’ க்ரு’த்வா கத²யாமாஸ, யதா²,
29 Lord, you promised me that I would see the one [MTY] who would enable you to save people of all people-groups from the guilt of their sins. He will be [MET] like a light that will reveal your truth to non-Jews, and he will cause people to think highly of your people, the Israeli people. Since I [SYN] have now seen this one that you promised to send, now let me die peacefully.
ஹே ப்ரபோ⁴ தவ தா³ஸோயம்’ நிஜவாக்யாநுஸாரத: | இதா³நீந்து ஸகல்யாணோ ப⁴வதா ஸம்’விஸ்ரு’ஜ்யதாம்|
யத: ஸகலதே³ஸ²ஸ்ய தீ³ப்தயே தீ³ப்திரூபகம்’|
இஸ்ராயேலீயலோகஸ்ய மஹாகௌ³ரவரூபகம்’|
யம்’ த்ராயகம்’ ஜநாநாந்து ஸம்முகே² த்வமஜீஜந: | ஸஏவ வித்³யதே(அ)ஸ்மாகம்’ த்⁴ரவம்’ நயநநகோ³சரே||
33 His parents marveled about what [Simeon] said about [Jesus]. Then Simeon blessed them, and said to Mary,
ததா³நீம்’ தேநோக்தா ஏதா: ஸகலா: கதா²: ஸ்²ருத்வா தஸ்ய மாதா யூஷப்² ச விஸ்மயம்’ மேநாதே|
34 “Note what I say: [God] has determined that because of this child, many Israeli people will [turn away from God], and many others will turn to God [MET]. Although he will be like a sign [MET] [to warn people], [many] people will oppose him.
தத: பரம்’ ஸி²மியோந் தேப்⁴ய ஆஸி²ஷம்’ த³த்த்வா தந்மாதரம்’ மரியமம் உவாச, பஸ்²ய இஸ்ராயேலோ வம்’ஸ²மத்⁴யே ப³ஹூநாம்’ பாதநாயோத்தா²பநாய ச ததா² விரோத⁴பாத்ரம்’ ப⁴விதும்’, ப³ஹூநாம்’ கு³ப்தமநோக³தாநாம்’ ப்ரகடீகரணாய பா³லகோயம்’ நியுக்தோஸ்தி|
35 As a result, the [evil] thoughts of many people will be made evident {he will reveal the [evil] thoughts of many people}. [Furthermore, the cruel things that they will do to him] [MET] [will be like] a sword that will pierce your (soul/inner being).”
தஸ்மாத் தவாபி ப்ராணா: ஸூ²லேந வ்யத்ஸ்யந்தே|
36 There was also [in the Temple courtyard] a very old woman named Anna. She was a prophetess. Her father Phanuel was a member of the tribe of Asher. After she had been married seven years, her husband died.
அபரஞ்ச ஆஸே²ரஸ்ய வம்’ஸீ²யபி²நூயேலோ து³ஹிதா ஹந்நாக்²யா அதிஜரதீ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³ந்யேகா யா விவாஹாத் பரம்’ ஸப்த வத்ஸராந் பத்யா ஸஹ ந்யவஸத் ததோ வித⁴வா பூ⁴த்வா சதுரஸீ²திவர்ஷவய: பர்ய்யநதம்’
37 After that, she lived until she was 84 years old, and she was still a widow. She stayed in the Temple [area] all the time, night and day, worshipping God. She often (abstained from food/fasted) as she prayed.
மந்தி³ரே ஸ்தி²த்வா ப்ரார்த²நோபவாஸைர்தி³வாநிஸ²ம் ஈஸ்²வரம் அஸேவத ஸாபி ஸ்த்ரீ தஸ்மிந் ஸமயே மந்தி³ரமாக³த்ய
38 [While Joseph and Mary and the baby were] still [in the Temple, Anna came to them. She thanked God for the baby]. Then she spoke about Jesus to many people who were expecting [God to send the Messiah] [MTY] to set [the people of] [MTY] Jerusalem free [from their enemies].
பரமேஸ்²வரஸ்ய த⁴ந்யவாத³ம்’ சகார, யிரூஸா²லம்புரவாஸிநோ யாவந்தோ லோகா முக்திமபேக்ஷ்ய ஸ்தி²தாஸ்தாந் யீஸோ²ர்வ்ரு’த்தாந்தம்’ ஜ்ஞாபயாமாஸ|
39 After Joseph and Mary had finished performing the rituals that (the Lord/God) required [the parents of a first son] to perform, they returned to their own town, Nazareth, in Galilee [district].
இத்த²ம்’ பரமேஸ்²வரஸ்ய வ்யவஸ்தா²நுஸாரேண ஸர்வ்வேஷு கர்ம்மஸு க்ரு’தேஷு தௌ புநஸ்²ச கா³லீலோ நாஸரத்நாமகம்’ நிஜநக³ரம்’ ப்ரதஸ்தா²தே|
40 As Jesus grew up, he became strong and very wise, and God was very pleased with him.
தத்பஸ்²சாத்³ பா³லக: ஸ²ரீரேண வ்ரு’த்³தி⁴மேத்ய ஜ்ஞாநேந பரிபூர்ண ஆத்மநா ஸ²க்திமாம்’ஸ்²ச ப⁴விதுமாரேபே⁴ ததா² தஸ்மிந் ஈஸ்²வராநுக்³ரஹோ ப³பூ⁴வ|
41 Every year Jesus’ parents went to Jerusalem to [celebrate] the Passover festival.
தஸ்ய பிதா மாதா ச ப்ரதிவர்ஷம்’ நிஸ்தாரோத்ஸவஸமயே யிரூஸா²லமம் அக³ச்ச²தாம்|
42 So when Jesus was twelve years old, they went up [to Jerusalem] as they always did.
அபரஞ்ச யீஸௌ² த்³வாத³ஸ²வர்ஷவயஸ்கே ஸதி தௌ பர்வ்வஸமயஸ்ய ரீத்யநுஸாரேண யிரூஸா²லமம்’ க³த்வா
43 When the celebration ended, his parents started to return home, but Jesus stayed in Jerusalem. [His parents] did not realize that [Jesus stayed there].
பார்வ்வணம்’ ஸம்பாத்³ய புநரபி வ்யாகு⁴ய்ய யாத: கிந்து யீஸு²ர்பா³லகோ யிரூஸா²லமி திஷ்ட²தி| யூஷப்² தந்மாதா ச தத்³ அவிதி³த்வா
44 They thought that he was with the other people who were traveling with them. They walked all day. Then they started to look for him among their relatives and friends.
ஸ ஸங்கி³பி⁴: ஸஹ வித்³யத ஏதச்ச பு³த்³வ்வா தி³நைகக³ம்யமார்க³ம்’ ஜக்³மது: | கிந்து ஸே²ஷே ஜ்ஞாதிப³ந்தூ⁴நாம்’ ஸமீபே ம்ரு’க³யித்வா தது³த்³தே³ஸ²மப்ராப்ய
45 They did not find him, so they returned to Jerusalem to search for him.
தௌ புநரபி யிரூஸா²லமம் பராவ்ரு’த்யாக³த்ய தம்’ ம்ரு’க³யாஞ்சக்ரது: |
46 Two days later, they found him. He was in the Temple [courtyard], sitting with the [Jewish] religious teachers. He was listening to what they said, and he was asking them questions.
அத² தி³நத்ரயாத் பரம்’ பண்டி³தாநாம்’ மத்⁴யே தேஷாம்’ கதா²: ஸ்²ரு’ண்வந் தத்த்வம்’ ப்ரு’ச்ச²ம்’ஸ்²ச மந்தி³ரே ஸமுபவிஷ்ட: ஸ தாப்⁴யாம்’ த்³ரு’ஷ்ட: |
47 Everyone who heard what he [said] was amazed at how much he understood and [how well] he answered [the questions that the teachers asked].
ததா³ தஸ்ய பு³த்³த்⁴யா ப்ரத்யுத்தரைஸ்²ச ஸர்வ்வே ஸ்²ரோதாரோ விஸ்மயமாபத்³யந்தே|
48 When his parents saw him, they were very surprised. His mother said to him, “My son, why have you done this to us? Your father and I have been very worried as we [(exc)] have been searching for you!”
தாத்³ரு’ஸ²ம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா தஸ்ய ஜநகோ ஜநநீ ச சமச்சக்ரது: கிஞ்ச தஸ்ய மாதா தமவத³த், ஹே புத்ர, கத²மாவாம்’ ப்ரதீத்த²ம்’ ஸமாசரஸ்த்வம்? பஸ்²ய தவ பிதாஹஞ்ச ஸோ²காகுலௌ ஸந்தௌ த்வாமந்விச்சா²வ: ஸ்ம|
49 He said to them, [speaking about the Temple being God his Father’s house], “(I am surprised that you [(dl)] did [not know] where to find me!/Why did you [not know] where to find me?) [RHQ] (You [(dl)] should have known that it was necessary for me to be in my Father’s house!/Did you not know that it was necessary for me to be in my Father’s house?) [RHQ]”
தத: ஸோவத³த் குதோ மாம் அந்வைச்ச²தம்’? பிதுர்க்³ரு’ஹே மயா ஸ்தா²தவ்யம் ஏதத் கிம்’ யுவாப்⁴யாம்’ ந ஜ்ஞாயதே?
50 But they did not understand [the meaning of] what he said to them.
கிந்து தௌ தஸ்யைதத்³வாக்யஸ்ய தாத்பர்ய்யம்’ போ³த்³து⁴ம்’ நாஸ²க்நுதாம்’|
51 Then he returned with them down to Nazareth. He always obeyed them. But his mother kept thinking about all those things.
தத: பரம்’ ஸ தாப்⁴யாம்’ ஸஹ நாஸரதம்’ க³த்வா தயோர்வஸீ²பூ⁴தஸ்தஸ்தௌ² கிந்து ஸர்வ்வா ஏதா: கதா²ஸ்தஸ்ய மாதா மநஸி ஸ்தா²பயாமாஸ|
52 [As the years passed], Jesus continued to become wiser and he grew taller. God and people continued to approve of him more and more.
அத² யீஸோ² ர்பு³த்³தி⁴: ஸ²ரீரஞ்ச ததா² தஸ்மிந் ஈஸ்²வரஸ்ய மாநவாநாஞ்சாநுக்³ரஹோ வர்த்³தி⁴தும் ஆரேபே⁴|
