Lamentations 5
1 Yahweh, think about what has happened to us. See that we have been disgraced.
Iyong alalahanin, Yahweh, kung ano ang nangyari sa amin. Masdan at tingnan ang aming kahihiyan.
2 Foreigners have seized our property, [and now] they live in our homes.
Ibinigay sa mga dayuhan ang aming mana; ang aming mga tahanan sa mga dayuhan.
3 [Our enemies] have killed our fathers; they caused our mothers to become widows.
Naging mga ulila kami, sapagkat wala na kaming mga ama, at katulad ng mga balo ang aming mga ina.
4 [Now] we are required to pay for water to drink, and we must pay [a lot of money] for firewood.
Nagkakahalaga ng pilak ang tubig na aming iinumin, at ipinagbibili sa amin ang aming sariling kahoy.
5 [It is as though] those who pursue us are at our heels; we are exhausted, but they do not allow us to rest.
Hinahabol kami ng aming mga kaaway; sila ay napakalapit na humihinga na sa aming mga leeg. Pagod na kami; wala ng kapahingahan para sa amin.
6 In order to get enough food [to remain alive], we went to Egypt and Assyria and offered to work [for the people there].
Iniaabot namin ang aming mga kamay sa mga taga-Egipto at mga taga-Asiria upang mabusog sa pagkain.
7 Our ancestors sinned, and now they are dead, but we are being punished for the sins that they committed.
Nagkasala ang aming mga ama; wala na sila, at pinasan namin ang kanilang mga kasalanan.
8 [Officials from Babylon] who were [previously] slaves [now] rule over us, and there is no one who can rescue us from their power.
Pinamunuan kami ng mga alipin, at wala ni isang makapagligtas sa amin sa kanilang mga kamay.
9 When we roam around in the desert searching for food, we are in danger of being killed, because people there kill strangers with their swords.
Inilagay namin sa panganib ang aming mga buhay upang kunin ang aming mga tinapay sa pagharap sa mga espada sa ilang.
10 Our skin has become hot like [SIM] an oven, and we have a very high fever because we are extremely hungry.
Tulad ng isang hurno ang aming mga balat, nasunog mula sa init ng pagkagutom.
11 [Our enemies] have raped the women in Jerusalem, [and they have done that to] the young women in [all] the towns of Judea.
Pinagsamantalahan nila ang mga kababaihan sa Zion, ang mga birhen sa mga lungsod ng Juda.
12 [Our enemies] have hanged our leaders, and they do not respect our elders.
Ibinitin nila ang mga prinsipe sa pamamagitan ng sarili nilang mga kamay, at hindi nila iginagalang ang mga nakatatanda.
13 They force our young men to grind [flour] with millstones, and boys stagger while they [are forced to] carry [heavy] loads of firewood.
Dinala nila ang mga masisiglang na kalalakihan sa gilingan, at ang mga susuray-suray na binata sa ilalim ng mga puno ng kahoy.
14 [Our] elders no longer sit at the city gates [to make important decisions]; the young men no longer play their musical [instruments].
Tinanggal nila ang mga nakatatanda sa tarangkahan sa lungsod at ang masisiglang kalalakihan mula sa kanilang tugtugin.
15 We [SYN] are no longer joyful; instead of dancing [joyfully], we now mourn.
Tumigil ang kagalakan ng aming mga puso; napalitan ng pagluluksa ang aming pagsasayaw.
16 The wreaths [of flowers] have fallen off our heads. Terrible things have happened to us because of the sins that we committed.
Nahulog ang korona mula sa aming mga ulo! sa aba namin! Sapagkat nangagkasala kami.
17 We [SYN] are tired and discouraged [IDM], and we cannot see well because our eyes are [full of tears].
Nagkasakit ang aming mga puso, at lumabo ang aming mga mata,
18 Jerusalem is [completely] deserted, and jackals/wolves prowl around it.
dahil gumagala ang mga asong gubat sa Bundok ng Zion na iniwanan.
19 But Yahweh, you rule forever! You continue to rule [MTY] from one generation to the next generation.
Ngunit ikaw si Yahweh, maghari ka magpakailanman, at ang iyong luklukan ay mula sa sali't salinlahi.
20 [So] why [RHQ] have you forgotten us? Why [RHQ] have you abandoned us for a very long time?
Bakit mo kami kakalimutan ng magpakailanman? Pababayaan mo ba kami ng napakatagal?
21 [Please] enable us to return to you, and enable us to prosper [MTY] as we did previously.
Panumbalikin mo kami sa iyo, Yahweh at magsisisi kami. Papanumbalikin mo ang aming mga araw gaya nang unang panahon,
22 Please do that, because we hope that [RHQ] you have not rejected us forever and that [RHQ] you do not continue to be extremely angry with us!
maliban na lamang kung kami ay tunay na tinanggihan at labis ang iyong galit sa amin.
