Lamentations 5
1 Yahweh, think about what has happened to us. See that we have been disgraced.
Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.
2 Foreigners have seized our property, [and now] they live in our homes.
Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.
3 [Our enemies] have killed our fathers; they caused our mothers to become widows.
Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.
4 [Now] we are required to pay for water to drink, and we must pay [a lot of money] for firewood.
Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.
5 [It is as though] those who pursue us are at our heels; we are exhausted, but they do not allow us to rest.
Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.
6 In order to get enough food [to remain alive], we went to Egypt and Assyria and offered to work [for the people there].
Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.
7 Our ancestors sinned, and now they are dead, but we are being punished for the sins that they committed.
Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.
8 [Officials from Babylon] who were [previously] slaves [now] rule over us, and there is no one who can rescue us from their power.
Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.
9 When we roam around in the desert searching for food, we are in danger of being killed, because people there kill strangers with their swords.
Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.
10 Our skin has become hot like [SIM] an oven, and we have a very high fever because we are extremely hungry.
Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.
11 [Our enemies] have raped the women in Jerusalem, [and they have done that to] the young women in [all] the towns of Judea.
Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.
12 [Our enemies] have hanged our leaders, and they do not respect our elders.
Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.
13 They force our young men to grind [flour] with millstones, and boys stagger while they [are forced to] carry [heavy] loads of firewood.
Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.
14 [Our] elders no longer sit at the city gates [to make important decisions]; the young men no longer play their musical [instruments].
Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.
15 We [SYN] are no longer joyful; instead of dancing [joyfully], we now mourn.
Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.
16 The wreaths [of flowers] have fallen off our heads. Terrible things have happened to us because of the sins that we committed.
Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.
17 We [SYN] are tired and discouraged [IDM], and we cannot see well because our eyes are [full of tears].
Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;
18 Jerusalem is [completely] deserted, and jackals/wolves prowl around it.
Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.
19 But Yahweh, you rule forever! You continue to rule [MTY] from one generation to the next generation.
Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.
20 [So] why [RHQ] have you forgotten us? Why [RHQ] have you abandoned us for a very long time?
Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?
21 [Please] enable us to return to you, and enable us to prosper [MTY] as we did previously.
Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.
22 Please do that, because we hope that [RHQ] you have not rejected us forever and that [RHQ] you do not continue to be extremely angry with us!
Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.
