Lamentations 2
1 Yahweh was extremely angry [with us]; as a result, [it was as though] [MET] he covered Jerusalem with a dark cloud. Previously it was a beautiful/glorious city, but he has caused it to become a ruins. At the time he punished [MET] Israel, he [even] abandoned his temple [MET] [in Jerusalem].
Tungod sa dakong kasuko sa Ginoo iyang gitakloban ug itom nga panganod ang mga anak nga babaye sa Zion! Gilumpag niya ang katahom sa Israel gikan sa langit paingon sa yuta; gisalikway niya ang iyang kaugalingong tumbanan sa adlaw sa iyang kasuko.
2 Yahweh destroyed the homes of [the people of] [PRS] Judah; he did not act mercifully. Because he was very angry, he broke down the fortresses of Judah. He has caused our kingdom and our rulers to become disgraced, and he has gotten rid of them.
Gilamoy sa Ginoo ug wala niya kaloy-i ang mga lungsod ni Jacob. Gilabay niya ang kusgan nga mga siyudad sa anak nga babaye sa Juda tungod sa iyang kapungot; gipukan niya sila unya gikuhaag dungog ug gipakaulawan niya ang gingharian ug ang iyang mga prinsipe.
3 Because he was extremely angry, he has caused Israel to not be powerful [MET] any more. He has refused to assist us when our enemies attacked us. He has destroyed Israel like [SIM] a raging fire destroys everything.
Uban sa kabangis sa iyang kasuko iyang giwagtang ang tanang kusog sa Israel. Gibawi niya ang iyang tuong kamot ngadto kanila atubangan sa kaaway. Gisunog niya si Jacob sama sa nagdilaab nga kalayo nga nipukan sa tanang mga butang libot niini.
4 He bent his bow [to prepare to shoot us, his people], as though we were his enemies. He [prepared to] kill the people whom we love the most [MET], members of our own families. He is extremely angry [MTY] with us people of Jerusalem; his anger is like [SIM] a fire.
Gipana kita niya sama sa iyang kaaway. Mitindog siya sa nahimutangan sa gubat ingon nga kaaway, ug ang iyang kamot andam na sa pagpatay. Gipangpatay niya ang tanang mga tawo nga mahinungdanon kaayo sa panan-aw. Gibubo niya ang iyang kasuko sama sa kalayo diha sa tolda sa anak nga babaye sa Zion.
5 Yahweh has become like an enemy to [us] Israelis; he has destroyed our palaces and caused our fortresses to become ruins. He has gotten rid of many people in Jerusalem, and caused us to mourn and weep [for those who were killed].
Nahimong sama sa kaaway ang Ginoo. Gilamoy niya ang Israel. Gilamoy niya ang tanan niyang mga palasyo; giguba niya ang ilang mga salipdanan. Gidugangan niya ang ilang mga pagbakho ug ang ilang pagbangotan sulod sa anak nga babaye sa Juda.
6 He has caused his temple to be smashed [as easily] as [SIM] if it was a shelter in a garden. He has caused [us, his people], to forget all our sacred festivals and Sabbath days. He has caused [our] kings and priests to be rejected because he was extremely angry with them.
Gisulong niya ang iyang tabernakulo nga daw usa ka lamang kini ka payag sa tanaman. Giguba niya ang dapit sa hilom nga tigomanan. Si Yahweh ang hinungdan nganong nakalimtan sa mga taga Zion ang hilom nga panagtigom ug ang Igpapahulay, tungod kay gisalikway niya ang hari ug pari diha sa kalagot sa iyang kasuko.
7 Yahweh has rejected his own altar and abandoned his temple. He has allowed [our] enemies to tear down the walls of [our temple and] our palaces. They shout [victoriously] in the temple of Yahweh, like we [previously shouted] during our sacred festivals.
Gisalikway sa Ginoo ang iyang halaran; wala niya gihatagan ug bili ang balaan niya nga puluy-anan. Gihatag niya ang mga pader sa iyang mga palasyo ngadto sa kamot sa kaaway. Nanagsinggit sila sa kadaogan diha sa balay ni Yahweh, sa adlaw sa hilom nga panagtigom.
8 Yahweh was determined to cause the walls of our city [MTY] to be torn down. [It was as though] he measured the walls and [then he completely] destroyed [MTY] them. [It was as though] he caused the towers and walls to lament/weep, [because they were now ruins].
Nakahukom na gayod si Yahweh sa pagbungkag sa pader sa anak nga babaye sa Zion. Gibinat niya ang sukdanan ug wala niya pugngi ang iyang kamot gikan sa pagbungkag sa pader. Gipahuyang niya ang mga pader ug gipasubo niya kini.
9 The city gates have collapsed; the bars that fastened the gates shut have been smashed. The king and his officials have [been forced to] go to other countries. No longer does anyone teach the people the laws [that God gave to Moses]. The prophets do not receive any visions [because] Yahweh does not give them any.
Nalumpag ang iyang mga ganghaan ngadto sa yuta; gibungkag ug gibali niya ang mga rehas sa ganghaan. Ang iyang hari ug ang iyang mga prinsipe uban na sa mga Gentil, diin wala nay balaod ni Moises. Bisan ang iyang mga propeta dili na makakita ug panan-awon gikan kang Yahweh.
10 The old men of Jerusalem [MTY] sit on the ground, and they say nothing. They wear rough sackcloth and throw dust on their heads [to show that they are sad]. The young girls of Jerusalem bow down [sorrowfully], their faces touching the ground.
Nanaglingkod sa yuta ang mga katigulangan sa anak nga babaye sa Zion ug nagsubo sila sa hilom. Giwisik-wisikan nila ug abog ang ilang mga ulo; ug nagsul-ob sila ug sako. Miyukbo sa yuta ang mga ulay sa Jerusalem.
11 My eyes are very tired because of my tears; I am very grieved in my soul. Because [very many of] my people have been killed, I grieve and am exhausted. [Even] children and babies are fainting [and dying] in the streets [because they have no food].
Miundang na sa pagtulo ang akong mga luha; pula na kaayo ang akong mga mata; anaa sa kasakit ang akong kinasuloran nga bahin. Nilugwa ngadto sa yuta ang akong atay tungod sa pagkadugmok sa mga anak nga babaye sa akong katawhan, tungod kay wala nay kusog ang mga bata ug ang mga masuso nga anaa sa mga dalan sa mga baryo.
12 They cry out to their mothers, “We need [RHQ] something to eat and drink!” They faint like wounded men in the streets of the city. They slowly die in the arms of their mothers.
Nangutana sila sa ilang mga inahan, “Hain man ang tinapay ug bino?” nangakuyapan sila sama sa mga tawong samdan sa mga dalan sa siyudad, nangabugto ang ilang mga kinabuhi diha sa sabakan sa ilang mga inahan.
13 You people of Jerusalem [MTY, DOU], (what can I/there is nothing that I can) say [to help you]. No people have [RHQ] suffered like you are suffering; I do not know what I can do to comfort you. The disaster [MET] that you have experienced is as great as the ocean is deep; there is no one [RHQ] who can restore your [city].
Unsa man ang akong ikasulti kanimo, anak nga babaye sa Jerusalem? Unsa man ang akong ikatandi kanimo aron makahupay kanimo, ulay nga anak nga babaye sa Zion? Ang imong pagkalumpag daw sama kalapad sa dagat. Kinsa man ang makaayo kanimo?
14 The prophets among you claimed that they had seen visions [from Yahweh], but what they said was false and worthless. They did not save you from being (exiled/forced to go to other countries), because they did not proclaim that you had sinned. Instead, the messages that they gave you deceived you [because] they were not true.
Malimbongon ug binuang ang mga panan-awon nga nakita sa imong mga propeta alang kanimo. Wala nila gipadayag kanimo ang imong mga kasal-anan aron ipasig-uli ang imong bahandi, apan nagtudlo hinuon sila ug mga panlimbong ug mga pangtintal alang kanimo.
15 All those who pass by you make fun of [IDM] you; they shake their heads and they hiss/sneer at you. [They say], “Is this that great city of Jerusalem? Is it the city that was the most beautiful city in the world, the city that caused all [the people on] the earth to be joyful?”
Kadtong tanan nga milabay sa dalan namakpak sa ilang mga kamot diha kanimo. Nagpanlingo sila sa ilang mga ulo batok sa anak nga babaye sa Jerusalem ug nag-ingon, “Mao ba kini ang siyudad nga ilang gitawag, 'Ang Kahingpit sa Pagkamaanyag,' 'Ang Kalipay sa Tibuok Kalibotan?'”
16 [Now] all our enemies scoff [IDM] at you; they hiss/sneer [at you] and gnash their teeth [to show that they hate you]. They say, “We have destroyed them! This is what we longed/waited for, and now it has happened!”
Ang tanan nimong mga kaaway nagbuka sa ilang mga baba aron sa pagbiay-biay kanimo. Nanaghoy ug nagpangagot sila sa ilang mga ngipon; nga nag-ingon, “Gilamoy na namo siya! Mao na gayod kini ang adlaw nga among gipaabot! Nakaplagan na namo kini! Nakita na namo kini!”
17 Yahweh has done what he planned; long ago he threatened to destroy you, and [now] he has done it. He has destroyed [your city] without acting mercifully [toward you]; he has enabled your enemies to he happy about defeating you; he has enabled your enemies to [continually] become stronger.
Nabuhat na ni Yahweh kung unsa ang iyang hukom. Natuman na niya ang iyang pulong nga gimantala niya kaniadto. Iyang gilaglag; wala siya mipakita ug kaluoy, kay gitugot man niya nga magmaya ang imong mga kaaway batok kanimo; gidugangan niya ang kusog sa imong mga kaaway.
18 I wish/desire that the walls of Jerusalem [APO] would cry out to Yahweh! You people of Jerusalem [MET], Cry day and night! Let your tears flow like rivers. Do not stop grieving; do not stop crying.
Naninggit ang ilang mga kasing-kasing ngadto sa Ginoo, “Mga pader sa anak nga babaye sa Zion, patuloa nga daw sama sa suba ang mga luha matag-adlaw ug gabii. Ayaw paundanga ang imong kaugalingon. Ayaw hunonga ang imong paghilak.
19 Get up [every] night and cry out; tell Yahweh what you are feeling. Raise your arms to plead to him to act mercifully to prevent our children from dying; they are fainting on the street corners because they have no food to eat.
Tindog ug hilak matag gabii; gikan sa pagsugod sa kagabhion ibubo daw sama sa tubig ang imong kasing-kasing ngadto sa atubangan sa Ginoo. Ibayaw ang imong mga kamot ngadto sa Ginoo alang sa kinabuhi sa imong mga kabataan nga nanghigda sa kaluya uban sa kagutom diha sa kadalanan.”
20 Yahweh, look, and think [about it]! Have you ever [RHQ] caused people to suffer like this before? [It is certainly not right that] [RHQ] women are eating the flesh of their own children, the children whom they have always taken care of! [It is not right that] [RHQ] priests and prophets are being killed in your own temple!
Tan-awa, Yahweh, ug hatagi ug pagtagad kadtong mga tawo nga hilabihan nimong gipaantos. Kinahanglan bang kan-on sa mga kababayin-an ang ilang kaugalingong bunga, ang mga anak nga ilang giatiman? Kinahanglan bang ihawon ang pari ug ang propeta sulod sa balaang puluy-anan sa Ginoo?
21 [The corpses of] people of all ages lie in the streets; [there are even corpses of] young men and young women who have been killed by [our enemies’] swords. Because you were very angry, you caused them to be killed; you have slaughtered them without pitying them [at all].
Nagbuy-od sa kadalanan ang mga tigulang ug mga batan-on. Nangamatay ang akong mga ulay ug ang akong kusgan nga mga kalalakin-an pinaagi sa espada. Gipatay nimo sila sa adlaw sa imong kapungot; gipatay mo sila sa bangis nga pamaagi ug wala ka mipakita ug kaluoy.
22 You summoned our enemies to attack us from every direction, as though you were calling/inviting them to come to a feast. At that time when [you showed that] you were very angry, no one escaped. Our enemies murdered [our little children, ] ones whom we took care of and reared/brought up.
Imong gipatawag ang tanan kong mga kaaway palibot diha sa adlaw sa hilom nga panagtigom; walay nakaikyas, ug walay nagpabilin nga buhi sa adlaw sa kapungot ni Yahweh. Gitapos sa akong mga kaaway ang tanan nakong giatiman ug gipadako.
