Job 4
1 Then Eliphaz, from Teman, replied to Job. He said,
Tedy odpowiedział Elifas Temańczyk, i rzekł:
2 “Will you please let me say something to you? I am not [RHQ] able to remain silent [any longer].
Jeźli będziemy mówili z tobą, nie będzie ci to przykro? Ale któż się może od mówienia zatrzymać?
3 In the past, you have instructed/taught many people, and you have encouraged those who were weak.
Otoś ich wiele uczył, i ręceś mdłe potwierdzał.
4 By what you said, you have helped those who (needed spiritual help/almost quit trusting in God) [MET], and you have enabled them to become spiritually strong again [MET].
Upadającego wspierały mowy twoje, a kolana zemdlone posilałeś.
5 But now, when you experience disasters, you become discouraged. The disasters hit you, and you are stunned.
A teraz, gdy to na cię przyszło, niecierpliwie znosisz, a iż cię dotknęło, trwożysz sobą.
6 You revere God; (does that not cause you to trust [in him]?/that should cause you to trust [in him].) [RHQ] If you were guiltless, you would [RHQ] be confident that [God] would not [have allowed] these disasters [to] happen to you!
Azaż pobożność twoja nie była ufnością twoją, a uprzejmość spraw twoich oczekiwaniem twojem?
7 Think about this: Do innocent people die [while they are still young] [RHQ]? Does God get rid of godly people [RHQ]? [No!]
Wspomnij proszę, kto kiedy niewinny zginął? albo gdzieby ludzie szczerzy zniszczeli?
8 What I have experienced is this: [Just as] [MET] farmers who plant bad [seeds] do not harvest good [crops], [just as those who start] trouble for others, later bring trouble on themselves.
Jakom widał, że ci, którzy orali złość, i rozsiewali przewrotność, toż też zasię żęli.
9 They die when God angrily blows his breath on them, when he is very angry with them.
Bo tchnieniem Bożem giną, a od ducha gniewu jego niszczeją.
10 [Even though wicked people may be very powerful like] young lions, [God] will get rid of them [MET].
Ryk lwi, i głos lwicy, i zęby lwiąt wytrącają.
11 [They will die like] fierce lions [that] starve to death when there are no animals that they can kill and eat, and [their children will be separated from each other like] young lions separate from each other [to find food].”
Lew ginie, iż nie ma łupu, i szczenięta lwie rozproszone bywają.
12 “I heard a message that someone came and whispered to me.
Nadto doszło mię słowo potajemnie, i pojęło ucho moje cokolwiek z niego.
13 He spoke to me at night when I was having a bad dream that disturbed/frightened me while I was fast asleep.
W rozmyślaniu widzenia nocnego, gdy przypada twardy sen na ludzi,
14 It caused me to be afraid and tremble; it caused all my bones to shake.
Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.
15 A ghost glided past my face and caused the hair on [on the back of] my neck to stand straight up.
A duch szedł przed twarzą moją, tak, iż włosy wstały na ciele mojem.
16 It stopped, but I could not see what form it had. But [I could sense that] there was some being in front of me, and it said in a quiet voice,
Stanął, a nie znałem twarzy jego, kształt tylko jakiś był przed oczyma memi; uciszyłem się, i słyszałem głos mówiący:
17 ‘(Does God consider anyone to be righteous?/No human beings can be righteous in God’s sight!) [RHQ] (Their creator cannot consider them to be pure./Can their creator consider them to be pure?) [RHQ]
Izali człowiek może być sprawiedliwszy niżeli Bóg; albo mąż czystszy niż Stworzyciel jego?
18 God cannot be sure that his own angels [will always do what is right]; he declares that some of them have done what is wrong.
Oto w sługach jego niemasz doskonałości, a w Aniołach swoich znalazł niedostatek;
19 So he certainly cannot trust human beings who were made from dust and clay, who are crushed as easily as moths are crushed!
Daleko więcej w tych, co mieszkają w domach glinianych, których grunt jest na prochu, i starci bywają snadniej niżeli mól.
20 People are sometimes well in the morning, but in the evening they are dead. They are gone forever and do not even know it (OR, and no one pays any attention to it).
Od poranku aż do wieczora bywają starci; a iż tego nie uważają, na wieki zginą.
21 They are like [MET] tents that collapse [suddenly]: They die [suddenly] before they become wise.’”
Azaż zacność ich nie pomija z nimi? umierają, ale nie w mądrości.
