Job 39
1 “[Job], do you know at what time/season [of the year] the female mountain goats give birth? Have you watched the wild deer while their fawns were being born?
Dağ keçilərinin nə vaxt doğduğunu bilirsənmi? Maralların balalamasının vaxtını sən gözləyirsənmi?
2 Do you know how many months pass from the time they become pregnant until their fawns are born?
Onlar boğaz olanda ayını-gününü sən sayırsanmı? Nə vaxt doğacaqlarını bilirsənmi?
3 [When they give birth, ] they crouch down so that the fawns do not [get hurt by] falling to the ground when they are born.
Diz çöküb balalarını doğar, Ağrılardan qurtarar.
4 The young fawns grow up in the open fields, and then they leave their mothers and do not return to them again.
Balaları çöldə böyüyüb güc alar, Gedər, geri qayıtmaz.
5 “Who allows the wild donkeys to go wherever they want [DOU]?
Kim vəhşi eşşəyi azad buraxdı? Kim onun iplərini açdı?
6 I am the one who put them in the desert, in places where grass does not grow.
Ona çölləri məskən verdim, Şoran düzləri ona yurd etdim.
7 They do not like the noise in the cities; [in the desert] they do not have to listen to the shouts of those who force donkeys to work.
O, şəhərdəki izdihama gülər, Sahibinin hay-küyünü eşitməz.
8 They go to the hills to find food; there they search for grass to eat.
Təpələri dolaşıb otlar, Yaşıllığı axtarar.
9 :Will a wild ox agree to work for you? Will it allow you to keep it penned up at night in the place where you put feed for your animals?
Çöl öküzü sənə xidmət etmək istəyərmi? Gecəni sənin axurunda keçirərmi?
10 And can you fasten it with a rope so that it will plow furrows/trenches in your fields?
Kotan sürsün deyə onu boyunduruğa sala bilərsənmi? Ardınca dərələrdə şırım aça bilərmi?
11 Since it is very strong, can you trust it to work for you? Can you go away after you tell it what work it should do [and assume that it will do that work]?
Onun hədsiz gücünə bel bağlaya bilərsənmi? Ona ağır iş gördürə bilərsənmi?
12 Can you rely on it to come back [from the field], bringing your grain to the place where you thresh it?
Çöl öküzünə etibar edə bilərsən ki, Əkininin məhsulunu daşısın, Onu xırmanına yığsın?
13 “[Think also about] the ostriches. [They] joyfully flap their wings, but they do not have wing feathers [that enable them to fly] like storks do.
Dəvəquşu qanadını sevinclə çırpar, Amma onun qanadı nə leyləyin qanadları ilə, Nə də ki pərləri ilə müqayisə olunur.
14 Ostriches lay their eggs on top of the ground [and then walk away], leaving the eggs to be warmed in the sand.
Yerdə yumurtalayır, Onları toz-torpaq üstündə qızdırır.
15 Ostriches do not worry that some wild animal may step on the eggs and crush them [DOU].
Yadından çıxarır ki, yumurtalar ayaq altında sınır, Çöl heyvanlarının ayağı altında qalır.
16 Ostriches act cruelly towards their chicks; they act as though the chicks belonged to some other ostrich. They are not concerned if [their chicks die], [and so] the laying of the eggs was in vain.
Balaları ilə elə sərt rəftar edir ki, Elə bil özününkü deyil, Çəkdiyi zəhmətin boşa getməsindən narahat olmaz.
17 That is because I did not allow ostriches to be wise. I did not enable them to be intelligent.
Çünki Allah ona müdriklik verməyib, Ona dərrakə bəxş etməyib.
18 But, when they get up and begin to run, they scornfully laugh at horses with their riders [because the horses cannot run as fast as the ostriches!]
Qaçmaq üçün yenə qanad açanda Ata və atlıya gülər.
19 And [think about] horses. [Job], are you the one who caused horses to be strong? Are you the one who put flowing (manes/long hair) on their necks?
Ata güc verən sənsənmi? Boynuna yalı qoyan sənsənmi?
20 Are you the one who enabled them to leap forward like locusts? When they (snort/blow loudly through their noses), they cause people to be afraid.
Onu çəyirtkə kimi tullandıran sənsənmi? Onun təmtəraqlı kişnəməsi xof salır.
21 They paw the ground, rejoicing about being very strong, as they prepare to rush into a battle.
Dərələrə ayağını bərk vurur, Öz qüvvəsi ilə sevinib-coşur, Silahlıların qabağına çıxır.
22 [It is as if] they laugh at the thought of being afraid. They are not afraid of anything! They do not run away when [the soldiers in the battle are fighting each other with] swords.
Qorxuya gülər, heç bir şeydən çəkinməz, Qılınc qarşısında ayağını geri çəkməz.
23 The quivers containing the riders’ arrows rattle against the horses’ sides, and the spears and javelins flash [in the light of the sun].
Onun üstündə oxdan cingildəyir, Parlaq nizə və mizraq şimşək tək keçir.
24 The horses paw the ground fiercely/excitedly, [wanting the battle to begin, ] and they rush into the battle when the trumpet is blown.
Coşanda qəzəblənib yeri-yurdu qapır, Şeypur çalınan kimi yerindən dik atılır.
25 They neigh [joyfully] when they hear someone blowing the trumpet. They can smell a battle even when they are far away, and they understand what it means when the commanders shout their commands [to their soldiers].
Şeypur çalınanda “hiaaa!” deyib kişnəyir, Döyüş qoxusunu, sərkərdələrin gurlayan səsini, Döyüşün nərəsini uzaqdan hiss edir.
26 “[And think about big birds.] Are you the one who enabled hawks to spread their wings and fly to the south [for the winter]?
Məgər qırğı sənin dərrakənləmi uçur, Cənuba tərəf qanad açır?
27 Do eagles fly high up [into the cliffs] to make their nests because you commanded them to do that?
Məgər qartal sənin əmrinləmi göyə qalxır, Uca yerlərdə özünə yuva qurur?
28 They live in [holes in] those cliffs. They are safe in those high pointed rocks [because no animals can reach them there].
Sıldırım qayalarda yaşayır, Şiş uclu qayalarda məskən salır.
29 As they watch carefully from there, they see far away the animals that they can kill (OR, dead bodies of animals).
Oradan şikarını axtarır, Gözləri onları uzaqdan görür.
30 After an eagle kills an animal, the baby eagles drink the blood of that animal.”
Onun balaları qanla qidalanır, Harada leş olsa, o da oradadır».
