< Job 37 >
1 “My heart pounds [DOU] when [I think about] that.
A nad tem zdumiewa się serce moje, i porusza się z miejsca swego.
2 Listen, all of you, to the thunder, which is like God’s voice [DOU].
Słuchajcie z pilnością grzmienia głosu jego, i dźwięku który wychodzi z ust jego.
3 He causes thunder to be heard all across the sky, and he causes lighting to flash to the most distant places on the earth.
Pod wszystkiem niebem prosto go wypuszcza, a światłość jego po wszystkich kończynach ziemi.
4 After [the lightning flashes], we hear the thunder which is like [MET] God’s majestic voice; he does not restrain the lightning when he speaks.
Za nią wnet huczy dźwiękiem, grzmi głosem zacności swojej, i nie odkłada innych rzeczy, gdy bywa słyszany głos jego.
5 When God speaks, it is awesome, like thunder; he does amazing things which we cannot [fully] understand.
Dziwnie Bóg grzmi głosem swoim; sprawuje rzeczy tak wielkie, że ich rozumieć nie możemy.
6 He commands the snow to fall on the ground, and [sometimes] he causes it to rain very hard.
Bo mówi do śniegu: Padaj na ziemię; także i do deszczu wolnego, i do deszczu gwałtownego.
7 And [when God does that, ] it prevents people [SYN] from working, in order that all people may know that he is the one who has done that (OR, what he can do).
Rękę wszystkich ludzi zawiera, aby nikt z ludzi nie doglądał roboty swojej.
8 [When it rains, ] animals go into their hiding places, and they remain there [until the rain stops].
Tedy zwierz wchodzi do jaskini, a w jamach swoich zostaje.
9 The storms/hurricanes come from the place [in the south where they start], and the cold wind comes from the north.
Wicher z skrytych miejsc wychodzi, a zima z wiatrów północnych.
10 [In the (winter/cold season), the cold north wind is like] God’s breath [that] causes [MET] water to freeze; he causes the lakes/streams to become ice.
Tchnieniem swojem Bóg czyni lód, tak iż się szerokość wód ściska.
11 God fills the clouds with moisture/hail, and lightning flashes from the clouds.
Także dla pokropienia ziemi obciąża obłok, i rozpędza chmurę światłem swojem.
12 He guides the clouds and causes them to move back and forth in order that they may accomplish all that he commands them to do, all over the world.
A ten się obraca w koło według rady jego, aby czynił wszystko, co Bóg rozkaże, na oblicze okręgu ziemskiego.
13 Sometimes God sends rain to punish us, and sometimes he sends rain to show us that he acts kindly toward us.
A czyni to Bóg, że się stawia bądź na skaranie, bądź dla pożytku ziemi swojej, bądź dla jakiej dobroczynności.
14 “Job, listen to this; stop and think about the wonderful things that God does.
Słuchajże tego pilnie, Ijobie! zastanów się, a uważaj dziwne sprawy Boże.
15 (Do you know how God commands the lightning to flash down from the clouds?/We do not know how God commands the lightning to flash down from the clouds.) [RHQ]
Izali wiesz, kiedy co Bóg stanowi o tych rzeczach? albo gdy ma rozjaśnić światło obłoku swego?
16 Only God knows everything perfectly; so (do you know how he causes the clouds to (move/float) (amazingly/wonderfully) across the sky?/you certainly do not know how he causes the clouds to (move/float) (amazingly/wonderfully) across the sky!) [RHQ]
Izali wiesz, co za waga obłoków? Izali wiesz cuda Doskonałego we wszelakiej umiejętności?
17 No, you just sweat there in your clothes; [it is very oppressive] when the [hot] wind stops blowing from the south and [all the leaves on the trees] (become still/do not move).
Wieszże, jako cię szaty twoje ogrzewają, gdy ucisza ziemię od południa?
18 (Can you stretch out the skies like God does and make them as hard as [SIM] a sheet of polished brass?/You certainly cannot stretch out the skies like God does and make them as hard as [SIM] a sheet of polished brass!) [RHQ]
Izażeś z nim rozpościerał niebiosa, które są trwałe, a zwierciadłu odlewanemu podobne?
19 “Job, tell us(exc) what we should say to God; we do not know anything [IDM]. As a result, we do not know what to say to him to defend ourselves.
Ukażże nam, co mu mamy powiedzieć; bo nie możemy sporządzić słów dla ciemności.
20 Should I tell God that I want to speak to him? No, because [if I did that, ] he might destroy me.
Izali mu kto odniesie to, cobym mówił? I owszem, gdyby to kto przedłożył, byłby pewnie pożarty.
21 Now, people cannot look [directly] at the sun when it shines brightly in the sky after the wind has blown the clouds away; [so, we certainly cannot look at the brightness of God].
Wszak teraz nie mogą ludzie patrzyć i na światło, gdy jest jasne na obłokach, gdy wiatr przechodzi, i przeczyszcza je.
22 God comes out of the north with a light [that shines like] gold; his glory causes us to be afraid.
Od północy jako złoto przychodzi, ale w Bogu straszniejsza jest chwała.
23 Almighty God is very powerful, and we cannot come near to him. He always acts righteously, and he will never oppress us.
Wszechmogący jest, doścignąć go nie możemy; wielki w mocy, wszakże sądem i ostrą sprawiedliwością ludzi nie trapi.
24 That is the reason that we have an awesome respect for him; he does not pay attention to those who proudly, [but wrongly], think that they are wise.”
Przetoż boją się go ludzie; nie ma względu na żadnego, by też był i najmędrszy.