Job 37
1 “My heart pounds [DOU] when [I think about] that.
| دل من می‌لرزد؛ |
2 Listen, all of you, to the thunder, which is like God’s voice [DOU].
| گوش دهید و غرش صدای خدا را بشنوید. |
3 He causes thunder to be heard all across the sky, and he causes lighting to flash to the most distant places on the earth.
| او برق خود را به سراسر آسمان می‌فرستد. |
4 After [the lightning flashes], we hear the thunder which is like [MET] God’s majestic voice; he does not restrain the lightning when he speaks.
| سپس غرش صدای او شنیده می‌شود، غرش مهیب رعد به گوش می‌رسد و باز برق، آسمان را روشن می‌کند. |
5 When God speaks, it is awesome, like thunder; he does amazing things which we cannot [fully] understand.
| صدای او در رعد باشکوه است. ما نمی‌توانیم عظمت قدرت او را درک کنیم. |
6 He commands the snow to fall on the ground, and [sometimes] he causes it to rain very hard.
| وقتی او برف و باران شدید بر زمین می‌فرستد، |
7 And [when God does that, ] it prevents people [SYN] from working, in order that all people may know that he is the one who has done that (OR, what he can do).
| مردم از کار کردن باز می‌مانند و متوجه قدرت او می‌شوند، |
8 [When it rains, ] animals go into their hiding places, and they remain there [until the rain stops].
| حیوانات وحشی به پناهگاه خود می‌شتابند و در لانه‌های خویش پنهان می‌مانند. |
9 The storms/hurricanes come from the place [in the south where they start], and the cold wind comes from the north.
| از جنوب طوفان می‌آید و از شمال سرما. |
10 [In the (winter/cold season), the cold north wind is like] God’s breath [that] causes [MET] water to freeze; he causes the lakes/streams to become ice.
| خدا بر آبها می‌دمد، به طوری که حتی وسیعترین دریاها نیز یخ می‌بندد. |
11 God fills the clouds with moisture/hail, and lightning flashes from the clouds.
| او ابرها را از رطوبت، سنگین می‌کند و برق خود را به‌وسیلۀ آنها پراکنده می‌سازد. |
12 He guides the clouds and causes them to move back and forth in order that they may accomplish all that he commands them to do, all over the world.
| آنها به دستور او به حرکت در می‌آیند و احکام او را در سراسر زمین به جا می‌آورند. |
13 Sometimes God sends rain to punish us, and sometimes he sends rain to show us that he acts kindly toward us.
| او ابرها را برای مجازات مردم و یا برای سیراب کردن زمین و نشان دادن رحمتش به ایشان، می‌فرستد. |
14 “Job, listen to this; stop and think about the wonderful things that God does.
| ای ایوب، گوش بده و دربارهٔ اعمال شگفت‌آور خدا تأمل و تفکر کن. |
15 (Do you know how God commands the lightning to flash down from the clouds?/We do not know how God commands the lightning to flash down from the clouds.) [RHQ]
| آیا تو می‌دانی که خدا چگونه تمام طبیعت را اداره نموده، برق را از ابرها ساطع می‌کند؟ |
16 Only God knows everything perfectly; so (do you know how he causes the clouds to (move/float) (amazingly/wonderfully) across the sky?/you certainly do not know how he causes the clouds to (move/float) (amazingly/wonderfully) across the sky!) [RHQ]
| آیا تو می‌دانی چگونه ابرها در هوا معلق می‌مانند؟ آیا تو عظمت این کار خدا را می‌توانی درک کنی؟ |
17 No, you just sweat there in your clothes; [it is very oppressive] when the [hot] wind stops blowing from the south and [all the leaves on the trees] (become still/do not move).
| آیا وقتی زمین زیر وزش باد گرم جنوب قرار دارد و لباسهایت از گرما به تنت چسبیده است، |
18 (Can you stretch out the skies like God does and make them as hard as [SIM] a sheet of polished brass?/You certainly cannot stretch out the skies like God does and make them as hard as [SIM] a sheet of polished brass!) [RHQ]
| تو می‌توانی به خدا کمک کنی تا وضع آسمان را که مانند فلز سخت است تغییر دهد؟ |
19 “Job, tell us(exc) what we should say to God; we do not know anything [IDM]. As a result, we do not know what to say to him to defend ourselves.
| آیا تو می‌توانی به ما بگویی چگونه باید با خدا مواجه شد؟ ما با این فکر تاریکمان نمی‌دانیم چگونه با او سخن گوییم. |
20 Should I tell God that I want to speak to him? No, because [if I did that, ] he might destroy me.
| من با چه جرأتی با خدا صحبت کنم؟ چرا خود را به کشتن دهم؟ |
21 Now, people cannot look [directly] at the sun when it shines brightly in the sky after the wind has blown the clouds away; [so, we certainly cannot look at the brightness of God].
| همان‌طور که در یک روز آفتابی بی‌ابر، نمی‌توانیم به تابش خورشید نگاه کنیم، |
22 God comes out of the north with a light [that shines like] gold; his glory causes us to be afraid.
| همچنان نیز نمی‌توانیم به جلال پرشکوه خدا که از آسمان با درخشندگی خیره‌کننده‌ای بر ما نمایان می‌شود خیره شویم. |
23 Almighty God is very powerful, and we cannot come near to him. He always acts righteously, and he will never oppress us.
| ما نمی‌توانیم به قدرت خدای قادر مطلق پی ببریم. او نسبت به ما عادل و رحیم است و بر کسی ظلم نمی‌کند، |
24 That is the reason that we have an awesome respect for him; he does not pay attention to those who proudly, [but wrongly], think that they are wise.”
| و تحت تأثیر داناترین مردم جهان نیز قرار نمی‌گیرد، از این جهت ترس و احترام او در دل همهٔ مردم جا دارد. |
