Job 32
1 Then those three men stopped answering Job, because [they could not convince Job that he was wrong in claiming that] he had not done anything that was wrong.
A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:
2 Then Elihu, the son of Barachel, a descendant of Buz, from the clan of Ram, became very angry at Job. He was angry because Job continued to claim that he was righteous/innocent, and that God was wrong [to punish him].
Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga.
3 He was also angry with Job’s three friends, because they had declared that Job must have done many things that were wrong, but they were unable to convince Job [that what they said was true]. As a result, [it seemed to Elihu that] God did what was wrong by punishing Job.
Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.
4 Elihu was younger than the others, so he waited [until they had finished speaking] before he replied to Job.
Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.
5 But when Elihu realized that the three men had no more to say [MTY] to Job, he became angry.
Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim.
6 And this is what he said: “I am young, and you all are much older than I am. So, I was timid, and I was afraid to tell you what I was thinking.
I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.
7 I thought, ‘Let those [PRS] who are much older speak, because older people [should be able to] say things that are wise.’
Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.
8 But the Spirit of Almighty [God] is within people, and it is he who enables them to be wise.
Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9 It is not people becoming old that enables them to be wise; not [all] old people understand what is right.
Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.
10 “So, I say, ‘Listen to me, and allow me to say what I think.’
Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.
11 I waited for you all to speak; I wanted to hear the wise things that you would say. I waited while you thought carefully about what [would be the right things] to say.
Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.
12 I paid attention carefully, but surprisingly, none of you were able to prove that what Job said was wrong.
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.
13 So, do not say [to yourselves], ‘We have discovered what is wise!’ It is God who must (refute Job/show that what Job said was wrong), because you three have not been able to do that.
Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.
14 Job was replying to you, [not to me], but I will not reply to him by saying what you three said.
Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.
15 “You three are dismayed [because you have not been able to convince him that he was wrong], so you are not saying any more to him [DOU].
Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów.
16 But because you do not speak, I certainly will not wait any longer [RHQ]; you merely stand there and do not reply any more.
Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają.
17 So [now] I also will reply [to Job] and say what I think.
Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje.
18 I have plenty to say, and my spirit compels me to say it.
Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.
19 My inner being is like [SIM] a (wineskin/bag that has (new/fermenting) wine in it), and it will soon burst.
Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.
20 I must speak [MTY], in order that I do not have to keep holding what I want to say; I must say something [MTY] to reply [to you all].
Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem.
21 I will speak [fairly], not favoring any of you, and I will not try to flatter anyone.
Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.
22 I [really] do not know how to flatter people; and if I did that, God would soon get rid of me.”
Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.
