Job 30
1 “But now men who are younger than I am make fun of me— men whose fathers I greatly despised, with the result that I would not even have allowed them to help my dogs guard my sheep.
Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi nad mię w latach, których ojcówbym ja był nie chciał położyć ze psami trzody mojej.
2 They were men who were old and (weak/worn out); so (what could I gain from them working for me?/I would have gained nothing from them working for me.) [RHQ]
Acz na cóżby mi się była siła rąk ich przydała? bo przy nich starość ich zginęła.
3 They were very poor and hungry, with the result that they chewed on roots [at night] in dry and desolate places.
Albowiem dla niedostatku i głodu samotni byli, i uciekali na niepłodne, ciemne, osobne, i puste miejsce;
4 They pulled up plants in the desert [and ate them] and warmed themselves by [burning] the roots of broom trees.
Którzy sobie rwali chwasty po chróstach, a korzonki jałowcowe były pokarmem ich.
5 Everyone shouted at them as though they were thieves and expelled them [from their areas].
Z pośrodku ludzi wyganiano ich; wołano za nimi jako za złodziejem,
6 They were forced to live in caves in the hills, in holes in the ground, and in the sides of cliffs.
Tak, iż w łożyskach potoków mieszkać musieli, w jamach podziemnych i w skałach.
7 In the bushes they howled [like animals because they were hungry], and they huddled together under thornbushes.
Między chróstami ryczeli, pod pokrzywy zgromadzali się.
8 They were people without good sense, whose names no one knows; they have been expelled from the land [where they were born].
Synowie ludzi wzgardzonych, i synowie ludzi bezecnych, podlejsi byli nad proch ziemi.
9 “And now their [children] sing songs to make fun of me. They tell jokes about me.
Alem teraz pieśnią ich, i stałem się im przypowieścią.
10 They are disgusted with me, and they [usually] stay away from me, [but when they see me, ] they are happy to spit in my face.
Brzydzą się mną, a oddalają się odemnie, i na twarz moję plwać się nie wstydzą.
11 Because [it is as though] [MET] God has cut my bowstring, [he has caused me to be unable to defend myself, ] and he has humbled me, and my enemies have done to me whatever they wanted.
Bo Bóg powagę moję odjął i utrapił mię; dlatego oni wędzidło przed twarzą moją odrzucili.
12 (Gangs/Groups of violent youths) attack me and force me to run away; they prepare to destroy me.
Po prawicy mojej młodzikowie powstawają, nogi moje potrącają, i torują na przeciwko mnie drogi zginienia swego.
13 They prevent me from escaping, and they [do] not [need] anyone to help them (OR, there is no one to help me).
Popsuli ścieszkę moję, i nędzy do nędzy mojej przyczynili, a nie potrzebują do tego pomocnika.
14 [It is as though I am a city wall and] [SIM] they have broken through the wall, and they have come crashing down on me.
Jako przerwą szeroką napadają na mię, i na spustoszenie moje walą się.
15 I am very terrified; My dignity/honor has been taken away as though [SIM] [it has been] blown away by the wind, and my prosperity has disappeared like [SIM] clouds disappear.
Obróciły się przeciwko mnie strachy, jako wiatr ściągają duszę moję; bo jako obłok przemija zdrowie moje.
16 “And now I [SYN] am about to die [IDM]; I suffer every day.
A teraz we mnie rozlała się dusza moja; ogarnęły mię dni utrapienia;
17 My bones ache during the night, and the pain that torments me never stops.
Które w nocy wiercą kości moje we mnie, skąd żyły moje nie mają odpoczynku.
18 [It is as though God] seizes my clothes and chokes me with the collar of my coat.
Dla wielkiej boleści zmieniła się szata moja, a jako kołnierz sukni mojej ściska mię.
19 He has thrown me into the mud; I am [not worth anything more than] dust and ashes.
Wrzucił mię w błoto, a jestem podobien prochowi i popiołowi.
20 “I cry out to God, but he does not answer/help me; I stand up [and pray], but he does not pay any attention.
Wołam do ciebie, a nie wysłuchujesz mię; stoję przed tobą, a nie patrzysz na mię.
21 He acts very cruelly toward me; with all of his power [MTY] he causes me to suffer.
Odmieniłeś mi się w okrutnego, a mocą ręki twej sprzeciwiasz mi się.
22 He [allows] the wind to lift me up and blow me away, and he tosses me up and down in a violent storm.
Podnosisz mię na wiatr, i wsadzasz mię nań, a zdrowemu rozsądkowi rozpłynąć się dopuszczasz.
23 I know that he will cause me to die, which is what happens to everyone [MTY] who is alive.
Wiemci, że mię na śmierć podasz, i do domu wszystkim żyjącym naznaczonego.
24 “When people experience disasters, and they sit on a pile of ruins and cry out for help, others surely [RHQ] reach out their hand to help them.
Wszakże na grób nie ściągnie ręki swej, a gdy ich niszczyć będzie, wołać nie będą.
25 [That is what I did previously]. I wept for people who were experiencing troubles, and I felt sorry for poor/needy people.
Izalim nie płakał nad dniem utrapionego? izali się nie smuciła dusza moja nad ubogim?
26 But when I expected good things [to happen to me], evil things happened; when I waited for light/happiness, all I experienced was darkness/unhappiness [MET].
Gdym dobrego oczekiwał, oto przyszło złe; a gdym się spodziewał światłości, przyszła ciemność.
27 I am very distressed [IDM], all the time; I suffer every day.
Wnętrzności moje wezwrzały, a nie uspokoiły się, i ubieżały mię dni utrapienia.
28 I go about very discouraged; I stand up and plead for people to help me.
Chodzę szczerniawszy, ale nie od słońca; powstaję i wołam w zgromadzeniu.
29 My wailing sounds as sad as [MET] the cries of jackals/foxes and ostriches.
Stałem się bratem smoków, a towarzyszem strusiów młodych.
30 My skin has become dark/black and is peeling off, and I have a fever [which causes my body to feel like it is] burning.
Skóra moja poczerniała na mnie, i kości moje wypiekły się od upalenia.
31 Previously, I played joyful music on my harp and with my flute, but now I play only the sad music of those who mourn.”
Obróciła się w lament harfa moja, a instrument mój w głos płaczących.
