Job 3
1 Finally, Job spoke, and he cursed the day that he was born.
Poste Ijob malfermis sian buŝon, kaj malbenis sian tagon.
2 He said,
Kaj Ijob ekparolis, kaj diris:
3 “I wish that the day when I was born could be eradicated, and also the night when I was conceived.
Pereu la tago, en kiu mi naskiĝis, Kaj la nokto, kiu diris: Embriiĝis homo.
4 I wish that the day when I was born would have been covered in darkness. I wish that God who is in heaven [MTY] would have forgotten about that day, and that the sun would not have shone on it.
Tiu tago estu malluma; Dio de supre ne rigardu ĝin, Neniu lumo ekbrilu super ĝi.
5 I wish that thick/intense darkness would have filled that day, and that a black cloud would have come over it and blotted out all light and caused people to be terrified.
Mallumo kaj tomba ombro ekposedu ĝin; Nubo ĝin kovru; Eklipsoj de tago faru ĝin terura.
6 I wish that the night when I was conceived would be erased from the calendar, with the result that it would never again appear as one night in any month, and that it would not be included in any calendar.
Tiun nokton prenu mallumego; Ĝi ne alkalkuliĝu al la tagoj de la jaro, Ĝi ne eniru en la kalkulon de la monatoj.
7 I wish that no child would again be conceived on that night of the month [MET], and that no one would again be happy on that night.
Ho, tiu nokto estu soleca; Neniu ĝojkrio aŭdiĝu en ĝi.
8 I want those people who (curse/put evil spells on) days—those who know how to arouse/awaken the great sea monster—to curse that day.
Malbenu ĝin la malbenantoj de la tago, Tiuj, kiuj estas pretaj eksciti levjatanon.
9 I wish that the stars that shone early in the morning on that day [after I was conceived] will not shine again. I want those stars to have wished in vain for light to shine; and that they would not have shone on that day.
Mallumiĝu la steloj de ĝia krepusko; Ĝi atendu lumon, kaj ĉi tiu ne aperu; Kaj la palpebrojn de matenruĝo ĝi ne ekvidu;
10 [That was an evil day] because my mother was able to conceive; instead, I was born, and I have now experienced all these terrible things.
Pro tio, ke ĝi ne fermis la pordon de la utero de mia patrino Kaj ne kaŝis per tio la malfeliĉon antaŭ miaj okuloj.
11 “I wish that I had died [RHQ] when I was born— at the time I emerged from my mother’s womb.
Kial mi ne mortis tuj el la utero, Ne senviviĝis post la eliro el la ventro?
12 I wish that my mother had not [RHQ] allowed me to live. I wish that she had not nursed me.
Kial akceptis min la genuoj? Por kio estis la mamoj, ke mi suĉu?
13 If I had died at the time when I was born, I would be asleep, resting peacefully [in the place where the dead people are].
Mi nun kuŝus kaj estus trankvila; Mi dormus kaj havus ripozon,
14 I would be resting with kings whose [beautiful palaces] that they built are now in ruins (OR, who rebuilt [palaces] that had previously been destroyed), and I would be resting with their officials [who have also died].
Kune kun la reĝoj kaj la konsilistoj sur la tero, Kiuj konstruas al si izolejojn,
15 I would be resting with princes who were wealthy, whose palaces were filled with gold and silver.
Aŭ kun la potenculoj, kiuj havas oron, Kiuj plenigas siajn domojn per arĝento;
16 I wish that I had been buried like a child who died in its mother’s womb and never lived to see the light.
Aŭ kiel abortitaĵo kaŝita mi ne ekzistus, Simile al la infanoj, kiuj ne vidis lumon.
17 After wicked people die, they do not cause any more troubles; those who are very tired now will rest.
Tie la malpiuloj ĉesas tumulti; Kaj tie ripozas tiuj, kies fortoj konsumiĝis.
18 Those who were in prison rest peacefully [after they die]; they no longer have slave-drivers who curse them.
Tie la malliberuloj kune havas ripozon; Ili ne aŭdas la voĉon de premanto.
19 Rich people and poor people are alike after they die, and those who were slaves are no longer controlled by their masters.
Malgranduloj kaj granduloj, tie ili estas; Kaj sklavo estas libera de sia sinjoro.
20 (“Why does God allow those who are suffering greatly [like me] to continue to remain alive?/I do not understand why God allows those who are suffering greatly [like me] to continue to remain alive.) [RHQ] Why does he allow those who are very miserable/distressed to keep living [RHQ]?
Por kio al suferanto estas donita la lumo, Kaj la vivo al tiuj, kiuj havas maldolĉan animon,
21 They long/want to die, but they do not die. They desire to die more than people desire to find a hidden treasure.
Kiuj atendas la morton, kaj ĝi ne aperas, Kiuj elfosus ĝin pli volonte ol trezorojn,
22 When they finally die and are buried, they are very happy.
Kiuj ekĝojus kaj estus ravitaj, Se ili trovus tombon?
23 Those who do not know where they are [eventually] going when they die [RHQ], people whom God has forced [MET] to continue to live in misery, (it is not right that they continue to live./why do they continue to live?) [RHQ]
Al la homo, kies vojo estas kaŝita, Kaj antaŭ kiu Dio starigis barilon?
24 I continually cry very much; as a result, I cannot eat; and I can never stop groaning.
Antaŭ ol mi ekmanĝas panon, mi devas ĝemi, Kaj mia plorkriado verŝiĝas kiel akvo;
25 Things that I always worried might happen to me, have happened to me; things that I always dreaded have happened to me.
Ĉar teruraĵo, kiun mi timis, trafis min, Kaj tio, pri kio mi estis maltrankvila, venis al mi.
26 Now I have no peace [in my inner being], I have no peace; I cannot rest; instead, I have only troubles.”
Mi ne havas trankvilon, mi ne havas kvieton, mi ne havas ripozon; Trafis min kolero.
