Jeremiah 11
1 This is [another] message that Yahweh told me:
Miabot kang Jeremias ang pulong ni Yahweh, nga nag-ingon,
2 “Listen to the agreement that I made with [the ancestors of] the people of Jerusalem and [the other cities in] Judah. Then remind them of [that agreement].
“Paminaw sa mga pulong niining maong kasabotan, ug isangyaw kini sa matag lalaki didto sa Juda ug sa mga lumolupyo sa Jerusalem.
3 Then tell them that [I], Yahweh, the God whom the Israeli [people worship], said that I will curse everyone who does not obey what was written in that agreement that I made with them.
Sultihi sila, 'si Yahweh, nga Dios sa Israel nagsulti niini: Tinunglo ang si bisan kinsa nga dili maminaw sa mga pulong niining maong kasabotan.
4 It is the same agreement that I made with their ancestors when I brought them out of Egypt. [What happened to them in Egypt was terrible; it was as though they were] living in a hot furnace [MET]. When I brought them out of Egypt, I told them to obey me, and to do everything that I had commanded them to do. [I also told them] that if they obeyed me, they would be my people and I would be their God.
Mao kini ang kasabotan nga akong gisugo sa inyong mga katigulangan nga hinumdoman nila ang adlaw sa akong pagdala kanila pagawas sa Ehipto, gikan sa hudno nga tunawanan ug puthaw. Miingon ako, “Paminaw sa akong tingog ug buhata kining tanang butang sumala sa akong gisugo kaninyo, kay mahimo kamo nga akong katawhan ug mahimo ako nga inyong Dios.”
5 [Now tell these people that if they obey me], I will do what I promised to do for their ancestors. I will enable them to continue living in this very fertile [IDM] land in which they now live.” I replied, “Yahweh, I hope that what you said will happen.”
Tumana ako aron nga mapamatud-an ko ang panumpa nga akong gisaad sa inyong mga katigulangan, ang panumpa nga ihatag ko kanila ang yuta diin nagadagayday ang gatas ug dugos, nga mao ang inyong gipuy-an karon.”' Unya ako, si Jeremias, mitubag ug miingon, “Oo, Yahweh!”
6 Then Yahweh said to me, “Go into the streets of Jerusalem and to the [other] cities in Judah. Proclaim my message to the people. Tell them to listen to the agreement [that I made with their ancestors], and to obey it.
Miingon si Yahweh kanako, “Isangyaw kining tanang butang diha sa mga siyudad sa Juda ug diha sa mga kadalanan sa Jerusalem. Isulti, 'Paminaw sa mga pulong niining maong kasabotan ug tumana kini.
7 When I brought their ancestors out of Egypt, I solemnly pleaded with them many times to obey me, and I am still pleading with them now.
Tungod kay nagahatag ako ug maligdong nga mga sugo sa inyong mga katigulangan gikan sa adlaw sa akong pagdala kanila pagawas sa yuta sa Ehipto hangtod niining higayona, mapinadayonon ako nga nagpasidaan kanila ug naga-ingon, “Paminaw sa akong tingog.”'
8 But they did not obey me or [even] pay any attention to me. Everyone continued to be stubborn and to do the evil things that they wanted to do. I commanded them to do what was written in the agreement, but they refused. So I punished them in all the ways that I promised that I would.”
Apan wala sila maminaw o mihatag ug pagtagad. Naglakaw ang matag tawo diha sa pagkamasinupakon sa iyang daotang kasingkasing. Busa gidala ko ang tanang tunglo niining kasabotan nga akong gimando nga moabot batok kanila. Apan wala gihapon nagtuman ang katawhan.”
9 Then Yahweh said to me, “The people of Jerusalem and [the other cities in] Judah are rebelling against me.
Pagkahuman miingon si Yahweh kanako, “Adunay pagpakig-abin nga nahibaloan taliwala sa kalalakin-an sa Juda ug sa mga lumolupyo sa Jerusalem.
10 Their ancestors refused to do what I told them to do, and [now] these people have returned to committing the sins that their ancestors committed. They are worshiping other gods. The people of Israel disobeyed the agreement that I made with their ancestors, and [now] the people of Judah have done the same thing.
Mibalik sila sa mga kasaypanan sa ilang nahiunang mga katigulangan, nga nagdumili sa pagpaminaw sa akong pulong, ug hinuon milakaw sila ug misunod sa laing mga dios aron sa pagsimba kanila. Gilapas sa panimalay sa Israel ug sa panimalay sa Juda ang akong kasabotan nga akong gibuhat uban sa ilang mga katigulangan.
11 So now I, Yahweh, am warning them that I will cause them to experience disasters, and they will not escape them. And when they cry out for me [to help them], I will not pay attention.
Busa misulti si Yahweh niini, 'Tan-awa, hapit ko na ipahamtang ngadto kanila ang katalagman, ang katalagman nga dili nila maikyasan. Unya magtawag sila kanako, apan dili ako maminaw kanila.
12 When that happens, the people in Jerusalem and [other] cities in Judah will [offer sacrifices and] burn incense to their gods and ask for their help, but those gods will not be able to save them when those disasters come to them.
Moadto ug magtawag ang mga siyudad sa Juda ug ang mga lumolupyo sa Jerusalem ngadto sa mga dios nga ilang gihatagan ug mga halad, apan dili gayod nila sila luwason sa panahon sa katalagman.
13 There are more gods in Judah than there are towns in Judah, and the people of Jerusalem have erected as many altars to burn incense [to those gods] as there are streets in Jerusalem.
Tungod kay ikaw Juda, midaghan pag-ayo ang imong mga dios sama sa gidaghanon sa imong mga siyudad. Gihimo nimo ang daghang makauulaw nga mga halaran sa Jerusalem, mga halaran sa insenso alang kang Baal, sumala sa gidaghanon sa iyang kadalanan.
14 Jeremiah, do not pray for these people, and do not plead with me to rescue them. If you plead with me, I will not pay attention; and if they cry out to me for help when they are in distress, I will not listen to them.”
Busa ikaw mismo, Jeremias, dili angay nga mag-ampo alang niining mga tawhana. Dili ka angay nga magbakho o mag-ampo alang kanila. Tungod kay dili ako maminaw sa dihang magpakitabang sila kanako diha sa ilang katalagman.
15 Then Yahweh said, “The people [of Judah] whom I love certainly no longer have [RHQ] a right to come to my temple, because they continually do many evil things. [They think that] continually making sacrifices of meat to me certainly will [RHQ] protect them from disasters, with the result that they will be able to rejoice.
Ngano nga ang akong hinigugma, ang usa nga adunay hilabihan kadaghan ang daotang tinguha, diha sa akong balay? Dili makatabang kaninyo ang karne sa inyong mga halad. Nagmaya kamo tungod sa inyong daotang mga binuhatan.
16 I previously said that they were like an olive tree full of green leaves with a lot of good olives on it, but [now I will send their enemies to attack] them furiously; [it is as though] I will break off their branches, and [their city] will be destroyed by fire.
Gitawag kamo ni Yahweh kaniadto nga dahonon nga kahoyng olibo, maanindot uban sa bunga niini. Apan sunogon niya kini nga molanog sama sa dahunog sa bagyo; mangabali ang mga sanga niini.
17 [It is as though] the people of Judah and Israel were a beautiful olive tree that I, the Commander of the armies of angels, planted, but [now], by burning incense to [their god] Baal, they have caused me to become [very] angry. So [now] I have decided to destroy them.”
Kay si Yahweh nga labawng makagagahom, ang usa nga mipahiluna kaninyo, nagsugo ug katalagman batok kaninyo tungod sa daotang mga binuhatan nga gihimo sa panimalay sa Israel ug sa panimalay sa Juda—gipasuko nila ako pinaagi sa paghatag ug mga halad kang Baal.”'
18 Yahweh revealed to me that [my enemies] were planning to kill me.
Gitugot ni Yahweh nga mahibaloan ko kining mga butanga, busa nahibaloan ko sila. Ikaw, Yahweh, ang naghimo nga makita ko ang ilang mga binuhatan.
19 [Before he did that], I was like a lamb that was being led away to be slaughtered; I did not know what they were planning to do. I did not know that they were saying, “Let’s get rid of this tree and its fruit,” so [I did not know] that they intended to kill me, in order that no one would remember me [MTY].
Sama ako sa malumo nga karnero nga gigiyahan padulong ngadto sa ihawanan. Wala ako masayod nga naglaraw sila batok kanako, “Daoton ta ang kahoy uban sa bunga niini! Wagtangon ta siya gikan sa yuta sa mga buhi aron nga dili na gayod mahinumdoman ang iyang ngalan.”
20 [Then I prayed], “Commander of the armies of angels, you judge people justly/fairly, and you examine everything that we are thinking [DOU]. Allow me to watch you getting revenge on the people [who want to kill me], because I trust that you will do for me what is right.”
Apan si Yahweh nga labawng makagagahom mao ang matarong nga maghuhukom nga magsusi sa kasingkasing ug sa hunahuna. Mosaksi ako sa imong panimalos batok kanila, tungod kay gipadangat ko diha kanimo ang akong sumbong.
21 It was the men of [my own town], Anathoth, who wanted to kill me, and they told me that they would kill me if I did not stop prophesying what Yahweh told me to say.
Busa gisulti kini ni Yahweh mahitungod sa mga tawo sa Anatot nga nagtinguha sa akong kinabuhi, “Miingon sila, 'Dili ka angay nga managna sa ngalan ni Yahweh, kondili mamatay ka pinaagi sa among mga kamot.
22 So the Commander of the armies of angels said [about them], “I will punish them. Their young men will be killed in wars, and their children will die because they have no food.
Busa misulti niini si Yahweh nga labawng makagagahom, 'Tan-awa, hapit ko na sila silotan. Mangamatay pinaagi sa espada ang ilang kusgan nga mga batan-ong kalalakin-an. Mangamatay pinaagi sa kagutom ang ilang mga anak nga lalaki ug babaye.
23 I have set a time when I will bring disasters to the people of Anathoth, and when that happens, none of them will remain alive.”
Walay mahibilin kanila, tungod kay magdala ako ug katalagman batok sa katawhan sa Anatot, tuig sa pagsilot kanila.”'
