Hebrews 4
1 [The Israelites did not enter the place where they would rest]. But [God] has still promised us that we can enter the place of resting [in heaven eternally]. So we must beware [of the possibility] that [God] may consider that some of you have failed to enter the [place of] resting [eternally as the Israelites did not enter the place where they would rest].
அபரம்’ தத்³விஸ்²ராமப்ராப்தே: ப்ரதிஜ்ஞா யதி³ திஷ்ட²தி தர்ஹ்யஸ்மாகம்’ கஸ்²சித் சேத் தஸ்யா: ப²லேந வஞ்சிதோ ப⁴வேத் வயம் ஏதஸ்மாத்³ பி³பீ⁴ம: |
2 We have heard the message [about Christ], just like [the Israelites] heard [what God promised]. But [just like] the message did not benefit [most of] those who heard it because they did not believe it as [Joshua and Caleb did, it] will not [benefit us eternally if we do not keep believing it].
யதோ (அ)ஸ்மாகம்’ ஸமீபே யத்³வத் தத்³வத் தேஷாம்’ ஸமீபே(அ)பி ஸுஸம்’வாத³: ப்ரசாரிதோ (அ)ப⁴வத் கிந்து தை: ஸ்²ருதம்’ வாக்யம்’ தாந் ப்ரதி நிஷ்ப²லம் அப⁴வத், யதஸ்தே ஸ்²ரோதாரோ விஸ்²வாஸேந ஸார்த்³த⁴ம்’ தந்நாமிஸ்²ரயந்|
3 We who have believed [in Christ] are able to enter the place of resting [eternally. We know there is a place where we will rest eternally] because God said, Because I was angry with them, I solemnly declared, “They will not enter [the land where] I would let them rest.” [God said that] even though he ceased his work [of creating things] after he created the world.
தத்³ விஸ்²ராமஸ்தா²நம்’ விஸ்²வாஸிபி⁴ரஸ்மாபி⁴: ப்ரவிஸ்²யதே யதஸ்தேநோக்தம்’, "அஹம்’ கோபாத் ஸ²பத²ம்’ க்ரு’தவாந் இமம்’, ப்ரவேக்ஷ்யதே ஜநைரேதை ர்ந விஸ்²ராமஸ்த²லம்’ மம| " கிந்து தஸ்ய கர்ம்மாணி ஜக³த: ஸ்ரு’ஷ்டிகாலாத் ஸமாப்தாநி ஸந்தி|
4 What someone wrote somewhere [in the Scriptures] about the seventh day [after he had spent six days creating the world], supports that: Then, on the seventh day, God rested from his work [of creating everything].
யத: கஸ்மிம்’ஸ்²சித் ஸ்தா²நே ஸப்தமம்’ தி³நமதி⁴ தேநேத³ம் உக்தம்’, யதா², "ஈஸ்²வர: ஸப்தமே தி³நே ஸ்வக்ரு’தேப்⁴ய: ஸர்வ்வகர்ம்மப்⁴யோ விஸ²ஸ்²ராம| "
5 But note again what God said about the Israelites [in the] passage that I quoted previously: They will not enter [the land where] I would let them rest.
கிந்த்வேதஸ்மிந் ஸ்தா²நே புநஸ்தேநோச்யதே, யதா², "ப்ரவேக்ஷ்யதே ஜநைரேதை ர்ந விஸ்²ராமஸ்த²லம்’ மம| "
6 Some people experience entering that [place of resting eternally. But] those [Israelites] who first had the good message preached to them {first heard the good message} [about what God promised them] did not enter [that place of resting], because they refused to believe [God].
ப²லதஸ்தத் ஸ்தா²நம்’ கைஸ்²சித் ப்ரவேஷ்டவ்யம்’ கிந்து யே புரா ஸுஸம்’வாத³ம்’ ஸ்²ருதவந்தஸ்தைரவிஸ்²வாஸாத் தந்ந ப்ரவிஷ்டம்,
7 [But God] appointed another time [when we may enter that place of resting]. That time is now! [We know that is true because] much later than when [the Israelites rebelled against God in the desert], he caused [King] David to write what I have already quoted, Now, when you understand what God is saying [to you], do not stubbornly disobey him.
இதி ஹேதோ: ஸ புநரத்³யநாமகம்’ தி³நம்’ நிரூப்ய தீ³ர்க⁴காலே க³தே(அ)பி பூர்வ்வோக்தாம்’ வாசம்’ தா³யூதா³ கத²யதி, யதா², "அத்³ய யூயம்’ கதா²ம்’ தஸ்ய யதி³ ஸம்’ஸ்²ரோதுமிச்ச²த², தர்ஹி மா குருதேதா³நீம்’ கடி²நாநி மநாம்’ஸி வ: | "
8 If Joshua had led the Israelites to enter the place of resting, God would not have spoken later about another [time when we could rest] [MET]. [So we know God was speaking about another time when some people would enter that place of resting eternally].
அபரம்’ யிஹோஸூ²யோ யதி³ தாந் வ்யஸ்²ராமயிஷ்யத் தர்ஹி தத: பரம் அபரஸ்ய தி³நஸ்ய வாக்³ ஈஸ்²வரேண நாகத²யிஷ்யத|
9 So, just like [God rested on] the seventh day [after he finished making everything], there remains a time when God’s people will rest eternally.
அத ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரஜாபி⁴: கர்த்தவ்ய ஏகோ விஸ்²ராமஸ்திஷ்ட²தி|
10 Specifically, whoever enters God’s place of resting has ceased doing things [to gain God’s favor], just like God ceased doing his work [of creating everything].
அபரம் ஈஸ்²வரோ யத்³வத் ஸ்வக்ரு’தகர்ம்மப்⁴யோ விஸ²ஸ்²ராம தத்³வத் தஸ்ய விஸ்²ராமஸ்தா²நம்’ ப்ரவிஷ்டோ ஜநோ(அ)பி ஸ்வக்ரு’தகர்ம்மப்⁴யோ விஸ்²ராம்யதி|
11 God severely punished the [Israelites because they disbelieved his message]. So we must strive to experience entering that [place of] resting [eternally], in order that he will not severely punish any of us for not believing [his message].
அதோ வயம்’ தத்³ விஸ்²ராமஸ்தா²நம்’ ப்ரவேஷ்டும்’ யதாமஹை, தத³விஸ்²வாஸோதா³ஹரணேந கோ(அ)பி ந பதது|
12 [Beware of being insincere about doing this], because the message God [has given us] very powerfully penetrates our thinking more than a two-edged sword [penetrates flesh] [MET]. It penetrates [deeply] into our souls and spirits, as [a sharp sword can penetrate] into our joints and marrow. That [is, by his message God] [PRS] discerns all that we think about, and he discerns all that we desire [to do] [MTY] (OR, [His message] exposes [to us] all our thoughts and all our desires).
ஈஸ்²வரஸ்ய வாதோ³(அ)மர: ப்ரபா⁴வவிஸி²ஷ்டஸ்²ச ஸர்வ்வஸ்மாத்³ த்³விதா⁴ரக²ங்கா³த³பி தீக்ஷ்ண: , அபரம்’ ப்ராணாத்மநோ ர்க்³ரந்தி²மஜ்ஜயோஸ்²ச பரிபே⁴தா³ய விச்சே²த³காரீ மநஸஸ்²ச ஸங்கல்பாநாம் அபி⁴ப்ரேதாநாஞ்ச விசாரக: |
13 God knows everything about everyone. Everything is completely exposed [DOU] to him, [and he is] the one [SYN] who will say whether he approves of what we have done.
அபரம்’ யஸ்ய ஸமீபே ஸ்வீயா ஸ்வீயா கதா²ஸ்மாபி⁴: கத²யிதவ்யா தஸ்யாகோ³சர: கோ(அ)பி ப்ராணீ நாஸ்தி தஸ்ய த்³ரு’ஷ்டௌ ஸர்வ்வமேவாநாவ்ரு’தம்’ ப்ரகாஸி²தஞ்சாஸ்தே|
14 We have a great Supreme Priest who ascended through the heavens [when he returned to God’s presence]. He is Jesus, (God’s Son/the man who is also God). So let us firmly profess [what we believe about him].
அபரம்’ ய உச்சதமம்’ ஸ்வர்க³ம்’ ப்ரவிஷ்ட ஏதாத்³ரு’ஸ² ஏகோ வ்யக்திரர்த²த ஈஸ்²வரஸ்ய புத்ரோ யீஸு²ரஸ்மாகம்’ மஹாயாஜகோ(அ)ஸ்தி, அதோ ஹேதோ ர்வயம்’ த⁴ர்ம்மப்ரதிஜ்ஞாம்’ த்³ரு’ட⁴ம் ஆலம்பா³மஹை|
15 Our Supreme Priest can indeed [LIT] compassionately deal with us who tend to sin easily, because he also was tempted [to sin] in every way that we are [tempted to sin], and yet he did not sin.
அஸ்மாகம்’ யோ மஹாயாஜகோ (அ)ஸ்தி ஸோ(அ)ஸ்மாகம்’ து³: கை² ர்து³: கி²தோ ப⁴விதும் அஸ²க்தோ நஹி கிந்து பாபம்’ விநா ஸர்வ்வவிஷயே வயமிவ பரீக்ஷித: |
16 So, let us come boldly to [Christ] [MTY], who rules [MET] [from heaven] and does for us what we do not deserve, in order that we might experience [his acting] mercifully [toward us], and in order that we might experience his helping us in a kind way whenever we need [help].
அதஏவ க்ரு’பாம்’ க்³ரஹீதும்’ ப்ரயோஜநீயோபகாரார்த²ம் அநுக்³ரஹம்’ ப்ராப்துஞ்ச வயம் உத்ஸாஹேநாநுக்³ரஹஸிம்’ஹாஸநஸ்ய ஸமீபம்’ யாம: |
