Genesis 15
1 Some time later, Abram had a vision in which Yahweh spoke to him and said, “Do not be afraid of (anything/your enemies). I will protect you [MTY], and I will give a great reward.”
Pagkahuman niining mga butanga ang pulong ni Yahweh miabot ngadto kang Abram sa usa ka panan-awon, nga nag-ingon, “Ayaw kahadlok Abram! Ako ang imong taming ug dakong ganti.”
2 But Abram replied, “Yahweh God, how can you give me what I truly want, because I have no children, and the one who will be like a son and inherit all my possessions is my servant Eliezer from Damascus!”
Miingon si Abram, “Ginoo nga Yahweh, unsa ba ang imong mahatag kanako, nga nagapadayon man ako nga walay anak, ug ang makapanunod sa akong panimalay mao si Eliezer nga taga-Damascus?”
3 Abram added, “You have not given me any children, so think about this: A servant in my household will inherit all I own!”
Miingon si Abram, “Sanglit wala mo man ako hatagi ug kaliwat, tan-awa, ang piniyalan sa akong balay maoy makapanunod.”
4 Yahweh replied, “No! He will not be the one who will inherit it. Instead, you yourself will be the father of the one who will inherit everything you own.”
Unya, tan-awa, ang pulong ni Yahweh miabot kaniya, nga nag-ingon, “Kining tawhana dili mao ang mamahimo nimong tigpanunod; apan ang gikan gayod sa kaugalingon nimong lawas mao ang imong tigpanunod.”
5 Then Yahweh took Abram outside [of his tent] and said, “Look up at the sky! Can you count the stars? No, you cannot count them because there are so many of them, and your descendants will be as numerous as the stars.”
Unya gidala niya siya sa gawas, ug miingon, “Hangad sa langit, ug ihapa ang kabituonan, kung maihap mo ba sila.” Unya miingon siya kaniya, “Ingon usab niana kadaghan ang mamahimo nimong mga kaliwat.”
6 Abram believed that what Yahweh said would happen. And because of that, Yahweh considered that Abram was righteous.
Mituo siya kang Yahweh, ug giisip siya niini nga matarong.
7 Yahweh also said to him, “I am Yahweh. I am the one who brought you from Ur in Chaldea land. I brought you here to give you this land to possess.”
Miingon siya kaniya, “Ako si Yahweh, ang nagpagawas kanimo sa Ur sa mga taga-Caldea, aron sa paghatag kanimo niini nga yuta nga imong mapanunod.”
8 But Abram replied, “Yahweh God, how can I know for sure that this land will belong to me?”
Miingon siya, “Ginoo nga Yahweh, unsaon ko man pagkasayod nga ako kining mapanunod?”
9 God said to him, “Bring a three-year-old heifer and a three-year-old goat to me, and a dove and a pigeon.”
Unya miingon siya kaniya, “Dad-i ako ug usa ka nating baka nga tulo ka tuig ang pangidaron, usa ka bayeng kanding nga tulo ka tuig ang pangidaron, usa ka torong karnero nga tulo ka tuig ang pangidaron, usa ka salampati ug usa ka piso nga tukmo.”
10 So Abram brought all of them and killed them and cut each of the animals in half. He arranged the halves of each one, side by side. But he did not cut the pigeon and dove in half.
Gidala niya kining tanan ngadto kaniya, ug gitunga niya kini sa duha, ug gibutang ang matag katunga sa atbang sa matag-usa niini, apan wala niya tungaa ang mga langgam.
11 Birds that eat dead flesh came down to eat the carcasses, but Abram shooed them away.
Sa dihang moadto ang mga langgam nga manunukob sa mga patay nga mananap, ginaabog kini ni Abram.
12 As the sun was going down, Abram fell sound asleep, and suddenly everything around him became dark and frightening.
Unya sa pagsalop sa adlaw, nakahinanok pag-ayo sa pagtulog si Abram ug, tan-awa, ang lalom ug makalilisang nga kangitngit mitabon kaniya.
13 Then God said to Abram, “I want you to know that your descendants will become foreigners living in a land that does not belong to them. They will become slaves of the owners of that land. The owners of the land will mistreat them for 400 years.
Unya miingon si Yahweh kang Abram, “Hibaloi gayod nga ang imong mga kaliwat mamahimong mga langyaw sa yuta nga dili ilaha, ug mahimo silang ulipon ug dinaog-daog sulod sa 400 ka mga katuigan.
14 But then I will punish the people of that country that made them become slaves, and then your descendants will leave that country, taking many possessions with them.
Hukman ko ang maong nasod nga ilang alagaran, ug unya manggula sila inubanan sa daghan nga mga kabtangan.
15 But as for you, you will die [EUP] peacefully when you are very old.
Apan moadto ka sa imong mga amahan nga malinawon, ug ilubong ka sa sakto nga pangidaron.
16 After your descendants have been slaves for 400 years, they will return here, and take control of this land and defeat the Amor people-group. Those people will, because those people have not yet sinned enough to deserve to be punished now.”
Sa ika upat nga kaliwatan mobalik sila dinhi pag-usab, kay ang pagkadaotan sa mga Amorihanon wala pa misangko sa kinutoban niini.”
17 When the sun had set and it had become dark, [unexpectedly] a blazing torch and a clay pot containing burning coals from which smoke was rising appeared and went between the halves of the animals.
Sa dihang misalop na ang adlaw ug mingitngit na, tan-awa, ang nag-aso ug nagkalayo nga kaang ug ang nagdilaab nga sulo miagi sa tunga sa mga hiniwa.
18 And on that day Yahweh made an agreement with Abram. Yahweh told him, “I will give to your descendants all the land between the river that is on the eastern border of Egypt to the south, and north to the huge Euphrates River.
Ug niadtong adlawa naghimo si Yahweh ug kasabotan ngadto kang Abram, nga nagaingon, “Ihatag ko sa imong mga kaliwat kining yutaa, gikan sa suba sa Ehipto ngadto sa dakong suba, ang Eufrates—
19 That is the land where the Ken, the Keniz, the Kidmon,
ang Kenihanon, ang Kenisihanon, ang Kadmonihanon,
20 the Heth, the Periz, the Repha,
ang Hitihanon, ang Perisihanon, ang Repaihanon,
21 the Amor, the Canaan, the Girgash, and the Tebus people-groups live.”
ang Amorihanon, ang Canaanhon, ang Girgasihanon, ug ang Jebusihanon.”
