Galatians 1
1 [I], Paul, [write this letter to you. I remind you that I am] an apostle. That is not because a group of people [appointed me], nor because a human being [sent me to be an apostle]. Instead, Jesus Christ and God [our heavenly] Father, who caused Jesus to become alive again after he died, have [appointed and] sent [me to be an apostle].
| این نامه از طرف پولس رسول است. من نه از جانب گروهی یا مقامی انسانی به رسولی منصوب شده‌ام، بلکه به‌واسطۀ عیسی مسیح و خدای پدر که او را از مردگان برخیزانید. |
2 All the fellow believers [who are here] with me [approve of this message that I am writing. I am sending this letter] to the congregations that [are] in Galatia [province].
| تمام برادران و خواهران اینجا، در نوشتن این نامه به کلیساهای غلاطیه، با من سهیم هستند. |
3 [I pray that] God, our Father, and the Lord Jesus Christ will kindly [help] you and enable [you to have inner] peace.
| از درگاه خدای پدر، و خداوندمان عیسی مسیح، خواهان فیض و آرامش برای شما هستم. اگر من خود را رسول می‌خوانم، منظورم آن نیست که یک گروه مذهبی یا هیئتی مرا به عنوان رسول به کار گمارده‌اند. رسالت و مأموریت من از جانب عیسی مسیح و خدای پدر است، خدایی که او را پس از مرگ زنده کرد. |
4 Christ offered himself [as a sacrifice] in order that [he might remove the guilt for] our sins. He did that in order that he might enable us to not [do the evil things that people who do not know him] do. [He did this] because God, who is our Father, wanted it. (aiōn g165)
| زیرا مسیح، به خواست پدر ما خدا، جان خود را فدا کرد و مُرد تا گناهان ما بخشیده شود و از این دنیای آلوده به گناه نجات یابیم. (aiōn g165) |
| خدا را تا به ابد جلال و عزت باد. آمین. (aiōn g165) |
6 I am very disappointed [IRO] that so soon [after you trusted in Christ] you have turned away from [God]. He chose you in order that [you might have what] Christ freely/kindly gives. I am also disappointed that so soon you are believing a different [message which some say is] “good news.”
| تعجب می‌کنم که به این زودی از خدایی که شما را به‌واسطۀ فیض مسیح فرا خوانده است، رویگردان شده و به انجیل دیگری روی آورده‌اید، به پیام دیگری برای کسب حیات جاویدان. |
7 Their message is not a true message. [What is happening is that] certain persons are confusing your [minds]. They are desiring to change the good message (that Christ [revealed/about] Christ) [and are creating another message].
| زیرا غیر از راهی که به شما اعلام کردیم، راه دیگری وجود ندارد. آنانی که راه دیگری به شما معرفی می‌کنند، می‌خواهند شما را فریب داده، حقیقت انجیل مسیح را دگرگون کنند. |
8 But even if we [(exc) apostles] or an angel from heaven would tell you a message that is different from the good message that we told you [before], I [appeal to God] that [he] punish such a person [forever].
| اگر کسی بخواهد راه دیگری برای رستگاری به شما معرفی کند، به غیر از آن راهی که ما به شما اعلام کردیم، خدا او را لعنت کند، حتی اگر این شخص خود من باشم. اگر فرشته‌ای نیز از آسمان فرود آید و شما را به سوی راه دیگری هدایت کند، لعنت خدا بر او باد! |
9 As I told you previously, so now I tell you this once more: Someone is telling you [what he says is] a good message, but it is a message that is different from [the good message] that I gave you. So I [appeal to God] that [he] severely punish that person.
| باز تکرار می‌کنم: اگر کسی مژدهٔ نجات دیگری، غیر از آنچه که پذیرفته‌اید، به شما ارائه دهد، لعنت خدا بر او باد! |
10 [I said that] because [RHQ] I do not desire that people approve me, [contrary to what some have said about me]. It is God whom I desire to approve me. [Specifically, I do not say and do] [RHQ] things just to please people. If it were still people whom I was trying to please, then I would not be one who [willingly and completely] serves Christ.
| آیا اکنون می‌کوشم تأیید انسان‌ها را به دست آورم؟ یا مورد تأیید خدا قرار بگیرم؟ یا اینکه می‌کوشم مردمان را خشنود سازم؟ اگر هنوز در پی خشنودی انسان‌ها بودم، خدمتگزار مسیح نمی‌بودم. |
11 My fellow believers, I want you to know that the message about Christ that I proclaim to people is not one that some person [created/thought up].
| ای برادران و خواهران، می‌خواهم بدانید که آن انجیل که به شما بشارت دادم، همان پیام رستگاری، زاییدهٔ تفکرات انسانی نیست. |
12 I did not receive this message from a human [messenger], and no [human being] taught it to me. Instead, Jesus Christ revealed it to me.
| زیرا خود عیسی مسیح مستقیماً آن را بر من آشکار و مکشوف ساخت. بله، من آن را از هیچ‌کس دریافت نکردم و از هیچ انسانی نیاموختم. |
13 People have told you how I used to behave when [I practiced] the Jewish religion. They told you that I continually did very harmful things to the groups of believers that God [established], and they told you that I tried to get rid of those people.
| بدون شک سرگذشت مرا هنگامی که هنوز پیرو دین یهود بودم شنیده‌اید، که چگونه به تعقیب مسیحیان می‌پرداختم و ایشان را با بی‌رحمی شکنجه و آزار می‌دادم و همیشه در پی آن بودم که ریشهٔ آنان را از زمین بر کنم. |
14 I practiced the Jewish religion more thoroughly than many [other Jews] who were my age practiced it. I much more enthusiastically tried to get others to obey the traditions that my ancestors [kept].
| من از بیشتر همسالان یهودی خود مؤمن‌تر بودم و نسبت به اجرای رسوم و سنن مذهبم تعصب زیادی داشتم. |
15 Nevertheless, before I was born, [God] (set me apart/selected me). He chose me [to live eternally], something that I did not deserve.
| اما ناگهان همه چیز تغییر کرد! زیرا خدایی که مرا از شکم مادر برگزیده بود، از روی لطف و رحمتش، پسر خود را بر من آشکار ساخت و او را به من شناساند تا بتوانم نزد اقوام غیریهودی رفته، راه نجات به‌وسیلۀ عیسی مسیح را به ایشان بشارت دهم. وقتی این تغییر در من پدید آمد، با هیچ‌کس در این باره سخن نگفتم. |
16 He wanted me to know that Jesus is (his Son/the man who is also God), so that I would tell others the message about him in regions where non-Jews live. But I did not immediately go to any human beings [SYN] in order to gain [an understanding of that message. I received it directly from Christ!]!
17 I did not [immediately] leave Damascus and go to Jerusalem [for that purpose] to those who were apostles before I was. Instead, I went away to Arabia [region, a desert area]. Later I returned once more to Damascus [city].
| حتی به اورشلیم هم نرفتم تا با کسانی که پیش از من به رسالت برگزیده شده بودند، مشورت کنم. بلکه به بیابانهای عربستان رفتم، و پس از مدتی، به شهر دمشق بازگشتم. |
18 Then three years after [God revealed this good message to me], I went up to Jerusalem in order that I might meet Peter. But I stayed with him for [only] 15 days, [which was not long enough for him to teach me thoroughly about Christ].
| بعد از سه سال، سرانجام به اورشلیم رفتم تا با پطرس ملاقات کنم. در آنجا مدت پانزده روز با او به سر بردم. |
19 I also saw James, the brother of our Lord [Jesus and the leader of the believers there, but] I did not see any other apostle.
| اما از سایر رسولان، فقط یعقوب، برادر خداوند ما عیسی مسیح را دیدم. |
20 God knows that what I am writing to you is completely true [LIT]!
| خدا شاهد است آنچه که می‌نویسم عین حقیقت است. |
21 After [I left Jerusalem], I went to [the regions of] Syria and Cilicia.
| پس از این دیدار، به ایالات سوریه و قیلیقیه رفتم. |
22 [At that time, people in] the Christian congregations that are in Judea [province] still had not met me [SYN] personally.
| اما مسیحیان یهودیه هنوز مرا ندیده بودند؛ |
23 They only heard [others say about me] repeatedly, “[Paul], the one who was formerly doing harmful things to us, is now telling the [same message] which we believe and which formerly he was trying (to destroy/to cause people to stop believing)!”
| فقط این را از دیگران شنیده بودند که: «دشمن سابق ما، اکنون همان ایمانی را بشارت می‌دهد که قبلاً در صدد نابودی آن بود.» |
24 And they praised God because of [what had happened to] me.
| و این تغییری که در من پدید آمده بود، سبب شد که خدا را تمجید و ستایش کنند. |
