Acts 15
1 [Then] some [Jewish] believers went down from Judea [province] to Antioch. They started teaching the [non-Jewish] believers [there, and said], “[You] ([must] be circumcised/must have God’s mark put on you) [to indicate you belong to God], as Moses [commanded] in the laws that [he received from God]. If you do not do that, you will not be saved {[God] will not save you}.”
யிஹூதா³தே³ஸா²த் கியந்தோ ஜநா ஆக³த்ய ப்⁴ராத்ரு’க³ணமித்த²ம்’ ஸி²க்ஷிதவந்தோ மூஸாவ்யவஸ்த²யா யதி³ யுஷ்மாகம்’ த்வக்சே²தோ³ ந ப⁴வதி தர்ஹி யூயம்’ பரித்ராணம்’ ப்ராப்தும்’ ந ஸ²க்ஷ்யத²|
2 Paul and Barnabas strongly disagreed with those Jews and started arguing [with them. So the believers at Antioch] appointed Paul and Barnabas and some of the other believers to go to Jerusalem, in order that they would/could discuss this matter with the apostles and [other spiritual] leaders.
பௌலப³ர்ணப்³பௌ³ தை: ஸஹ ப³ஹூந் விசாராந் விவாதா³ம்’ஸ்²ச க்ரு’தவந்தௌ, ததோ மண்ட³லீயநோகா ஏதஸ்யா: கதா²யாஸ்தத்த்வம்’ ஜ்ஞாதும்’ யிரூஸா²லம்நக³ரஸ்தா²ந் ப்ரேரிதாந் ப்ராசீநாம்’ஸ்²ச ப்ரதி பௌலப³ர்ணப்³பா³ப்ரப்⁴ரு’தீந் கதிபயஜநாந் ப்ரேஷயிதும்’ நிஸ்²சயம்’ க்ரு’தவந்த: |
3 After Paul, Barnabas, and the others were given things for their trip by the congregation [at Antioch] {After the congregation [at Antioch] gave Paul, Barnabas, and the others things for their trip}, they traveled through Phoenicia and Samaria [provinces. When they stopped at different places in those provinces], they reported [to the believers] that [many] non-Jews [in Antioch] had become believers. As a result, all the believers [in those places] rejoiced greatly.
தே மண்ட³ல்யா ப்ரேரிதா: ஸந்த: பை²ணீகீஸோ²மிரோந்தே³ஸா²ப்⁴யாம்’ க³த்வா பி⁴ந்நதே³ஸீ²யாநாம்’ மந: பரிவர்த்தநஸ்ய வார்த்தயா ப்⁴ராத்ரு’ணாம்’ பரமாஹ்லாத³ம் அஜநயந்|
4 And when Paul, Barnabas, and the others arrived in Jerusalem, they were welcomed by the apostles, the [other] elders, and the [other members of the] congregation [there] {the apostles, the [other] elders, and the [other members of the] congregation [there] welcomed them}. Then Paul and Barnabas reported the things that God had enabled them to do [among non-Jewish people].
யிரூஸா²லம்யுபஸ்தா²ய ப்ரேரிதக³ணேந லோகப்ராசீநக³ணேந ஸமாஜேந ச ஸமுபக்³ரு’ஹீதா: ஸந்த: ஸ்வைரீஸ்²வரோ யாநி கர்ம்மாணி க்ரு’தவாந் தேஷாம்’ ஸர்வ்வவ்ரு’த்தாந்தாந் தேஷாம்’ ஸமக்ஷம் அகத²யந்|
5 But some of the [Jewish] believers who belonged to the Pharisee sect stood up [among the other believers and] said to them, “The non-Jews [who have believed in Jesus] must be circumcised, and they must be told to obey the laws [that God gave to] Moses.”
கிந்து விஸ்²வாஸிந: கியந்த: பி²ரூஸி²மதக்³ராஹிணோ லோகா உத்தா²ய கதா²மேதாம்’ கதி²தவந்தோ பி⁴ந்நதே³ஸீ²யாநாம்’ த்வக்சே²த³ம்’ கர்த்தும்’ மூஸாவ்யவஸ்தா²ம்’ பாலயிதுஞ்ச ஸமாதே³ஷ்டவ்யம்|
6 Then the apostles and [the other] elders met together in order to talk about this matter.
தத: ப்ரேரிதா லோகப்ராசீநாஸ்²ச தஸ்ய விவேசநாம்’ கர்த்தும்’ ஸபா⁴யாம்’ ஸ்தி²தவந்த: |
7 After they had discussed it for a long time, Peter stood up and spoke to them. He said, “Fellow believers, you [all] know that a long time ago God chose me from among you [other apostles, in order that] the non-Jewish people might [also] hear me [SYN] tell [them] the good message [about the Lord Jesus], so that they could hear [it] and believe [in him. So Paul and Barnabas are not the first ones to tell non-Jews about Jesus].
ப³ஹுவிசாரேஷு ஜாதஷு பிதர உத்தா²ய கதி²தவாந், ஹே ப்⁴ராதரோ யதா² பி⁴ந்நதே³ஸீ²யலோகா மம முகா²த் ஸுஸம்’வாத³ம்’ ஸ்²ருத்வா விஸ்²வஸந்தி தத³ர்த²ம்’ ப³ஹுதி³நாத் பூர்வ்வம் ஈஸ்²வரோஸ்மாகம்’ மத்⁴யே மாம்’ வ்ரு’த்வா நியுக்தவாந்|
8 God knows [and judges] people according to what they think, [not according to who their ancestors were]. By sending the Holy Spirit to [the non-Jews], just like [he had] also done for us [(inc)] Jews, he showed [me and others] that he had accepted them [also to be his people].
அந்தர்ய்யாமீஸ்²வரோ யதா²ஸ்மப்⁴யம்’ ததா² பி⁴ந்நதே³ஸீ²யேப்⁴ய: பவித்ரமாத்மாநம்’ ப்ரதா³ய விஸ்²வாஸேந தேஷாம் அந்த: கரணாநி பவித்ராணி க்ரு’த்வா
9 [God] saved us [Jews] and those [non-Jews] similarly, making them clean spiritually simply as a result of their believing [in the Lord Jesus. That was exactly how he has forgiven us].
தேஷாம் அஸ்மாகஞ்ச மத்⁴யே கிமபி விஸே²ஷம்’ ந ஸ்தா²பயித்வா தாநதி⁴ ஸ்வயம்’ ப்ரமாணம்’ த³த்தவாந் இதி யூயம்’ ஜாநீத²|
10 [You are wanting to force the non-Jewish believers to obey our Jewish rituals and laws]—laws that God has shown that he does not require them to obey [MET]. [Your doing that is like] putting a heavy burden on them! So then, (stop making God angry by doing that!/why are you making God angry by doing that?) [RHQ] Our ancestors and we [(inc) Jews] have never been able to bear [the burden of obeying those laws]!
அதஏவாஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷா வயஞ்ச ஸ்வயம்’ யத்³யுக³ஸ்ய பா⁴ரம்’ ஸோடு⁴ம்’ ந ஸ²க்தா: ஸம்ப்ரதி தம்’ ஸி²ஷ்யக³ணஸ்ய ஸ்கந்தே⁴ஷு ந்யஸிதும்’ குத ஈஸ்²வரஸ்ய பரீக்ஷாம்’ கரிஷ்யத²?
11 But we [(inc) know that it is not because] we [(inc) try to obey those laws that God saves us(inc) Jews. On the contrary], we [(inc)] know that it is because of what the Lord Jesus did for us [(inc)] that we did not deserve that we [(inc)] are saved {that [God] saves us} [from the guilt of our sins. God saves non-Jews who believe in the Lord Jesus] exactly like [he saves] us Jews.”
ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்யாநுக்³ரஹேண தே யதா² வயமபி ததா² பரித்ராணம்’ ப்ராப்தும் ஆஸா²ம்’ குர்ம்ம: |
12 All the people [there] became silent [after Peter had spoken]. Then they [all] listened to Barnabas and Paul, [as the two of] them told about the many great miracles that God had enabled them to do among the non-Jewish people, [miracles that showed that God had accepted the non-Jews].
அநந்தரம்’ ப³ர்ணப்³பா³பௌலாப்⁴யாம் ஈஸ்²வரோ பி⁴ந்நதே³ஸீ²யாநாம்’ மத்⁴யே யத்³யத்³ ஆஸ்²சர்ய்யம் அத்³பு⁴தஞ்ச கர்ம்ம க்ரு’தவாந் தத்³வ்ரு’த்தாந்தம்’ தௌ ஸ்வமுகா²ப்⁴யாம் அவர்ணயதாம்’ ஸபா⁴ஸ்தா²: ஸர்வ்வே நீரவா: ஸந்த: ஸ்²ருதவந்த: |
13 When Barnabas and Paul had finished speaking, James, [the leader of the group of believers there in Jerusalem], spoke to all of them. [He said], “Fellow believers, listen to me.
தயோ: கதா²யாம்’ ஸமாப்தாயாம்’ ஸத்யாம்’ யாகூப்³ கத²யிதும் ஆரப்³த⁴வாந்
14 Simon [Peter] has told you how God previously blessed the non-Jews. God did that by choosing from among them a people who would belong to him [MTY].
ஹே ப்⁴ராதரோ மம கதா²யாம் மநோ நித⁴த்த| ஈஸ்²வர: ஸ்வநாமார்த²ம்’ பி⁴ந்நதே³ஸீ²யலோகாநாம் மத்⁴யாத்³ ஏகம்’ லோகஸம்’க⁴ம்’ க்³ரஹீதும்’ மதிம்’ க்ரு’த்வா யேந ப்ரகாரேண ப்ரத²மம்’ தாந் ப்ரதி க்ரு’பாவலேகநம்’ க்ரு’தவாந் தம்’ ஸி²மோந் வர்ணிதவாந்|
15 [These] words that [God spoke], words that were written by [one of] the prophets {that one of the prophets wrote} [long ago], agree with that:
ப⁴விஷ்யத்³வாதி³பி⁴ருக்தாநி யாநி வாக்யாநி தை: ஸார்த்³த⁴ம் ஏதஸ்யைக்யம்’ ப⁴வதி யதா² லிகி²தமாஸ்தே|
16 Later on I will return and I will re-establish the kingdom [MET] that David [ruled] and that has been {that [people] have} destroyed. My [doing that will be like] rebuilding [a house] that has been {that [people] have} torn down.
ஸர்வ்வேஷாம்’ கர்ம்மணாம்’ யஸ்து ஸாத⁴க: பரமேஸ்²வர: | ஸ ஏவேத³ம்’ வதே³த்³வாக்யம்’ ஸே²ஷா: ஸகலமாநவா: | பி⁴ந்நதே³ஸீ²யலோகாஸ்²ச யாவந்தோ மம நாமத: | ப⁴வந்தி ஹி ஸுவிக்²யாதாஸ்தே யதா² பரமேஸி²து: |
17 I will do that in order that all other people might seek [me], the Lord [God. I will do that in order that] all the non-Jews whom I have called [to belong] to me [MTY] might seek me. [You can be certain that this will happen because I] the Lord [God], who will do those things, have spoken [these words].
தத்வம்’ ஸம்யக் ஸமீஹந்தே தந்நிமித்தமஹம்’ கில| பராவ்ரு’த்ய ஸமாக³த்ய தா³யூத³: பதிதம்’ புந: | தூ³ஷ்யமுத்தா²பயிஷ்யாமி ததீ³யம்’ ஸர்வ்வவஸ்து ச| பதிதம்’ புநருதா²ப்ய ஸஜ்ஜயிஷ்யாமி ஸர்வ்வதா²||
ஆ ப்ரத²மாத்³ ஈஸ்²வர: ஸ்வீயாநி ஸர்வ்வகர்ம்மாணி ஜாநாதி| (aiōn g165)
19 [James continued by saying], “Therefore I have decided [that we(inc)] should stop bothering the non-Jewish people who are turning [away from their sins and turning] to God. [That is, we should stop demanding that they obey] all [our laws] and rituals.
அதஏவ மம நிவேத³நமித³ம்’ பி⁴ந்நதே³ஸீ²யலோகாநாம்’ மத்⁴யே யே ஜநா ஈஸ்²வரம்’ ப்ரதி பராவர்த்தந்த தேஷாமுபரி அந்யம்’ கமபி பா⁴ரம்’ ந ந்யஸ்ய
20 Instead, we should write [a letter] to them [requiring only four things: They should] not eat [meat/food that people] have offered to idols, they should not have sex with someone to whom they are not married, they should not [eat meat from animals that have been killed by] being strangled {[people have strangled]}, and [they should not eat] the blood [of animals].
தே³வதாப்ரஸாதா³ஸு²சிப⁴க்ஷ்யம்’ வ்யபி⁴சாரகர்ம்ம கண்ட²ஸம்பீட³நமாரிதப்ராணிப⁴க்ஷ்யம்’ ரக்தப⁴க்ஷ்யஞ்ச ஏதாநி பரித்யக்தும்’ லிகா²ம: |
21 In many cities, for a very long time people have been proclaiming [the laws that] Moses [wrote] [MTY], [laws prohibiting those things]. And every (Sabbath/Jewish day of rest) [those laws] are read {someone reads [those laws]} in the Jewish meeting places. [So if the non-Jews want to know more about those laws, they can find out in our meeting houses].”
யத: பூர்வ்வகாலதோ மூஸாவ்யவஸ்தா²ப்ரசாரிணோ லோகா நக³ரே நக³ரே ஸந்தி ப்ரதிவிஸ்²ராமவாரஞ்ச ப⁴ஜநப⁴வநே தஸ்யா: பாடோ² ப⁴வதி|
22 The apostles and the [other] elders, along with all the [other] members of the congregation, accepted [what James had said]. Then they decided that they should choose men from among themselves and that they should send them, along with Paul and Barnabas, to Antioch, to [let the believers there know what the leaders] at Jerusalem had decided. So they chose Judas, who was also called Barsabbas, and Silas, who were leaders among the believers [at Jerusalem].
தத: பரம்’ ப்ரேரிதக³ணோ லோகப்ராசீநக³ண: ஸர்வ்வா மண்ட³லீ ச ஸ்வேஷாம்’ மத்⁴யே ப³ர்ஸ²ப்³பா³ நாம்நா விக்²யாதோ மநோநீதௌ க்ரு’த்வா பௌலப³ர்ணப்³பா³ப்⁴யாம்’ ஸார்த்³த⁴ம் ஆந்தியகி²யாநக³ரம்’ ப்ரதி ப்ரேஷணம் உசிதம்’ பு³த்³த்⁴வா தாப்⁴யாம்’ பத்ரம்’ ப்ரைஷயந்|
23 Then they wrote the following letter [that they asked Judas and Silas to take to the believers at Antioch]: “[We(exc)] apostles and [other] leaders who are your fellow believers [send our greetings to you as we write this to you] non-Jewish believers [who live] in Antioch and [other places in] Syria and Cilicia [provinces].
தஸ்மிந் பத்ரே லிகி²தமிம்’த³, ஆந்தியகி²யா-ஸுரியா-கிலிகியாதே³ஸ²ஸ்த²பி⁴ந்நதே³ஸீ²யப்⁴ராத்ரு’க³ணாய ப்ரேரிதக³ணஸ்ய லோகப்ராசீநக³ணஸ்ய ப்⁴ராத்ரு’க³ணஸ்ய ச நமஸ்கார: |
24 People have told us that some men from among us went [to you], although we had not told [them to do that]. They troubled/distressed you [SYN] [by telling you things] that confused your thinking.
விஸே²ஷதோ(அ)ஸ்மாகம் ஆஜ்ஞாம் அப்ராப்யாபி கியந்தோ ஜநா அஸ்மாகம்’ மத்⁴யாத்³ க³த்வா த்வக்சே²தோ³ மூஸாவ்யவஸ்தா² ச பாலயிதவ்யாவிதி யுஷ்மாந் ஸி²க்ஷயித்வா யுஷ்மாகம்’ மநஸாமஸ்தை²ர்ய்யம்’ க்ரு’த்வா யுஷ்மாந் ஸஸந்தே³ஹாந் அகுர்வ்வந் ஏதாம்’ கதா²ம்’ வயம் அஸ்²ரு’ந்ம|
25 So [while we(exc) met together here], we decided to choose some men and ask them to go to you, along with Barnabas and Paul, whom we [(exc)] love very much.
தத்காரணாத்³ வயம் ஏகமந்த்ரணா: ஸந்த: ஸபா⁴யாம்’ ஸ்தி²த்வா ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய நாமநிமித்தம்’ ம்ரு’த்யுமுக²க³தாப்⁴யாமஸ்மாகம்’
26 Those two have put their lives in danger because of their [serving] our Lord [MTY] Jesus Christ.
ப்ரியப³ர்ணப்³பா³பௌலாப்⁴யாம்’ ஸார்த்³த⁴ம்’ மநோநீதலோகாநாம்’ கேஷாஞ்சித்³ யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ ப்ரேஷணம் உசிதம்’ பு³த்³த⁴வந்த: |
27 We [(exc) have also chosen] Judas and Silas to go to you. They will tell you the same things [that we are writing].
அதோ யிஹூதா³ஸீலௌ யுஷ்மாந் ப்ரதி ப்ரேஷிதவந்த: , ஏதயோ ர்முகா²ப்⁴யாம்’ ஸர்வ்வாம்’ கதா²ம்’ ஜ்ஞாஸ்யத²|
28 The Holy Spirit and [also] we decided that you should not be required {that we should not require you} to obey a lot of burdensome [Jewish] laws. Instead, [we] only [require you to obey] the following instructions,
தே³வதாப்ரஸாத³ப⁴க்ஷ்யம்’ ரக்தப⁴க்ஷ்யம்’ க³லபீட³நமாரிதப்ராணிப⁴க்ஷ்யம்’ வ்யபி⁴சாரகர்ம்ம சேமாநி ஸர்வ்வாணி யுஷ்மாபி⁴ஸ்த்யாஜ்யாநி; ஏதத்ப்ரயோஜநீயாஜ்ஞாவ்யதிரேகேந யுஷ்மாகம் உபரி பா⁴ரமந்யம்’ ந ந்யஸிதும்’ பவித்ரஸ்யாத்மநோ(அ)ஸ்மாகஞ்ச உசிதஜ்ஞாநம் அப⁴வத்|
29 You should not eat food that people have sacrificed to idols. You should not eat blood from animals, and you should not eat meat from animals that people have killed by strangling them. Also, you should not have sex with someone to whom you are not married. Those things [especially offend Jewish believers. So if] you avoid doing them, you will be doing what is right. That is all.”
அதஏவ தேப்⁴ய: ஸர்வ்வேப்⁴ய: ஸ்வேஷு ரக்ஷிதேஷு யூயம்’ ப⁴த்³ரம்’ கர்ம்ம கரிஷ்யத²| யுஷ்மாகம்’ மங்க³லம்’ பூ⁴யாத்|
30 The [four] men whom [they] had chosen went [from Jerusalem] to Antioch [city. When] all the believers [there] had assembled together, [Judas and Silas] gave the letter to them.
தே விஸ்ரு’ஷ்டா: ஸந்த ஆந்தியகி²யாநக³ர உபஸ்தா²ய லோகநிவஹம்’ ஸம்’க்³ரு’ஹ்ய பத்ரம் அத³த³ந்|
31 When the believers there read the letter, they rejoiced, [because its message] encouraged them.
ததஸ்தே தத்பத்ரம்’ படி²த்வா ஸாந்த்வநாம்’ ப்ராப்ய ஸாநந்தா³ அப⁴வந்|
32 [Just like Paul and Barnabas were] ([prophets/men who spoke messages from God]), Judas and Silas were also prophets. They spoke for a long time and encouraged the believers [there], and helped them to trust more strongly [in the Lord Jesus].
யிஹூதா³ஸீலௌ ச ஸ்வயம்’ ப்ரசாரகௌ பூ⁴த்வா ப்⁴ராத்ரு’க³ணம்’ நாநோபதி³ஸ்²ய தாந் ஸுஸ்தி²ராந் அகுருதாம்|
33 After [Judas and Silas] had stayed in Antioch for some time [and were ready to return to Jerusalem], the believers [there] wished them well, and the believers [prayed that God] would protect [them as they traveled. So the two men] started to go back to the leaders [in Jerusalem] who had asked them to go [to Antioch].
இத்த²ம்’ தௌ தத்ர தை: ஸாகம்’ கதிபயதி³நாநி யாபயித்வா பஸ்²சாத் ப்ரேரிதாநாம்’ ஸமீபே ப்ரத்யாக³மநார்த²ம்’ தேஷாம்’ ஸந்நிதே⁴: கல்யாணேந விஸ்ரு’ஷ்டாவப⁴வதாம்’|
கிந்து ஸீலஸ்தத்ர ஸ்தா²தும்’ வாஞ்சி²தவாந்|
35 However, Paul and Barnabas continued to stay in Antioch. [While they were there], they, along with many others, were teaching [people] and preaching to them the message about the Lord [Jesus].
அபரம்’ பௌலப³ர்ணப்³பௌ³ ப³ஹவ: ஸி²ஷ்யாஸ்²ச லோகாந் உபதி³ஸ்²ய ப்ரபோ⁴: ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரயந்த ஆந்தியகி²யாயாம்’ காலம்’ யாபிதவந்த: |
36 After some time Paul said to Barnabas, “Let’s go back and visit the fellow believers in every city where we [previously] proclaimed the message about the Lord [Jesus. In that way, we will know] how [well] they are continuing [to believe in the Lord Jesus].”
கதிபயதி³நேஷு க³தேஷு பௌலோ ப³ர்ணப்³பா³ம் அவத³த் ஆக³ச்சா²வாம்’ யேஷு நக³ரேஷ்வீஸ்²வரஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரிதவந்தௌ தாநி ஸர்வ்வநக³ராணி புநர்க³த்வா ப்⁴ராதர: கீத்³ரு’ஸா²: ஸந்தீதி த்³ரஷ்டும்’ தாந் ஸாக்ஷாத் குர்வ்வ: |
37 Barnabas [agreed with Paul, and said that he] wanted to take John, whose other name was Mark, along with them [again].
தேந மார்கநாம்நா விக்²யாதம்’ யோஹநம்’ ஸங்கி³நம்’ கர்த்தும்’ ப³ர்ணப்³பா³ மதிமகரோத்,
38 However, Paul [told Barnabas that he] thought that it would not be good to take Mark [with them, because] Mark had deserted them when they were previously in Pamphylia [region], and had not continued to work with them.
கிந்து ஸ பூர்வ்வம்’ தாப்⁴யாம்’ ஸஹ கார்ய்யார்த²ம்’ ந க³த்வா பாம்பூ²லியாதே³ஸே² தௌ த்யக்தவாந் தத்காரணாத் பௌலஸ்தம்’ ஸங்கி³நம்’ கர்த்தும் அநுசிதம்’ ஜ்ஞாதவாந்|
39 Paul and Barnabas strongly disagreed [with each other about that], so they separated. Barnabas took Mark [along with him and they got] on a ship and went to Cyprus.
இத்த²ம்’ தயோரதிஸ²யவிரோத⁴ஸ்யோபஸ்தி²தத்வாத் தௌ பரஸ்பரம்’ ப்ரு’த²க³ப⁴வதாம்’ ததோ ப³ர்ணப்³பா³ மார்கம்’ க்³ரு’ஹீத்வா போதேந குப்ரோபத்³வீபம்’ க³தவாந்;
40 Paul chose Silas, [who had returned to Antioch, to work with him]. The believers [there] asked the Lord [God] to graciously help [Paul and Silas. Then] the two of them departed [from Antioch].
கிந்து பௌல: ஸீலம்’ மநோநீதம்’ க்ரு’த்வா ப்⁴ராத்ரு’பி⁴ரீஸ்²வராநுக்³ரஹே ஸமர்பித: ஸந் ப்ரஸ்தா²ய
41 Paul continued traveling [with Silas] through Syria and Cilicia [provinces]. In those places he was helping the congregations to trust strongly [in the Lord Jesus].
ஸுரியாகிலிகியாதே³ஸா²ப்⁴யாம்’ மண்ட³லீ: ஸ்தி²ரீகுர்வ்வந் அக³ச்ச²த்|
