2 Samuel 22

1 After Yahweh had rescued David from Saul and his other enemies, David sang a song to Yahweh.

وقتی که خداوند داوود را از دست شائول و دشمنان دیگرش رهانید، او این سرود را برای خداوند سرایید:

2 [This is what] he sang: Yahweh, you are like a [huge overhanging] rock [under which I can hide] [MET]; you are like my fortress, and you rescue me.

خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد.

3 Yahweh, you protect me; you are like a shield; you are the powerful one [MET] who saves me; you are like a place where I (find refuge/am safe). You save me from those who act violently toward me.

خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند.

4 I call out to you, Yahweh; you deserve to be praised, and you rescue me from my enemies.

او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی!

5 “almost died [PRS]; it was like [MET] a huge wave had crashed over me, and almost destroyed me like a flood.

مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود.

6 I thought that I would die; it was as though death wrapped ropes around me; it was as though I was in a trap where I would surely die. [PRS, MET] (Sheol h7585)

مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585)

7 But when I was (very distressed/in great trouble), I called out to you, Yahweh; I cried out to you, my God. And from your temple you heard me; you listened when I called to you to help me.

اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید.

8 “Then [it was as though] the earth quaked and shook; [it was as though] the foundations that ([held up/supported]) the sky trembled, because you were angry.

آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود.

9 [It was as though] smoke poured out of your nostrils and burning coals and fire that burns everything came out of your mouth.

دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید.

10 You tore open the sky and came down; there was a thick dark [cloud] under your feet.

او آسمان را شکافت و نزول کرد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت.

11 You rode [through the sky] on a winged creature; the wind enabled you to travel [swiftly] [MET], like a bird.

بر ارابهٔ آسمانی خویش سوار شد و با سرعت باد پرواز نمود.

12 The darkness surrounded you, like a blanket; thick clouds that were full of water also surrounded you.

او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند.

13 Out of the lightning in front of you fire from burning coals flamed.

درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد.

14 Then, Yahweh, you spoke like thunder from the sky; it was your voice, God, you who are greater than all other gods, that was heard.

آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت.

15 When you sent flashes of lightning, [it was as though] [MET] you shot your arrows and scattered your enemies.

او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت.

16 Then the bottom of the ocean was uncovered; the foundations of the world could be seen when you rebuked [your enemies] with a snort from your nostrils.

آنگاه به فرمان او آب دریا به عقب رفت و با دمیدن نفس خداوند خشکی پدید آمد.

17 “Yahweh, you reached down from heaven and lifted me up; you pulled me up from the deep water.

خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید.

18 You rescued me from my strong enemies, from those who hated me; [I could not defeat them because] they were very strong.

مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید

19 They attacked me when I was experiencing troubles/difficulties, but Yahweh, you protected me.

وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد.

20 You brought me to a place where I was safe; you rescued me because you were pleased with me.

او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت.

21 “Yahweh, you rewarded me because I do what is right; you did good things for me because I (was innocent/had not done things that are wrong).

خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است،

22 Yahweh, I have obeyed your laws; I have not turned away from you, my God.

زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام.

23 All of your regulations were in my mind, and I did not turn away from [obeying] all your statutes.

همهٔ احکامش را بجا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام.

24 You know that I have not done anything that is evil; I have kept myself from doing things for which I should be punished.

در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام.

25 So you have rewarded me in return for my doing what is right, because [you know that] I (am innocent of doing/have not done) wrong things.

خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و درستکار بوده‌ام.

26 “Yahweh, you are faithful/loyal to those who always trust in you; you always do what is good to those whose behavior is always good.

خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی.

27 You act sincerely toward those whose inner beings are pure, but you are hostile to those who are perverse/wicked.

به اشخاص پاک، خود را پاک نشان می‌دهی، ولی با اشخاص حیله‌گر، به زیرکی رفتار می‌کنی.

28 You rescue those who are humble, but you watch [MTY] those who are proud and humiliate them.

تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی.

29 Yahweh, you are [like] [MET] a lamp that causes it to become light when I am in the dark.

ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی.

30 With your strength/help I can run through a line of enemy soldiers and I can climb over the wall [that surrounds their city].

با کمک تو به سپاهیان دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید.

31 “My God whom I worship, everything that you do is perfect; you always do what you promise that you will do. You are like a shield [MET] to all those who request you to protect them.

اعمال خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند.

32 Yahweh, you are [RHQ] the only one who is God; only you are like a huge rock [MET] [under which we are protected/safe].

کیست خدا غیر از یهوه و کیست صخرهٔ مستحکم غیر از خدای ما؟

33 God, you [whom I worship] are a strong refuge for me; you keep me safe on the roads that I [walk on].

خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند.

34 [When I walk] in the mountains, you enable me to walk safely, without stumbling [MET] like a deer runs.

پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم.

35 You teach me [how to fight] in a battle in order that I can shoot arrows well from a very strong bow.

او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم.

36 [It is as though] [MET] you have given me a shield by which you have saved/rescued me, and you have answered my prayers and caused me to become famous/great.

خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای، و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام.

37 You have not allowed [my enemies] to capture me [IDM], and I have not fallen down [during battles].

زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم.

38 “pursued my enemies and defeated them; I did not stop [fighting them] until they were all killed.

دشمنانم را تعقیب می‌کنم و آنها را شکست می‌دهم و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم.

39 I struck them down; I stabbed them with my sword; they fell down at my feet and did not stand up again.

آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند.

40 You have given me strength for fighting battles and caused those who were attacking me to fall down, and I trampled on them.

تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای.

41 You caused my enemies to turn and run away from me; I destroyed those who hated me.

تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم.

42 They (looked for/wanted) someone to rescue them, but no one did. They cried out to you, Yahweh, [for help, ] but you did not answer them.

فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد.

43 I crushed them, and as a result they became like [SIM] tiny particles of dust. I trampled them, and they became like [SIM] mud in the streets.

من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم.

44 “You rescued me from those who tried to rebel [against me], and you appointed me to rule many nations; people whom I did not know previously are now (under my authority/my slaves).

تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند.

45 Foreigners humbly bowed down in front of me; as soon as they heard about me, they obeyed me.

بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند.

46 They became afraid, and they came to me, trembling, from the places where they were hiding.

آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند.

47 “Yahweh, you are alive! I praise you! You are like [MET] a [huge overhanging] rock under which I am safe/protected! You are the one who rescues me [MET]. Everyone should exalt/honor/praise you.

خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است!

48 You enable me to conquer my enemies; you cause people of [other] nations to be (under my authority/my slaves).

خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند،

49 You delivered me from my enemies; you caused me to be honored more than they were; you rescued me from men who [always] acted violently.

و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی.

50 Because of all that, I exalt you among many people-groups and I sing to praise you.

ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید.

51 You enable me, whom you appointed to be king, to powerfully conquer [my enemies]; you faithfully love me, David, and you will love my descendants forever.

خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه رحمت می‌فرماید.