2 Samuel 22

1 After Yahweh had rescued David from Saul and his other enemies, David sang a song to Yahweh.

Giawit ni David ngadto kang Yahweh ang mga pulong niini nga awit sa adlaw nga giluwas siya ni Yahweh gikan sa kamot sa tanan niyang mga kaaway, ug gikan sa kamot ni Saul.

2 [This is what] he sang: Yahweh, you are like a [huge overhanging] rock [under which I can hide] [MET]; you are like my fortress, and you rescue me.

Nag-ampo siya, “Si Yahweh ang akong bato, ang akong salipdanan, nga maoy nagluwas kanako.

3 Yahweh, you protect me; you are like a shield; you are the powerful one [MET] who saves me; you are like a place where I (find refuge/am safe). You save me from those who act violently toward me.

Ang Dios mao ang akong bato. Modangop ako kaniya. Siya ang akong taming, ang budyong sa akong kaluwasan, ang akong lig-on nga tagoanan, ug ang akong dalangpanan, siya mao ang nagluwas kanako gikan sa kaalaotan.

4 I call out to you, Yahweh; you deserve to be praised, and you rescue me from my enemies.

Magtawag ako kang Yahweh, nga mao ang angayan nga pagadayegon, ug maluwas ako gikan sa akong mga kaaway.

5 “almost died [PRS]; it was like [MET] a huge wave had crashed over me, and almost destroyed me like a flood.

Kay gipalibotan ako sa mga balod sa kamatayon, milumos kanako ang sulog nga katubigan sa kagub-anan.

6 I thought that I would die; it was as though death wrapped ropes around me; it was as though I was in a trap where I would surely die. [PRS, MET] (Sheol h7585)

Gigapos ako sa pisi sa Seol; nalit-ag ako sa bitik sa kamatayon. (Sheol h7585)

7 But when I was (very distressed/in great trouble), I called out to you, Yahweh; I cried out to you, my God. And from your temple you heard me; you listened when I called to you to help me.

Sa akong kagul-anan nagtawag ako kang Yahweh; nagtawag ako sa akong Dios; gidungog niya ang akong tingog gikan sa iyang templo, ug ang akong pagpakitabang nahiabot ngadto sa iyang igdulungog.

8 “Then [it was as though] the earth quaked and shook; [it was as though] the foundations that ([held up/supported]) the sky trembled, because you were angry.

Unya ang kalibotan nauyog ug mikurog. Ang mga sukaranan sa kalangitan mikurog ug nauyog, tungod kay nasuko man ang Dios.

9 [It was as though] smoke poured out of your nostrils and burning coals and fire that burns everything came out of your mouth.

Migula ang aso gikan sa iyang ilong, ug ang kusog nga kalayo migula gikan sa iyang baba. Ang baga misiga tungod niini.

10 You tore open the sky and came down; there was a thick dark [cloud] under your feet.

Giablihan niya ang kalangitan ug mikanaog siya, ug ang baga nga kangitngit anaa ilalom sa iyang mga tiil.

11 You rode [through the sky] on a winged creature; the wind enabled you to travel [swiftly] [MET], like a bird.

Misakay siya sa usa ka kerubin ug milupad. Makita siya sa mga pako sa kahanginan.

12 The darkness surrounded you, like a blanket; thick clouds that were full of water also surrounded you.

Gihimo niya nga tolda ang kangitngit sa iyang palibot, gipadag-om ang kapanganoran sa kawanangan.

13 Out of the lightning in front of you fire from burning coals flamed.

Tungod sa kilat nahulog ang nagbagang kalayo sa iyang atubangan.

14 Then, Yahweh, you spoke like thunder from the sky; it was your voice, God, you who are greater than all other gods, that was heard.

Nagpadalugdog si Yahweh gikan sa kalangitan. Misinggit ang Labing Halangdon.

15 When you sent flashes of lightning, [it was as though] [MET] you shot your arrows and scattered your enemies.

Gipangpana niya ug gipatibulaag ang iyang mga kaaway—sa makusog nga kilat ug gipangpukan sila.

16 Then the bottom of the ocean was uncovered; the foundations of the world could be seen when you rebuked [your enemies] with a snort from your nostrils.

Unya mitungha ang tuboran sa katubigan; nadayag ang mga sukaranan sa kalibotan sa pagtawag ni Yahweh sa gubat, sa paggula sa gininhawa sa iyang ilong.

17 “Yahweh, you reached down from heaven and lifted me up; you pulled me up from the deep water.

Mikunsad siya gikan sa hataas; gikuptan niya ako! Gibira niya ako gikan sa mibul-og nga tubig.

18 You rescued me from my strong enemies, from those who hated me; [I could not defeat them because] they were very strong.

Giluwas niya ako gikan sa kusgan kong mga kaaway, gikan niadtong nagdumot kanako, kay kusgan kaayo sila alang kanako.

19 They attacked me when I was experiencing troubles/difficulties, but Yahweh, you protected me.

Miabot sila aron makigbatok kanako sa adlaw sa akong kagul-anan, apan si Yahweh ang akong magtatabang.

20 You brought me to a place where I was safe; you rescued me because you were pleased with me.

Gidala usab niya ako sa halapad nga dapit. Giluwas niya ako tungod kay nahimuot man siya kanako.

21 “Yahweh, you rewarded me because I do what is right; you did good things for me because I (was innocent/had not done things that are wrong).

Gigantihan ako ni Yahweh sumala sa akong pagkamatarong; gibalik ako niya sibo sa kahinlo sa akong mga kamot.

22 Yahweh, I have obeyed your laws; I have not turned away from you, my God.

Kay gitipigan ko ang mga dalan ni Yahweh ug wala nagbuhat ug daotan pinaagi sa pagbiya sa akong Dios.

23 All of your regulations were in my mind, and I did not turn away from [obeying] all your statutes.

Kay sa tanan niyang matuod nga kasugoan nga ania kanako; sama sa iyang mga balaod, wala ako mitalikod gikan niini.

24 You know that I have not done anything that is evil; I have kept myself from doing things for which I should be punished.

Wala usab akoy sala sa iyang atubangan, ug gilikay ko ang akong kaugalingon gikan sa sala.

25 So you have rewarded me in return for my doing what is right, because [you know that] I (am innocent of doing/have not done) wrong things.

Busa gibangon ako ni Yahweh sumala sa akong pagkamatarong, ngadto sa kalidad sa akong pagkahinlo diha sa iyang panan-aw.

26 “Yahweh, you are faithful/loyal to those who always trust in you; you always do what is good to those whose behavior is always good.

Alang niadtong matinumanon, gipakita mo ang imong kaugalingon nga matinumanon; ngadto sa mga walay ikasaway, gipakita mo ang imong kaugalingon nga walay ikasaway.

27 You act sincerely toward those whose inner beings are pure, but you are hostile to those who are perverse/wicked.

Sa mga putli gipakita mo ang imong kaugalingon nga putli, apan matuison ka ngadto sa mga masinupakon.

28 You rescue those who are humble, but you watch [MTY] those who are proud and humiliate them.

Giluwas mo ang gisakit nga katawhan, apan ang imong mga mata batok sa mapagarbohon, ug gipaubos nimo sila.

29 Yahweh, you are [like] [MET] a lamp that causes it to become light when I am in the dark.

Kay ikaw ang akong suga, Yahweh. Si Yahweh maoy nagpahayag sa akong kangitngit.

30 With your strength/help I can run through a line of enemy soldiers and I can climb over the wall [that surrounds their city].

Kay pinaagi kanimo makalukso ako sa ali; pinaagi sa akong Dios makaambak ako ibabaw sa paril.

31 “My God whom I worship, everything that you do is perfect; you always do what you promise that you will do. You are like a shield [MET] to all those who request you to protect them.

Alang sa Dios, ang iyang dalan hingpit. Putli ang pulong ni Yahweh. Siya mao ang taming ngadto sa tanan nga modangop kaniya.

32 Yahweh, you are [RHQ] the only one who is God; only you are like a huge rock [MET] [under which we are protected/safe].

Kay kinsa ba ang Dios gawas kang Yahweh lamang, ug kinsa ba ang bato kondili ang atong Dios?

33 God, you [whom I worship] are a strong refuge for me; you keep me safe on the roads that I [walk on].

Ang Dios ang akong dalangpanan, ug gigiyahan niya ang tawong walay ikasaway diha sa iyang agianan.

34 [When I walk] in the mountains, you enable me to walk safely, without stumbling [MET] like a deer runs.

Gihimo niyang idlas ang akong mga tiil sama sa binaw ug gipahimutang ako sa hataas nga kabungtoran.

35 You teach me [how to fight] in a battle in order that I can shoot arrows well from a very strong bow.

Gibansay niya ang akong mga kamot sa pagpakiggubat, ug ang akong mga bukton sa pagbawog sa tumbaga nga pana.

36 [It is as though] [MET] you have given me a shield by which you have saved/rescued me, and you have answered my prayers and caused me to become famous/great.

Gihatag mo kanako ang taming sa imong kaluwasan, ug ang imong pabor naghimo kanako nga bantogan.

37 You have not allowed [my enemies] to capture me [IDM], and I have not fallen down [during battles].

Naghimo ka ug halapad nga dapit aron katumban sa akong mga tiil, aron dili madalin-as ang akong mga tiil.

38 “pursued my enemies and defeated them; I did not stop [fighting them] until they were all killed.

Gigukod ko ang akong mga kaaway ug gigun-ob sila. Wala ako miatras hangtod nga mangalaglag sila.

39 I struck them down; I stabbed them with my sword; they fell down at my feet and did not stand up again.

Gitukob ko ug gidugmok sila; nga dili na sila makabarog pa. Nangapukan sila sa akong tiilan.

40 You have given me strength for fighting battles and caused those who were attacking me to fall down, and I trampled on them.

Gilig-on mo ako sama sa bakos sa pagpakiggubat; gibutang mo ubos sa akong pagmando kadtong mibatok kanako.

41 You caused my enemies to turn and run away from me; I destroyed those who hated me.

Gihatag mo kanako ang tangkugo sa akong mga kaaway; gipukan ko kadtong nagdumot kanako.

42 They (looked for/wanted) someone to rescue them, but no one did. They cried out to you, Yahweh, [for help, ] but you did not answer them.

Nanaghilak sila aron tabangan, apan walay bisan usa nga miluwas kanila; nagtuaw sila ngadto kang Yahweh, apan wala niya sila tubaga.

43 I crushed them, and as a result they became like [SIM] tiny particles of dust. I trampled them, and they became like [SIM] mud in the streets.

Gidugmok ko sila sa pino sama sa abog sa yuta, gipino ko sila sama sa yuta sa kadalanan.

44 “You rescued me from those who tried to rebel [against me], and you appointed me to rule many nations; people whom I did not know previously are now (under my authority/my slaves).

Giluwas usab nimo ako gikan sa panag-away sa kaugalingon kong katawhan. Nagpabilin ako ingon nga pangulo sa mga nasod. Ang katawhan nga wala ko mailhi nag-alagad kanako.

45 Foreigners humbly bowed down in front of me; as soon as they heard about me, they obeyed me.

Napugos ang mga langyaw sa pagyukbo nganhi kanako. Sa dihang madungog nila ako, motuman sila kanako.

46 They became afraid, and they came to me, trembling, from the places where they were hiding.

Ang mga langyaw miabot nga nagapangurog gikan sa ilang lig-on nga mga salipdanan.

47 “Yahweh, you are alive! I praise you! You are like [MET] a [huge overhanging] rock under which I am safe/protected! You are the one who rescues me [MET]. Everyone should exalt/honor/praise you.

Mabuhi si Yahweh! Hinaot nga pagadayegon ang bato. Mapasidunggan unta ang Dios, ang bato sa akong kaluwasan.

48 You enable me to conquer my enemies; you cause people of [other] nations to be (under my authority/my slaves).

Mao kini ang Dios nga mobalos ug silot alang kanako, ang Dios nga maoy maghatod sa katawhan ubos sa akong pagmando.

49 You delivered me from my enemies; you caused me to be honored more than they were; you rescued me from men who [always] acted violently.

Gipalingkawas niya ako gikan sa akong mga kaaway. Tinuod gayod, gituboy mo ako sa kahitas-an niadtong nakigbatok kanako. Giluwas mo ako gikan sa mga tawong daotan.

50 Because of all that, I exalt you among many people-groups and I sing to praise you.

Busa maghatag ako ug pagpasalamat nganha kanimo, Yahweh, taliwala sa mga nasod; mag-awit ako ug mga pagdayeg nganha sa imong ngalan.

51 You enable me, whom you appointed to be king, to powerfully conquer [my enemies]; you faithfully love me, David, and you will love my descendants forever.

Mohatag ang Dios ug dakong kadaogan ngadto sa hari, ug gipakita niya ang iyang matinud-anong kasabotan ngadto sa tawo nga iyang dinihogan, ngadto kang David ug ngadto sa iyang mga kaliwat hangtod sa kahangtoran.”